Ένα ακόμα ηχηρό “χαστούκι” δέχθηκε πριν από λίγες μέρες το υπουργείο Οικονομικών από τη Δικαιοσύνη, αναφορικά με τους αναδρομικούς φορολογικούς ελέγχους που διενεργεί σε βάρος ελευθέρων επαγγελματιών για φοροδιαφυγή τα τελευταία χρόνια.
Μετά το “φρένο” που έβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας στους αναδρομικούς φοροελέγχους που εκτείνονται πάνω από δέκα χρόνια πίσω, δικαιώνοντας τον πρώην υπουργό και γνωστό εργατολόγο Αλέξη Μητρόπουλο, η ώρα της δικαίωσης (και του πονοκεφάλου για το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης) ήρθε για έναν δικηγόρο που βρέθηκε με αδήλωτες καταθέσεις.
Ο εν λόγω δικηγόρος της Αθήνας είχε ελεγχθεί από το ΣΔΟΕ, και από την άρση του τραπεζικού απορρήτου του και τα δηλωθέντα εισοδήματα προέκυψε ότι οι καταθέσεις του ήταν υψηλότερες των εισοδημάτων που αναγράφονταν στα δελτία παροχής υπηρεσιών. Οι αρχές κατέληξαν έτσι στο συμπέρασμα ότι τα παραπάνω ποσά ήταν αποκρυβείσα αμοιβή από πελάτες του και του επέβαλαν πρόστιμο ύψους 634.178 ευρώ για τα έτη 2001-2009. Ο δικηγόρος προσέφυγε στο Διοικητικό Εφετείο και πέτυχε την μείωση των προστίμων στις 316.554 ευρώ, κατέθεσε ωστόσο στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση αναίρεσης της απόφασης.
Και το ΣτΕ πυροδότησε τη… βόμβα: Το Β’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι οι φορολογικές αρχές οφείλουν τεκμηριωμένα να αποδεικνύουν ότι ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν εξέδωσε δελτίο παροχής υπηρεσιών για τα ποσά που βρέθηκαν στον τραπεζικό του λογαριασμό και είναι πάνω από τα δηλωθέντα εισοδήματά του, προκειμένου να μπορούν να επιβάλουν πρόστιμα. Έκρινε, με άλλα λόγια, ότι οι φορολογικές αρχές θα πρέπει να αποδείξουν τεκμηριωμένα πως ο ελεύθερος επαγγελματίας εισέπραξε τα ποσά που του καταλογίζονται ως αδήλωτα στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας, και αν δεν το πράξουν, αλλά «απλώς θεωρούν ότι πρόκειται για περιουσιακή προσαύξηση άγνωστης προέλευσης και, συνακόλουθα, βάσει των διατάξεων του άρθρου 48 παρ. 3 του ΚΦΕ, για εισόδημα από υπηρεσίες ελευθέριων επαγγελμάτων», τότε στην περίπτωση αυτή δεν ανταποκρίνονται στο βάρος της απόδειξης, όπως έχουν την υποχρέωση, και τα πρόστιμα ακυρώνονται.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι για να επιβάλει πρόστιμο η εφορία σε έναν ελεύθερο επαγγελματία δεν αρκεί να βρει απλά ένα ποσό στον λογαριασμό του στην τράπεζα, αλλά θα πρέπει να αποδείξει ότι αυτό το ποσό προέρχεται από την επαγγελματική του δραστηριότητα και αποτελεί αδήλωτο εισόδημα, και όχι να το υποθέτει αυθαίρετα, όπως γινόταν μέχρι τώρα.
Φυσικά, η απόφαση αυτή δεν αφορά τον συγκεκριμένο δικηγόρο μόνο, αλλά δημιουργεί δεδικασμένο για κάθε ελεύθερο επαγγελματία που βρέθηκε στο στόχαστρο φορολογικών ελέγχων και του επιβλήθηκε πρόστιμο για αδήλωτα εισοδήματα, με μόνη ένδειξη (και φυσικά όχι απόδειξη) την αύξηση των καταθέσεών του, χωρίς να υπάρχει μία σαφής τεκμηρίωση που να δείχνει ότι πράγματι πρόκειται για εισοδήματα από την εργασία του τα οποία κράτησε κρυφά, ανοίγοντας τον δρόμο για να διεκδικήσουν ακύρωση προστίμων.
Το ενδεχόμενο να ακυρωθούν πρόστιμα που έχουν ήδη καταβληθεί προκαλεί μεγάλη ανησυχία στο υπουργείο Οικονομικών, ενώ η απόφαση του ΣτΕ αναμένεται να έχει αρνητική επίδραση στα έσοδα από τους φοροελέγχους, καθώς δεν είναι εύκολο για τις φορολογικές αρχές να αποδείξουν ότι πράγματι τα χρήματα που βρίσκουν σε έναν τραπεζικό λογαριασμό προέρχονται από αδήλωτα εισοδήματα στο πλαίσιο της επαγγελματικής δραστηριότητας ενός ελεύθερου επαγγελματία.
Πρόκειται μάλιστα για το δεύτερο χτύπημα της Δικαιοσύνης μέσα σε ένα μήνα, καθώς τον Δεκέμβριο το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών σε μία απόφαση-σταθμό έκρινε ότι η πολλοστή παράταση του χρόνου παραγραφής που έδινε το ελληνικό κράτος για αναδρομικούς ελέγχους σε φορολογικές υποθέσεις είναι παράνομη, έπειτα από δίκη που κέρδισε η δικηγόρος Ήρα Κωτσαλά και αφορούσε σε φορολογικές υποθέσεις πελάτη της.
Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου οι έλεγχοι για τη λίστα Λαγκάρντ (αφορά ΚΑΤ επέκταση και όλες τις λίστες ) έχουν παραγραφεί για τους παρακάτω λόγους:
1. Εφαρμόζεται ο κανόνας της πενταετούς παραγραφής. Εξαίρεση είναι η δυνατότητα κοινοποίησης συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου εντός δεκαετίας αν υπάρχουν νέα συμπληρωματικά στοιχεία.
2. Με βάση το σκεπτικό αυτό οι χρήσεις μέχρι το 2006 έχουν παραγραφεί. Επομένως το κράτος δεν έχει δικαίωμα ελέγχου.
3. Δίδεται ορισμός των νέων στοιχείων σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα νομολογία και το δικαστήριο αποφαίνεται ότι τα στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών στην ημεδαπή δεν συνιστούν νέα συμπληρωματικά στοιχεία, διότι σύμφωνα με το άρθρο 66 του ΚΦΕ η φορολογική αρχή είχε τη δυνατότητα να άρει το τραπεζικό απόρρητο και να τα πληροφορηθεί εντός της αρχικής πενταετίας, κατά την οποία είχε δικαίωμα να προβεί σε έλεγχο και κοινοποίηση φύλλου ελέγχου. Άρα, οι χρήσεις από το 2007 έως το 2010 θεωρούνται παραγεγραμμένες. (Βάσει κοινής λογικής, αφού πλέον έχει περάσει και το 2016, συμπεριλαμβάνονται και οι χρήσεις του 2012).
Σάς άρεσε;
Γίνετε αναγνώστης τής Ιστοσελίδος μας μέ ένα κλίκ, επάνω δεξιά στήν αρχή τής σελίδος
Σχολιάστε!!!
Μοιραστείτε το!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου