Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΕΩΣ ΤΟ 2099
Το ζήτημα της κυριαρχίας της Γερμανίας / η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι κατ 'επανάληψη και δικαίως έτσι. Μετά από όλα, υπάρχουν πολλές ενδείξεις που αποδεικνύουν το γεγονός της έλλειψης κρατικής υπόστασης. Ειδικότερα, οι νομικές πτυχές από την άποψη αυτή είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
Ποια είναι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας - μια κατάσταση προσομοίωσης, ένα κατασκεύασμα διαχείρισης ή μια μη κυβερνητική οργάνωση;
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι πιθανώς ένα ψεύτικο. Δεν είναι ούτε Δημοκρατία ούτε η Γερμανία. Είναι μια διοικητική δομή των νικητριών δυνάμεων, έτσι ώστε να πληρούν το διεθνές δίκαιο και το παρέδωσε ο στρατός του ηττημένου «γερμανικό Ράιχ» έδωσε την ευκαιρία στον εαυτό χορήγηση υπό την επικυριαρχία των Συμμάχων, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες και το επάγγελμα του δικαίου (SHAEF και SMAD). Για το λόγο αυτό, μια νομική συμβουλή δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργήσει ένα βασικό νόμο που ορίζει τη βασική αμοιβή διαχείρισης του βασιλείου κύτους που πήρε το όνομά του Θεμελιώδους Νόμου «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας». Είτε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση ή μια διοικητική δομή ή μια χώρα ημι-αυτόνομη ή εξαρτώμενη δομή υποτελής των Ηνωμένων Πολιτειών ή μέρος κυρίαρχη οντότητα όλων των Συμμάχων, ή ακόμα και μια χρηματοοικονομική διαχείριση, με καθεστώς περιορισμένης ευθύνης - αυτό θα απαντήσει σίγουρα δεν συνταγματικό δίκαιο σήμερα ή οι κυβερνήσεις έχουν πάντα απέτυχαν σαφώς να δώσει τη γνώμη του. Το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, όμως, έχει αποφανθεί με σαφήνεια ότι το «γερμανικό Ράιχ» εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά δεν είναι ο νόμιμος διάδοχος για τη σύντομη βασιλεία του πλέον 16 κράτη. Το Δικαστήριο της Χάγης έκανε το ίδιο.
Ορισμός των κυρίαρχων κρατών
Σύμφωνα με τη συμβατική θεωρία του κράτους, ένα κυρίαρχο κράτος καθορίζεται από το αν πληροί τα τρία στοιχεία της διδασκαλίας Jellinek: Έτσι διαγράφει μια περιοχή, γνωρίζει έναν πολίτη και τον έλεγχο από το κράτος πάνω από αυτό το χώρο και αυτός ο λαός έχει και μπορεί να ασκήσει. Για το σκοπό αυτό, οι κατασκευές πρέπει να είναι στερεωμένο συστατική σε ένα σύνταγμα. Το Σύνταγμα του «γερμανικού Ράιχ» από το 1919 εξακολουθεί να είναι υπαρκτό, αλλά δεν έχει καμία νομική ισχύ ενεργή λόγω του χαμένου πολέμου και Allied άρση όλων των Ναζί Konsitutionen (;). Οι Σύμμαχοι κατέλαβαν την ομάδα του κορμού και το ίδιο ορίζεται ως μια υπέρτατη δύναμη, όπως και στην παραίτηση από την υποβολή όλων των φορέων και των κυβερνήσεων ήταν απαραίτητη. Ρητή η προσάρτηση αποκλείστηκε. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν έχει ακόμη ένα σύνταγμα, αλλά απλώς μια θεμελιώδη νόμο που, όμως, δεν αντικαθιστά το Σύνταγμα.
Η διαίρεση του γερμανικού Ράιχ, μετά την άνευ όρων παράδοση
Τα εδάφη ανατολικά της γραμμής Oder-Neisse τέθηκαν υπό πολωνική διοίκηση. Τα εδάφη δυτικά της γραμμής Oder-Neisse υποτεθεί (λόγω της Διάσκεψης του Λονδίνου του 1944) της Σοβιετικής Ένωσης, οι δυτικές χώρες για την κυβέρνηση περιοχή ΕΣΣΔ από τις τρεις Allied Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ (και το 1945 μετά τη διάσκεψη στη Γιάλτα) Γαλλία. Αυτό ονομάζεται τέσσερις ζώνες κατοχής στο οποίο έχουν ενεργοποιηθεί άλλα ή νέα εθνικά σύνορα. Βερολίνο ως πρώην πρωτεύουσα χωρίστηκε σε τέσσερα μέρη και έχουν ανατεθεί στις αντίστοιχες δυνάμεις κατοχής στο χωρικό προσανατολισμό ανάλογο προς Besatzungsmächen. Οι τέσσερις Σύμμαχοι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν για το τελικό καθεστώς της μικρής κατάσταση ηρεμίας και έτσι το 1947 αποφάσισε τα τρία Δυτικών Συμμάχων τη δημιουργία μιας Δυτικής Γερμανίας διοικητική περιοχή. Αυτό οδήγησε το 1949 στην βασικού νόμου και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας.
Παράλληλα, η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ήταν στην Ανατολή, που ξεκίνησε από τις σοβιετικές δυνάμεις κατοχής διακήρυξε. Κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου του 1949, αντίστοιχα προσωρινό κοινοβούλιο ιδρύθηκε στη συνέχεια στη Δύση και την Ανατολή: η γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή στη δυτική και τμήμα της Λαϊκής στα ανατολικά. Στα δυτικά του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου διατήρησε τη γενική εποπτεία της προσωρινής, πάνω από το κοινοβούλιο και τη λεγόμενη κυβέρνηση. Το 1952 στη Γερμανία Συνθήκη και το 1955 καταργήθηκαν με τις συμφωνίες του Παρισιού, αυτές οι λειτουργίες ελέγχου επί το πλείστον, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ήταν εν μέρει τα κρατικά. Παρέμεινε σημαντικό να διατηρηθεί λειτουργίες ελέγχου, όπως υπηρεσίες ειδήσεων, τους νόμους Τύπου, στρατιωτικά καθήκοντα, τις συναλλαγές σε χρυσό, κανονιστικές συναλλάγματος και την παρακολούθηση όλων των εγκαταστάσεων επικοινωνίας? καθώς και το ειδικό καθεστώς του Βερολίνου.
Οι χώρες της γάστρας Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας ισχύουν για την εισαγωγή στα Ηνωμένα Έθνη
Ένα σχεδόν ταυτόχρονη μέρος της κυριαρχίας πραγματοποιήθηκε στο «DDR». Και οι δύο χώρες γάστρα ζήτησε την εισαγωγή προς τα Ηνωμένα Έθνη και εντάχθηκε στον ΟΗΕ το έτος 1973α Τώρα εξηγήθηκε στην «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία» και το «Ανατολή» από τις «κυβερνήσεις» για το δημόσιο, ό, τι δεν ήταν. η αναλογία των δυνάμεων κατοχής σε σχέση με Βερολίνο ιδιαίτερα κρίσιμη για αυτό ήταν. Η «DDR» διαμαρτύρεται στο Βερολίνο με την επιφύλαξη της συμφωνίας Τέσσερις ρεύματος ως το κεφάλαιό τους. Δυτικό Βερολίνο ήταν πράγματι δεόντως ορίζεται από την «DDR» ως προς αυτούς, αλλά στην πραγματικότητα ήταν Δυτικής Γερμανίας, Allied έδαφος. Παρά το ειδικό καθεστώς του Βερολίνου και παρά την κυριαρχία του Συμβουλίου Ελέγχου επί σημαντικών θεμάτων που παρουσιάστηκε προσευχόταν πάντα τους πολίτες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι κυρίαρχο και ένα πραγματικό κράτος - το οποίο είναι αποδεδειγμένα ψευδή. Από το προοίμιο του Συντάγματος, από το άρθρο 16, 23, 116 και 146 του βασικού νόμου, είναι σαφές ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είναι απλώς ένα κυρίαρχο κράτος, αλλά βρίσκεται σε μια απολύτως «κατάσταση αναμονής». Το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο επιβεβαίωσε πάντα (BVerfGE 36.1 (15FF)) και (BVerfGE 77.137 (150ff)) απόφαση Τέσο? ταυτότητα BRD).
Η γερμανική δεν έχει πάει προς τα κάτω
Παρά αυτές τις δομές δεν έχει οριστεί ως, αλλά ορίζει ως εχθρικό κράτος και έξω στον ΟΗΕ το «γερμανικό Ράιχ» - μέχρι σήμερα. 1989 με την πτώση του τείχους σχεδόν τα πάντα άλλαξαν αυτό. 1990 μια συμφωνία για την προσάρτηση των χωρών της Ανατολικής Γερμανίας αποφασίστηκε στις χώρες BRD μεταξύ της ΟΔΓ και της ΛΔΓ, ψευδώς πάντα παρερμηνευθεί ως συμφωνία επανένωσης. Μετά την Δυτική Γερμανία το άρθρο 23 του βασικού νόμου, οι δύο μετατραπεί σε μόνιμη Χαλ διοικητικές μονάδες δεν θα μπορούσε να επανενωθεί, αλλά μόνο με την προσάρτηση των χωρών της Ανατολικής Γερμανίας προς τις υφιστάμενες χώρες της BRD θα μπορούσε να λάβει ένα μεγαλύτερο δομές χώρο. Πριν δυστυχώς τη διαγραφή του άρθρου 23 στο δηλωτικό χώρες σύλληψη του και το νέο άρθρο 23 του βασικού νόμου που διατυπώθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες (!): Η ΟΔΓ ζήτησε από την εν λόγω αλλαγή, την πλήρη προσάρτηση σε ένα δεν έχει ακόμη πλήρως ολοκληρωθεί ευρωπαϊκή συνομοσπονδία. Η παραβίαση του συντάγματος είναι σιωπηλοί μέχρι σήμερα, γιατί στο βασικό νόμο άρθρου μπορούν να εγκριθούν μόνο με πλειοψηφία 2/3 του κοινοβουλίου. Οι αλλαγές, αλλά εντολή από τον τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπους και εκτελέστηκαν. Η Συνθήκη για τις τελικές ρυθμίσεις που αφορούν «Γερμανία» από 12.9.1990 (Ομοσπονδιακή Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 1990, Μέρος ΙΙ Σ 1318 κ.ε., Ausg.13.10.1990) υπάρχει στο άρθρο 1, ABS1:»..η ενωμένη Γερμανία, οι περιοχές Γερμανία, Ανατολική Γερμανία και το σύνολο του Βερολίνου περιλαμβάνει ...». Αυτή η συμφωνία δεν έχει ακόμη επικυρωθεί (ειδικό καθεστώς της πόλης διατηρήθηκε).
Με την αναγνώριση των ΟΔΓ Angliederungsvertrages επιβεβαίωσε αντισυνταγματική την προσάρτηση της ΓΛΔ παράνομη και αντισυνταγματική την τροποποίηση του άρθρου 23 του βασικού νόμου. Τα προσωρινά κατάσταση λαός της ΟΔΓ και της ΛΔΓ ήταν του - στερηθεί ύπαρξη - αν και σύντομη. Επιπλέον, επιβεβαιώνουν τη συμφωνία με την υπαγωγή και των 2 + 4 συμβάσεις που επιτρέπουν στο BRD υπόκειται πανομοιότυπο με το πρώην «γερμανικό Ράιχ», η οποία δεν μπορεί να λειτουργήσει σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, όπως η έγκυρη Σύνταγμα του 1919 βρίσκεται στο δρόμο. Οι τέσσερις νικήτριες δυνάμεις αποφάσισε ότι η λειτουργία πρωταθλητής τους ήταν πάνω και η ΟΔΓ θα πρέπει τώρα να είναι ένα κυρίαρχο κράτος. Οι σημειώσεις και οι νόμοι για τον έλεγχο της εξουσίας πάνω από το Βερολίνο και το σύνολο της περιοχής για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο, ήταν άλλα χαρακτηριστικά στις μυστικές σημειώσεις, μαζί με μια δήλωση από την υποβολή Γερμανίδα Καγκελάριος (lt. BND εχεμύθεια) με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα. Κυριαρχία είναι ένα πλαστό προϊόν στις ΗΠΑ, η οποία εξακολουθεί να είναι εντελώς αυτόνομη και κυρίαρχη παρέμβαση από κάθε ουσιώδη άποψη, την ΟΔΓ, προς το συμφέρον της Γερμανίας και επίσης κάνει.
Η συνολική εποπτεία των Bundesrapublik Γερμανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες
Δεν είναι μόνο η συνολική εποπτεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ επιτρέπεται, αλλά και η παρακολούθηση των καναλιών επικοινωνίας και εργαλείων, η λειτουργία των στρατιωτικών βάσεων στη Γερμανία σε πάνω από 65 σημεία, η υπεροχή του στρατού κατά τη διάρκεια των ενόπλων δυνάμεων από την εντολή Command και τις συμβάσεις του ΝΑΤΟ, ο Τύπος και τα μέσα ενημέρωσης αρχή λογοκρισία και την ικανότητα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την απαγόρευση κρίσιμη αναφοράς για το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, την απαγόρευση ορισμένων γραμματοσειρές και τις συνήθειες λέξη. Αυτά τα σημαντικά δικαιώματα κατοχής είναι στη θέση τους και να παραμείνουν κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι. Στις ΗΠΑ, αυτό δεν είναι μυστικό, ακόμα και ο Ομπάμα μιλάει ανοιχτά πριν από στρατιωτικές συναντήσεις από το να συνεχίσει το καθεστώς κατοχής. Ιαπωνία και την Κορέα μοιράζονται την κρατική πολιτική βάρος μαζί μας. Τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) αρνούνται μέχρι σήμερα με δικαιολογίες για να πάρει την κατάσταση του εχθρού, είναι ακόμα έτσι ώστε μετά τα έθνη του νόμου-of-(Χάρτη του ΟΗΕ), η επίθεση και η εκ νέου πορεία επιτρέπεται ανά πάσα στιγμή στην κατάσταση του εχθρού, όταν «εχθρός θα προκύψουν φιλοδοξίες». Αυτό εν λευκώ για την εκ νέου πλήρη καταστολή της Γερμανίας μαζί με τις πιέσεις νοημοσύνη και «Keller-σώματα» από το «Ψυχρού Πολέμου» κάνει η Γερμανία η υποτελής των Ηνωμένων Πολιτειών. Επόμενη ερώτηση: Γιατί η ΟΔΓ είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση στον ΟΗΕ;
Η ΟΔΓ δεν αποτελεί νόμιμο διάδοχο του «γερμανικού Ράιχ», αλλά είναι δήθεν ως κράτος αντιπρόσωπος όλης της Γερμανίας. Το συμπέρασμα ήταν καμία συνθήκη ειρήνης. Η Γερμανία εξακολουθεί να είναι σε κατάπαυση του πυρός με όλες τις πρώην εμπόλεμες πλευρές του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Η συμφωνία 2 + 4 δεν μπορεί να εξαλείψει τα δικαιώματα όλων των αντιμαχόμενων μερών, καθώς και. Αν και η καγκελάριος επανειλημμένα ισχυρίστηκε ότι. Αν ναι, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μπορούσε να στηριχθεί σε οποιοδήποτε καθεστώς κατοχής που είναι αποτελεσματική και αποδεδειγμένη. Επίσης, δεν υπάρχει συνθήκη ειρήνης με τις ΗΠΑ, η οποία συνεχίζει να τεκμηριώνουν δικαιώματα ελέγχου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι συνθήκες του 1990, οι κρατικές συμβάσεις, ώστε να μην αποτελούν μια τελική ειρηνική διευθέτηση του Βερολίνου πρέπει να συνεχίσει να ζει κάτω από ειδικό καθεστώς.απαγορεύεται η ΟΔΓ, συντάσσεται νόμους στην υποτιθέμενη γερμανική πρωτεύουσα, το Βερολίνο, για να υπογράψει και να θέσει σε ισχύ. Ως εκ τούτου, όλες οι νόμοι της Γερμανίας στη Βόννη υπογραφεί.
Όπως και πριν, τα ατομικά δικαιώματα ελέγχου ισχύουν και για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, όχι μόνο για την ειδική περίπτωση του Βερολίνου. Η γερμανική στρατιωτική δεν πρέπει να περιλαμβάνει περισσότερα από 370.000 στρατιώτες. Ο πόλεμος της επιθετικότητας απαγορεύεται, αλλά στον απόηχο του ΝΑΤΟ και του ΟΗΕ, η διαθεσιμότητα, η Δύση γερμανική στρατιωτική επιτρέπεται να εργαστεί στο εξωτερικό ως ένα στρατιωτικό σύμμαχο (να το πω έτσι ως σκούπα ή σκόνης χοίρων). Απαγορεύονται τα πυρηνικά όπλα. Η ανάπτυξη των οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της ατομικής του είδους δεν πρέπει να γίνει ανεκτή? η δύναμη της μόνη της διάθεσης είναι έως και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να διατηρήσει τις στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες σε απεριόριστο αριθμό και δύναμη στην ΟΔΓ? μόνο αυτοί υπόκεινται στη δικαιοδοσία και τη βία που κοστίζουν, όμως, φέρει την ΟΔΓ. Οι πρώην κατασχέθηκαν αποθέματα χρυσού του ναζιστικού Ράιχ (γίνεται λόγος για 95 εκατομμύρια ουγκιά πάνω από 2,7 εκατομμύρια κιλά) παραμονής στις ΗΠΑ, τον έλεγχο και την επιθεώρηση από την Bundesbank δεν είναι δυνατή.
Η συχνή ερώτηση των αποζημιώσεων που προέκυψαν ως αποτέλεσμα της εξαγοράς είναι ασαφής, όπως είναι το ζήτημα της ειρήνης. Στη Διάσκεψη Χρέους του Λονδίνου ABS και Adenauer θα μπορούσε να αναβάλει την αναβολή των αποζημιώσεων και των πληρωμών για την απόφαση της ειρήνης. οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία είχαν κάνει tee ποσά στο Ισραήλ καταβληθεί. Ακριβώς όπως η ρήτρα εχθρικών κρατών που θα πρέπει πραγματικά να επιστραφούν το συντομότερο δυνατό από τη Συνέλευση του ΟΗΕ, οι ΗΠΑ κυριαρχεί σε όλα τα διεθνή όργανα και αποτρέπει μια οριστική γραμμή και η Συνθήκη Ειρήνης της ΟΔΓ. Η ΟΔΓ φέρεται να συνδέεται με την μυστική συνθήκη των Ηνωμένων Πολιτειών από το έτος 2099, γερουσιαστές των ΗΠΑ μιλούν για άπειρη, δεν aufzukündigender συμβατική πιστότητα της Γερμανίας προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην πραγματικότητα, είναι αυτό που ο καθένας μπορεί να δει και τους πολίτες εμπειρία εν όψει της πολιτικής πραγματικό ΟΔΓ, εξαρτάται από υποτέλειας στις ΗΠΑ. Όταν το σφύριγμα, η καγκελάριος έχει να πηδήξει. Στον απόηχο της να αυξήσει σημαντικά την ηγεμονία των ΗΠΑ από την άποψη της «Vereingtes Ευρώπη μέχρι τον Καύκασο» Δυτική Γερμανία έχει τώρα ακόμη και την πολιτική πραξικόπημα και την προσάρτηση για τις Ηνωμένες Πολιτείες, λειτουργούν στο να υποβληθούν σε κυρίαρχα κράτη.Θα πρέπει να εκπαιδεύσει το λεγόμενο χρήση «δημοκρατική βοηθοί αντίσταση» οικονομικά, τρένων BRD ΜΚΟ και να φέρει στη θέση του, έτσι ώστε οι ΗΠΑ μπορεί στη συνέχεια να πραγματοποιηθεί με αυτά τα μέσα προβοκάτορας και ιδιωτικών μισθοφόρων στα πρόκειται να υποβληθούν κράτη της αλλαγής του καθεστώτος (το καλύτερο παράδειγμα είναι η Ουκρανία ).
Στην πιο σημαντική ερώτηση ενός έθνους, μιας χώρας, το συνταγματικό συμβατό πληθυσμού, ένα δωμάτιο και ένα νομικό σύστημα απόλυτη σαφήνεια και η διαφάνεια πρέπει να επικρατήσει. Αυτό δεν ισχύει για την ΟΔΓ. Τόσο το γραφείο του πρωθυπουργού, το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, ο Πρόεδρος, ο Πρόεδρος της Βουλής, όπως τα υψηλότερα συνταγματικά όργανα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας αρνούνται μέχρι σήμερα να τεκμηριώσει πλήρη αρχεία και έγγραφα, καθώς και τα κράτη, έτσι ώστε οι πολίτες της ΟΔΓ γνωρίζουν ποια οντότητα που πραγματικά ζουν.
Η εξήγηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στη Ρωσία
10 Φλεβάρη του 2015: Η ρωσική κρατική τηλεόραση «Πρώτο Κανάλι» ανέφερε στη Ρωσία κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «Καγκελάριος Πράξη», μια μυστική συνθήκη μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και της Γερμανίας, που υποτίθεται ότι κάθε καγκελάριος της Γερμανίας πρέπει να υπογράψουν ένα μυστικό υποβολή των συμβάσεων σε σχέση με τις ΗΠΑ μετά. Επιπλέον, είναι για την έλλειψη της γερμανικής εθνικής κυριαρχίας, ο κατάσκοπος της NSA και το σκάνδαλο υποκλοπών της κινητής τηλεφωνίας Μέρκελ, οι ΗΠΑ που ελέγχονται από γερμανικά μέσα ενημέρωσης και στα γερμανικά αποθέματα χρυσού στο βιβλίο του Gerd-Helmut Komossa Η Γερμανική χάρτη, καθώς επίσης και στη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με ΗΠΑ, ΤΤΙΡ και ο πόλεμος Ουκρανία ... έτσι ακόμα πλήρως χύνεται.
Το πραγματικά ενδιαφέρον πράγμα σχετικά με αυτό το πρόγραμμα είναι μικρότερο, αν όλα αυτά είναι αλήθεια ακριβώς το ίδιο. Μέσω των λεγόμενων «καγκελάριος πράξεις» να είναι πολύ αμφιλεγόμενη άποψη. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι έχει σταλεί στη Ρωσία. Αυτό που γίνεται σαφές στο ρωσικό λαό με αυτόν τον τρόπο ότι η πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης έχει λιγότερο να κάνει με την «θέληση του λαού», αλλά περισσότερο με τις εντολές από την Ουάσιγκτον. Ότι οι Γερμανοί την κυριαρχία τους δεν έχει παίξει από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ότι ο γερμανικός λαός μπορεί να μην σκέφτονται έτσι, καθώς η κυβέρνηση.
Και αυτό είναι αλήθεια, ναι.
Αλλά δείχνει επίσης σαφώς ότι η ρωσική κυβέρνηση - που είναι Πούτιν - δεν μισεί προπαγάνδα κατά της Γερμανίας και του γερμανικού λαού. Σε αντίθεση με τη Δύση, που θέλει να εκφράσει τον εαυτό μας τον εχθρό του «κακού, επιθετική Ρώσοι» στο μάτι.
Με την ευκαιρία, μπορούμε να μάθουμε από αυτό το βίντεο που κα Μέρκελ έχουν λάβει την εκπαίδευσή τους στο Πολυτεχνείο Oberschle στο Ντόνετσκ. Ενδιαφέρουσες! Και τώρα παρακολουθεί με απάθεια ως τους ανθρώπους αυτής της πόλης όπου έχει ζήσει για πολλά χρόνια, έχουν βομβαρδιστεί.
Για Καγκελάριος Act (απόσπασμα από το άρθρο του Oliver Janich σε Compact):
Κανένας, εκτός από τον Egon Bahr επιβεβαίωσε ότι υπάρχει ένα έγγραφο που πραγματικά πρέπει να υπογράψει κάθε καγκελάριος. Σε μια σειρά από χρόνο σε απευθείας σύνδεση με τον τίτλο «Η Γερμανία μου» (Μέρος 9) έγραψε στις 14 Μαΐου 2009 σχετικά με ένα γεγονός που συνέβη το φθινόπωρο του 1969 από τον Willy Brandts ορκίστηκε καγκελάριος Brandt ήταν σημαντικό να αναφέρουν τι «συνέβη σήμερα,» ήταν. Bahr θυμάται, «Ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος είχε υποβληθεί σε αυτόν τρεις επιστολές για υπογραφή. υπό την ιδιότητά τους ως υψηλής Επίτροποι απευθύνεται - κάθε μία από τις πρεσβευτές των τριών εξουσιών - οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία. Αυτό θα μπορούσε να επιβεβαιώσει τη συμφωνία, η οποία τα στρατιωτικά διοικητές είχαν κάνει στην επιστολή της για την έγκριση του βασικού νόμου της 12 Μάη, 1949 κρατήσεις δέσμευσης. Ως κάτοχος των μη ακυρώσιμες δικαιώματα νίκη για τη Γερμανία στο σύνολό της και το Βερολίνο είχαν ανασταλεί λόγω άρθρα του Βασικού Νόμου, ότι αγνοείται, η οποία θα θεωρούνται ως περιοριστικά αρχή διάθεσή τους. Αυτό ίσχυε ακόμα και για το άρθρο 146, το οποίο προβλέπεται από το Σύνταγμα, αντί του βασικού νόμου, μετά την επανένωση της Γερμανίας. "
Bahr ανέφερε περαιτέρω, «Μπραντ ήταν εξοργισμένοι που ζητήθηκε από αυτόν, την υπογραφή μιας τέτοιας Unterwerfungsbrief'zu. Τέλος, εξελέγη καγκελάριος και υπέπεσε όρκο του γραφείου. Ο πρέσβης θα μπορούσε να εγκατασταθούν μετά βίας! Από τότε που έπρεπε να διδάσκονται ότι Konrad Adenauer είχε υπογράψει αυτές τις επιστολές και, στη συνέχεια, Ludwig Erhard, τότε ο Kurt Georg Kiesinger (...) Κατέληξε, λοιπόν έχουν επίσης υπογράψει «-. Και ποτέ δεν μίλησε ξανά"
Σύμφωνα με τον Bahr, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία ανέκτησε την κυριαρχία της μόνο με τα δύο συν τέσσερις συμβάσεις στον απόηχο της επανένωσης. Αυτό είναι μεταξύ των δικηγόρων - δεν στα μέσα ενημέρωσης - αλλά αρκετά αμφιλεγόμενο. Τέλος Bahr μετακόμισε μόλις τώρα με τη γλώσσα έξω για τα απόρρητα έγγραφα. Μέχρι τότε, ο καθένας υποτίθεται ότι η Γερμανία ήταν κυρίαρχη. Ακόμα και Bahr έχει αργότερα ανέφερε ότι η Γερμανία έχει μόνο ένα σύνταγμα, αν οι άνθρωποι να ψηφίσουν για:
Το άρθρο 146 του 1949 έχει τροποποιηθεί το 1990: «Αυτό το θεμελιώδη νόμο, ο οποίος ισχύει μετά την ολοκλήρωση της μονάδας και της ελευθερίας για το σύνολο του γερμανικού λαού, η ισχύς της είναι να χάσει την ημέρα κατά την οποία ένα σύνταγμα θα τεθεί σε ισχύ, το γερμανικό λαό έχει υιοθετηθεί σε μια ελεύθερη απόφαση. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου