Οί Εισαγγελείς καί οί Δικαστές έχουν αρχίσει καί καταλαβαίνουν ότι τό σύστημα τής Γερμανο-Σιωνιστικής Ε.Ε καί τών Ελληνόφωνων υπηρετών τους Δωσιλόγων, κυβερνώντων καί μή, θέλει νά τούς εξαφανίσει καί στήν θέση τους νά τοποθετήσει δικούς του δικαστές καί εισαγγελείς.
Ή ευθύνη όμως Κύριοι Εισαγγελείς καί Δικαστές γιά όλα τά Μνημόνια πού επιβλήθηκαν στήν Ελλάδα καί εξαθλίωσαν τούς Έλληνες, παραχωρήθηκε ή Εθνική μας περιουσία καί ΕΚΛΕΨΑΝ όλον τόν Ελληνικό πλούτο, Δημόσιο καί ιδιωτικό οί τοκογλύφοι τών τραπεζών τής Συμμορίας τού Σό'ι'μπλε, τής Μέρκελ καί τού Ντά'ι'σεμπλούμ, είναι όλη δική σας.
Διότι ώς ανώτερο όργανο τής Δικαιοσύνης, τό Συμβούλιο τής Επικρατίας, έκρινε ότι είναι ΝΟΜΙΜΑ τά Μνημόνια καί ή παράδοση τής Εθνικής μας κυριαρχίας, σέ μία συμμορία ιδιωτικών τραπεζών. Ούτε κάν σέ κράτος, αλλά σέ ιδιωτικές τράπεζες, όπως είναι ή Ευρωπα'ι'κή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ) κ.λ.π.
Εάν λοιπόν θέλετε νά ξεπλύνετε τήν ντροπή σας αυτήν, θά πρέπει, όπως εσείς ό ίδιος αναφέρεται, νά εφαρμόσετε τό Άρθρο 93 τού Συντάγματος, ό οποίον λέει ότι: ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΝΟΜΟ, ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ, Η ΔΕ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ.
Ώς γνωστόν τίς πάση, γνωρίζεται ότι όλα τά Μνημόνια καί ότι απορρέει από αυτά (όλοι οί νόμοι καί ότι άλλο ψηφίστηκε από τήν βουλή κατά τήν διάρκεια αρχή τής επιβολής τών Μνημονίων μέχρι σήμερα, 2010 έως 2017,) είναι αντίθετα πρός τό Σύνταγμα καί θά πρέπει νά τά αναιρέσετε, έστω καί ΤΩΡΑ.
Όσο θά αδιαφορείτε , θά γίνεστε συνένοχοι σέ αυτό τό τεράστιο έγκλημα τής ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, πού έχει διαπραχθεί από τούς Ελληνόφωνους υπηρέτες καί Δωσίλογους τής Ληστοσυμμορίας τών Βρυξελλών καί τής Γερμανο-Σιωνιστικής Ευρωπα'ι'κής Ένωσης.
Κύριοι Εισαγγελείς καί δικαστές, εξαρτάτε από τήν στάση σας τόσο ή ζωή τών Ελλήνων σήμερα αλλά καί τών απογώνων μας.
Εξαρτάτε από τήν στάση σας, τό μέλλον τής πατρίδος μας.
Οί Έλληνες αντικαθίστανται μέ αλλογενείς καί σέ λίγα χρόνια δέν θά υπάρχουν Έλληνες, λόγο τής υπογεννητικότητος γιά τήν οποία ευθύνονται όλα τά Μνημόνια, αλλά ούτε καί ή Ελλάς.
Ό σκοπός τής Ληστοσυμμορίας είναι νά εξαφανίσουν από προσωπου γής τήν Ελλάδα καί μαζί καί τούς Έλληνες γιά νά κλέψουν όλον αυτόν τόν τεράστιο πλούτο πού έχουμε.
Στήν θέση τής πατρίδος μας θά υπάρχει μία αποικία μέ αλλοεθνείς, ενώ όσοι Έλληνες επιβιώσουν από αυτήν τήν Λαίλαπα, θά έχουν φύγει στό εξωτερικό.
Είναι λοιπόν καιρός νά δράσετε καί νά κρατήσετε τήν Ελλάδα ζωντανή μέ κατοίκους Έλληνες πολίτες.
Περιμένουμε ώς πολίτες νά ενεργήσετε τά νόμιμα , βάσει τού Συντάγματος καί στό ΌΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΛΑΟΥ.
Θά μάς βρείτε δίπλα σας καί συμπαραστάτες σας, εάν προβείτε στίς ανάλογες ενέργειες.
Υ.Γ. Νά ζητήσετε τήν ποινική τους δίωξη, τήν άρση τής βουλευτικής τους ασυλίας, τήν καταδίκη τους, σέ όσους δέν συμμορφώθηκαν ή δέν υπάκουσαν καί δέν εκτέλεσαν τίς αποφάσεις δικαστηρίων, τά οποία έκριναν παράνομες τίς συντάξεις κ.λ.π άλλες υποθέσεις.
Αργύριος Μαρινάκης Έλλην Πολίτης
27/7/2017
Ενημέρωση τού άρθρου 27-7- 2017
Παραθέτω ένα άρθρο τού Παναγιώτη Τρα'ι'ανού, από τό ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ, γραμμένο από τό πρώτο κι`όλας μνημόνιο, πού αφορά τήν δικαιοσύνη.
Συμφωνώ σέ όσα αναφέρει, καί τό επικαλούμε γιά νά δούν οί Εισαγγελείς καί οί Δικαστές, πόσο ευθύνοντε οί ίδιοι γιά τήν σημερινή κατάσταση, αλλά καί ότι καί ό ίδιος ό λαός τούς έχει απαξιώσει, αφού έχει χάσει τήν εμπιστοσύνη του, όχι στόν θεσμό αλλά στάσ πρόσωπα πού τόν εκπροσωπούν.
ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ (απόσπασμα περί δικαιοσύνης)
1) Δικαιοσύνη.
Η ατιμωρησία, η οποία απειλεί ένα κράτος και μια κοινωνία με "σήψη", δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο είναι απλά θέμα ατυχίας να εκδηλωθεί και να πλήξει μια κοινωνία. Η ατιμωρησία δεν είναι ούτε βροχή ούτε καύσωνας, ώστε να εκδηλώνεται ανεξέλεγκτα και χωρίς να υπάρχουν ευθύνες. Η ατιμωρησία είναι ένα μεγάλο κοινωνικό έγκλημα, το οποίο γίνεται από ανθρώπους με ονοματεπώνυμα. Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, η οποία με απόφασή της διατηρεί στη θέση του έναν επίορκο, διεφθαρμένο και άθλιο δικαστή, όπως είναι ο υπόδικος Ζαγοριανός, δεν έχει θέση όχι απλά στον Ιερό Άρειο Πάγο, αλλά ούτε στα βρόμικα πεζοδρόμια της πλατείας Βάθης.
Από τη στιγμή που η σημερινή ηγεσία της Δικαιοσύνης επέλεξε να κρατήσει στους "κόλπους" της τον επίορκο δικαστή, ο οποίος διευκόλυνε τη Siemens να διαφύγει από τον τόπο του εγκλήματός της, στην ουσία αποφάσισε η ίδια για την τύχη της. Σε μια εποχή που η ίδια η ελληνική Δημοκρατία κλονίζεται από το σκάνδαλο της Siemens, η Δικαιοσύνη επέλεξε να ταυτιστεί με τον ένοχο, καθιστώντας τον εαυτό της συνένοχο.
Από τη στιγμή που συμβαίνει αυτό, τα πράγματα αποκτούν τη δική τους δυναμική. Όταν καταρρέει ένα ολόκληρο πολιτικό σκηνικό, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, δεν μπορεί να παραμένει ακλόνητος ένας βασικός πυλώνας της εξουσίας. Δεν μπορεί να καταρρέει το παράνομο κι "αμαρτωλό" σύμπλεγμα των δύο εξουσιών και να επιβιώνει η τρίτη εξουσία, η οποία δεν τις εμπόδισε να είναι "αμαρτωλές". Όταν ο λαός αμφισβητεί τις δύο κυρίαρχες εξουσίες -τις οποίες υποτίθεται ελέγχει με την ψήφο του-, δεν μπορεί να επιβιώσει η τρίτη εξουσία, η οποία είναι πλέον φανερό ότι, για να φτάσουμε στο σημείο αυτό, δεν έκανε καλά τη δουλειά της. Δεν είναι δυνατόν να θέλεις να τιμωρηθούν αυτοί, τους οποίους θεωρείς κλέφτες και ν' αντέξει η εξουσία εκείνη, η οποία ήταν η κατά τον νόμο υπεύθυνη να μην επιτρέπει σε κλέφτες να κυβερνάνε.
Όταν οι απλοί πολίτες μιλάνε με αποδείξεις για κλέφτες πολιτικούς, αυτή, η οποία είναι ένοχη, είναι η Δικαιοσύνη. Όταν οι περισσότεροι επιφανείς πολιτικοί είναι "έξω", εξαιτίας παραγραφών και όχι επειδή είναι αθώοι, ευνόητα είναι μερικά πράγματα, τα οποία αφορούν τη Δικαιοσύνη. Με λαϊκή εντολή, λοιπόν, θα πρέπει η επόμενη "Εργολαβική Κυβέρνηση" να καρατομήσει το σύνολο της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Με τη λογική του ακρωτηριασμού πάνω σε δικαίους και αδίκους θα πρέπει ν' απομακρυνθεί η "σαπίλα", η οποία σήμερα είναι υπεύθυνη για την ατιμωρησία και για τα πάσης φύσεως "παραδικαστικά" κυκλώματα.
Από τη στιγμή που το ίδιο το Σύνταγμα έδινε τη δυνατότητα στους δικαστικούς να υπερασπιστούν το κύρος της Δικαιοσύνης και δεν το έκαναν, δεν υπάρχουν "αθώοι". Δεν χρειάζεται να είναι ένας δικαστικός ένοχος διαφθοράς, ώστε να καρατομηθεί .Και ανίκανος να είναι, το ίδιο δικαιούται. Από τη στιγμή που οι Ανώτατοι Δικαστικοί μέσα από αλλεπάλληλες κρίσεις και προαγωγές έφτασαν στην κορυφή μιας "σάπιας" Δικαιοσύνης -και άρα δεν έκαναν τίποτε, για να καθαρίσει ο "κόπρος του Αυγείου"- δεν δικαιούται κανένας από αυτούς να παραμείνει στη θέση του. Αν τα "πήραν", για να μην αντιδρούν, πρέπει να πάνε φυλακή. Αν "φοβούνταν" ν' αντιδράσουν, για να μην χάσουν τις προαγωγές τους, πρέπει να πάνε στα σπίτια τους. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιούνται να παραμείνουν στις θέσεις τους. Δεν μπορείς να είσαι "αραχτός" στο κέντρο ενός "βόθρου" και να ισχυρίζεσαι πως είσαι "καθαρός".
Όταν αυτοί οι "θαμώνες" του δικαστικού "βόθρου" είναι εκείνοι, οι οποίοι με την εγκληματική τους αδράνεια ευθύνονται για τη σημερινή οργή του κόσμου, ευνόητο είναι πως δεν δικαιούνται να παραμείνουν στις θέσεις τους. Οι δικές τους παραλείψεις, προδοσίες και διαφθορές, έφτασαν τον κόσμο στα όρια της "έκρηξης" και τον έβγαλαν στους δρόμους. Αν η Δικαιοσύνη λειτουργούσε στοιχειωδώς, ο λαός δεν θα βρισκόταν τώρα εξοργισμένος στους δρόμους. Αν η Δικαιοσύνη λειτουργούσε επαρκώς, δεν θα υπήρχαν οι ατιμώρητοι κλέφτες, οι οποίοι σήμερα καταγγέλλονται από τον λαό ως προδότες και ως εκ τούτου δεν θα φτάναμε στα σημερινά αδιέξοδα της χρεοκοπίας.
Αν η Δικαιοσύνη λειτουργούσε στοιχειωδώς, δεν θα υπήρχε καν Γιωργάκης στη σημερινή Κυβέρνηση, για να μας ταλαιπωρεί με την προδοσία του .Θα είχε πάει φυλακή από τότε που μοίραζε ως Υπουργός Εξωτερικών δημόσια χρήματα στη μάνα του, στα αδέρφια του και στους κολλητούς του. Αν η Δικαιοσύνη λειτουργούσε στοιχειωδώς, δεν θα υπήρχε η συμμορία των συνενόχων πολιτικών, η οποία σήμερα μας περιγελά, θωρακισμένη πίσω από την "ασπίδα" των παραγεγραμμένων εγκλημάτων .Η αποθρασυμένη -λόγω ατιμωρησίας- συμμορία, η οποία, μέσω αλληλοεκβιασμών και πιέσεων, μας παρέδωσε στους τοκογλύφους.
Η Δικαιοσύνη ευθύνεται, που εντελώς "παράνομα" δεν τιμωρήθηκε κανένας εγκληματίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για το Χρηματιστήριο, για τα σκάνδαλα της Siemens, αλλά και για την καθημερινή διαφθορά, η οποία ταλαιπωρεί τον πολίτη από τα νοσοκομεία μέχρι τις πολεοδομίες και τη "βιομηχανία" της παραπαιδείας.
Όμως, επειδή δεν μπορούν να είναι ένοχοι οι θεσμοί, αναγκαστικά ένοχοι είναι αυτοί, οι οποίοι ενσαρκώνουν τους θεσμούς και άρα οι σημερινοί ανώτατοι Δικαστές. Οι κύριοι υπεύθυνοι αυτών των λαϊκών εγκλημάτων είναι οι ηγέτες της σημερινής Δικαιοσύνης και αυτοί δεν δικαιούνται πλέον να παραμείνουν στις θέσεις τους.
Ο νόμος τούς έδινε πάντα την ευκαιρία να υπηρετήσουν τον λαό και τη Δημοκρατία και αυτοί ποτέ δεν το επιχείρησαν. Υπηρέτησαν τις εξουσίες, οι οποίες τους εξασφάλιζαν προαγωγές, επιδόματα, αυξήσεις και γενικά μερίδιο από τη "λεία". Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε ότι όλοι οι σημερινοί Αρεοπαγίτες πρέπει να εκδιωχθούν από τις θέσεις τους ως παντελώς αποτυχημένοι. Κάποιοι από αυτούς να πάνε "σπίτια" τους και κάποιοι άλλοι κάπου αλλού. Απλά πράγματα. Όταν κάποιοι δικαστικοί έπρεπε να κλείσουν φυλακή κάποιους, που έπαιρναν τα "μέτρα" του ελληνικού λαού για να τον "θάψουν", αυτοί, όπως ο συνάδερφός τους Καλούσης, "μετρούσαν" Ρωσίδες και ευρώπουλα.
Μια νέα σύνθεση του Αρείου Πάγου -και κάτω από την "ασπίδα" της λαϊκής εντολής και υπό την απόλυτη προστασία της "εργολάβου" Κυβέρνησης- είναι βέβαιο ότι θα μπορέσει εύκολα να επιτελέσει το καθήκον της. Ποιο είναι αυτό; Να κρίνει -ως κυρίαρχη εξουσία- τα του οίκου της και στη συνέχεια να κρίνει τους οίκους των άλλων. Το πρώτο, το οποίο πρέπει να κάνει, είναι να ανακτήσει το δικαίωμα να κρίνει .Να ανακτήσει το θεμελιώδες και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά της να κρίνει .Το δικαίωμα εκείνο, το οποίο για λόγους διαφθοράς, εύνοιας ή προνομίων οι προηγούμενοι ηγέτες της το είχαν απεμπολήσει.
Ένας νέος Άρειος Πάγος θα πρέπει να κρίνει τη συνταγματικότητα του νόμου, ο οποίος είναι ο κύριος υπεύθυνος της σημερινής διαφθοράς και ατιμωρησίας .Τον νόμο περί Ευθύνης Υπουργών. Να τον κρίνει ως αντισυνταγματικό και προϊόν εσχάτης προδοσίας ενός καταρρέοντος φασιστικού καθεστώτος. Να τον καταργήσει και να θέσει τους πάντες υπό την κρίση της Δικαιοσύνης. Στο όνομα του λαού να κριθούν άπαντες από τη Δικαιοσύνη .Άπαντες, γιατί δεν είναι δυνατόν να υπάρχει παραγραφή για το έγκλημα της διαφθοράς .Δεν υπάρχει παραγραφή για το έγκλημα της κλοπής δημοσίου χρήματος .Δεν υπάρχει παραγραφή για το έγκλημα ...της Προδοσίας.
Τρίτη, 25 Ιουλίου 2017
Σύμφωνα με το Σύνταγμά μας, τα Δικαστήρια είναι υποχρεωμένα να μην εφαρμόζουν νόμο, το περιεχόμενο του οποίου είναι αντίθετο προς αυτό, η δε συμμόρφωση στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης – οι οποίες εκτελούνται στο όνομα του ελληνικού Λαού – είναι υποχρεωτική, επεσήμανε ο πρόεδρος του ΣτΕ Νίκος Σακελαρίου !!!
Όταν την Δικαιοσύνη δεν την σέβονται οι ίδιοι οι λειτουργοί της, δεν θα την σεβαστούν ποτέ, ούτε η εκάστοτε κυβέρνηση, ούτε φυσικά οι Πολίτες, που δηλώνουν ευθαρσώς, σε ποσοστό > 50%, ότι δεν την εμπιστεύονται !!!
Διαβάστε ολόκληρη την δήλωση του προέδρου του ΣτΕ :
«Ο φετινός εορτασμός της 43ης επετείου από την πτώση της Δικτατορίας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Χώρα μας σκιάζεται δυστυχώς από τις συνεχιζόμενες, άνευ προηγουμένου, επιθέσεις κατά της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της.
Από της θέσεως ταύτης ως Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, αρχαιότερος Δικαστής της Χώρας και Πρόεδρος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, εκπροσωπώντας το σύνολο της ελληνικής Δικαιοσύνης καταδικάζω με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τις παντελώς αδικαιολόγητες αυτές επιθέσεις από όπου και αν προέρχονται, επιθέσεις, οι οποίες στρέφονται ευθέως κατά του Κράτους Δικαίου, θεμελιώδης πυλώνας του οποίου είναι η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, στη μείωση του κύρους της οποίας προδήλως αποβλέπουν.
Με άκριτες ενέργειες, λοιδωρίες, αδικαιολόγητους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς αλλά και προσβλητικούς για τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης υπαινιγμούς περί δήθεν αρνήσεώς τους να εκπληρώσουν βασικές υποχρεώσεις τους επιχειρείται, κατά συστηματικό πλέον τρόπο, να κλονισθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών προς την Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της.
Λησμονείται προφανώς ότι η Δύναμις της Δημοκρατίας μας συνίσταται στην αξιοπιστία των θεσμών της, αξιοπιστία, η οποία όμως υπονομεύεται από τέτοιου είδους ατυχείς ενέργειες.
Οι απρόκλητες αυτές επιθέσεις κατά της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της επιβάλλεται να παύσουν αμέσως για να μπει ένα τέλος στην απαράδεκτη και στείρα αυτή αντιπαράθεση μεταξύ της Κυβερνήσεως και της Δικαιοσύνης.
Προς τούτο καλώ όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να επιδείξουν την δέουσα αυτοσυγκράτηση πριν η ιδιαίτερα σοβαρή αυτή θεσμική κρίση που προκλήθηκε από τις επιθέσεις αυτές και οδήγησε στην θλιβερή αυτή αντιπαράθεση λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την κοινωνική ειρήνη και συνοχή.
Πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό ότι το Σύνταγμά μας καθορίζει με σαφήνεια τον διακριτό ρόλο και τα όρια της δράσεως μιάς εκάστης των τριών λειτουργιών της Πολιτείας, τα όργανα των οποίων οφείλουν να περιορίζονται αυστηρά και μόνον στον θεσμικό ρόλο που τους επιφυλάσσει το ίδιο το Σύνταγμα.
Η Δικαιοσύνη σέβεται απολύτως τον θεσμικό ρόλο της νομοθετικής και εκτελεστικής λειτουργίας, απαιτεί όμως και τον ανάλογο σεβασμό του δικού της θεσμικού ρόλου.
Η Δικαιοσύνη απαντά στις ακρότητες μόνον δια της αψόγου επιτελέσεως από τους λειτουργούς της του υπηρεσιακού τους καθήκοντος.
Σύμφωνα με το Σύνταγμά μας, τα Δικαστήρια είναι υποχρεωμένα να μην εφαρμόζουν νόμο, το περιεχόμενο του οποίου είναι αντίθετο προς αυτό, η δε συμμόρφωση στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης – οι οποίες εκτελούνται στο όνομα του ελληνικού Λαού – είναι υποχρεωτική.
Η Δικαιοσύνη όμως δεν διεκδικεί το αλάθητο των αποφάσεών της και όχι μόνον δεν αποκρούει, αλλά αντιθέτως επιδιώκει την καλοπροαίρετη επιστημονική κριτική των αποφάσεών της, η οποία αναμφισβήτητα συμβάλλει στην διαρκή βελτίωσή της.
Η εποχή στην οποία ζούμε σήμερα είναι η εποχή της μεγάλης οικονομικής κρίσεως και των μνημονίων.
Είναι η εποχή της επικρατήσεως του οικονομικού επί του θεσμικού παράγοντος, η οποία έχει οδηγήσει σε πρωτοφανή υποχώρηση του Κράτους Δικαίου και ιδίως του Κοινωνικού Κράτους, σε σημείο μάλιστα που η Δημοκρατία μας να κινδυνεύει πλέον να υποκύψει οριστικά σε ένα στυγνό ολοκληρωτισμό του οικονομισμού.
Η αποτελεσματική όμως αντιμετώπιση της κρίσεως αυτής προϋποθέτει την συμπαράταξη όλων ανεξαιρέτως των δυνάμεων της δημοκρατικής μας κοινωνίας και την ενίσχυση των βασικών θεσμών του Κράτους που την εκφράζουν.
Αποτελεί επομένως πρωταρχικό καθήκον όλων μας η ενίσχυση των βασικών θεσμών του Κράτους, που στηρίζουν και εκφράζουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα και τον πνευματικό και ηθικό μας πολιτισμό.
Το Σύνταγμά μας ορίζει ότι οι δικαστές – στους οποίους επιβάλλει αυστηρή πολιτική ουδετερότητα – κατά την άσκηση των καθηκόντων τους απολαύουν λειτουργικής ανεξαρτησίας, υπόκεινται μόνον στο Σύνταγμα και τους συνάδοντες προς αυτό νόμους και δεν εξαρτώνται ούτε δέχονται οδηγίες από τα όργανα των δύο άλλων εξουσιών.
Συγχρόνως, το Σύνταγμά μας θεσπίζει τις κατάλληλες εγγυήσεις για την διασφάλιση της προσωπικής ανεξαρτησίας των δικαστών.
Η αξιοπιστία των θεσμών προκύπτει από την αξιοπιστία των προσώπων, τα οποία τους εκφράζουν, η δε ποιότης της δικαιοδοτικής λειτουργίας εξαρτάται από τους συγκεκριμένους φορείς της, τους δικαστές.
Η ανεξάρτητη όμως και αμερόληπτη άσκηση του δικαιοδοτικού έργου δεν εξασφαλίζεται μόνο με την θέσπιση των κατάλληλων εγγυήσεων, αλλά εξαρτάται κυρίως από τον ανθρώπινο παράγοντα, αυτόν που βρίσκεται στην έδρα του Δικαστηρίου, τον δικαστή.
Εξαρτάται δηλαδή από το κατά πόσον αυτός διαθέτει η όχι ηυξημένο αίσθημα ευθύνης κατά την επιτέλεση του δικαστικού του καθήκοντος.
Ο δικαστής πρέπει να σκέπτεται και να ενεργεί ως τρίτο πρόσωπο, να δρα δηλαδή κατά τρόπο αντικειμενικό και ουδέτερο και να είναι απαλλαγμένος από κάθε είδους επηρεασμό, ακόμη και από εκείνον που προέρχεται από την ατομική του ιδιοσυγκρασία.
Οι δικαστές ούτε αντιπολιτεύονται ούτε όμως και συμπολιτεύονται. Οφείλουν και πρέπει να είναι πολιτικά ουδέτεροι.
Για να είναι όμως σε θέση ο δικαστής να απομονώσει τους παράγοντες αυτούς επηρεασμού του, πρέπει να διαθέτει ήθος και σθένος δηλαδή την απαιτούμενη ψυχική δύναμη.
Τα χαρακτηριστικά αυτά, τα οποία πρέπει να συγκεντρώνει ο Δικαστής συνθέτουν την εικόνα του προς τα έξω, θεμελιώνουν το κύρος του και δικαιολογούν την ιδιαίτερη θέση στην οποία τον τοποθετεί το κοινό.
Βλέπετε όπως και να το κάνουμε το να είναι κάποιος δικαστής δεν είναι απλή υπόθεση.
Είναι απόφαση ζωής, αφού η ιδιότητα του δικαστή και η αναμενόμενη από αυτόν συμπεριφορά τον ακολουθούν όχι μόνο στην επαγγελματική του ζωή αλλά ακόμη και στην ιδιωτική του ζωή.
Τον ακολουθούν και μετά την υποχρεωτική αποχώρησή του από την υπηρεσία με τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας, το ακριβές χρονικό σημείο της οποίας προσδιορίζεται από το ίδιο το Σύνταγμα με απόλυτη σαφήνεια και κατά τρόπο ανεπίδεκτο αμφισβητήσεως.
Οφείλουμε τέλος να προειδοποιήσουμε ότι υπό τις παρούσες αμιγώς μνημονιακές συνθήκες θεωρούμε εξαιρετικά επικίνδυνο κάθε συνταγματικό πειραματισμό, ο οποίος θα οδηγούσε σε έλλειμμα δικαιοσύνης.
Φρονούμε ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο τραγικό για τους Έλληνες από το να στερηθούν, δια της εισαγωγής αμφιβόλου λειτουργικότητος θεσμών, της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, η οποία διασφαλίζεται πλήρως από το ισχύον Σύνταγμα και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της Χώρας.
Το υφιστάμενο συνταγματικό πλαίσιο είναι απολύτως επαρκές για να αντιμετωπισθεί η κρίσις και η αποτελεσματική λειτουργία του εξασφαλίζεται πλήρως από την ανεξάρτητο Δικαιοσύνη, η οποία και το απαιτούμενο σθένος διαθέτει αλλά και την βούληση να πράξει ό,τι απαιτείται, όπως έχει άλλωστε αποδειχθεί με την πρόσφατη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Με τις σκέψεις αυτές καλώ όλους τους δικαστές, ανεξαρτήτως κλάδου και βαθμού να συνεχίσουν απερίσπαστοι, αγνοώντας τις επιθέσεις, τις προσβολές και τους πάσης φύσεως επηρεασμούς να επιτελούν ,με νηφαλιότητα, σύνεση και αποφασιστικότητα το υπηρεσιακό τους καθήκον, εντείνοντας συνεχώς τις προσπάθειές τους για μία ταχύτερη και πιο ποιοτική απονομή της δικαιοσύνης, έχοντας πάντοτε κατά νούν ότι η Δικαιοσύνη είναι το τελευταίο καταφύγιο για τον αδικούμενο πολίτη».
________________________________________
Σ.Κ.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου