Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017

Πόσο είναι στ” αλήθεια το ελληνικό χρέος; Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΜΟΝΟ…. …40 ΔΙΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΧΡΕΟΣ, ΟΧΙ 321,7 ΔΙΣ. ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ 240,1 ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΣΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΑ «ΦΤΙΑΧΤΟ».



Είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια απάτη εναντίων της Ελλάδος!

Ευρισκομουν σε ταξιδι στην (με την) Αγαπημενη μου Ελλαδα, οταν ειδα την δημοσιευση στο Tax Heaven, τεκμηριωμενων -απο τους εγκριτους συναδελφους, στοιχειων για το φερομενο ως Ελληνικο Χρεος….Το θεωρησα αμεση δεοντολογια να χρησιμοποιησω τα δεδομενα ως Εγκυρη Πηγη για να αναλυσω την Απατη εις Βαρος της Ελλαδας, (με αναλογια σε ολα τα Κρατη της ΟΝΕ), τεκμηριωνοντας οτι το «φερομενο ως χρεος» οφειλεται σε μια καλα σχεδιασμένη
ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ….

Ας δουμε μαζι την αναλυση του Πινακα που δημοσιευσε το Tax Heaven.
Η κατανομή και το χρονοδιάγραμμα λήξεων του Δημοσίου χρέους της Κεντρικής διοίκησης στις 31- ­3­2016
Ομόλογα 39,3
Ομόλογα που κατέχει η EKT(SMP program) 14,7
Ομόλογα που κατέχουν οι Ευρωπαϊκές Κεντρικές Τράπεζες (ΑΝFAs) 5,8
Έντοκα γραμμάτια 14,9
Βραχυπρόθεσμα δάνεια(repos) 11,01
Δάνεια από το Ευρωπαϊκό ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας
(EFSF) 130,9
ESM 21,4
Δάνεια από το ΔΝΤ 14,4
Δάνεια από Κράτη ‐ μέλη Ευρωζώνης 52,9
Δάνεια από την τράπεζα Ελλάδος 3,8
Λοιπά Δάνεια εσωτερικού 0,3365
Λοιπά Δάνεια εξωτερικού 4,8
Ειδικά και Διακρατικά δάνεια εξωτερικού (Ευρωπαϊκή τρ .Επενδύσεων) 7,4
ΣΥΝΟΛΟ €321,7 δις
Α 240, 1 ΔΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΩΣ ΧΡΕΟΣ ΕΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ. ΔΗΛ ΤΑ 240,1 ΔΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΗΘΕΝ ΠΛΑΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ «ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ» ΠΛΑΣΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΩΣ ΜΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΜΕ ΕΙΤΕ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
ΕΙΤΕ ΜΕ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΆΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΕΙΤΕ ΜΕ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΙΤΕ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
Η ΑΠΑΤΗ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΣΚΛΗΡΟ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ ΣΤΟΧΟ, ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΜΕΤΡΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ (ΜΕ ΠΡΩΤΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΥ ΤΟ «ΒΡΗΚΕ», ΤΟ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΑΕΙ ΑΚΟΜΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΝΑ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟ ΕΞΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ «ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ»
Η ΕΛΛΑΔΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΟΝΤΩΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΟΣ 8,93 ΔΙΣ
ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ 26 ΔΙΣ ΑΠΟ ΡΕΠΟΣ ΚΑΙ ΕΝΤΟΚΑ
ΦΘΑΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΣΤΑ 34,93 ΔΙΣ.
ΤΩΡΑ ΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΩΣ ΧΡΕΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ (EVERYTHING
FOR NOTHING) ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ (7,4) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ. ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΔΑΝΕΙΑ ΣΥΝΑΠΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΦΟΣΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΤΩΝ 39,3 ΔΙΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΔΗΛ ΤΗΣ ΜΗ ΥΠΑΡΞΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ Η ΕΘΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ, ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΧΡΕΟΣ, ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ (ΔΗΛ ΠΡΩΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΔΡΑΧΜΙΚΟ ΧΡΕΟΣ) . ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΟΜΟΣΠΟΔΙΑΚΟ Η ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΤΑΞΙΜΟ.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΧΡΕΟΣ 40 ΔΙΣ, ΚΑΙ Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ ΣΤΟ ΡΕΘΕΜΝΟΣ.
Τι περιμενω? «Περιμενω ή μια θετικη πολιτικη αλλαγη στην Ευρωπη που θα φερει Κευνσιανισμο, η την μετα βεβαιοτητος επαναληψη του Κραχ του 1929 στην Ευρωπη και την αυτονοητη εξέλιξη σε Κευνσιανισμο: Κοινωνικη Δικαιοσυνη, Πολιτικη Σταθεροτητα, και αναπτυξη.
Μετα βεβαιοτητος, αυτη η ηλιθια φτιαχτη τραγωδια των Λαων, θα τελειωσει.
Kαθηγητης Ανδρεας Αθηναιος
Β.Α., Β.sc.,M.A., MCP, Ph.d., Post Doc
University of Pennsylvania
Case Western Reserve University
Lindback Award Academic Excellence 1987.
http://skeftomasteellhnika.blogspot.gr/2017/03/t_13.html
…………………………….
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Κατά τον Αμερικανό πολιτικό και ακτιβιστή Lyndon LaRouche το Ελληνικό χρέος είναι μια κλασική απάτη! Δείτε παρακάτω τι λέει χαρακτηριστικά:
Το 2009 το χρέος στην Ελλάδα ήταν 300 δισ. δολάρια.
Στη συνέχεια, η χώρα έλαβε δύο τεράστια πακέτα διάσωσης για το 2010 και το 2012, περίπου 140 δισεκατομμύρια δολάρια το καθένα.
Λιγότερο από το 10% των εν λόγω 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων έμεινε στην Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση.
Τουλάχιστον το 90% των χρημάτων αυτών πήγε κατευθείαν και άμεσα στην Deutsche Bank, την HSBC, την JPMorgan Chase, καθώς και στους υπόλοιπους καρχαρίες, ενώ αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου δόθηκαν στα hedge funds.
Η πρώην υπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης Λούκα Κατσέλη έχει προσκομίσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα η ελληνική κυβέρνηση έλαβε μόνο το 3% των 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Οι μόνες τράπεζες που αναγκάστηκαν να διαγράψουν το «Ελληνικό χρέος» ήταν οι Ελληνικές.
Οι τράπεζες της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου διατήρησαν το τοξικό χρέος στο «ενεργητικό» τους, εγγυημένο 100% από την ευρωπαϊκή απάτη διάσωσης.
Όλο αυτό οδήγησε στη χρεοκοπία των ελληνικών τραπεζών, αναγκάζοντας την Ελληνική κυβέρνηση να δανειστεί άλλα 50 δισ. δολάρια για να τις διασώσει.
Έτσι, αντί να μειώνεται, το ελληνικό χρέος αυξανόταν.
Μία απόλυτη απάτη!
Στη συνέχεια, από το 2010 μέχρι και σήμερα, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, κλπ υποχρεώθηκαν να πληρώσουν το «λογαριασμό» για τη διάσωση των τραπεζών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Επέβαλαν τόσο σκληρά μέτρα λιτότητας που οι πολίτες τους μετανάστευσαν, τα ποσοστά θνησιμότητας αυξήθηκαν, οι γεννήσεις μειώθηκαν και η αιθαλομίχλη έπνιξε τις πόλεις, αφού οι κάτοικοι δεν μπορούσαν πλέον να πληρώσουν για τη θέρμανσή τους.
Μετά από πέντε χρόνια «τιμωρίας» και αφού 250 δισ. δολάρια δόθηκαν στις τράπεζες, το χρέος της Ελλάδας από τα 300 αυξήθηκε στα 350 δισ!
http://www.drdavros.gr/2017/03/LaRouche.html
……………………………….
Η απίστευτη ιστορία του Δημόσιου Χρέους στην Ελλάδα
Του Γιώργου Αδαλή, από aegeantimes.gr
Η απίστευτη ιστορία του Δημόσιου Χρέους στην Ελλάδα
… Αξίζει πραγματικά να διαβάσει το αναγνωστικό κοινό, τα εξωφρενικά δάνεια που σύναψε η χώρα μας με τους γνωστούς οίκους διεθνών τοκογλύφων, που καταδυναστεύουν την χώρα μας, πριν καν απαλλαχτεί από τους Οθωμανούς !
Δάνεια, που στο σύνολό τους είναι αποικιοκρατικά, με εξοντωτικούς όρους, τα οποία τα αποπληρώσαμε μέχρι τελευταίας … δεκάρας!
Δάνεια τα οποία θα πρέπει να επανεξεταστούν, και στο ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, να γίνουν άμεσα απαιτητά από τους τοκογλύφους, οι οποίοι σήμερα μας κουνάνε το δάχτυλο υποτιμητικά!
Η έρευνα που ακολουθεί, θα είναι πάντοτε επίκαιρη, για όσο διάστημα το πολιτικό προσωπικό της χώρας, ΔΕΝ απαιτεί την επιστροφή των χρημάτων από απεχθή δάνεια όπως αυτό που παρουσιάσαμε στο χτεσινό μας πρωτοσέλιδο [Διαβάστε ΕΔΩ] !
Και τελικά, ακόμη κι αν δεν βρεθεί ένας πολιτικός να βάλει στο τραπέζι το θέμα της επιστροφής των δανείων που πληρώσαμε στους διεθνείς λωποδύτες, θα έρθει η μέρα που ο Ελληνικός Λαός θα τα πάρει πίσω μόνος του! Τρόποι υπάρχουν πολλοί!
Ελπίζω όμως να μην φτάσουμε ως εκεί!
Αλλά ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση της έρευνας για τα δάνεια που έλαβε η Ελλάδα, χωρισμένη σε χρονικές περιόδους!
Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που δεν παραλάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελλε να σηματοδοτήσει τι θα επακολουθήσει αργότερα.
Ετσι η ιστορία του Δημοσίου χρέους της χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις κατηγοριοποιούμε
Πρώτη περίοδος 1824 με 1897
Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 770 εκ. γαλλικά Φράγκα. Το πόσο «καλά παιδιά» ήμασταν καθώς και πόσο τοκογλύφοι υπήρξαν οι … πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν τότε είχαν καμαριέρες) φαίνεται από το γεγονός, ότι ενώ η αναγραφόμενη αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων , ήταν 770 εκ. γαλλικά Φράγκα, εντούτοις στο χέρι πήραμε μόνο … 464 εκ.!!!
Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ μιας κα αποτέλεσαν … έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ότι άλλο μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος !!!
Από ποιους τα πήραμε όμως;
• Δύο δάνεια από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1824 και το 1825, συνολικά 2,8 εκ. λίρες στερλίνες
• Ένα, 60 εκ. γ.φ. με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832.
• Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890, συνολικά 180 εκ. γ.φ.
• Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881, συνολικά 450 εκ. γ.φ. και τέλος
• Ενα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893, 9.7 εκ. γ.φ.
Την εποχή αυτή μεγάλη δύναμη είχε ο Στρατός.
Οι πελατειακές σχέσεις όμως καθώς και η διαχείριση τους ήταν ακριβώς η ίδια με την σημερινή.
Ετσι , η χώρα μας που διέθετε 20.000 τακτικό στρατό, έπαιρνε όλα αυτά τα δάνεια για να συντηρεί τους αξιωματικούς και να τους μισθοδοτεί! Φτάσαμε έτσι να έχουμε … 12.000 Αξιωματικούς. Δηλαδή, 1,4 αξιωματικοί για κάθε 2 φανταράκια! Το θέμα ήταν λοιπόν ποιος διέταξε ποιον μιας όλοι καταλάβατε τι σκοπό είχαν τα δάνεια μας.
Δάνεια που μας έδιναν με φειδώ οι μεγάλες δυνάμεις γιατί προσέβλεπαν στον πλούτο της χώρα μας μετά την απελευθέρωσή της και μας υποχρέωναν να στρατικοποιήσουμε την Ελλάδα για να αντέξει ως νεοσύστατο κράτος (δεν ξέρω αν σας φέρνει στο μυαλό κάτι από το σύγχρονο 7 προς 10 καθώς και την κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία) !!!
Οι περισσότεροι καπετάνιοι τότε, εμφάνιζαν περισσότερους άνδρες για να επωφελούνται τους επιπλέον μισθούς.
Έτσι ενώ ένας Στρατηγός έπαιρνε μισθούς για 12.000 άνδρες στην ουσία πλήρωνε μόνο 3.000 μιας και είχε μόνο τόσους !!!
Η πρώτη πτώχευση ήταν θέμα χρόνου και ήρθε μόλις το 1825 .
Το 1826 ανέλαβε την διακυβέρνηση ο Α. Ζαίμης και στο ταμείο του κράτους βρήκε μόνο … 16 γρόσια! Δηλαδή ούτε καν μια λίρα !!!!
Τότε λοιπόν η Ελλάς ονομάστηκε για πρώτη φορά Ψωροκώσταινα
Περίοδος του Οθωνα
Όταν έγινε Βασιλιάς ο Οθωνας, πήρε κι αυτός ένα … δανειάκι και μάλιστα με την εγγύηση των τριών μεγάλων Δυνάμεων (όπως βλέπετε υπήρχε και τότε μια … Τρόικα)!
Η κάθε μια εγγυήτρια δύναμη … εγγυήθηκε για το 1/3 του δανείου με μια διαφορά! Την τρίτη δόση η οποία ήταν 20 εκ. γαλλικά φράγκα δεν καταβλήθηκε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ στη χώρα μας.
(Σας θυμίζει τίποτε αυτό άραγε;)
Πάντως όσα πήρε ο Οθωνας, δηλαδή οι δύο προηγούμενες δόσεις , σύνολο 20. εκ γαλ. Φράγκα , οι Έλληνες δε τα είδαν στις τσέπες τους μιας και το 57% κατακρατήθηκε από την δανειοδότρια τράπεζα κατακρατήθηκε στο εξωτερικό, ενώ το υπόλοιπο σπαταλήθηκε από την αντιβασιλεία κυρίως σε έξοδα του … Βαυαρικού στρατού (πάλι οι Γερμανοί δηλαδή στη μέση)!!!
Τελικά η καθαρή εισροή , από το δάνειο, για την Ελλάδα ήταν μόλις 14,2%.
Στο τέλος του 1859 η Ελλάδα έναντι του δανείου χρωστούσε υπερτριπλάσια των όσων λογιστικά είχε επωφεληθεί από το δάνειο.
Με αυτά και μ αυτά , φτάσαμε στο 1843 οπότε είχαμε και τη δεύτερη χρεοκοπία της Ελλάδος.
Η Τρικουπική περίοδος
Κατά την περίοδο αυτή κυρίαρχος θα αναδυθεί ο έμπιστος των ανακτόρων Α. Συγγρός.
Ηταν ο άνθρωπος που εξασφάλιζε στο Ελληνικό Δημόσιο δανειοδότες, στους οποίους συμμετείχε και ο ίδιος.
Ήταν ο άνθρωπος που από τη δανειακή πρόσοδο εκτελούσε δημόσια έργα (Ισθμός Κορίνθου, σιδηρόδρομοι Λαυρίου, Θεσσαλίας κλπ.).
Ηταν ο υπερεργολάβος με ό,τι αυτό σημαίνει. Τώρα αν αυτό σας θυμίζει κάποιο νεότερο πολιτικό της Ελλάδος, σίγουρα δεν φταίμε εμείς. Αλλά κάπου έχει πάει το μυαλό σας ε;;;
Από την άλλη πλευρά ο Χ. Τρικούπης θα αναδυθεί σε πρωταθλητή του εξωτερικού δανεισμού.
Την περίοδο του ελληνικού βασιλείου 1832-1893 στον Τρικούπη χρεώνεται το 58,4% του εξωτερικού δανεισμού, με 450 εκ. γαλλικά φράγκα.
Και όπως ήταν φυσικό, ο υπερδανεισμός με τοκογλυφικούς όρους , έφερε και πάλι το 1893 την τρίτη χρεοκοπία στην χώρα μας.
Ετσι μέχρι το 1897, ο συνολικός δανεισμός μας έφθασε όπως είπαμε στα 770 εκ. γ.φ., από τα οποία “στο χέρι πήραμε” 389 εκ. γ.φ. δηλαδή μόλις το 50,5%. Με την συνηθισμένη τακτική δηλαδή, υπογράψαμε στους τοκογλύφους «γραμμάτια» και στο χέρι πήραμε μόλις τα μισά. Και φυσικά τα τοκοχρεολύσια … έτρεχαν!!!
Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά τα πληρώσανε τελικά τα τρισέγγονα του Τρικούπη εις το ακέραιο και δέκα φορές πάνω!!
Ετσι το 1898 η Ελλάδα θα τεθεί υπό τον  Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (κάτι θα σας θυμίζει ο όρος αυτός ε;) και ταυτόχρονα θα της παραχωρηθεί δάνειο 150 εκ. φ. (κάτι σαν α 110 δις που πήρε ο Γιώργος δηλαδή)
Απ’ αυτό το 62% καταβλήθηκε ως … αποζημίωση της Οθ. Αυτοκρατορίας κυρίως για την παραχώρηση της Θεσσαλίας και τον πόλεμο του 1897. Το 15% χρησιμοποιήθηκε για κάλυψη των ελλειμμάτων, το 20% στο κυμαινόμενο χρέος και το 3% στα έξοδα έκδοσης.
Πάντως φανήκαμε αρκετά … «κύριοι» αφού πληρώσαμε αποζημίωση σε αυτούς που παράνομα μας κατείχαν (αν και στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε για την περίπτωση αυτή μια πολύ γνωστή λέξη που αρχίζει με το γράμμα «Μ»)
Ακολουθεί μια δεύτερη περίοδος από το 1900 ως το 1945
Ως το 1914 υπάρχει μια περίοδος στην οποία αναπτύσσεται ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα και υποχωρεί ο κρατικός.
Την ίδια αυτή εποχή η Αθήνα αντιμετωπίζει τον Μακεδονικό αγώνα και από το 1912 τους Βαλκανικούς.
Την περίοδο αυτή συνομολογήθηκαν τέσσερα εξωτερικά δάνεια, συνολικά 521 εκ. φ.
Τα δύο πρώτα (76 εκ. φ.) μέχρι το 1910 και το τέταρτο 335 εκ. φ. το 1914.
Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν :
– Υπέρ της εξυπηρέτησης των ήδη υπαρχόντων εξωτερικών δανείων (από τότε ήταν της μόδας να πληρώνει η Ελλάδα χρεολύσια προηγούμενων δανείων με … νέα δάνεια).
– Υπέρ της διεξαγωγής των Βαλκανικών πολέμων και
– Στην ενσωμάτωση των νέων περιοχών που προέκυψαν μετά τους Βαλκανικούς.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι την περίοδο αυτή υπογράψαμε νέα δάνεια για να πληρώνουμε τα παλιά.
Από το 1915 ως το 1923 η Ελλάδα του διχασμού βρίσκεται εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και στη συνέχεια θα βιώσει τη Μικρασιατική καταστροφή και να βρεθεί με τους πρόσφυγες απ’ αυτήν. Εδώ αρχίζουν και τα πραγματικά … δανειακά (πλην όμως τοκογλυφικά) ευτράπελα !!!
Η οικονομική πορεία διαρθρώνεται από τις μεγάλες, έκτακτες πολεμικές δαπάνες (περίπου 6,2 δισ. δρχ.) ενώ σε έξαρση βρίσκεται και ο εσωτερικός δανεισμός.
Ενώ η χώρα στην ουσία δεν μπορούσε να δανειστεί, και ουδείς γνώριζε το παραμικρό στο Κοινοβούλιο, ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για δύο μυστικά δάνεια και μάλιστα μεγάλα!
Ένα το 1915 και ένα το 1916 , ισόποσα από 40 εκ μάρκα έκαστο.
Τα 80 εκ μάρκα αυτά δεν είχαν εγγραφεί πουθενά !!!
Η Κυβέρνηση Σκουλούδη τα κράτησε εντελώς μυστικά, ακόμα και από τη Βουλή και δεν τα ανέγραψε πουθενά λες και πρόκειται για δάνειο κάποιου … «μπακάλη της γειτονιάς» !!!
Η υπόθεση έφτασε το 1918 στο ανώτατο ειδικό δικαστήριο στο οποίο ο Σκουλούδης θα υποστηρίξει ότι κρατήθηκε μυστικό για να μην εκλειφθεί ως ένδειξη γερμανοφιλίας!!
Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί σε κανένα συντεταγμένο κράτος παρά μόνο σε Αφρικανικές Δημοκρατίες όπου οι Φύλαρχοι είχαν το … γενικό κουμάντο !!
ΤΟ ΠΟΙΟ ΑΙΣΧΡΟ ΔΑΝΕΙΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ … ever !!!
Την περίοδο αυτή υπογράψαμε και λάβαμε το πιο αισχρό δάνειο που έχει πάρει ποτέ χώρα! Αισχρό όχι για το μέγεθός του, μιας και ήταν σχετικά μικρό αλλά επαίσχυντο για τον λόγο που το λάβαμε! Προσέξτε λοιπόν:
Το 1913 ο Ελληνικός Στρατός, αποτελούμενος από δυνάμεις της Β.Ελλάδος, έχυσε το αίμα του για να καταλάβει μια στρατηγικής σημασίας σιδηροδρομική γραμμή!
Την γραμμή Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης!
Και το πέτυχε αυτό!
Η γραμμή κατελήφθη από τον Ελληνικό Στρατό.
Φαίνεται όμως ότι οι “Σύμμαχοι” είχαν άλλα σχέδια για μας!
Ενώ την καταλάβαμε εμείς, ξαφνικά οι Γάλλοι αποφάσισαν ότι … η γραμμή τους ανήκει, στα πλαίσια της “συμμαχικής μοιρασιάς” !
Όμως ήταν κάτι που υπήρχε σε Ελληνικά εδάφη και δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε κάτι τέτοιο! Ετσι μας εξανάγκασαν να την αγοράσουμε!!!!
Κι επειδή ως συνήθως δεν είχαμε λεφτά, μας έδωσαν το δάνειο και μάλιστα σε δολάρια. Μας έδωσαν ένα Καναδικό (δηλαδή Γαλλικό) δάνειο 8.000.000 δολαρίων για να πληρώσουμε στους Γάλλους μια σιδηροδρομική γραμμή την οποία εμείς την είχαμε καταλάβει με τον στρατό μας !!!!
Είπε κανείς τίποτα;
Περίοδος Μεσοπολέμου 1924 με 1932
Με τη Μικρασιατική καταστροφή ο ελληνισμός θα βρεθεί σε αμηχανία και σύγχυση. Από το 1924 μέχρι το 1928 ο κοινοβουλευτισμός θα βρεθεί σε οξύτατη κρίση, με 12 κυβερνήσεις, δηλαδή κάθε 4,5 μήνες και άλλη κυβέρνηση.
Ο Βενιζέλος θα επιστρέψει και θα κερδίσει τις εκλογές του 1928, με 223 έδρες από τις 250. Η τετραετία του θα είναι περίοδος κοινοβουλευτικής ομαλότητας.
Τα επιτακτικότερα προβλήματα είναι το προσφυγικό και η σταθεροποίηση της δραχμής που η αξίας της είχε πέσει στο δέκατο πέμπτο της προπολεμικής.
Η φορολογική επιβάρυνση παραμένει δυσβάστακτη.
Σε σχέση με την προπολεμική έχει αυξηθεί κατά 37 φορές!!!
Από το 1924 μέχρι το 1930 εισέρευσαν στην Ελλάδα 1,16 δισ. χρυσά φράγκα, εκ των οποίων το 78% ήταν δάνεια.
Την περίοδο 1924-1931 συνομολογήθηκαν εννιά (9) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 992 εκ. φρ.
Τα δάνεια αυτά προήλθαν από την Αγγλία κατά 48%, τις ΗΠΑ κατά 31% και τα υπόλοιπα σε μονοψήφια ποσοστά από Βέλγιο, Σουηδία, Γαλλία, Ολλανδία, Ελβετία, Αίγυπτο και Ιταλία.
Τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων, την εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού, τη σταθεροποίηση της δραχμής και παραγωγικά.
Την ίδια περίοδο η εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού απορροφούσε το 29% των τακτικών εσόδων.
Συνολικά την περίοδο 1824-1932 είχαμε δανεισθεί από το εξωτερικό 2,2 δισ. χρ. φρ. Μέχρι το 1932 είχαμε αποσβέσει 2,38 δισ. χρ. φρ. δηλαδή 183 περισσότερα απ’ όσα είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούμε 2 δισ. χρ. ερ. (σας θυμίζει κάτι άραγε αυτό; σας θυμίζω προηγούμενο άρθρο μας με τίτλο : «το 1994 χρωστούσαμε 90 δις ευρώ πληρώσαμε 517 δις ως το 2010 και παρ όλα αυτά χρωστάμε άλλα 340 δις»)
Το 1932 είχαμε την τέταρτη πτώχευση.
Μέχρι το 1945 δεν θα υπάρξει νέος εξωτερικός δανεισμός ενώ θα παγώσει, λόγω της παγκόσμιας κρίσης, η εξυπηρέτηση των παλαιών.
1946-1966 Ανασυγκρότηση και ανάπτυξη
Πρώτο μέλημα της χώρας η ανασυγκρότηση της από την κατοχική καταστροφή που είχε φθάσει 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946.
Το δεύτερο πρόβλημα ήταν ο εμφύλιος και το τρίτο οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, οι μεγαλύτερες στη Δυτ. Ευρώπη 19 και που έφθαναν στο 27,5% των συνολικών εξόδων.
Τα προβλήματα μέχρι το 1952-53 θα τα αντιμετωπίσουν συνολικά 18 κυβερνήσεις που θα προχωρήσουν σε οκτώ υποτιμήσεις.
Κατά μέσο όρο κάθε 5,5 μήνες και άλλη κυβέρνηση και κάθε χρονιά και υποτίμηση.
Το δημόσιο χρέος συντίθεται από το προπολεμικό και το μεταπολεμικό.
Το προπολεμικό, μέχρι το 1962 ήταν υπερτριπλάσιο του μεταπολεμικού.
Στο προπολεμικό ΔΧ το 90% καταλάμβανε ο προπολεμικός εξωτερικός δανεισμός.
Την περίοδο 1962-67 οι ελληνικές κυβερνήσεις θα διακανονίσουν το 97% του προπολεμικού εξωτερικού Δ.Χ., το οποίο μαζί με τους τόκους ανερχόταν στα 6,41 δισ. δρχ.
Μέχρι το 1955 η Ελλάδα είχε συνάψει μόνο τρια εξωτερικά δάνεια, συνολικά 145 εκ. δολ. Στη συνέχεια θα συνάψει άλλα ΕΙΚΟΣΙΟΚΤΩ (28) εξωτερικά, συνολικά 406,4 εκ. δολ.
Ο μετακατοχικός δανεισμός προήλθε κατά 58,4% από τις ΗΠΑ, κατά 19% από τη Δυτ. Γερμανία και κατά 14,36% από την Αγγλία.
Τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς.
Για την εξυπηρέτηση του μετακατοχικού εξωτερικού δανεισμού η Ελλάδα κατέβαλε το 128% της δανειακής προσόδου που λογιστικά είχε πάρει!
Καταλάβατε το μέγεθος της τοκογλυφίας;
Περίοδος Δικτατορίας 1967 με 1974
Περίοδος υπέρογκου εσωτερικού δανεισμού, ο οποίος και τετραπλασιάσθηκε. Αντίθετα ο εξωτερικός δανεισμός σημειώνει πολύ μικρή αύξηση.
Συνολικά 19 εξωτερικά δάνεια, μόλις στο 6,4% του νέου Δανειακού Χρέους εξ αυτών το 92,2% ήταν σε δολ.
Την περίοδο αυτή εμφανίζονται τα δάνεια σε συνάλλαγμα.
Πρόκειται για δάνεια εργοληπτικών εταιρειών, τα οποία έπαιρναν από το εξωτερικό, υπό την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
Στη συνέχεια τα παραχωρούσαν στο Ελληνικό Δημόσιο προς εκτέλεση δημοσίων έργων, με ανάδοχους τις εν λόγω εταιρείες.
Συνολικά συνομολογήθηκαν 59 τέτοια δάνεια. Προφανώς το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι ο δανειολήπτης, έτσι δεν θεωρείται εξωτερικός δανεισμός. Στο νέο Δημόσιο Χρέος ο δανεισμός σε συνάλλαγμα αντιπροσώπευε το 23,6%.
Περίοδος Μεταπολίτευσης 1975 με 1981 (Κυβέρνηση Καραμανλή)
Το προπολεμικό εξωτερικό Δημόσιο Χρέος, λόγω του διακανονισμού 1962-67 βαίνει συνεχώς μειούμενο. Από το 4% του συνολικού Δ.Χ. το 1974 θα πέσει το 1981 στο 0,6%.
Ο μεταπολεμικός εξωτερικός, κατά μέσο όρο, στο 3,9% των τακτικών εσόδων.
Συνολικά έχουμε 24 εξωτερικά δάνεια. Τρία από την γαλλική κυβέρνηση και τα υπόλοιπα από διεθνείς οργανισμούς και τράπεζες. Κυριαρχία του δολαρίου και απουσία της αγγλικής λίρας.
Περίοδος 1981 με 1989 (Κυβέρνηση Α.Παπανδρέου)
Ο δημόσιος τομέας διευρύνεται εντυπωσιακά. Οι απασχολούμενοι στην κεντρική διοίκηση -ΔΕΚΟ από 300.000 θα αυξηθούν σε 460.000.
Μαζί δε με τις δημόσιες τράπεζες, προβληματικές και τις ελεγχόμενες από το Δημόσιο επιχειρήσεις θα φθάσουν τις 640.000!!!
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπ. Οικονομικών και εισηγητικές εκθέσεις επί του προϋπολογισμού, τα ελλείμματα του ευρύτερα δημόσιου τομέα, από το 13,4% επί του ΑΕΠ το 1981 θα φθάσουν το 1989 στο 26,1%. Τα ελλείμματα θα καλυφθούν κατά 106% από τον δανεισμό.
Το 1985 η Ελλάδα ήταν παγκόσμια πρώτη στο κατά κεφαλήν Δημόσιο Χρέος το οποίο είχε αρχίσει να προσδιορίζει την ύπαρξη της οικονομίας και όχι την ανάπτυξή της.
Το διάστημα 1982-89, κατά μέσο όρο, η συνολική εξυπηρέτηση του Δ.Χ. κάλυψε το 33,61% των τακτικών εσόδων της ίδιας περιόδου.
Μεταξύ το 1975-87 συνομολογήθηκαν 18,4 δισ. δολ. εξωτερικών δανείων, εκ των οποίων το 81% διετέθη για την εξυπηρέτηση των δανείων!!!
Φοβερά μεγάλο ποσοστό! Εκεί κάπου στο 1987 αρχίζει ο Γολγοθάς της Ελλάδος!
Η προσφυγή στον εξωτερικό δανεισμό έγινε για έργα συγκοινωνιακής, αγροτικής και αστικής υποδομής.
Ένα, το 1982, για την αποκατάσταση των ζημιών από τους σεισμούς στην Καλαμάτα το 1981 και ένα για την υποστήριξη του ισοζυγίου πληρωμών.
Προφανώς μετά το 1824 ο εξωτερικός δανεισμός είχε γίνει για την χώρα μας, έσοδο τακτικό αλλά και έξοδο υπέρβαρο.
Είμαστε σίγουροι ότι αν ψάξουμε σε μεγαλύτερο βάθος ιστορικά τα αρχεία της χώρας μας θα βρούμε και άλλα τέτοια πολλά!
Το θέμα όμως είναι, και φαίνεται σε όλη του ην μεγαλοπρέπεια, ότι η Ελλάδα όχι απλά ΔΕΝ αποτέλεσε το «κακομαθημένο παιδί» των συμμάχων και τον «μπαταχτσή» της κοινότητας, αλλά αποτέλεσε τον μεγάλο πελάτη των Δυτικών Τραπεζών και έναν από τους καλύτερους σε όλη την Δυτική Οικονομία !
Τόσο καλό που οι Δυτικές τράπεζες δεν είχαν καμία όρεξη να σταματήσουν να δανείζουν γιατί επί 200 χρόνια πλήρωνε αδιαμαρτύρητα!!!
Η Ελλάδα αποτέλεσε ένα κλασικό παράδειγμα στο οποίο στηρίχτηκε και αναπτύχθηκε η σημερινή Δυτική Οικονομία, όταν αποφάσισε να μεταβληθεί σε «χρεοκρατία» (debtocracy) και ειδικά από την εποχή που ο χρυσός αποτελούσε το αντίκρισμα του πλούτου μιας χώρας!
Όταν σταμάτησε αυτό και το χρήμα «γεννιόνταν» από το χρέος (Θεωρία «το χρέος γεννά χρήμα») η Ελλάδα αποτέλεσε έναν βασικό πυλώνα ανάπτυξης των προηγμένων Δυτικών κρατών όχι μόνο γιατί πλήρωνε τοκογλυφικά δάνεια αλλά κυρίως γιατί με τα δάνεια αυτά αγόραζε στρατιωτικό υλικό και προϊόντα των χωρών που της δάνειζαν!!!
Ετσι, απ’ ότι είδατε τα τελευταία 200 χρόνια,
– πληρώναμε δάνεια τα οποία δεν τα λάβαμε ποτέ,
– είτε πληρώναμε μέχρι και 200 φορές πάνω την αξία τους,
– είτε πληρώναμε δάνεια για πράγματα που χύσαμε το αίμα μας για να τα αποκτήσουμε!
Φτάσαμε στο σημείο να αποπληρώνουμε δάνεια της πρώτης περιόδου της Επαναστάσεως του 1821 μέχρι και την προηγούμενη δεκαετία, και οι κατ όνομα σύμμαχοί μας να κερδίζουν τεράστια ποσά από χρεολύσια κάθε χρόνο, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα!
Και ουδέποτε διαμαρτυρηθήκαμε ως λαός! Τα πληρώναμε εργαζόμενοι άοκνα και αγόγγυστα! Πληρώνουμε ακόμη και τους αιμοσταγείς κλέφτες του γερμανικού Ράιχ που στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατέκλεψαν την περιουσία της χώρας μας, ρούφηξαν τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές και ρήμαξαν τον τόπο!
Κατοχικές δυνάμεις που κατάσφαξαν τον Ελληνικό λαό και ουδέποτε μας αποζημίωσαν. Ενώ εμείς είχαμε αποζημιώσει ακόμη και τους Οθωμανούς που μας κατείχαν παράνομα επί 4 αιώνες!!!!
Από τις λίγες αυτές γραμμές που σας παραθέτουμε, είναι πλέον πρόδηλο ότι η χώρα μας ήταν από παλιά «άνδρο των διεθνών πλιατσικολόγων» !
– Μπορεί να μας έδωσαν ψίχουλα για να πολεμήσουμε για την ανεξαρτησία μας, αλλά το εξαργύρωσαν επί δύο σχεδόν αιώνες! Για 200 χρόνια ο Ελληνας πληρώνει «αέρα» στους Γερμανούς και στους λοιπούς Φραγκολεβαντίνους, χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία.
Από το αστρονομικό ποσό που έχουμε πληρώσει τα 200 αυτά χρόνια, ζήτημα να έχουμε λάβει στην πραγματικότητα ένα 25% και ίσως να είναι και μικρότερο.
Αν σκεφτείτε ότι από το 1994 ως το 2010 πληρώσαμε ως χώρα 571.000.000.000 (πεντακόσια εβδομήντα ένα δισεκατομμύρια ευρώ) φανταστείτε τι έχουμε πληρώσει τα τελευταία 200 χρόνια!
Αυτό λοιπόν το άρθρο, κάθε Ελληνας του Εξωτερικού, είτε μένει σε χώρες της ΕΕ. είτε εκτός, πρέπει να το μεταφράσει σε κάθε γλώσσα και να το διανείμει όπου και όπως μπορεί!
Να το διαδώσει για να καταλάβουν οι λαοί πόσο μας κόστισε η ανεξαρτησία μας και τι πληρώνουμε επί σχεδόν 200 χρόνια στα κοράκια που διέλυσαν τη χώρα μας! Να το εμπεδώσουν καλά γιατί έρχεται η σειρά τους!
Μεταφράστε το, διαδώστε το και βοηθήστε στην προσπάθεια να καταλάβουν οι λαοί του κόσμου ότι ο Ελληνας ήταν ο πλέον καλοπληρωτής δανείων τα τελευταία 200 χρόνια!
Και αυτά που μας ζητάνε σήμερα, δεν είτε τίποτε άλλο παρά υπερ-τοκοχρεολύσια, ανακεφαλαιοποιήσεις τόκων και σε καμία περίπτωση δεν είναι χρήμα το οποίο το λάβαμε στα χέρια μας ποτέ, και το σπαταλήσαμε.
………………………………….
Ο γεμάτος λύματα βόθρος των Τραπεζών στην Ελλάδα !!!
Στην αρχαια Ελλαδα, ο Τραπεζιτης ταυτιζονταν συχνα με το επαγγελμα του Τοκογλυφου.
Ο Πλατωνας στους Νομους του ηταν υπερ της απαγορευσης των εντοκων δανειων.
Τα εντοκα δανεια ειχαν αποκηρυχτει και από τον Αριστοτελη, τον Πλουταρχο, τον Κικερωνα κ.α.
Επειδη στην αρχαια εποχη η κυκλοφορια…
πολλων και ανομοιων ως προς την αξια τους νομισμάτων (κάθε πολης-κρατος εκοβε το δικο του νομισμα) δυσκολευε τις διαφορες εμπορικες συναλλαγες, αναπτυχθηκε μια αγορα νομισματικων ισοτιμιων.
Στην αγορα αυτή συγκρινονταν οι αξιες των νομισματων μεταξυ τους με αποτελεσμα την δημιουργια του επαγγελματος του «αργυραμοιβου».
Ο αργυραμοιβος ως γνωστης τις αξιας και του βαρους των νομισματων αλλα και των ελλιποβαρη και κιβδηλων των πολεων-κρατων, ανταλλασε τα διαφορα νομισματα επι αμοιβης.
Η αγορα αυτή περασε αποκλειστικα στα χερια των εμπορων του χρηματος και επεκταθεικε με τις καταθεσεις, με τις χορηγησεις δανειων, με την εκτελεση εντολων προς τριτους, με την διαχειριση περιουσιων κ.α.
Στα λεγομενα ναυτοδανεια τα επιτοκια εφταναν ακομη και στο 100% ώστε σε περιπτωση απωλειας του εμπορικου πλοιου μαζι με το φορτιο του, ο δανειστης δεν ειχε καμια αξιωση από τον δανειζομενο.
Σε αντιθεση με τους Εβραιους όμως, οι Ελληνες και η Ελλαδα που ηκμασε στο πραγματικο εμποριο, στη ναυτηλια, στον πολιτισμο και στις τεχνες και εγινε κατά καιρους οικονομικη και στρατιωτικη δυναμη, απεχθανονταν το εμποριο του χρηματος, θεωρωντας το χρημα μονο σαν ανταλλακτικο μεσον, και ποτε σαν εμπορευμα.
Το κενο αυτό στην αγορα το καλυψαν οι Εβραιοι.
Ο Σιωνισμος πρεπει να ελαβε την πρωτη συγκροτημενη μορφη του μετα την καταστροφη του ναου του Σολομωντος (586 π.Χ.) και την εξορια των Εβραιων στην Βαβυλωνια, οπου αναμιχθησαν με τους Χαλδαιους, με αποτελεσμα την γεννηση της αιρεσης των Φαρισαιων.
Στα εντοπισθεντα αρχεια του δανειοδοτικου οικου «Murashu» στην αρχαια Βαβυλωνα, βρισκονταν τα ονοματα 70 Εβραιων και Συμβολαια, τα οποια εγιναν από Εβραιους και Βαβυλωνιους. Οι δανειοδοτικοι οικοι της Βαβυλωνιας για χιλιετιες ηταν σαραφια και δανειστηρια με τοκους, που στην αρχη διεθεταν μηδαμινα δικα τους κεφαλαια.
Κατά την διαρκεια της δυτικης ρωμα’ι’κης αυτοκρατοριας και αργοτερα της ανατολικης, οι Εβραιοι επαιζαν στον τομεα της οικονομιας ένα βαρυσημαντο και ληστρικο ρολο.
Στην ανατολικη ρωμα’ι’κη αυτοκρατορια περαν της τυπωσης νομισματων από χρυσο ηταν εξουσιοδοτημενοι να εισπρατουν και τους φορους.
Ετσι επιδωθηκαν ανενοχλητοι στην διαβρωση της αυτοκρατοριας αυτης, στην δολοφονια του αυτοκρατορα Ιουλιανου το 363 μ.Χ., στην πυρποληση της Βιβλιοθηκης της Αλεξανδρειας το 640 μ.Χ. και σε πολλες άλλες δολοπλοκιες κατά της Ελληνικοτητας και του Ελληνισμου, ενώ η παροικια τους στην Κωνσταντινουπολη με το ονομα «Χαλκινος Αγορα» αυξανεται απο τον 5ον μ.Χ. παταγωδως.
Τον 5 ον μ.Χ. αιωνα εγκαθιστανται οι Εβραιοι σαν Τραπεζιτες στα χωρια της χριστιανικης Ευρωπης και χρηματοδοτουν εντοκα το εμποριο των Μοναστηριων και των Πολεων. Κατά τον 11 ον μ.Χ. αιωνα εγινε παντου στην Ευρωπη γνωστη η δανειοδοτικη δραστηριοτητα αυτων σαν «τοκογλυφια».
Τον 14 ον μ.Χ. αιωνα μετακινειται ο κυριος κορμος του εβρα’ι’κου λαου προς την δυση και εγκαθισταται στις πολιτειες Antwerpen, Brügge, Trier, Nürnberg, Venedig και ειδικα σε ολες τις βασιλικες και των ευγενων αυλες. Τους Εβραιους Τραπεζιτες τους συνανταμε σαν προμηθευτες χρηματων για τις πολεμικες δραστηριοτητες των κυριαρχων της Ισπανιας όπως του Alfons III κατά των Αραβων ‘η του Alfons VII και VIII κ.α.
Στον 15 ον μ.Χ. αιωνα οι Εβραιοι γινονται οι πλουσιωτεροι ανθρωποι της Ευρωπης. Στην Γερμανια αναπτυσουν το τραπεζικο συστημα των Fuggern και Welsern, στην Ιταλια το Alberti και Medici, στην Γαλλια το Jacques Coeur, δηλαδη με ονοματα που σκοπημα αποκρυβουν την εβρα’ι’κη τους προελευση. Τα πρωτα εβρα’ι’κα δανειστηρια γινονται στις αρχες του 17 ου μ.Χ. αιωνα Τραπεζες «ντεπο» και κατά τα τελη του 17 ου μ.Χ. αιωνα Τραπεζες δελτιων και χαρτονομισματων. Οι Τραπεζες «ντεπο» για «φυλαξη» μετατρεπονται σιγα σιγα σε «ντεπο» για «διαχειριση» και στο τελος σε «ντεπο» για «χρησιμοποιηση».
Ενώ στα «ντεπο για διαχειριση» ο Τραπεζιτης ειχε την δικαιοδοσια να τακτοποιη τα χρεη των καταθετων και να μεριμνα ταμειακα για ολες τις οικονομικες δραστηριωτητες αυτων, στα «ντεπο για χρησιμοποιηση» χρησιμοποιουσε τα κατατηθεντα χρηματα για δικες του οικονομικες δραστηριοτητες. Εδώ βρισκεται κρυμενη και καλα καλυμενη η σημερινη οικονομικη κριση.
Ο Τραπεζιτης μετατραπηκε σε ιδιωκτητη των καταθεσεων των πελατων του και ηταν και είναι ακομη υποχρεωμενος να επιστρεψη τα χρηματα του καταθετη, όταν αυτος τα ζητουσε και ακομη του ζητα, υπο την προ’υ’ποθεση ότι υπαρχουν ακομη……
Με την εξελιξη αυτή οι Τραπεζες απεκτεισαν αποδοτικωτερες πηγες χρηματων, οι οποιες τις επετρεπαν για τις δραστηριοτητες τους να ξεπερνουν με απροβλεπτα ρισκα για τους καταθετες τους πολλαπλα τα δικα τους κεφαλαια.
Αυτό που καποτε ονομαζονταν «ντεπο» εγινε «καταθεσεις ταμιευτηριων» των αποταμιευτων».
Με τις αρχες του 18ου μ.Χ. αιωνα οι Εβραιοι Τραπεζιτες εγκαθιστανται στο Αμβουργο και Λονδινο με ιδρυσεις τραπεζων εμποριου και με δραστηριοποιηση στο θαλασσιο εμποριο. Από τις πολεις αυτές χρηματοδοτουν τις εξαγωγες προς τις ΗΠΑ και αργοτερα και την αμερικανικη επανασταση.
Η ανοδος του εβρα’ι’κου τραπεζικου οικου Rothschilds (Εβραιοι Askenasim ανατολικης Ευρωπης), σε μεγαλυτερο τραπεζικο ιδρυμα πρωτα της Ευρωπης και μετα ολοκληρου του κοσμου, αρχισε με τους πολεμους του Ναπολεοντα.
Ο Γεναρχης του δενδρου της οικογενειακης τραπεζικης δυναστειας των Rothschilds υπηρξε ο Meyer Amschel, ο οποιος γεννηθηκε το 1744 στην δυτικη Φραγκφουρτη της Γερμανιας και σε μια από Εβραιους κατοικουμενη περιοχη, που εφερε για χαρακτηρισμο αυτης μια κοκκινη πινακιδα (Roth-Schild) και από την οποια οφειλεται τον ονομα της οικογενειας Rothschild αντι Amschel.
Ο Γεναρχης αυτος με τα λιγα χρηματα που κληρονομησε από τους ουγκρικης καταγωγεις Εβραιους γονεις του κατορθωσε να αποκτηση σχεσεις με τις ποιο πλουσιες τοτε οικογενειες Ευγενων της Ευρωπης όπως π.χ, με την οικογενεια Wilhelm από το Hanau Γερμανιας (πλησιον της Φραγκφουρτης) η οποια πουλουσε «Γερμανους μισθοφορους στρατιωτες»στην Αγγλια η οποια τους τοποθετουσε στις αποικιες της στην Αμερικη. Με τα εσοδα του ο Amschel αρχισε να δανειζη εντοκα χρηματα που αυξαναν ολοενα την περιουσια του.
Δεν περασε πολυς καιρος που σχεδον ολοι οι Ηγεμονες της Ευρωπης ηταν μεχρι τον λαιμο χρεωμενοι στον Meyer Amschel. Από το 1807 ο Meyer Amschel χρησιμοποιουσε, ως κυριος τραπεζιτης της οικογενειας Wilhelm, την περιουσια αυτης για τα εντοκα δανεια (4 %) που εδινε. Μετα τον θανατο του Meyer Amschel την 19.09.1812 τα παιδια του James, Salomon και Kalmann συνεχισαν τις δραστηριοτητες του πατερα τους με το ονομα «Meyer Amschel Rothschild». Όταν το 1814 ο Ludwig XVIII ανεβηκε στον θρονο της Γαλλιας ο James Rothschild ειχε ηδη την δικη του Τραπεζα στο Παρισι και ριζωσε εκει. Το 1823 φροντισε αυτος να λαβη ο Υπουργος Οικονομιας της Γαλλιας Villele ένα γιγαντιαιο εντοκο δανειο για να πληρωση η Γαλλια τις πολεμικες της επανορθωσεις (πολεμοι του Ναπολεοντα) στην Αυστρια, Πρωσια, Ρωσια και Αγγλια.
Η συμμετοχη του ταμιευτη στα κερδη του Τραπεζιτη είναι νεας εποχης. Ακομη και για το ετος 1902 υπαρχουν πληροφοριες, ότι οι «Μεγαλες Τραπεζες» όπως της Αγγλιας, Γαλλιας και Γερμανιας δεν πληρωναν τοκους στα χρηματα των αποταμιευτων τους. Εως τις αρχες του 20ου μ.Χ. αιωνα ολες οι τραπεζες τυπωναν μονες τους τα δικα τους χαρτονομισματα, λογω απουσιας Κεντρικων Τραπεζων.
Η «Τραπεζα της Αγγλιας» αρχισε ηδη το 1694 μ.Χ. κατοπιν της αδειας από την κυβερνηση της Αγγλιας να τυπωνη χαρτονομισματα, λογω προβληματων ρευστοτητας του αγγλικου κρατους σε χρημα. Το Λεξικο του ετους 1902 μας πληροφορει σχετικα : Η τυπωση χαρτονομισματος αποτελει μια τριτη μορφη συναλλαγης.
Οι «Τραπεζες» δημιουργουν, με μονο κοστος, το κοστος του χαρτιου και του τυπωματος, ατοκα το χρημα που χρειαζονται για τις συναλλαγες τους αντι να περιμενουν να γεμισουν τα «ντεπο» τους με χρηματα των αποταμιευτων τους. Τα χαρτονομισματα που τυπωνουν είναι απλες υποσχεσεις πληρωμης εκ μερους τους ως ιδιοκτητριες του χαρτιου.
Η αποδοχη των χαρτονομισματων από τους πελατες των τραπεζων, βασιζεται στην κατα κεφαλην ασφαλη εξαργυρωση δανειων με αρκετες ασφαλιστικες δικλιδες (αντικρισματα) και με χρονικα ακριβη τροπο.
Τα τραπεζικα αντικρισματα αποτελουνται από ευκολα για ρευστοποιηση δικαια απαιτησεων, δηλαδη ονομαστικες συναλλαγματικες και είναι αντικρισματα σε ρευστο χρημα.
Στην πρωτη φαση οι πελατες των Τραπεζων αποπροσανατολιζονταν με την βεβαιωση ότι το χρημα τους ειχε σαν αντικρισμα το ευγενες μεταλλο «χρυσος». Ο χρυσος δεν μπορει να αποτελεση αντικρισμα, παρα μονο το εκαστοτε ακαθαριστο εθνικο προ’ι’ον μιας χωρας.
Οι Τραπεζιτες ξεπερνουσαν το προβλημα λογω μη υπαρξεως ικανων ποσοτητων χρυσου, με τον οριακο πληθωρισμο, με αυξανομενη ποσοτητα κυκλοφοριας χαρτονομισματων.Το Λεξικο του ετους 1902 μας πληροφορει σχετικα:
Στην θεωρια και στην πραξη υπαρχουν διαφορετικες αποψεις και συστηματα σχετικα με την σχεση ποσοτητας των μεταλλικως καλυπτομε-νων και μη χαροτονομισματων.
Το ολικο ποσο της τυπωσης χαρτονομισματων σε μεταλλα που βρισκονται για την εξαργυρωση σε διαθεσιμοτητα, προσφερει στους πιστωτες μεγαλυτερη ασφαλεια και αποκλειει κάθε διαταραξη της ουσιας του νομισματος.
Οι Γερμανοι και οι Αυστριακοι από το 1887 μ.Χ. εφηρμοσαν την αμεση ποσοστιαια αυξηση των φορων στις Τραπεζες κατά 5 %, όταν η κυκλοφορια των χαρτονομισματων υπερβαινε το αντικρισμα σε μεταλλα. Ετσι επεδιωκαν να εμποδισουν την υπερβαση στην σχεση με μετρα που βασιζονταν στις αρχες του Currency principle. Με την υπερβαση αυξανονταν αυτοματα οι τιμες των εμπορευματων, δηλαδη ενεργοποιουνταν ο πληθωρισμος.
Οι Τραπεζες αντεδρασαν στην φορολογιση αυτή και επιβαραιναν τα δανεια με συμπληρωματικα τελη εως 10 %. Από την εποχη αυτή εως σημερα οι Τραπεζες συμπεριφερονται ως παραποιητες χαρτονομισματων, δηλαδη σαν απλοι απαταιωνες…….Αυτες δανειζουν τις χρηματικες καταθεσεις των πελατων τους χωρις να γνωριζουν οι δανειοληπτες από πού αυτά προηρθαν.
Η τραπεζα είναι ταυτοχρονα ο οφειλετης απεναντι σ’ αυτόν που του εμπιστευθηκε τα χρηματα του και ο πιστωτης σ’ αυτόν που του δανεισε τα χρηματα. Με τον τροπο αυτό το τραπεζικο ιδρυμα μπορει το ιδιο να δημιουργη χρημα.
Η Κατασταση αυτή οδηγησε στην Ιδρυση σε κάθε χωρα μιας Κεντρικης Τραπεζας, που ανηκε στο κρατος και που μονο αυτή ηταν υπευθυνη για την τυπωση και την κυκλοφορια χαρτονομισματων. Δυστυχως πολύ γρηγορα οι Κεντρικες Τραπεζες των χωρων περασαν στην ιδιοκτησια των Μεγαλων Ιδιωτικων Τραπεζων που βρισκονται υπο τον ελεγχο των Εβραιων.
Η Κεντρικη Τραπεζα της Ελλαδος π.χ., η Τραπεζα της Ελλαδος, φερει ψευδεπιγραφα τον ονομα «Τραπεζα της Ελλαδος», διοτι στην ουσια βρισκεται σε εβρα’ι’κα χερια.
Γι’ αυτό αλλωστε επετρεπε την χειραγωγηση της ελληνικης αγορας των ομολογων του δημοσιου αφηνοντας ανοιχτο ένα πολύ επικινδυνο παραθυρο για να δημιουργηση σε συνθηκες κρισης καταστασεις κερδοσκοπιας. Είναι ο κ. Προβοπουλος κρυπτοεβραιος ;
Εδώ και δυο περιπου αιωνες, ενώ οι λαοι απελευθερωθηκαν από τις βασιλικες δυναστειες, ξαναδυναστευονται από τις τραπεζικες αυτην την φοραν δυναστειες, που στερεωσαν με πολιτικα και αλλα καθαρματα τις επιρροες τους σε ολες τις χωρες.
Οι τραπεζικες δυναστειες κατενοησαν, ότι κάθε κυβερνηση χρειαζεται πηγες εσοδων σε κρισιμες οικονομικες καταστασεις, όπως στην σημερινη, που οι τραπεζικοι μεγαλοαπαταιωνες δημιουργουν.
Κατενοησαν επιπλεον ότι με την προσφορα χρηματικων πηγων (Fonds) σκλαβωνουν ουσιαστικα κάθε χωρα με τον λαον της.
Εχουν εφευρει πολλες μορφες πιστωσεων : καταθεσεις οψεως στην τραπεζα, υποθηκευμενα δανεια, γραπτες εγγυησεις (ομολογα), πιστωτικες καρτες, πιστωσεις με δοσεις, οικονομικα-Derivate, συναλλαγματικες και δανεια.
Τα οικονομικα-Derivate είναι χρηματοπιστωτικα οπλα μαζικης καταστροφης που μπορουν να οδηγησουν μια χωρα στην ολικη οικονομικη καταστροφη. Μπορει μια χωρα να εισελθει στο εμποριο με τα Derivate και ακολουθως να μην μπορη ποτε να βγη εξω.
Προκειται για στοιχηματα τιμων με ημερομηνια ληξης. Το τι μπορει να συμβει μας το εδειξε η καταρρευση του Hedge-Fonds Long Term Capital Management (LTCM) τo 1998 που συγκλονησε επικινδυνα τις ετσι ονομασθεισες Αγορες και ανοιξε τον δρομο για την σημερινη οικονομικη κριση.
Οι τραπεζικες αυτές οι δυναστειες υπονομευαν και συνεχιζουν να υπονομευουν κάθε πολεμο, διοτι τους συσωρευει τεραστια κερδη και τεραστια επιρροη.
Αυτοι που ελεγχουν τα δανεια των εθνων, κατευθυνουν την πολιτικη των κυβερνησεων και κρατουν τελειως στα χερια τους τις τυχες των λαων.
Η ιστορια εν ολιγοις των «Κεντρικων Τραπεζων» που ξεφυγαν από την δικαιδοσια των κρατων εχει ως εξης:
Mayer Amschel Rothschild
α. Τραπεζα της Αγγλιας.
Το Λεξικο του ετους 1902 μας πληροφορει: Η ως ανω Τραπεζα ιδρυθηκε το 1694 στο Λονδινο και εχει σημερα στα υπογεια της τα μεγαλυτερα στην Ευρωπη αποθεματα χρυσου.
Στις περιοδους των πολεμων 1797/1821 απεκτεισε κρατικη δικαιοδοσια να τυπωνη μεγαλες ποσοτητες χαρτονομισματων για χρηματοδοτιση των δαπανων των πολεμων πληθωριστικα, αυξανοντας το κρατικο χρεος. Η κυβερνηση της Αγγλιας ηδη από το 1819 θεωρουσε την ισχυν της τραπεζας της Αγγλιας σαν μια δυναμη που περιοριζει την ελευθερια των πολιτικων της δραστηριοτητων και ανεπιτυχως προσπαθησε να την αλλαξη.
β. Τραπεζα της Γαλλιας (Bank de France).
Αυτή ιδρυθηκε το 1800 και με νομο εγινε το 1803 Κεντρικη Τραπεζα του Παρισιου αλλα όχι ολοκληρης της Γαλλιας. Μολις το 1848 επεκταθηκε το προνομιο αυτό και για τα αλλα 9 παραρτηματα της χωρας. Το προνο-μιο τυπωσεως χαρονομισματων ξαναθεμελιωθηκε με νομο το 1897.
γ. Τραπεζα της Ιταλιας (Banca d’ Italia).
Η Ιταλια κατειχε από το 1893 τρις Κεντρικες Τραπεζες και δη Banca d’ Italia στην Ρωμη, Banco die Napoli και Banco di Sicilia. Ενώ οι δυο τελευταιες ελεγχονταν από το ιταλικο κρατος, η τρις φορες ποιο ισχυρη οικονομικα από τις άλλες δυο πρωτη, σχηματιζε μια ιδιωτικη μετοχικη εταιρια που βρισκονταν στα χερια των Εβραιων.
Η Κεντρικη Τραπεζα της Ιταλιας είναι συνεπως η Banca d’ Italia και παιζει παρομοιο ρολο για την Ιταλια όπως η Federal Reserve Bank (Fed) των ΗΠΑ για τις ΗΠΑ.
δ. Banque nationale του Βελγιου.
Εχει δικαιοδοσια να τυπωνει απεριοριστα χαρτονομισματα, όταν το 1/3 της ονομαστικης αξιας αυτων καλυπτονταν με ευγενη μεταλλα. Η βελγι-κη κυβερνηση συμμετεχει στα καθαρα κερδη αυτης με 0,25 %.
ε. Nederlandsche Bank της Ολανδιας.
Ιδρυθηκε το 1814 και είναι από το 1900 η μοναδικη κεντρικη τραπεζα της Ολανδιας.
ζ. Schwedische Reichsbank της Σουηδιας.
Ιδρυθηκε το 1668 και είναι από το 1904 η κεντρικη τραπεζα της Σουηδιας.
η. Reichsbank της Γερμανιας.
Μολις την 01.07.1909 με νομο απεκτησε η τραπεζα αυτή την μονοπολιακη δικαιοδοσια να τυπωνη χαρτονομισματα. Μεχρι τοτε διαφορες ιδιωτικες τραπεζες ειχαν το προνομιο αυτό.
Η σημερινη Κεντρικη Τραπεζα της Γερμανιας «Deutsche Bundesbank» είναι ανεξαρτητη από την γερμανικη κυβερνηση και το γερμανικο κοινοβουλιο.
θ. Τσαρικη Ρωσια.
Η μονη μεγαλη χωρα της Ευρωπης που αρνηθηκε να ιδρυση Κεντρικη Τραπεζα ηταν η τσαρικη Ρωσια. Αυτος υπηρξε ο κυριος λογος που η εβρα’ι’κες τραπεζες Kuhn, Loeb&Co, Morgan και Rotschild χρηματοδοτωντας τον Λενιν προχωρησαν το 1917 στην πραγματοποιηση του «Μωσα’ι’κου Ιδανικου», τον Κομμουνισμο.
ι. Το Federal Reserve System (Fed) των ΗΠΑ.
Οι διεθνεις ιδιωτικες εβρα’ι’κες τραπεζες προσεπαθησαν ανεπιτυχως ολον τον 19 ον μ.Χ. αιωνα να αποκτησουν το προνομιο να τυπωνουν το δολλαριο. Ακομη και το 1902 υπηρχαν στις ΗΠΑ μια σειρα «εθνικων τραπεζων» που ειχαν δικαιοδοσια να τυπωνουν και να κυκλοφορουν δολλαρια οι οποιες εποπτευονταν από την κρατικη υπηρεσια «Controller oft he Currency».
Ηγετικες μορφες της αμερικανικης πολιτικης εκρουαν τον κοδωνα του κινδυνου από μια εξαρτηση από διεθνεις ιδιωτικες τραπεζες και ξεσκεπαζαν όλα τα τεχνασματα των μεγαλοαπαταιωνων Εβραιων για να εισχωρησουν στο τραπεζικο συστημα των ΗΠΑ. Παρ’ όλα αυτά με ραδιουργιες στηθηκε η καταλληλη σκηνη για να ψηφισθει την 22.12.1913 ο νομος για την ιδρυση της Fed στην Βουλη και στο Κονγκρεσσο.
Το υπο εβρα’ι’κην κυριαρχια ευρισκομενο συστημα Fed αποτελειται από 12 «εθνικες τραπεζες» από τις οποιες, η της Νεας Υορκης εχει μοναδικην αξιαν.
Όταν μια Κεντρικη Τραπεζα μιας χωρας δεν είναι ιδιοκτησια του κρατους (η Τραπεζα Ελλαδος δεν είναι ιδιοκτησια του ελληνικου κρατους) μεταβαλλεται αυτη αυτοματα σε πηγη από την οποια το χρημα μεσω των ομολογων καταληγει στο οικονομικο εβρα’ι’κο κυκλωμα. Τα κρατικα ομολογα είναι κρατικα χαρτακια που περιεχουν κρατικες υποσχεσεις.
Η κεντρικη τραπεζα της Ελλαδος (η Τραπεζα της Ελλαδος) που δεν είναι ελληνικη, παιρνει ένα μερος αυτων στα βιβλια της και εμβαζει στο ελληνικο κρατος εντοκα, χαρτονομισματα, τα οποια αυτό τα παιρνει στον προ’υ’πολογισμο του. Και εδώ κρυβεται η απατη !
Εάν η Τραπεζα της Ελλαδος ηταν ελληνικη Τραπεζα, και η Ελλας βρισκονταν εκτος Ευρωζωνης, θα επερνε από την εκαστοτε κυβερνηση εντολη να τυπωνη ατοκα οσες δραχμες χρειαζονταν.
Το άλλο μερος των ομολογων, η μη ελληνικη τραπεζα της Ελλαδος, το διαθετει με ημερομηνια ληξεως στις ετσι ονομασθεισες αγορες, οι οποιες αποτελουνται από κερδοσκοπικες εβρα’ι’κες ως επι το πλειστον μαφιες, από τραπεζες των απαταιωνων της Ελλαδος και του εξωτερικου, από ασφαλιστικα ταμεια του εσωτερικου και εξωτερικου και από φυσικα προσωπα.
Ολους αυτους τους απαταιωνες συμφερει να τους οφειλει το ελληνικο κρατος και να μην τους χρωσταει με συμβασεις και ενεχυρα, διοτι αλλως θα κατηγορουνταν για τοκογλυφια.
Αυτό τον σκοπο εξυπηρετουν τα κρατικα ομολογα !
Να πλουτησουν σε βαρος του ελληνικου λαου οι εβραιοι τοκογλυφοι και τα εγχωρια εξαπτερυγα αυτων, δηλαδη οι εγχωριες ιδιωτικες τραπεζες.
Με τον τροπο αυτό δημιουργειται από κρατικα χρεη το χρημα των εγχωριων και ξενων απαταιωνων.
Επειδη δυστυχως η Ελλαδα είναι μελος της ευρωζωνης, που ευτυχως πολύ γρηγορα θα καταρρευσει, πιεζεται ασφυκτικα από τους δηθεν εταιρους της και πολύ περισσοτερο από την Γερμανια, να συμβαλλη στην καλυψη των αναγκων των χρηματοπιστωτικων ιδρυματων τους.
Ειδικα η Γερμανια χρησιμοποιει την μεγαλη οικονομικη της δυναμη για να μεταλλαξη τις οικονομικα ασθενεις χωρες του νοτου της Ε.Ε. σε γερμανικες αποικιες.
Η ΕΚΤ κερδοσκοπησε ατιμα σε βαρος της Ελλαδος αγοραζοντας από την δευτερογενη αγορα ομολογα του ελληνικου δημοσιου στο 25 % της ονομαστικης τους αξιας και αρνουμενη μαλιστα να τα κουρεψει κατά 50 %.
Τον Αυγουστο του 2012 ληγει ένα τετοιο ομολογο του ελληνικου δημοσιου της ΕΚΤ αξιας 3,26 δισεκατομμυρια ευρω που θα μπορουσε να γινη η αιτια της ξαφνικης χρεωκοπιας της χωρας μας, που θα οδηγησει με την εν ισχυ του Μνημονιου 2 βασει του αγγλικου δικαιου, στην δημευση του Εθνικου μας Πλουτου.
Με το νέο κάθεστως του Ευρωπα’ι’κου Μηχανισμου Σταθεροτητας (ΕΣΜ) δυνεται η δυνατοτητα, κατά τον Ιταλοεβραιο Προεδρο της ΕΚΤ κ. Μαριο Ντραγκι, για αμεση ανακεφαλαιωση των τραπεζων.
Σε μια προσφατη ανοιχτη επιστολη 160 Γερμανων οικονομολογων βαρεων ονοματων, απορριπτονται οι αποφασεις του ευρωπα’ι’κου συμβουλιου κορυφης της 28. και 29.06/2012 διοτι αυτές κάθε άλλο παρα το ευρω και την ευρωζωνη σωζουν.
Σωζονται αποκλεισικα οι πιστωτες. Και αυτοι είναι οι τραπεζες και η εγκληματικη εβρα’ι’κη μαφια που τις απαρτιζουν.
Επομενως η ανακεφαλαιωση των Ελληνικων Τραπεζων γινεται μονο και μονο για να λυσουν οι απαταιωνες τραπεζιτες τα οικονομικα τους προβληματα και όχι για το καλο της χωρας, όπως προσπαθουν να την παρουσιασουν οι κ. Μπεν Χιραμ και Τουργκουτσογλου ‘η Τουργκουτ.
Η κριση του χρεους της Ελλαδος είναι κριση των ιδιωτικων της τραπεζων και όχι του ελληνικου δημοσιου.
Για τα καθαρματα της ιδιοκτησιας των τραπεζων αυτων δολοφονειται ένα ολοκληρο εθνος.
Εάν τα καθαρματα αυτά επεστρεφαν τα επιχορηγουμενα χρηματα ‘η τις εγγυησεις στο Ελληνικο Δημοσιο εντοκα, το Ελληνικο Δημοσιο χρεος θα γινονταν διαχειρισιμο.
Οι Ελληνες τραπεζιτες είναι αυτοι που ανοιξαν τον κοινωνικο βοθρο και επνιξαν την Ελλαδα με τα λυματα του.
Αυτοι είναι που συνεργαζονται στενα με τον υποκοσμο, που μας εφερε στην σημερινη κατασταση. Αυτόν τον υποκοσμο πληρωνουν οι Ελληνεσς μεσω του ΔΝΤ.
Τσαμπα συνεπως γινεται το γενικο ξεπουλημα της πατριδας μας για μια χουφτα ευρω…και για να σωθουν τα καθαρματα των ιδιοτικων τραπεζων.
Στο Κερδος χωριστα, αλλα στην Ζημια μαζι…ΟΠΟΙΑ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ !
Με τις αποφασεις της Συνοδου Κορυφης της 28. Και 29.06.2012 της Ε.Ε. κερδισμενοι βγαινουν οι επενδυτες στις αγγλοσαξωνικες περιοχες και ειδικα οι τραπεζες της City of London που με τα υποκαταστηματα τους στα παλαια νησια των πειρατων ξεπλυνουν μαυρο χρημα από το εμποριο των ναρκωτικων…..
Λογω του κεντρικου στοχου του διεθνους πολιτικου Σιωνισμου μιας παγκοσμιας κυβερνησης, είναι λογικο να επιδιωκεται σταδιακα και ένα παγκοσμιο συστημα νομισματικου μονοπολιου.
Ο στοχος συνεπως της δυναστειας των διεθνων ιδιωτικων τραπεζιτων εβρα’ι’κης προελευσης δεν είναι τιποτε άλλο από την δημιουργια ενός παγκοσμιου συστηματος οικονομικου ελεγχου που θα βρισκεται στα χερια τους και θα ηταν ικανο να κυριαρχη πανω στα πολιτικα συστηματα των χωρων της υφηλιου με παγκοσμια οικονομικη κυριαρχια.
Ηδη το ΔΝΤ (IWF) πραττει σε διεθνες επιπεδο αυτό που πραττουν οι Κεντρικες Τραπεζες σε εθνικο επιπεδο και είναι πιστα οργανα των τραπεζων που βρισκονται υπο τον ελεγχο του τραπεζικου οικου Rothschilds. Το ΔΝΤ είναι η Κεντρικη Τραπεζα των Κεντρικων Τραπεζων και αντιπροσωπευει τα συμφεροντα των διεθνων ιδιωτων Μεγαλοτραπεζιτων εβρα’ι’κης προελευσης.
Η πολιτικη γενικα του ΔΝΤ, υπο την καθοδηγηση των Μεγαλοτραπεζιτων, στοχευει στον εξαναγκασμο κάθε χωρας οπου είναι παρων, για μετρα δομικων προσαρμογων (μειωση των κοινωνικων δαπανων, διαγραφη επιδοτησεων διατροφης, εμποδεια στην αυξηση αμοιβων, υποτιμησεις νομισματικης αξιας κ.α πολλα) και προπαντος στην αυξηση του εξωτερικου χρεους.
Προκειται συνεπως για ένα «συνδικο πτωχευσης», ο οποιος δεν ασχολειται καθολου με την δημιουργια προ’υ’ποθεσεων παραγωγης πλουτου, στην χωρα που αναμιγνυεται.
Επιβαλλει παντοτε μια οικονομικη και χρηματοπιστωτικη πολιτικη που εξυπηρετει απόκλειστικα τα συμφεροντα των εβρα’ι’κων τραπεζων και αποσπα οσα περισσοτερα κομματια μπορει από τις σαρκες της χωρας που αναμιγνυεται.
Απαιτει και επιβαλλει την πωληση με ψευτοδεκαρες κερδοφορων εταιρειων και αφηνει τελικα στο κρατος που αναμιγνυεται ολες τις ζημιογονες, οδηγωντας τους πολιτες του στην υποδουλωση και εξαθλιωση.
Το ελληνικο εξωτερικο και μαζι με αυτό και το δημοσιο χρεος ανερχονταν το 2009 στο 115,1 % του ΑΕΠ. Σε λιγο θα ξεπερασει το 182 %. Το ΔΝΤ συνεπως δεν εχει κανενα λογο να προωθηση την αναδιαρθρωση της ελληνικης οικονομιας για να αποκτηση αυτή μια δυναμικη των παραγωγικων της δραστηριοτητων.
Κυριος στοχος του είναι η αφαιμαξη του ελληνικου λαου με συνεργεια των εγχωριων συνεργατων του για την εξυπηρετιση του ελληνικου χρεους που πηρε τεραστιες διαστασεις και ευθυνεται για την ελληνικη εξαθλιωση.
Οι Εγχωριοι συνεργατες της Τρο’ι’κα (Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ), εάν ηταν γνησιοι Ελληνες, θα την εστελναν με κλωτσιες εκτος της επικρατειας μας και στον διαβολο !
Δυστυχως τα μελη των σημερινων κομματων κυβερνητικης εξουσιας και αντιπολιτευσης, αξιωματικης και μη, ανηκουν στους «Συνασπισμους των Βλακων», στην Λεσχη Bilderberg, σε Μασονικες στοες, σε Λεσχες Ροταρυ, Λα’ι’ονς κ.α. Ουτε ενας Ελληνας πολιτικος δεν κυβερνησε την Ελλαδα μετα την μεταπολιτευση.
Ολοι τους είναι Εβρα’ι’κης καταγωγης.
Γι’ αυτό ρημαξαν την Ελλαδα.
Είναι ορκισμενοι εχθροι της Ελληνικοτητας και του Ελληνισμου (ιδε Ελληνες πολιτικοι Εβρα’ι’κης καταγωγης ).
Στα κομματα αυτά οφειλεται, ότι ουδεις μπορει να μπη στην λιστα τους τοσο για εκλογη βουλευτου οσο και ευρωβουλευτου, εάν πρωτα δεν είναι μελος σε καποιον από τους αναφερθεντες «Συνασπισμους των Βλακων».
Όπως αναφερεται στην ως ανω ιστοσελιδα του διαδικτυου, ο νυν Πρωθυπουργος της Ελλαδος είναι επισης Εβρα’ι’κης καταγωγης (Μπεν Χιραμ) και ο Προεδρος του ΠΑΣΟΚ Εβραιο-τουρκος Ντονμες (Τουργκουτσογλου ‘η Τουργκουτ).
Ο Ευαγγελος Λεμπεσης στο εργο του «Η τεραστια κοινωνικη σημασια των Βλακων εν τω συγχρονω βιω» (Αθηνα; 1941, επανεκδοση από τις εκδοσεις των Φιλων, Αθηνα 1999) μας διδει την γνησια εικονα της καταστασης που επικρατει σημερα στην Ελλαδα, στην οποια ο μεγαλυτερος χωρος της καλυπτεται από τους εχθρους του Εθνους και της Ευφυ’ι’ας.
Η Ελλαδα θα είναι σε πολύ καλυτερη θεση εκτος της Ευρωζωνης εάν η Ε.Ε. της εδινε το πακετο βοηθειας των 130 δισεκατομμυριων ευρω για να φυγη.
Η πατριδα μας δεν εχει καμια πιθανοτητα να επιζηση ανταγωνιστικα μεσα στην Ευρωζωνη, εάν δεν μειωνε τις τιμες των προ’ι’οντων της πανω από 30 %, δηλαδη εάν δεν τις εφερνε στα επιπεδα της Τουρκιας. Η Ιρλανδια επετυχεν, διοτι εριξε τις τιμες των προ’ι’οντων της τα τελευταια 5 χρονια κατά 16%.
Όλα τα σκληρα μετρα που παρθηκαν στην Ελλαδα μετα το 2009 και αυτά που θα παρθουν ακομα, δεν θα φερουν κανενα αποτελεσμα. Αυτό είναι περισσοτερο από βεβαιο !!!
Μια ελεγχομενη χρεοκοπια της εντος του 2012, θα συνοδευονταν από νεα καταναγκαστικα μετρα «δημευσης» της ιδιωτικης περιουσιας παραλληλα με εκεινης της εκποιησης της δημοσιας περιουσιας. Κατι τετοιο θα οδηγουσε σε τεραστιες κοινωνικες εξεγερσεις και σε ποταμους αιματος……
Αλλαγη πλευσης είναι συνεπως σημερα το ζητουμενο !!! Ευρωζωνη αντιο !!! Οι απωλειες αποσβεσεων θα μοιρασθουν αδερφικα μεταξυ των αλλων μελων της Ευρωζωνης.
Ετσι και αλλως σε λιγο θα καταρρευσει και η Ευρωζωνη.
Αυτό το γνωριζει η Γερμανια και τρεμει από την απωλεια τουλαχιστον 500 δισεκατομμυριων ευρω, που αντιστοιχουν σε περισσοτερο από τρις φορες του κεφαλαιου της Κεντρικης Τραπεζα της, δηλαδη της «Bundesbank».
Επιπλεον με επιστροφη σε ένα ισχυρο μαρκο οι εξαγωγες της θα γινονταν πανακριβες με αποτελεσμα να βυθιστη η γερμανικη οικονομια την υφεση.
Η πολιτικη ηγεσια της Ευρωζωνης και κυριως η Γερμανια παιζουν με την φωτια.
Η επιφανειακη διαγνωση μιας ασθενειας χωρις θεραπεια δεν εχει κανενα νοημα.
Η ορθη διαγνωση είναι υποχρεωτικα πασης θεραπειας.
Και οι νομοι της Ιστοριας, όπως αυτοι της φυσης είναι αδυσωποιτη. Η ασθενεια της χωρας μας είναι, ότι ολες οι ασφαλιστικες δικλειδες των λειτουργειων του Ελληνικου Κρατους, ελεγχονται απολυτα από Εβραιους με ελληνοποιημενα ονοματα, δηλαδη ελεγχονται από ορκισμενους εχθρους της πατριδας μας.
Υπαρχει σοβαρος κινδυνος η Ελλας ως λαος να ανηκη στο παρελθον και να κατεχεται από τους Εβραιους πιστωτες και οι Ελληνες στην συνειδηση, εάν δεν υποκυψουν, θα αναγκασθουν να αποδημησουν.
Γινεται σημερα αναγκαια η οριζοντιος και καθετος καταγραφη των Γεφυραιων με τα πραγματικα τους ονοματα σε κάθε χωριο και σε κάθε πολη της επικρατειας μας.
Αυτό θα γινει ένα απόφασιστικο βημα για την μεθοδο θεραπειας της ασθενειας που ταλαιπωρει τον λαον μας.
Ο Ελληνισμος μεχρι σημερα απετυχε να αντιληφθη, ότι με τον ιδιο τροπο που συσπειρωνονται οι Ελληνες στις επαλξεις, όταν υφιστανται δια των οπλων επιθεση, οφειλουν να αντιδρασουν και στις επιμονες κοινωνικοοικονομικες-ιδεολογικες επιθεσεις του διεθνους πολιτικου Σιωνισμου.
Οι κοινωνικοοικονομικες-ιδεολογικες μαχες κερδιζονται ‘η χανονται σε επιπεδο λα’ι’κης αποδοχης.
Τα απότελεσματα των βουλευτικων εκλογων της 17.06.2012 εδειξαν, ποσο απροετοιμαστοι και λογω της πλυσης εγκεφαλου επι 24 ωρου βασεως από τα ηλεκτρονικα ΜΜΕ βρεθηκαν οι Ελληνες ψηφοφοροι και παρεδωσαν την εξουσια στα επιδεξια χερια των εβραιογεννων παρτιδιων.
Ποιος Ελληνας ψηφοφορος με την κατευθυνομενη πληροφοριση θα μπορουσε πραγματι να υποθεση, ότι πισω από τον προεκλογικο αγωνα,ηταν δυνατο να κρυβονται αρχαιοι εθνοδιαμελιστικοι ορκοι των Γεφυραιων.
Οι Ελληνες αποδειχθηκαν και την 17.06.2012 ανικανοι να βγαλουν «το ρουχο της ντροπης» απ’ τους ατελειωτους χαλδαιο-θερσιτισμους που κατεκλυζουν και σημερα μεθυστικα τις λα’ι’κες μαζες της πατριδας μας.
Η συνταγη της νικης των εβραιογεννων παρτιδιων την 17.06.2012, ο «οινος της παραφροσυνης», θυμιζει απολυτα τον δολιο οδυσσειακο οινο, που σκοπο ειχε την ευχαριστη ζαλη αρχικα, τον βαθυ υπνο μετα και τελικα την τυφλωση του Κυκλωπα !!!
Η εθνο-διαμελιστικη μαγγανεια της 17.06.2012, με το ποτηρι του παλαιοδιαθηκικου «οινου», ποτησε ασταματητα και ανεμποδιστα με την συνταγη του δωροδολου αλλα και του φοβου τις λα’ι’κες μαζες.
Ενώ η συνταγη αυτή είναι οδυσσειακη, στην θεση του Οδυσσεα βρισκεται σημερα το αβραμικο ιερατειο και στην θεση του Κυκλωπα βρισκονται σημερα οι φισικοι απογονοι του Οδυσσεα και ο γιγαντιος ελληνικος πολιτισμος τους.
Η θεραπεια της σημερινης ελληνικης ασθενειας δεν είναι δυνατη με ασπιρινες.
Αυτό που ο Ελληνικος Λαος σημερα χρειαζεται ειναι ένα εφυες επιτελικο σχεδιο αντιμετωπισης των σημερινων Γεφυραιων εντος των τειχων μας, την φυλακτηρια, διεκδικητικη, οδυσσειακη πανουργια !!! Ο Οδυσσεας ηταν ο εμπειρος, ο οξυδερκης, ο ψυχρος εκτιμητης καταστασεων.
Ο αποτρεπτικοτερος του εχθρου, αλλα και ο καλυτερος στις αντιπιθετικες προτασεις !!!
Αυτό εχασε δυστυχως ο Ελληνισμος καπου στην διαδρομη του, εχασε αυτόν τον αγρυπνο φυλακα αγγελο του, τον οδυσσειακο του εαυτο, και αυτό πρεπει να ξαναποκτηση.
Εφ’ οσον σημερα δεχομεθα δολιες επιθεσεις από τους ετσι ονομασθεντες εταιρους μας στην Ε.Ε. δεν πρεπει να εχουμε κανεναν ενδοιασμον στην ανταποδοση των ισων !!!
Αν καθ’ οιωνδηποτε τροπο σημερα, με την διαχρονικη μορφη ενός φυλακτηριου θεσμου, ενός ειδικου ιερατειου, ξαναφημιουργηθει η οδυσσειακη νοοτροπια, κανενας βρωμοελληνο-εβραιος εντος των τειχων μας δεν θα μπορουσε να επιζηση όπως π.χ. ο Μπεν Χιραμ, ο Τουργκουτσογλου ‘η Τουργκουτ, ο Μαρδοχα’ι’ Αβουρης κ.α. παριστανοντας τον μελισταλακτο μνηστηρα !!!
Η αισθηση και μονο της απωλειας του λαου του και ο κινδυνος αφανισμου της πατριδας του θα μετεβαλαν τον σημερινο Ελληνα σε ιδιαιτερο φυλακτηριο θεσμο, σε αδυσωπητο μνηστηροκτονο Οδυσσεα.
Μια διαχρονικη μεθοδικη εξερευνηση των αντιπαλων θεσων εντος και εκτος των τειχων μας, όχι μονο μπορουσε να ανατρεψη τις αφανιστικες για τον Ελληνισμο σιωνιστικες εξελιξεις, αλλα θα καθιερωνε έναν «Ελληνα» εκτος Ευρωζωνης σαν τον ευφυεστερο δημιουργο αλλα και τον παναξιο, πανουργο θεματοφυλακα των κεκτημενων του πολιτισμου του.
Η σημερινη σιωπη των αμνων δεν ταιριαζει στους Ελληνες.
Ας σταματησουμε να ειμαστε καλοι και βολικοι οπαδοι των εβραιογεννων κομματικων ιδεων εντος των τειχων μας.
Οι Ελληνες υπηρξαν βασανιστικοι αφυπνιστες και ενοχλητικοι αμφισβητιες και τετοιοι πρεπει να ξαναγινουν.
Γ.Θ.Χατζηθεοδωρου
……………………………
Η απάτη εις βάρος της Ελλάδας
Η ελληνική Βουλή, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, οφείλει να μην υποκύψει στις παράνομες πιέσεις της Τρόικας – απαιτώντας το λογιστικό έλεγχο του νέου χρέους, ο οποίος θα διευκόλυνε σημαντικά τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του

«Τα κράτη μέλη που υπόκεινται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής, διεξάγουν πλήρη έλεγχο των δημόσιων οικονομικών τους προκειμένου να εκτιμήσουν, μεταξύ άλλων, τους λόγους που οδήγησαν σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα χρέους και να εντοπίσουν οποιαδήποτε πιθανή παρατυπία» (άρθρο 7, παράγραφος 9 του κανονισμού που υιοθετήθηκε το Μάιο του 2013 από την ΕΕ, το οποίο αφορά τις χώρες που υποβάλλονται σε ευρωπαϊκά «προγράμματα αναδιάρθρωσης» – πηγή).
Άρθρο
Ο παραπάνω κανονισμός του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του συμβουλίου της 21ης Μαΐου του 2013 (αριθμός 472), θα ήταν σκόπιμο να αναγνωσθεί από όλους, με πολύ μεγάλη προσοχή – έτσι ώστε να μπορέσουν να συμπεράνουν τι ακριβώς προβλέπει, ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα.
Μία χώρα που, αφενός μεν χρησιμοποιήθηκε με το χειρότερο δυνατό τρόπο ως «πειραματόζωο», αφετέρου υποχρεώθηκε, εξαπατήθηκε, εκβιάσθηκε καλύτερα σε μία σειρά συμβιβασμών – οι οποίοι είναι ανεπίτρεπτοι για μία δημοκρατική νομισματική ένωση, όπως η Ευρωζώνη.
Το γεγονός δε, σύμφωνα με το οποίο απορρίφθηκε το Νοέμβρη του 2012 από τη Βουλή η σύσταση μίας επιτροπής που θα ερευνούσε το χρέος, επιβεβαιώνει το συμπέρασμα μας – αφού φαίνεται πως πιθανότατα η πατρίδα μας εκβιαζόταν να αποφασίσει εναντίον των συμφερόντων της, ενώ οι Έλληνες εξαπατήθηκαν σαν ανόητοι (αφού τότε θα μπορούσαν και θα έπρεπε να προβούν σε στάση πληρωμών – άρθρο).
Έχοντας βέβαια ανέκαθεν την άποψη ότι, το ελληνικό χρέος πριν από το 2010 δεν μπορεί να θεωρηθεί επαχθές, με βάση τα διεθνή δεδομένα (άρθρο), παρά το ότι ήταν απεχθές, αφού ένα μεγάλο μέρος του οφειλόταν στη διαφθορά (κάτι που όμως δεν ωφελεί από νομικής πλευράς), πιθανολογούμε πως το χρέος μας μετά το 2010 θα μπορούσε να έχει μία διαφορετική αντιμετώπιση – η οποία αναφέρθηκε στην πρόσφατη ανάλυση «Ρήξη ή αργός θάνατος».
Σε κάθε περίπτωση, οι δανειστές συμπεριφέρθηκαν στην Ελλάδα, όπως ακριβώς οι αμερικανικές τράπεζες στους ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι τα είχαν αγοράσει με ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης (sub primes) – με αποτέλεσμα να κατασχεθούν αργότερα.
Με τη βοήθεια τώρα ενός κειμένου του κ. Eric Toussain, ο οποίος μελέτησε από νομικής πλευράς το θέμα (πηγή), το χρέος μας μετά το Μάιο του 2010 είναι πιθανότατα επαχθές και πρέπει να διαγραφεί. Ειδικότερα τα εξής:
Το δημόσιο χρέος το 2009 
Το ελληνικό χρέος που αντιπροσώπευε το 112,9% του ΑΕΠ το 2009, πριν την έκρηξη της ελληνικής κρίσης και την επέμβαση της Τρόικας, η οποία κατέχει πλέον το 80% αυτού του χρέους, έφτασε στο 180% σήμερα – σύμφωνα με τα νέα στοιχεία του λογιστηρίου του κράτους.
Επομένως, η επέμβαση της Τρόικας προκάλεσε μια πολύ έντονη αύξηση του ελληνικού χρέους, καταστρέφοντας παράλληλα την ελληνική οικονομία και εξαθλιώνοντας την πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας μας.
Από το 2010 μέχρι το 2012, οι πιστώσεις που έδωσε η Τρόικα στην Ελλάδα, οδηγήθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό στην εξόφληση των βασικών πιστωτών της, μέχρι εκείνη τη χρονική περίοδο – δηλαδή, στις ιδιωτικές τράπεζες των κυριότερων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (αναφορά), αρχής γενομένης από τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες (γράφημα).
.

.
Όπως φαίνεται από το γράφημα, το 80% περίπου του ελληνικού χρέους ήταν στους ισολογισμούς των ιδιωτικών τραπεζών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – μόλις το 16,6% στις αμερικανικές. Οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες κατείχαν το 51% του συνόλου των τίτλων του ελληνικού χρέους.

Οι διασωθέντες τοκογλύφοι
Ένας λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους, θα τεκμηρίωνε πως οι ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες αύξησαν πάρα πολύ τις πιστώσεις τους στην Ελλάδα, μεταξύ των ετών 2005 και 2009 – από τα 80 δις € στα 140 δις €, χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις ρεαλιστικές δυνατότητες της Ελλάδας να τις αποπληρώσει. 
Οι τράπεζες ενήργησαν προφανώς καιροσκοπικά, τυχοδιωκτικά ίσως, επειδή θεώρησαν πως οι ευρωπαϊκές αρχές θα έσπευδαν να τις βοηθήσουν – σε περίπτωση που θα υπήρχαν προβλήματα.
Επομένως, το σχέδιο της υποτιθέμενης διάσωσης της Ελλάδας, το οποίο κατέστρωσαν οι ευρωπαϊκές αρχές με τη βοήθεια του ΔΝΤ, επέτρεψε στην πραγματικότητα στις τράπεζες μερικών ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες διαθέτουν αποφασιστική επιρροή στους ευρωπαϊκούς Θεσμούς, να συνεχίσουν να αποπληρώνονται από την Ελλάδα – ενώ ταυτόχρονα μετέφεραν το ρίσκο τους στα κράτη, μέσω της Τρόικας.
Ο λογιστικός έλεγχος λοιπόν θα ανέλυε κατά πόσο είναι «έννομο» αυτό το σχέδιο διάσωσης. Εάν ήταν δηλαδή σύμφωνο με τις συμβάσεις της ΕΕ, ειδικά με το άρθρο 125 – το οποίο απαγορεύει σε ένα κράτος μέλος, να «επωμιστεί» τις οικονομικές δεσμεύσεις ενός άλλου κράτους μέλους.
Οι δημόσιοι δανειστές του 2010 (τα 14 κράτη μέλη που παραχώρησαν δάνεια στην Ελλάδα συνολικού ύψους 53 δις €, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κλπ.), δεν είναι σίγουρο πως σεβάσθηκαν την αρχή της αυτονομίας της θέλησης του δανειζόμενου – δηλαδή, της Ελλάδας.
Ενδεχομένως δε επωφελήθηκαν από την απόγνωση της Ελλάδας, λόγω των κερδοσκοπικών επιθέσεων των αγορών, έτσι ώστε να της επιβάλλουν συμβάσεις που αντιβαίνουν στο δικό της συμφέρον.
Δεν είναι άλλωστε απίθανο να επέβαλλαν οι δανειστές «δρακόντειους όρους», ειδικά όταν απαιτούσαν υπερβολικά ποσοστά αποπληρωμής. 
Στο γράφημα που ακολουθεί, φαίνεται μία ακόμη πλευρά της έκθεσης των ξένων τραπεζών στο ελληνικό χρέος (πηγή), στα τέλη του 2010.

.



.
Συνεχίζοντας, είναι κάτι περισσότερο από απόλυτα απαραίτητος ο έλεγχος της δράσης του ΔΝΤ. Γνωρίζουμε πως μέσα στους κόλπους της ηγεσίας του ΔΝΤ, πολλοί εκτελεστικοί διευθυντές είχαν εκφράσει μεγάλες επιφυλάξεις για το δάνειο που παραχώρησε το ΔΝΤ – τονίζοντας συγκεκριμένα ότι, με δεδομένες τις πολιτικές που της επιβάλλονταν, η Ελλάδα δεν θα ήταν σε θέση να το εξοφλήσει.
Το δάνειο λοιπόν εγκρίθηκε εν γνώσει του ΔΝΤ πως η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να το εξοφλήσει – οπότε είναι απολύτως παράνομο, ως καταχρηστικό.
Ενδεχομένως δε η ΕΚΤ υπερέβη σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δικαιοδοσία της, απαιτώντας από το ελληνικό κοινοβούλιο να νομοθετήσει για το δικαίωμα στην απεργία ή για τον ορισμό των μισθολογικών επιπέδων – κάτι που μάλλον συμβαίνει ξανά σήμερα, κρίνοντας από τα συνεχή τελεσίγραφα και τις προειδοποιήσεις της (άρθρο).
Η επιχείρηση αναδιάρθρωση του χρέους
Περαιτέρω, στα τέλη του 2011 (PSI), καθώς επίσης στις αρχές του 2012, η Τρόικα είχε οργανώσει δύο αναδιαρθρώσεις του ελληνικού χρέους – οι οποίες παρουσιάστηκαν εκείνη την εποχή ως επιτυχίες, παρά το ότι εγκαινίασαν μία χρεοκοπία της Ελλάδας με δόσεις (άρθρο). Ο τότε πρωθυπουργός είχε αναγγείλει στις αρχές Νοεμβρίου 2011, την πρόθεσή του να οργανώσει ένα δημοψήφισμα, σε σχέση με αυτήν την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που προετοίμασε η Τρόικα – βρίσκοντας σύμφωνους ελάχιστους, μεταξύ των οποίων και εμάς (άρθρο).
Κάτω από τη πίεση της Τρόικας, αυτό το δημοψήφισμα δεν έγινε ποτέ και οι Έλληνες Πολίτες στερήθηκαν του δικαιώματος τους να αποφασίσουν οι ίδιοι για τα νέα χρέη, με τα οποία θα επιβαρύνονταν.
Ορισμένα, μάλλον διατεταγμένα ΜΜΕ, αναπαρήγαγαν δυστυχώς το έωλο επιχείρημα ότι, η αναδιάρθρωση επέτρεπε να μειωθεί κατά 50% το ελληνικό χρέος.
Στην πραγματικότητα όμως, το ελληνικό χρέος είναι μεγαλύτερο το 2015 από ότι ήταν το 2011 – τη χρονιά που προηγήθηκε της μεγάλης διαγραφής του υποτιθέμενου 50%.
Ο λογιστικός έλεγχος λοιπόν θα αποδείκνυε πιθανότατα ότι, η μεγάλη «επιχείρηση αναδιάρθρωσης» συνιστούσε μια τεράστια εξαπάτηση – ενώ συνδεόταν με την εξυπηρέτηση εκείνων των πολιτικών, οι οποίες είναι αντίθετες με τα συμφέροντα της Ελλάδας και των Πολιτών της.
Παραστατικά, θα έμοιαζε με μία υπερχρεωμένη εταιρεία (Ελλάδα) η οποία, αντί να χρεοκοπήσει, θα είχε αναγκάσει το προσωπικό της (Έλληνες) να δανειστεί και να της τα δώσει, για να εξυπηρετήσει οι ίδια τους δανειστές της (Τρόικα) – οι οποίοι της το επέβαλλαν, εν γνώσει της αδυναμίας της, για να δώσουν τα χρήματα στις δικές τους εταιρείες (τοκογλύφους, τράπεζες).
Τέλος, ο λογιστικός έλεγχος θα αξιολογούσε επίσης κατά πόσον οι αυστηροί όροι που επέβαλε η Τρόικα στην Ελλάδα, σε αντάλλαγμα για τις πιστώσεις που της παραχωρήθηκαν, συνιστούν τη χαρακτηριστική παραβίαση μιας σειράς συμβάσεων και συνθηκών που οφείλουν να σέβονται οι δημόσιες αρχές – τόσο από την πλευρά των πιστωτών, όσο και από αυτήν του δανειζόμενου, δηλαδή της Ελλάδας.
Τα παράνομα προγράμματα της Τρόικας
Συνεχίζοντας, ο καθηγητής νομικής κ. Andreas Fischer-Lescano, για λογαριασμό του Εργατικού Κέντρου της Βιέννης, απέδειξε χωρίς καμιά αμφιβολία ότι, τα προγράμματα της Τρόικας είναι παράνομα, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και το διεθνές Δίκαιο.
Τα μέτρα που προβλέπονταν από τα προγράμματα προσαρμογής και τα οποία επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, καθώς επίσης οι συγκεκριμένες πολιτικές που αποτελούν τις άμεσες συνέπειές τους, παραβιάζουν μια σειρά θεμελιωδών δικαιωμάτων – όπως το δικαίωμα στην υγεία, στη μόρφωση, στη στέγαση, στη κοινωνική ασφάλιση και σε ένα δίκαιο μισθό, καθώς επίσης την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τη συλλογική διαπραγμάτευση.
Όλα αυτά τα δικαιώματα προστατεύονται από πολυάριθμα νομικά κείμενα σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο – όπως από τη «χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης», από την «ευρωπαϊκή συνθήκη ανθρωπίνων δικαιωμάτων», από την «ευρωπαϊκή κοινωνική χάρτα», από τα δυο «σύμφωνα του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα», από τη «χάρτα του ΟΗΕ» κοκ.
Στα πλαίσια αυτά, ο λογιστικός έλεγχος θα μπορούσε να καταδείξει ότι, τα μέτρα που έχουν υπαγορεύσει οι πιστωτές είναι αντίθετα με τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα – ενώ παραβιάζουν μία σειρά συμβάσεων. Μπορούν δε να τεκμηριωθούν πολύ σημαντικές «παρατυπίες».
Σε κάθε περίπτωση, η επιτροπή που θα διεξήγαγε το λογιστικό έλεγχο, θα μπορούσε να εκφέρει εμπεριστατωμένη γνώμη, για το κατά πόσο το χρέος που έχει συνάψει η Ελλάδα με την Τρόικα είναι νόμιμο, «άνομο» ή άκυρο.
Επίλογος
Η νέα ελληνική Βουλή, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, οφείλει να μην υποκύψει στις πιέσεις της Γερμανίας (η οποία συνεργάζεται προφανώς με τη Γαλλία, έχοντας σε κάποιο βαθμό κοινά συμφέροντα μαζί της), απαιτώντας το λογιστικό έλεγχο του νέου χρέους – έτσι ώστε να αποδειχθεί η νομιμότητα του ή μη, η οποία θα διευκόλυνε σημαντικά τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του.
Παράλληλα, η κυβέρνηση πρέπει να τηρήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, όσον αφορά την εξεταστική επιτροπή για τον έλεγχο όλως όσων συνέβησαν, πριν και μετά την εκλογή του κόμματος που οδήγησε την Ελλάδα στο ΔΝΤ και στη χρεοκοπία – αμέσως μετά, στην πιο σκοτεινή περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Οι Έλληνες Πολίτες δε ίσως οφείλουν να ενεργοποιηθούν άμεσα, απαιτώντας τα παραπάνω, με όλους τους νόμιμους τρόπους που έχουν στη διάθεση τους – με επιστολές προς την κυβέρνηση, με ηλεκτρονικά μηνύματα, με τη βοήθεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με ειρηνικές διαδηλώσεις κοκ.
Ολοκληρώνοντας, υπενθυμίζουμε ξανά πως μία διαγραφή του δημοσίου χρέους κατά 50% σημαίνει ότι, την επόμενη ημέρα το πρωί η χώρα θα όφειλε 160 δις € από 320 δις € σήμερα – ενώ με όλα τα υπόλοιπα «τεχνάσματα», το χρέος παραμένει 320 δις €, ακόμη και αν πληρωθεί πολύ αργότερα.
Το σημαντικότερο είναι άλλωστε οι τόκοι, με τους οποίους επιβαρύνεται – οι οποίοι, ακόμη και αν επιλεγόταν η λύση των ομολόγων μεγάλης ή αόριστης διάρκειας, όπως αυτή που προτάθηκε στην ΕΚΤ, θα συνέχιζαν να υπάρχουν, εις βάρος του προϋπολογισμού και του χρέους.
Έτσι, το δημόσιο χρέος θα κληροδοτούταν στις επόμενες γενιές – κάτι που θα ήταν φυσικά ανεύθυνο και ανέντιμο εκ μέρους μας, αφού εμείς το δημιουργήσαμε.
http://www.analyst.gr/
http://arxaiaithomi.gr/

          

    •                    
    •                     Σκέψου...δεν είναι παράνομο ακόμα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου