Κάποια από τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα στο ξεκίνημα της έρευνας για την υπόθεση της Τράπεζας της Ανατολής ήταν οι σφραγίδες που υπάρχουν στα διάφορα σημεία του τίτλου, του χαρτιού της μετοχής. Σφραγίδες που φανερώνουν την πορεία της μετοχής στο χρόνο και λένε τη δική τους ιστορία, καθιστώντας κάθε χάρτινη μετοχή μια διαφορετική κλωστή στο ίδιο ύφασμα, στην ίδια ιστορία.
Θέλοντας να επεκτείνουμε την έρευνα πριν ένα χρόνο, ανεβάσαμε στο Banquedorient.org την παράκληση προς τους υπόλοιπους μετόχους να μοιραστούν μαζί μας τις σφραγίδες που έχουν οι μετοχές τους (http://banquedorient.org/web/?p=1404). Αυτό το κείμενο ουσιαστικά είναι μια κοινή προσπάθεια όλων όσων συμμετείχαν στο κάλεσμα μας και αποτυπώνει τη διαχρονικότητα της απάτης στην υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής, μακριά από παραμύθια και θεωρίες συνωμοσίας.
Σε αυτή την παρουσίαση δεν θα εξετάσουμε τις συχνές σφραγίδες που βρίσκονται πάνω στο σώμα κάθε μετοχής. Τέτοιες τυπικές σφραγίδες είναι η σφραγίδα για την προκαταβολή των 200 δραχμών και οι σφραγίδες για τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου.
Θα δούμε όμως σφραγίδες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, εφόσον αυτά που υποστηρίζει η Εθνική Τράπεζα ήταν αληθινά και όχι παραμύθια. Μόνες τους οι σφραγίδες, όσο κι αν είναι εντυπωσιακές δεν λένε κάτι. Αν συνδυαστούν όμως με ιστορικά στοιχεία και τη νομοθεσία της εποχής αποκαλύπτουν ένα σημαντικό κομμάτι της αλήθειας.
ΟΙ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΣΤΙΣ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ «ΛΗΞΗ» ΤΗΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ !
Όταν μια ξένη μετοχή κυκλοφορούσε στο Γαλλικό Χρηματιστήριο, σε αυτήν έμπαινε η ανάλογη σφραγίδα που πιστοποιούσε ότι ο τίτλος αυτός κυκλοφορούσε στο εξωτερικό (Valeurs Etrangeres). Η σφραγίδα αυτή ήταν μαύρη μέχρι το 1932 και στη συνέχεια μετατράπηκε σε κόκκινη από το 1933 και μετά.
Παρακάτω μπορούμε να δούμε μια επιλεγμένη συλλογή από τέτοιες σφραγίδες από το γαλλικό χρηματιστήριο.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η συγχώνευση της Τράπεζας της Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα ξεκίνησε στο τέλος του Δεκεμβρίου του 1932. Η τράπεζα απορροφήθηκε από την Εθνική Τράπεζα, η οποία ανέλαβε την υποχρέωση να πληρώσει τους μετόχους ανάλογα με την αξία της περιουσίας της τράπεζας που αγόρασε. Οι μέτοχοι έλαβαν μόνο μια προκαταβολή 200 δραχμών και στη συνέχεια περίμεναν να εισπράξουν τα υπόλοιπα, τα οποία δεν ήρθαν ποτέ.
Στις παραπάνω σφραγίδες βλέπουμε ότι το Γαλλικό Χρηματιστήριο σφράγιζε τις μετοχές της Τράπεζας Ανατολής ως συνήθως πριν, στη διάρκεια αλλά και μετά το υποτιθέμενο τέλος της ειδικής εκκαθάρισης. Η Εθνική Τράπεζα φυσικά και δεν ενημέρωσε ποτέ το Γαλλικό Χρηματιστήριο ότι οι μετοχές της Τράπεζας Ανατολής ήταν άκυρες και δεν θα έπρεπε να τις σφραγίζει και να τις πιστοποιεί με τις ειδικές σφραγίδες του.
Μπορεί για όσους δεν γνωρίζουν αυτές να φαίνονται σαν απλές σφραγίδες, ωστόσο η έρευνα αποκάλυψε πως οι σφραγίδες αυτές τοποθετούνταν μόνο στις μετοχές εταιρειών που είχαν υποβάλει αίτηση και διακινούνταν επίσημα στο γαλλικό Χρηματιστήριο. Η αίτηση της εταιρείας έπρεπε να υποβληθεί στη γραμματεία του Χρηματιστηρίου Αξιών του Παρισίου (Syndic des Agents de Change de Paris) και κατά την εισαγωγή της εταιρείας απαιτούσε μια σειρά από έγγραφα, το καταστατικό της τράπεζας, έγκριση από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας αλλά και ενημέρωση για την πορεία της εταιρείας.
Όπως βλέπουμε λοιπόν στο παραπάνω γραφικό υπάρχουν 5 διαφορετικές σφραγίδες από τις δεκάδες παρόμοιες που έχουμε στην κατοχή μας.
- 1. Σφραγίδα σε μαύρο χρώμα του 1932 με δύο μικρότερους μαύρους κύκλους να επισημαίνουν την ημερομηνία που σφραγίστηκε η μετοχή, δηλαδή στις 24.2.1932, μερικούς μήνες πριν τη συγχώνευση.
- 2. Σφραγίδα σε κόκκινο χρώμα του 1933 και ειδικότερα στις 25.3.1933 και ενώ η συγχώνευση είχε πραγματοποιηθεί, η εκκαθάριση είχε ξεκινήσει και οι μετοχές σύμφωνα με τη σύμβαση συγχώνευσης θα έπρεπε να είχαν ακυρωθεί (βλ. http://banquedorient.org/web/?p=2911)
- 3. Σφραγίδα σε κόκκινο χρώμα του 1934, με ημερομηνία σφραγίσματος, ως κυκλοφορούσα αξία του εξωτερικού, στις 13.3.1934 και ενώ η εκκαθάριση της Τράπεζας Ανατολής ήταν σε εξέλιξη.
- 4. Σφραγίδα του 1937, με ημερομηνία σφραγίσματος ως κυκλοφορούσα αξία του εξωτερικού την 28.12.1937 και ενώ σύμφωνα με τα λεγόμενα της Εθνικής Τράπεζας η εκκαθάριση είχε ολοκληρωθεί από το τέλος του 1936 και είχε και «άνοιγμα». Το Χρηματιστήριο του Παρισίου όμως συνεχίζει να σφραγίζει τις μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής.
- 5. Σφραγίδα του 1946, και μάλιστα με ημερομηνία 2.9.1946, σχεδόν 9 χρόνια μετά το υποτιθέμενο τέλος της ειδικής εκκαθάρισης.
Σφραγίδες του 1946 υπάρχουν αρκετές σε διαφορετικούς μήνες και ημέρες και έχουν τοποθετηθεί πάνω σε μετοχές πολλών διαφορετικών μετόχων. Αυτό σημαίνει ότι από το 1936 που υποτίθεται ότι περατώθηκε η εκκαθάριση της Τράπεζας Ανατολής, πέρασαν 10 χρόνια και ένας πόλεμος, αλλά ένα από τα μεγαλύτερα χρηματιστήρια της εποχής δεν ενημερώθηκε ποτέ ότι ολοκληρώθηκε η εκκαθάριση.
ΟΙ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΞΕΝΙΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΣΤΙΣ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ «ΛΗΞΗ» ΤΗΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ !
Το Χρηματιστήριο του Παρισιού ήταν ένας διεθνής οργανισμός και ίσως για κάποιον απίθανο και περίεργο λόγο να μην ενημερώθηκε από την Εθνική Τράπεζα για την πορεία της εκκαθάρισης. Για το λόγο αυτό ελέγξαμε τις μετοχές που έχουμε στην κατοχή μας για σφραγίδες άλλων φορέων.
Το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Παρίσι λοιπόν, σφράγιζε τις μετοχές της Τράπεζας Ανατολής βάση του νόμου 1644 του 1951, βάση του οποίου οι ανώνυμες μετοχές που ήταν σε ισχύ και δεν ήταν ακυρωμένες, έπρεπε να ονομαστικοποιηθούν. Δηλαδή, πάνω σε κάθε μετοχή έπρεπε να τοποθετηθεί το όνομα του μετόχου και στη συνέχεια η μετοχή να σφραγιστεί από την επίσημη αρχή που πιστοποίησε την ταυτότητα του μετόχου.
Αν τη σφραγίδα την τοποθετούσε η ίδια η εταιρεία, τότε θα έπρεπε αυτή να ελέγξει την ταυτότητα του κατόχου της μετοχής και να ενημερώσει το σχετικό βιβλίο μετόχων. Αν όμως οι μέτοχοι βρίσκονταν στο εξωτερικό, τη διαδικασία αυτή διεκπεραίωναν οι Προξενικές αρχές. Στη συνέχεια όμως και αφού ονομαστικοποιόταν η μετοχή, το Προξενείο ήταν υποχρεωμένο να στείλει ειδοποίηση στην ανώνυμη εταιρεία για τη μετατροπή της μετοχής από ανώνυμη σε ονομαστική.
Η ονομαστικοποίηση των μετοχών ξεκίνησε το 1951 και τελείωσε το 1957, οπότε και σταμάτησε να ισχύει ο σχετικός νόμος. Ωστόσο, στη διάρκεια των ετών αυτών, πολλές ισχύουσες μετοχές μετατράπηκαν σε ονομαστικές και ανάμεσα σε αυτές και οι παραπάνω μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής, οι οποίες είναι ανάμεσα σε εκατοντάδες που έχουν διασωθεί έως τις μέρες μας.
Το 1951 λοιπόν το Ελληνικό Προξενείο στο Παρίσι, σφράγιζε τις μετοχές που ονομαστικοποιούνταν και βεβαίωνε τα στοιχεία ταυτότητας των κατόχων. Στη συνέχει απέστελνε τη σχετική ενημέρωση στην Εθνική Τράπεζα, η οποία ήταν υποχρεωμένη να τροποποιήσει τα στοιχεία του κατόχου της μετοχής στο μετοχολόγιο της.
Αυτή η διαδικασία συνεχίστηκε και στα επόμενα χρόνια, απλά και μόνο γιατί κανείς δεν ενημέρωσε τις επίσημες αρχές ότι οι μετοχές ήταν ακυρωμένες και ότι η εκκαθάριση ολοκληρώθηκε. Έτσι το Προξενείο του Παρισιού συνέχισε να στέλνει στην Εθνική Τράπεζα επίσημες λίστες με τις μετατροπές των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής, όπως όριζε ο νόμος.
Βλέπουμε λοιπόν τη σφραγίδα από το Ελληνικό Προξενείο του Παρισιού πάνω σε μετοχή της Τράπεζας Ανατολής στις 15 Μαϊου 1954, με την οποία πιστοποιείται ότι συγκεκριμένος Γάλλος υπήκοος (του οποίου το όνομα είναι στην κατοχή μας) είναι ο νόμιμος κάτοχος και ιδιοκτήτης αυτής της ισχύουσας μετοχής, η οποία μάλιστα αποτελεί συνάμα και “ξένη αξία”, σύμφωνα με το Χρηματιστήριο του Παρισιού.
ΟΙ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΪΡΟΥ ΣΤΙΣ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ «ΛΗΞΗ» ΤΗΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ !
Επειδή είναι πιθανόν η Εθνική Τράπεζα να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε «γαλλικά», φροντίσαμε μετά από έρευνα να αποκαλύψουμε ότι οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής σφραγίζονταν κατά το ίδιο διάστημα και ονομαστικοποιούνταν ως ενεργές μετοχές, σύμφωνα με το νόμο 1644/1951, και στο Ελληνικό Προξενείο του Καΐρου.
Όπως βλέπουμε ξεκάθαρα στην παραπάνω φωτογραφία, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Κάιρο ονομαστικοποίησε την παραπάνω μετοχή το Μάιο του 1951, και ανέγραψε τα στοιχεία και τη διεύθυνση του κατόχου στην πίσω πλευρά του σώματος της μετοχής. Να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο ότι η περιοχή στην οποία η Τράπεζα της Ανατολής είχε τη μεγαλύτερη ανάπτυξη ήταν η Αίγυπτος, στην οποία είχε εκδηλώσει ιδιαίτερα σημαντική επενδυτική δράση.
Όπως αποκαλύψαμε πρόσφατα λοιπόν (http://banquedorient.org/web/?p=2911), η μετοχή της Τράπεζας της Ανατολής διαπραγματευόταν στο Χρηματιστήριο του Καΐρου πολύ μετά την ολοκλήρωση της συγχώνευσης μέσω εξαγοράς της τράπεζας από την Εθνική Τράπεζα και ενώ θα έπρεπε οι μετοχές της να είναι χρηματιστηριακά ακυρωμένες, σύμφωνα με τη σύμβαση συγχώνευσης.
Φαίνεται λοιπόν ότι δεκαπέντε (15) χρόνια μετά την υποτιθέμενη ολοκλήρωση της εκκαθάρισης, ούτε το Ελληνικό Προξενείο στο Κάιρο γνώριζε ότι οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής δεν είχαν αξία, όπως υποστηρίζει μέχρι σήμερα η Εθνική Τράπεζα.
ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΗΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗΣ !!!
Ακόμη κι αν λοιπόν τα Ελληνικά Προξενεία στο Παρίσι και το Κάιρο δεν γνώριζαν την αξία των μετοχών την Τράπεζας Ανατολής, οι Ελληνικές αρχές και το Χρηματιστήριο της Αθήνας θα έπρεπε να είναι ενημερωμένα από την Εθνική Τράπεζα.
Μπορεί βέβαια η μετοχή της Τράπεζας της Ανατολής να διακινούνταν στο Ελληνικό Χρηματιστήριο ένα ολόκληρο χρόνο μετά τη συγχώνευση, ωστόσο κάποια στιγμή η Εθνική Τράπεζα θα ενημέρωσε τις αρχές του Χρηματιστηρίου, όπως είναι λογικό.
Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε μια από τις μετοχές του Στέφανου Γ. Αθηνογένη, η οποία είναι σφραγισμένη και ονομαστικοποιημένη από το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών το 1951 και μάλιστα από τον επόπτη του Χρηματιστηρίου !
Σύμφωνα με το νόμο που όριζε τη διαδικασία μετατροπής των ανώνυμων μετοχών σε ονομαστικές και σε περιπτώσεις ανώνυμων εταιρειών των οποίων ο κάτοχος δεν γνώριζε την έδρα, μπορούσε να τις προσκομίσει στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Το Χρηματιστήριο άλλωστε ήταν το επίσημο όργανο διαπραγμάτευσης των μετοχών των εισηγμένων ανωνύμων εταιρειών.
Ο Στέφανος Γ. Αθηνογένης, γνωρίζοντας ότι η Τράπεζα της Ανατολής δεν υπήρχε το 1951, μια και στο τέλος του 1932 είχε συγχωνευτεί και απορροφηθεί από την Εθνική Τράπεζα, πήρε τις μετοχές του και τις ονομαστικοποίησε στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, σύμφωνα με το νόμο. Στη συνέχεια, σύμφωνα με υπάρχοντα στοιχεία χρησιμοποίησε κάποιες από τις μετοχές του ως εγγύηση για να μπορέσει να «παίξει» στο Χρηματιστήριο.
Επειδή ίσως υπάρξει η υπόνοια ότι ούτε ο κ. Αθηνογένης, ούτε ο επόπτης του Χρηματιστηρίου γνώριζαν ότι οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής δεν είχαν αξία το 1951, θα αναφέρουμε ότι ο Στέφανος Γ. Αθηνογένης ήταν ανιψιός του πρώην πρωθυπουργού, υπουργού, βουλευτή και τραπεζίτη Στέφανου Σκουλούδη.
ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
Η εκκαθάριση της Τράπεζας της Ανατολής δεν πραγματοποιήθηκε επειδή η τράπεζα ήταν πτωχευμένη, παρά τα όσα ιστορικά ανακριβή υποστηρίζει η πλευρά της Εθνικής Τράπεζας. Ο μόνος λόγος που συμφωνήθηκε να γίνει εκκαθάριση ήταν για να πληρωθούν οι μέτοχοι της Τράπεζας της Ανατολής για την πώληση της τράπεζας τους.
Η Εθνική Τράπεζα μετά από συνεχείς ενοχλήσεις από μετόχους, υπουργεία, προξενεία και ξένες κυβερνήσεις ενημέρωσε ελάχιστους από τους ενδιαφερόμενους, με καθυστέρηση μερικών χρόνων, ότι κάποια στιγμή, κάποτε και κάπου ολοκληρώθηκε η εκκαθάριση και μάλιστα μπήκε και μέσα, αφήνοντας χρέος.
Ισολογισμός της εκκαθάρισης δεν συντάχθηκε ποτέ και φυσικά δεν δημοσιεύτηκε πουθενά. Έκθεση πεπραγμένων, υποβολή των λογιστικών καταστάσεων της εκκαθάρισης στις αρμόδιες αρχές φυσικά και δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.
Παράλληλα, η Εθνική Τράπεζα εμφάνισε μια λογιστική κατάσταση 15 γραμμών την οποία ονόμασε “Τελική Κατάσταση Λογιστικού της Εκκαθάρισης της Τράπεζας της Ανατολής”, την οποία υπέγραψε μονομερώς ο διοικητής της Ιωάννης Δροσόπουλος στις 28 Δεκεμβρίου 1936. Το τραγελαφικό είναι ότι η Εθνική Τράπεζα σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν προκύψει φρόντισε να απολύσει τους εκκαθαριστές στις 23 Δεκεμβρίου 1936, πέντε ημέρες πριν τη σύνταξη του μονομερούς αυτού εγγράφου. Και μόνη της αποφάσισε ότι δεν πληρώνει κανέναν, δίχως να δώσει λόγο ποτέ.
Επειδή όμως οι νόμιμες και διεθνείς πρακτικές δεν είχαν σχέση με τον υπόγειο και σκοτεινό τρόπο που η Εθνική Τράπεζα προσπάθησε να ολοκληρώσει την εκκαθάριση μιας από τις πέντε μεγαλύτερες Ελληνικές τράπεζες της εποχής, όταν η Εθνική Τράπεζα έπρεπε να λογοδοτήσει ή να παρέμβει προς διεθνείς οργανισμούς και αρχές σχετικά με υποθέσεις που είχαν να κάνουν με την Τράπεζα της Ανατολής, διάλεγε τις μάχες της και εκεί που δεν την “έπαιρνε” σφύριζε αδιάφορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου