Αν θέλουμε κάτι το σωστό να κάνουμε, ας ακούσουμε τους προγόνους μας. Παραθέτω τρία βασικά αποσπάσματα από την πολιτική τους σκέψη. Έχοντάς τα υπόψη μας, θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε τη ζωή στην Ελλάδα.
«Δημοκρατικόν τὸ κληρωτὰς εἶναι τὰς ἀρχάς, τὸ δ’ αἱρετὰς ὀλιγαρχικόν»(Αριστοτέλης, Πολιτικά, Δ, 1294β 8-9)
[Είναι δημοκρατικό το να είναι οι αρχές κληρωτές, το να είναι αιρετές είναι ολιγαρχικό.]
Επιγραμματικά εδώ ο Αριστοτέλης γράφει πως ο κύριος θεσμός της Δημοκρατίας είναι η κλήρωση, ενώ η εκλογή είναι θεσμός καθαρά ολιγαρχικός.
«Χρώμεθα γὰρ πολιτείᾳ οὐ ζηλούσῃ τοὺς τῶν πέλας νόμους, παράδειγμα δὲ μᾶλλον αὐτοὶ ὄντες τινὶ ἢ μιμούμενοι ἑτέρους· καὶ ὄνομα μὲν διὰ τὸ μὴ ἐς ὀλίγους ἀλλ’ ἐς πλείονας οἰκεῖν δημοκρατία κέκληται.» (Θουκ. Β, 37, 1) [Γιατί χρησιμοποιούμε πολίτευμα που δε ζηλεύει τους νόμους των γειτόνων, παράδειγμα αντίθετα όντας μάλλον εμείς οι ίδιοι σε κάποιον παρά μιμητές άλλων· και τ’ όνομά του, επειδή η διοίκηση δεν είναι σε λίγους αλλά σε περισσότερους, έχει κληθεί:
Δ η μ ο κ ρ α τ ί α.]
Στο απόσπασμα αυτό από τον Επιτάφιο του Περικλή γίνεται σαφές πως εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε ανάγκη να ανατρέχουμε πουθενά, για να βρούμε κάποιο πολίτευμα. Στην Ελλάδα γεννήθηκε η Δημοκρατία και οι άλλοι ας μας μιμηθούν. Εμάς κανένας –σμός δεν πρέπει να μας ικανοποιεί τη στιγμή που έχουμε εφεύρει τη Δημοκρατία και την κλήρωση.
«Καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας.» (Ισοκράτης, Πανηγυρικός, 50, 6-8) [Και περισσότερο αποκαλούνται Έλληνες αυτοί που μετέχουν στη δική μας (την αθηναϊκή (όχι γενικά ελληνική), τη δημοκρατική, ο Ισοκράτης ήταν Αθηναίος) παιδεία παρά στην κοινή φύση, καταγωγή, φύτρα.]
Στο τρίτο απόσπασμα ο Ισοκράτης καταλήγει να πει πως κύριο χαρακτηριστικό των Ελλήνων είναι η Δημοκρατία. Οι Έλληνες είμαστε περισσότερο πολίτευμα, δημοκρατικό πολίτευμα, και λιγότερο φυλή. Κριτήριο και απόδειξη της Ελληνικότητας στην Αρχαιότητα ήταν η συμμετοχή στους τέσσερις Πανελλήνιους Αγώνες, τα Ολύμπια, τα Ίσθμια, τα Πύθια, τα Νέμεια. Σ’ αυτούς δε γίνονταν δεκτοί όσοι δεν είχαν τις βασικές Συνταγματικές Αρχές: 1) Να έχουν ανώτατο πολιτειακό όργανο την Εκκλησία του Δήμου, 2) η θητεία της συντριπτικής πλειονότητας των αρχόντων να είναι ενιαύσια και μη επαναλήψιμη σε όλη τη διάρκεια της ζωής κάθε πολίτη. Αυτά συμπεραίνονται από τους καταλόγους των νικητών στους αγώνες αυτούς.
Υπάρχουν τρεις έννοιες ταυτόσημες για τους προγόνους μας: Ελλάδα, Δημοκρατία, Ελευθερία· κάθε μια από αυτές συνεπάγεται και τις άλλες δύο. Ελευθερία σημαίνει εναλλαγή στην εξουσία (Αριστλ. Πολιτικά, Ζ, 1317β 1-2). Και προϋπόθεση του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι η ελευθερία (Αριστλ. Πολ. Ζ 1317α 40 – 41).
Και για να περάσουμε στη Δημοκρατία πρέπει να καταργηθούν οι εριθείες (δηλαδή τα κόμματα) και από την εκλογή να περάσουμε στην κλήρωση (Αριστλ. Πολ., Ε, 1202β 4 και 1303α 15 -16)
Η ενδελεχής χρήση αυτών των αποσπασμάτων θα εξαλείψει κάθε προσπάθεια υπονόμευσης πως υπάρχει ξενική επήρεια στην ελληνική σκέψη.
Η εξουσία είναι σχολείο από το οποίο πρέπει να περνάν όσο το δυνατό περισσότεροι πολίτες και πολίτιδες.
Άμα όμως κάποιος ήθελε μονιμότητα στην εξουσία οι Έλληνες τον ονόμαζαν τύραννο και κατά το Θαλή το Μιλήσιο «το παραδοξότατον» είναι «γέρων τύραννος», γιατί οι Έλληνες τους τυράννους συνήθως δεν τους άφηναν να γεράσουν, τους απέκτειναν όσο γρηγορότερα μπορούσαν. Οι τυραννοκτόνοι ήσαν τα πιο τιμώμενα πρόσωπα, όπως ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας.
Να γίνει προσπάθεια να περάσουμε σταδιακά και ειρηνικά από το τρέχοναγγλοσαξονικό πολίτευμα του Κοινοβουλευτισμού (που ουσιαστικά είναι Συρρικνωμένη Μοναρχία) στο ελληνικό της Δημοκρατίας.
1) Για το άμεσο μέλλον.
Από Σεπτέμβρη: Να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους αρμόδιους και ιδιαίτερα το Υπουργείο Παιδείας να αναδείχνονται οι μαθητικές κοινότητες με κλήρωση και όχι με εκλογές. Η θητεία τους να είναι μίσή σχολική χρονιά, έτσι ώστε να περνάνε από τις μαθητικές κοινότητες όσο το δυνατό περισσότεροι/ες μαθητές/τριες. Ο κληρωμένος/η δεν ξανακληρώνεται ποτέ σ’ όλη τη διάρκεια της φοίτησης του γυμνασίου ή του λυκείου εκτός αν αρχίζει καινούργιος γύρος. Κάτι ανάλογο να γίνεται και στα δημοτικά.
Η Πολιτική δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα που πρέπει να τελείται από όλες τις πολίτιδες και όλους τους πολίτες.
Αν κάποιος θέλει πραγματικά να επέλθει κάποια αλλαγή στο πολιτικό σύστημα πρέπει να συνεισφέρει στην αποεπαγγελματοποίηση της Πολιτικής. Η αποεπαγγελματοποίηση αυτή πρέπει να αρχίσει από τα σχολεία.
Να αποσυρθεί η Πολιτεία του Πλάτωνα από τα σχολεία και να διδάσκεται η Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη.
Η Πολιτεία του Πλάτωνα είναι κείμενο με θέσεις ολιγαρχικές και φασιστίζουσες και δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ ευτυχώς, ενώ η Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη είναι το κύριο κείμενο διδαχής της Δημοκρατίας. Η διδασκαλία και γνώση της «Αθηναίων Πολιτείας» θα επιφέρει σαφήνεια στο τί είναι η Δημοκρατία. Γιατί ουσιαστικά η Δημοκρατία είναι ένα άγνωστο πολίτευμα, αν τη συνδυάζουμε με την εκλογή.
Να συμβάλουμε ώστε να ενεργοποιηθεί ο θεσμός του Δημοψηφίσματος και να επικυρώνεται η εκάστοτε Αναθεώρηση του Συντάγματος με Δημοψήφισμα.
Η τριττή (κατ’ Αριστοτέλη) διάκριση των μορίων του πολιτεύματος (Νομοθετικό, Δικανικό, Αρχικό) να υπάρχει και μέσα στα κόμματα.
Το κόμμα κατά τον Αριστοτέλη είναι θεσμός ολιγαρχικός, όχι δημοκρατικός. Στη Δημοκρατία δεν υπήρχαν κόμματα. Γι’ αυτό όσο θα υπάρχουν κόμματα καλό θα είναι να εκδημοκρατισθούν. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι τα εξής:
Η αρχηγία των Κομμάτων (Αρχικό) να είναι ενιαύσια, τριαδική, αιρετή και επαναλήψιμη.
Τα άλλα αξιώματα μέσα στα κόμματα (Αρχικό) να είναι ενιαύσια, κληρωτά και μη επαναλήψιμα.
Να υπάρχει κληρωτό Πειθαρχικό Συμβούλιο (Δικανικό) για κάθε περίπτωση (στέρηση της ιδιότητας του μέλους ή οτιδήποτε άλλο, άμα χρειασθεί. Δεν υπάρχει καμία δικαιοδοσία της τριαδικής αρχηγίας. Στο κληρωτό Πειθαρχικό μπορεί να καταφύγει οποιοδήποτε μέλος του κόμματος εγγραμμένο και οικονομικά τακτοποιημένο.
Το Καταστατικό του Κόμματος ψηφίζεται από όσο το δυνατό περισσότερα μέλη εγγραμμένα και οικονομικά τακτοποιημένα, ακόμα και με αλληλογραφία, μετά βέβαια από ανάλογη συζήτηση και ενημέρωση.
Να μην έχει το δικαίωμα η τριαδική αρχηγία του κυβερνώντος κόμματος να προκηρύσσει εκλογές κατά το δοκούν.
Να καθιερωθεί συνταγματικά να γίνονται εκλογές κάθε δεύτερο Ιανουάριο.
Αναθεώρηση του Συντάγματος με βάση τα άρθρα 57, 58, 64 και 131 του Συντάγματος της Τροιζήνας.
Τα επίμαχα άρθρα του Συντάγματος της Τροιζήνας
Άρθρο 57. Οι Αντιπρόσωποι (δηλαδή οι βουλευτές) εκλέγονται δια τρία έτη· το τριτημόριον αυτών αλλάζει κατ’ έτος· το πρώτον και το δεύτερον έτος η αλλαγή γίνεταιδια κλήρου.
Άρθρο 58. Ο αυτός δεν δύναται να εκλεχθεί Αντιπρόσωπος εις δύο κατά συνέχεια περιόδους.
Άρθρο 64. Τα μέλη της Βουλής λαμβάνουσι τον τεταγμένον μισθόν από το Εθνικόν Ταμείον, ενόσω είναι παρόντα όπου η Βουλή συνεδριάζει· και όλον μεν, όσον καιρόν διαρκεί η Σύνοδος· τον ήμισυν δε, μετά την παύσιν αυτής.
Άρθρο 131. Οι Γραμματείς (δηλ. οι Υπουργοί) της Επικράτειας είναι υπεύθυνοι και κατηγορούνται έμπροσθεν της Βουλής διά προδοσίαν, κατάχρησιν δημοσίων χρημάτων και δι’ υπογραφήν των εις διάταγμα αντιβαίνον εις τους θεμελιώδεις νόμους.
Με βάση τα άρθρα 57-58: να επιδιωχθεί η αποεπαγγελματοποίηση της βουλευτείας, του βουλευτιλικιού. Το βουλευτιλίκι να είναι για ένα μόνο χρόνο, όπως ήδη έχει ειπωθεί και να μη στοιχειοθετείται συνταξιοληπτικό δικαίωμα.
2) Για το εγγύς μέλλον
Σταδιακή αποεπαγγελματοποίηση του Δικανικού. Λαϊκοί κληρωτοί δικαστές παντού. Τα πρώτα χρόνια να υπάρχει κάποιος επαγγελματίας δικαστής χωρίς δικαίωμα ψήφου, για να διευθετεί τα δικονομικά.
Όταν οι δικαστές γίνουν λαϊκοί κληρωτοί, να μη στοιχειοθετείται συνταξιοληπτικό δικαίωμα.
Σύνταξη θα παίρνει καθένας/μία από το επάγγελμά του/της, όχι από την πολιτική του σταδιοδρομία.
Πολιτικός γάμος υποχρεωτικός.
Όποιος θέλει θα μπορεί να κάνει γάμο με οποιοδήποτε εορταστικό τρόπο. Η πολιτεία θα αναγνωρίζει μόνο τον πολιτικό γάμο.
Χωρισμός Κράτους Εκκλησίας.
Για την ισότητα των δύο φύλων.
Να επιδιωχθεί η ισότητα των δύο φύλων σε όλα τα κέντρα αποφάσεων. Στην τριαδική αρχηγία του κόμματος να εκπροσωπούνται και τα δύο φύλα πάντα.
Με νόμο να παίρνουν τα ανήλικα αγόρια το επώνυμο και το θρήσκευμα της μητέρας, όταν εκείνη ήταν ανύπαντρη και τα ανήλικα κορίτσια το επώνυμο και το θρήσκευμα του πατέρα, όταν εκείνος ήταν ανύμφευτος. Φυσικά μετά την ενηλικίωσή τους θα κάνουν ό,τι θέλουν.
Να υπάρχει ίσος αριθμός ιερέων και ιερειών σε όλα τα θρησκεύματα. Δε θα υπάρξει ποτέ πραγματική ισότητα των δύο φύλων, αν ο Πάπας και οι Πατριάρχες δεν είναι μια φορά άντρας και μια φορά γυναίκα.
Σειρά μέτρων για τη διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας.
Μαθήματα αρχαίων ελληνικών για εθελοντές ενήλικους.
3) Για το απώτερο μέλλον
Ονοματοδοσία υποχρεωτική.
Πειραματική μικρή (30.000-40.000 κάτοικοι μαζί με τους ξένους) πόλη. Η πόλη δε μεγαλώνει, αλλά σχηματίζονται καινούργιες, αν αυξηθεί ο πληθυσμός.
Η πόλη αυτή θα κυβερνιέται όπως η αρχαία Αθήνα.
4) Για το απώτατο μέλλον
Να ιδρυθούν πολλές ισοπληθείς πόλεις. Όλη η Ελλάδα να ισομοιραστεί σε 400 περίπου πόλεις ισοπληθείς των 30.000 περίπου κατοίκων., που θα κυβερνιόνται όπως η αρχαία Αθήνα.
Οι πολύ μικροί οικισμοί είναι ανεπαρκείς και η ζωή σ’ αυτούς είναι πολύ δύσκολη: δεν εκπληρώνονται σ’ αυτούς πολλές βασικές ανάγκες και γι’ αυτό γίνονται ακόμη μικρότεροι. Από την άλλη μεριά οι μεγάλες πόλεις γίνονται ολοένα και μεγαλύτερες, γιατί πιστεύεται πως εκεί η ανεύρεση της δουλειάς, η πραγματοποίηση των σπουδών, η παροχή της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σ’ αυτές πραγματοποιούνται ευχερέστερα. Όμως έτσι η ζωή στις μεγάλες πόλεις γίνεται αβίωτη και η εγκληματικότητα διαρκώς αυξάνει. Οι μικρές πόλεις είναι η πραγματική και μόνη λύση, γιατί αυτές μπορούν με βάση τη σύγχρονη τεχνολογία να γίνουν αυτάρκεις τουλάχιστο από άποψη τροφής. Ο πρωτογενής τομέας θα δώσει δουλειά σε όλους τους νέους και θα κάνει την πόλη αυτάρκη.
Το ισοπληθές των πόλεων θα αποτρέψει τη μετάβαση από τη μια πόλη στην άλλη κι αν υπάρξει υπερπληθυσμός νέες πόλεις θα δημιουργούνται.
Η ανοικοδόμηση και μίας ακόμη πόλης με τις νέες προδιαγραφές δεν είναι κάτι το εύκολο ιδιαίτερα από άποψη οικονομική, γι’ αυτό θα ήταν ευχερέστερο να γίνει πρώτα μια πόλη σε εικονική πραγματικότητα, όπως στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Η κατασκευή ενός τέτοιου δημιουργήματος από τη μια μεριά θα βοηθηθεί από οξυδερκείς χορηγούς και από την Ε. Ε. και θα αποσβεσθεί γρήγορα το κόστος της και από τις επισκέψεις των πολιτών και των πολίτιδων που επιδοκιμάζουν και επιθυμούν μια τέτοια κατασκευή και από την άλλη θα διαδίδει και θα γνωστοποιεί με τον καλύτερο τρόπο την ιδέα της μικρής και αυτάρκους πόλης.
Για περισσότερες πληροφορίες στα βιβλία: 1) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ένα άγνωστο πολίτευμα (τόμος α και τόμος β συνολικά 500 σελίδες εκδ. ΠΑΠΑΖΗΣΗ) και 2) ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ. Εκδ. ΜΥΡΜΙΔΟΝΕΣ Δημ. Σταμούλη, Αθήνα 2013
Το πρώτο βήμα βέβαια προς τη Δημοκρατία είναι να ενστερνιστούμε τη ρήση του Αριστοτέλη πως Δημοκρατία είναι η κλήρωση και πως η εκλογή είναι Ολιγαρχία και το δεύτερο να κατανοήσουμε ότι το πολίτευμά μας είναι Κοινοβουλευτισμός και όχι Δημοκρατία. Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε πως.
Το παρελθόν της Ελλάδας είναι το μέλλον της ανθρωπότητας.
ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΝΤΟΥ
Πηγή: spacezilotes.wordpress
Πηγή: spacezilotes.wordpress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου