Βλέπουν οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών και όχι ανοργάνωτο επιτελικό κράτος
Με «βαρυσήμαντη» χθεσινή ανακοίνωση το σωματείο «Ενωση Ελλήνων Ποινικολόγων- Μαχόμενων Δικηγόρων» διέγνωσε δράση εγκληματικής οργάνωσης με επιχειρησιακό σχέδιο πίσω από τους εμπρησμούς ταυτιζόμενη με το επικοινωνιακό κυβερνητικό αφήγημα. Αφού όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση με επιμονή προσπάθησε να πείσει ότι η μοναδική αιτία για τις καταστροφικές πυρκαγιές είναι η κλιματική αλλαγή και οι ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν (καύσωνας, ξηρασία, άνεμος κ.λπ.) τώρα έστρεψε τα βέλη της στους εμπρηστές φαντομάδες που ηθελημένα επιχείρησαν να κάψουν την Ελλάδα.
Συλλήψεις στον σωρό ακόμα και με την κατηγορία της απόπειρας που τις περισσότερες φορές έχουν ήδη αποδειχτεί φιάσκο. Η ομάδα αυτή των νομικών μάλιστα προαναγγέλλει ότι τα μέλη της δεν θα υπερασπιστούν κανέναν εμπρηστή. Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν την ίδια εκτίμηση περί οργανωμένου σχεδίου έχουν διαγνώσει και για τις απανωτές γυναικοκτονίες ούτε αν θα αρνηθούν την υπεράσπιση των δολοφόνων.
Πάντως ειδικά από ποινικολόγους δεν θα περίμενε κανένας να αποδίδουν ποινικό χαρακτηρισμό σε κάποιον που απλά συλλαμβάνεται για κάποιο αδίκημα. Η σπουδή των κυβερνητικών Μέσων να αναμεταδώσουν την ανακοίνωση είναι άλλη μια προσπάθεια στήριξης της απόλυτης κυβερνητικής αδυναμίας να δικαιολογήσει το σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα καμένης γης στις πολυήμερες πυρκαγιές.
Το ίδιο αφήγημα όμως φαίνεται να έπεισε και τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Πλιώτα, ο οποίος χθες το μεσημέρι με παραγγελία του ζήτησε τη διερεύνηση ύπαρξης οργανωμένου εγκληματικού σχεδίου, αναθέτοντας στον Αντεισαγγελέα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Λάμπρο Σοφουλάκη, να προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες και έρευνες σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού του Πυροσβεστικού Σώματος. Μέχρι σήμερα η πάγια πρωταρχική παραγγελία που δινόταν από τους εκάστοτε εισαγγελείς του Αρείου Πάγου αφορούσε τη διερεύνηση και την αναζήτηση τυχόν ευθυνών και παραλείψεων σε περιπτώσεις μεγάλων φυσικών καταστροφών με τραγικά αποτελέσματα.
Δυστυχώς αυτή τη φορά μπροστά στην καταστροφή αντί για την αναζήτηση ευθυνών και για μια νέα προσπάθεια εκπόνησης επιχειρησιακού σχεδίου αντιμετώπισης των πυρκαγιών -πράγμα που είχε σπεύσει να εκπονήσει η προηγούμενη κυβέρνηση με επιτελείο ειδικών και που ο Κ. Μητσοτάκης αγνόησε επιδεικτικά-, η κυβέρνηση σπεύδει αντιφάσκοντας με τις πρώτες δραματικές εκτιμήσεις να πετάξει το μπαλάκι στους εμπρηστές.
Μεταπολίτευση
Το έργο του σχεδίου εμπρησμών έχει παιχτεί πολλές φορές στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης από το σύνολο σχεδόν των κυβερνήσεων με τα εκάστοτε κόμματα της αντιπολίτευσης να το περιγελούν και να το κατακρίνουν. Αρχικά όταν έπεσε η Χούντα, η παράταξη του Καραμανλή για ευνόητους λόγους με πρόσχημα τον φόβο χουντικών «σταγονιδίων» τροφοδότησε το αφήγημα για σχέδιο εμπρηστών από τα απομεινάρια της «4ης Αυγούστου». Στη συνέχεια τη σκυτάλη για τις πυρκαγιές έδωσαν τόσο οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. όσο και του ΠΑΣΟΚ σε Τούρκους εμπρηστές κάθε φορά που οι σχέσεις των δυο κρατών οξύνονταν.
Ο συγχωρεμένος μετακαραμανλικός πρωθυπουργός Γ. Ράλλης μέσα σε κοροϊδίες δικαιολόγησε πιο έντιμα την κρατική ανεπάρκεια με τις κουκουνάρες που πετάγονταν. Επί Ανδρέα Παπανδρέου τα σενάρια ήθελαν τις εγχώριες και αλλοδαπές τρομοκρατικές οργανώσεις και τους οικοπεδοφάγους να κρύβονται πίσω από τις πυρκαγιές, μιας και είχε ήδη στοχοποιηθεί ακόμα και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ για τις δήθεν κρυφές σχέσεις του με τις οργανώσεις αυτές, ενώ πράγματι τότε οι οικοπεδοφάγοι είχαν λόγους να θέλουν καμένες εκτάσεις. Ολες βέβαια οι προεκλογικές νομιμοποιήσεις διαχρονικά αδυνάτιζαν αυτό το σενάριο, αν και πάντα τα ιδιωτικά συμφέροντα εκμετάλλευσης υπάρχουν και βολεύουν, ακόμα κι αν όλα τους παρέχονται πλουσιοπάροχα.
Ακολούθησε ο «στρατηγός άνεμος» του υπουργού Β. Πολύδωρα το 2007 με την καταστροφή της Πάρνηθας και τις θανατηφόρες πυρκαγιές της Ηλείας. Τότε έγιναν και προσπάθειες να φορτωθούν οι αναρχικοί μέρος των «εμπρησμών» μέχρι που διαπιστώθηκε ότι μεγάλες ομάδες νεαρών αντεξουσιαστών έσπευδαν εθελοντικά να βοηθήσουν ιδίως στην Πάρνηθα.
Επί Γιώργου Παπανδρέου και Αντώνη Σαμαρά, με την Ελλάδα να «φλέγεται» από τα μνημόνια, η ασύμμετρη απειλή ήταν το νέο αφήγημα για τη δικαιολόγηση της απόλυτης εγκατάλειψης των σχεδίων πυρόσβεσης, παρά τις ηρωικές εξαγγελίες.
Ακόμα και επί ΣΥΡΙΖΑ στην τραγωδία στο Μάτι ο τότε υπουργός Νίκος Τόσκας δεν απέφυγε στην αρχή να μιλήσει κι αυτός για οργανωμένο σχέδιο, παρά το γεγονός ότι όλες οι εκτιμήσεις συνέκλιναν ότι στο τραγικό αποτέλεσμα συνέβαλαν η ακραία ταχύτητα του ανέμου μαζί με την εξοργιστική δόμηση στο Μάτι και την ανικανότητα συντονισμού της ηγεσίας Πυροσβεστικής και ΕΛ.ΑΣ, αλλά και της Πολιτικής προστασίας και των τοπικών αρχών.
Μποφόρ
Ας σημειωθεί ότι οι πυρκαγιές της περασμένης εβδομάδας θέριεψαν αυτή τη φορά με 2 και 3 Μποφόρ, πλην εκείνων που αναζωπυρώθηκαν το εφιαλτικό βράδυ της Παρασκευής με τον ισχυρό δυτικό άνεμο που πάντως ήταν πολύ μικρότερος από τα 7 με 8 Μποφόρ στο Μάτι και στην Κινέτα και πολύ λιγότερος από τους πολυήμερους ισχυρούς βόρειους ανέμους στην Ηλεία το 2007.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτίμησε ξεκινώντας το επιτελικό κράτος να προσλάβει χιλιάδες αστυνομικούς με συνοπτικές διαδικασίες και να αφήσει κενές πάνω από 4.500 θέσεις πυροσβεστών. Προτίμησε, μέχρι και μέσα στις ημέρες των πυρκαγιών στις αρχές Αυγούστου, να δώσει χρήματα για εξοπλισμένα αυτοκίνητα μεταγωγής κρατουμένων (με τη δικαιολογία του κορονοϊού) την ώρα που εκλιπαρούσε για ξένη βοήθεια. Προτίμησε να πετάξει στο καλάθι το σχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και να αφεθεί στη βολική λύση της πολυέξοδης ενοικίασης πτητικών μέσων.
Δασοπυρόσβεση
Ηδη από την προβληματική, πέρα από τα όποια θετικά της, απόφαση των κυβερνήσεων των «εκσυγχρονιστών» να υπαχθεί και η δασοπυρόσβεση στις δυνάμεις της Πυροσβεστικής είχαν προκύψει ανεπάρκειες, κενά και λάθη.
Σήμερα οι μαρτυρίες των πυρόπληκτων κατοίκων για τους άρτια καταρτισμένους στις δασικές πυρκαγιές ξένους πυροσβέστες που τους βοήθησαν αποτελεσματικά, υποδεικνύουν ότι είναι απολύτως απαραίτητη παρόμοια πλήρης εκπαίδευση και ειδίκευση μεγάλου μέρους των πυροσβεστών αποκλειστικά στις δασικές πυρκαγιές. Μόνο εκείνοι θα είναι σε θέση στη συνέχεια να καθοδηγήσουν εθελοντές πυροσβέστες, εθελοντικές ομάδες και πολίτες σε μια πετυχημένη προσπάθεια κατάσβεσης. Είναι βέβαιο ότι και ένα μέρος της ηγεσίας της Πυροσβεστικής οφείλει να έχει την ανάλογη άρτια εκπαίδευση στις δασικές και όχι στις αστικές πυρκαγιές. Το έχει;
Με τη βοήθεια της στρατευμένης πληροφόρησης, τα κανάλια ξεκίνησαν και την εκστρατεία περί εμπρηστών, κλείνοντας συχνά τα μικρόφωνα στις αγανακτισμένες φωνές των καιγόμενων κατοίκων της Νότιας και Κεντρικής Ελλάδας. Τα μικρόφωνα όμως είναι ανοιχτά, ο κόσμος φωνάζει αβοήθητος, τα αεροπλάνα που πετούν καθημερινά δεν ξεπερνούν τα 20 παρά τις ξένες ενισχύσεις και δεν γνωρίζει κανείς πού θα σταματήσει ο εφιάλτης.
Οταν πρώτη είδηση την ώρα που καίγεται ολόκληρη η Ελλάδα ήταν για κάποιους η απόπειρα εμπρησμού στο Πεδίον του Αρεως όλα εξηγούνται.
Ευτυχώς όμως δεν φιμώνονται τα μικρόφωνα καναλιών, ραδιοφώνων, όπως και πολλά ΜΜΕ και κυρίως τα κοινωνικά δίκτυα, όσες συλλήψεις 70χρονων κι αν γίνουν, όση βοήθεια κι αν παράσχουν ηθελημένα ή άθελα στη συσκότιση μέχρι και σωματεία έγκριτων νομικών που σπεύδουν να υιοθετήσουν αυθαίρετες συνωμοσιολογικές και αναπόδεικτες θεωρίες.
Η απόδοση των πυρκαγιών σε “ξένα κέντρα” είναι το αγαπημένο άλλοθι
όλων των κυβερνήσεων μεταπολιτευτικά για να αποσείσουν δικές τους ευθύνες
«Κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα σύμφωνα με το άρθρο 42 του ΚΠΔ να καταγγέλλει στις αρχές αξιόποινες πράξεις που διώκονται αυτεπαγγέλτως. Η απόδοση των πυρκαγιών σε «ξένα κέντρα» είναι το αγαπημένο άλλοθι όλων των κυβερνήσεων μεταπολιτευτικά για να αποσείσουν δικές τους, υπαρκτές πολιτικές –και γιατί όχι και ποινικές– ευθύνες. Αν η μηνυτήρια αναφορά της Ενωσης Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων οδηγήσει τις έρευνες των αρχών προς τη θεωρία των «ξένων κέντρων» (κάτι που υπονοείται με την αναφορά σε «αντεθνικούς λόγους») και όχι προς τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που επιβουλεύονται τις δασικές εκτάσεις, τότε η υποβολή της θα είναι μάννα εξ ουρανού για την κυβέρνηση. Αυτό που σίγουρα πρέπει να καυτηριαστεί είναι η δήλωση μη ανάληψης «υπεράσπισης κανενός εμπρηστή» από μια ένωση δικηγόρων και δη ποινικολόγων. Το αν ένας κατηγορούμενος τέλεσε εν τέλει εγκληματική πράξη κρίνεται στο τέλος της ποινικής δίκης και όχι στην αρχή της. Τέτοιες δηλώσεις –που αποδίδουν στον υπερασπιστή την ηθική απαξία των φερόμενων αξιόποινων πράξεων του κατηγορουμένου– δεν αρμόζουν σε δικηγόρους που είναι εκ του νόμου και εκ του Κώδικα Δεοντολογίας ταγμένοι να υπερασπίζονται τις φιλελεύθερες εγγυήσεις του κράτους δικαίου.»
Θανάσης Καμπαγιάννης, δικηγόρος, υποψήφιος πρόεδρος του ΔΣΑ με την «Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή»
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου