Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

Καλλιεργώντας χρυσάφι στὶς …γλάστρες μας!!!

Τελικά, μᾶλλον εἶχα δίκιο, «τότε», γατάκια μου… (Καὶ ὄχι μόνον ἐγώ…) 
Ἡ εἴδησις τῶν ἡμερῶν (πέρα ἀπὸ πράκτορες ποὺ σκοτώνουν ἀθῴους 
πολῖτες στὴν Εὐρώπη καὶ φορτώνουν τοὺς φόνους σὲ δῆθεν «διαταραγμένους» νεκρούς) 
μᾶς ἦλθε ἀπὸ τὴν Ζυρίχη. Σὲ μία press conference,Ῥῶσσοι ἐπιστήμονες ἀνεκοίνωσαν 
ὅτι εἶναι σὲ θέση νὰ μεταστοιχειώνουν τὴν ὕλη σὲ θερμοκρασία περιβάλλοντος!

Καλλιεργώντας χρυσάφι στὶς ...γλάστρες μας!!!



Τὸ διάβασα καὶ γέλασα. Ὄχι ἀπὸ εἰρωνία (ἡ εἴδησις αὐτὴ δείχνει νὰ εἶναι ἔγκυρη) ἀλλὰ ἐπειδὴ 
δικαιώνετο ἔνας 16χρονος πιτσιρικάς, ὁ ὁποῖος, 47 χρόνια πρίν, εἶχε τολμήση νὰ διατυπώσῃ, 
μέσα σὲ μία τάξη τοῦ γυμνασίου, τὴν ὑπόθεση ὅτι κάτι τέτοιο ὄχι μόνον εἶναι ἐφικτό, ἀλλὰ 
καὶ κάτι περισσότερο ἀπὸ αὐτονόητο!
Καὶ φυσικὰ εἶχε ὑποστῆ μιὰ διαχρονικὴ καζούρα ἀπὸ τοὺς συμμαθητές του – στὰ μέτρα 
τῆς εὐγενείας, φυσικά, καὶ γιὰ πρακτικοὺς λόγους «ὑγείας καὶ ἀρτιμελείας». 
(Ποὺ εἶχαν σχέση μὲ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ συγκεκριμένος πιτσιρικὰς ἤταν ἐπάνω ἀπὸ 1.80 
καὶ «ἔπαιζε» τότε ἑλληνορωμαϊκὴ καὶ ἐλευθέρα πάλη στὸν Πανελλήνιο Γ.Σ.).
(Καὶ μιὰ καὶ πιάσαμε τὶς προϊστορίες, ἕναν χρόνο ἀργότερα, τὸ 1970, 
ἡ καζούρα μὲ τὴν «κοιλιὰ τοῦ ἀλόγου» -(θὰ σᾶς ἐξηγήσω στὴν συνέχεια τὶ σημαίνει αὐτό)- 
ἐπανῆλθε δριμύτερη ὅταν ὁ ἴδιος πιτσιρικὰς διιετύπωσε τὴν θεωρία 
τῆς «Φλορέτας μὲ τὴν Μεγάλη Ῥόδα» – (ποὺ μποροῦσε –θεωρητικά- 
νὰ νικήσῃ σὲ κόντρα, ἀπὸ φανάρι σὲ φανάρι, μία …Καβασάκι 500!)- 
Ἀλλὰ αὐτὸ θὰ τὸ ἐξηγήσω παρακάτω….)
Κοντολογίς, ὅπως ἴσως πήρατε εἴδηση, ἡ σημερινὴ δημοσίευσις 
θὰ εἶναι ἀφηγηματικοῦ χαρακτῆρος-  μιᾶς κι ἔτυχε ὁ συγκεκριμένος 
πιτσιρικὰς νὰ εἶναι ὁ γράφων, αὐτοπροσώπως.
Κόκκινη κλωστὴ δεμένη, λοιπόν, στὴν ἀνέμη τυλιγμένη καὶ πᾶμε 
πίσω στὸ 1969.
Ὅπου μιὰν ὡραία ἡμέρα, σηκώνομαι στὴν τάξη νὰ ἐκφράσω κάποιαν 
ἀντίῤῥηση-ἀπορία (στήν Χημεία ἦταν ἤ στήν Βιολογία; Δὲν θυμᾶμαι…) 
καὶ τοὺς μπουμπουνίζω, ἀναιδέστατα, κάτι ποὺ μὲ ἀπασχολοῦσε 
ὅλες τὶς προηγούμενες ἡμέρες:

«Ἀκοῦστε, παῖδες!
Λιγότερο ἀπὸ ἕναν αἰῶνα πρίν, ὁ κόσμος στὰ ἀστικὰ κέντρα ἐκινεῖτο μὲ τὸ ἱππήλατο τρᾶμ.
Μιὰ βαρειά, διώροφη κατασκευὴ (ὁ ἐπάνω ὄροφος ἦταν κάμπριο), τίγκα
 σὲ μαντάμες 
μὲ κρινολίνα καὶ κυρίους μὲ ἡμίψηλα, ποὺ τὴν τραβοῦσαν ὁλημερὶς ἕνα ἢ δύο ἄλογα ἐπάνω

σὲ σιδερένιες ῥάγιες, γιὰ μείωση τῆς τριβῆς κυλίσεως. Τὸ καύσιμό ποὺ κατενάλωνε 
κάθε ἄλογο, σὲ κάθε βάρδια, ἦταν τὸ ἄχυρο ποὺ μποροῦσε νὰ ἀποθηκεύσῃ στὴν κοιλιά του.
Ἔως ἐδῶ καλά. Πιστεύω ὅμως ὅτι ἂν μετρήσουμε τὴν κατανάλωση ἐνεργείας ποὺ θὰ εἶχε 
ἕνα τέτοιο τρᾶμ, ἠλεκτροκίνητο, καὶ τὴν συγκρίνουμε μὲ τὴν ἰδία ἐνέργεια ποὺ ἀπέδιδε 
κάθε ἕνα ἀπὸ τὰ ἄλογα, θὰ ἔχουμε ἕνα κενό: Μὲ τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ ἰσοδυναμῇ 
ἡ ἐμπεριεχομένη (σὲ θερμίδες) ἐνέργεια ὁλίγων κιλῶν ἀχύρου, ποὺ χωροῦν 
στὴν κοιλιὰ τοῦ ἀλόγου, μὲ τὸ ἔργο ποὺ παρήγαγε, στὴν βάρδια του, τὸ ἄλογο – 
καὶ ποὺ εἶναι ἰσοδύναμος μὲ τὴν κατανάλωση ἠλεκτρικῆς ἐνεργείας ἀπὸ ἕνα ἀντίστοιχο, 
ἠλεκτροκίνητο τρᾶμ. Ἄρα ὅσο κι ἂν δεχόμαστε ὅτι ἡ ἐνέργεια ποὺ παράγει τὸ ἄλογο 
προέρχεται ἀπὸ τὶς κυτταρικὲς καύσις κάποιων συστατικῶν τοῦ ἀχύρου (τὰ ὑπόλοιπα… 
συστατικὰ ἔπρεπε νὰ τὰ φτυαρίζουν εἰδικοὶ ὑπάλληλοι ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια τοῦ δρόμου 
γιὰ νὰ μὴν τὰ πατήσῃ κάποιος) πιστεύω ὅτι δὲν μᾶς βγαίνει ὁ λογαριασμός! 
Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, πιστεύω ὅτι μέσα στὰ κύτταρα συμβαίνουν πυρηνικὲς ἀντιδράσεις 
καὶ μεταστοιχειώσεις, σὲ θερμοκρασία περιβάλλοντος, ἀπό τις ὁποῖες προκύπτουν 
τὰ ἠλεκτρικὰ ῥεύματα ποὺ προκαλοῦν τὶς συσπάσεις τῶν μυῶν καὶ τὴν παραγωγὴ ἔργου…»
Καὶ φυσικά, ἔγινε τῆς «παρὰ χρήμασι ἐκδιδομένης», ἐκεῖ μέσα, ἀπὸ τὰ γέλια. 
Ἀλλὰ ἔδωσα ἄφεση ἁμαρτιῶν στὸ ἀκροατήριο, ἀρκούμενος στὸ (ἐπηρμένο, βέβαια) 
σκεπτικὸ «ἄφες αὐτοῖς, οὐ γὰρ οἴδασι…».
Ἡ ὁποία καζούρα, φυσικά, συνεχίστηκε καὶ στὰ διαλείμματα ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε 
ἑπομένη εὐκαιρία, στὰ χρόνια ποὺ ἠκολούθησαν: Ὅποτε τολμοῦσα νὰ διατυπώσω 
κάποιαν «δύσπεπτη» πολιτικὴ ἢ ποδοσφαιρικὴ ἢ γκομενικὴ ἄποψη, εἰσέπραττα 
τὸ ἀντεπιχείρημα: «Ἀπό τήν κοιλία σου τὸ ἔβγαλες τώρα αὐτό τό πυροτέχνημα ἢ μέσα
 ἀπὸ τὴν κοιλία τοῦ ἀλόγου σου;» (Καὶ ἄλλα πολλά…)
Καὶ ὁ χρόνος πέρασε σὰν μέσα σὲ ἕνα «φροῦτ!», δίχως νὰ τὸ καταλάβουμε…
Τριανταπέντε χρόνια ἀργότερα, συναντήθηκα μὲ τὸν καθηγητὴ Πᾶνο Παππᾶ, 
ποὺ ἐδίδασκε Φυσικὴ στὰ ΤΕΙ Πειραιῶς. 
Ἐγὼ ἤθελα νὰ τὸν γνωρίσω -μήπως καὶ μπορέσω νὰ βοηθήσω τὸν Μεγάλο Ἐφευρέτη 
Θανάση Λέφα, ποὺ τότε ἦταν στὰ τελευταῖα του, γιὰ νὰ μάθω γιὰ τὴν συσκευὴ  
Papimi ποὺ εἶχε ἐπινοήση (καὶ ποὺ μέχρι τότε τὴν χρησιμοποιοῦσαν 
σὲ Κτηνιατρικὲς σχολὲς γιὰ θεραπεία καρκίνου σὲ σκυλιά, μέσῳ παλμικῆς ἐκφορτίσεως 
σὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες βόλτ). 
Κι αὐτὸς ἤθελε νὰ γνωρίσῃ ἐμέναν ἐπειδὴ εἶχε «τσιμπήση» μὲ ἕνα ἀρθρο μου, 
στὸ RD ΤΕΑΜ, ὅπου εἶχα ξετρυπώση ἕνα paper τῆς ΝΑCA (μετέπειτα NASA) 
ποὺ ἐξηγοῦσε -ἐν μέσῳ τοῦ Β’ Παγκοσμίου Πολέμου- πῶς εἶχαν καταφέρη 
οἱ Ἀμερικανοὶ νὰ ἀντικαταστήσουν, στοὺς ἐμβολοφόρους ἀεροπορικοὺς κινητῆρες, 
τὴν μισὴ βενζίνη μὲ …νερό! 
(Φυσικά, αὐτὸ ποὺ ἤθελε νὰ μοῦ πᾖ ἦταν: «Μὴν χάνῃς τὸν χρόνο σου 
μὲ τὸ «50% νερό»! 
Ὅταν θὰ ἀνοίξουν τὰ ματάκια σου, θὰ καταλάβης ὅτι καὶ τὸ 100% εἶναι ἐφικτό!»)
Μία σημείωσις: Γιὰ ὅσους δὲν ξέρουν τὴν προϊστορία τοῦ Πάνου Παππᾶ 
(ποὺ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια ἔχει «λυγίσει» ἀπὸ τὸν πόλεμο ποὺ ἔχει δεχθεῖ – 
ἐξ οὖ καὶ ἡ θυμικὴ συμπεριφορά του) εἶναι ὁ ἄνθρωπος τοῦ ὁποίου 
ἡ λαμπρὴ διεθνὴς ἀκαδημαϊκὴ καριέρα κατεστράφη  ἀρκετὰ νωρὶς ἐπειδὴ 
διεπίστωσε (καὶ ἀπέδειξε, σὲ ἐποχὲς ὅπου «δὲν ἔπρεπε») ὅτι ὑπάρχουν 
σωματίδια ποὺ κινοῦνται ταχύτερα ἀπὸ τὸ φῶς.
Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ (2004) ποὺ τὸν συνήντησα, ἂν θυμᾶστε κι ἀπό τις σχετικὲς 
τηλεοπτιικὲς ἐκπομπές, ὁ Πᾶνος Παππᾶς ἦταν ξανὰ ὑπὸ διωγμόν: 
Αὐτὴ τὴν φορὰ ἀπὸ τὸ ἰατρικὸ κατεστημένο, λόγῳ τῆς θεραπευτικῆς 
(τῶν…πάντων!) συσκευῆς Papimi, ποὺ εἶχε ἐπινοήση. 
(Λίγα χρόνια ἀργότερα καὶ ἀμέσως μόλις ἔληξε – λόγῳ 20ετίας- 
ἡ προστασία τῆς πατέντας της, , ἡ συσκευὴ Papimi πῆρε ἔγκριση ἀπὸ τὴν FDA! 
Εἴπατε κάτι γιά «θεωρίες συνωμοσίας»;  Ἄντὲ καλέ!)
Παρ’ ὅλον τὸν θόρυβο ἐκείνων τῶν ἡμερῶν, πάντως, ὁ Πᾶνος Παππᾶς ἔδειχνε 
νὰ τὸ διασκεδάζῃ, σὰν νὰ παρακολουθοῦσε τὴν ἐκστρατεία ἐναντίον του ἀπὸ 
ἕνα παράλληλο σύμπαν.
«Κάποιαν στιγμή, ἢ θὰ ἐπιτραπῆ στὴν ἀνθρωπότητα ἢ θὰ τὸ κάνη ἀπὸ μόνη της, 
καὶ ἡ παραδοχὴ τοῦ Αἰθερικοῦ Πεδίου θὰ ἀποτελέση τὴν βάση ἐπάνω στὴν ὁποία 
θὰ ξανακτισθῆ ἡ Φυσική. 
Καὶ τότε, τίποτα δὲν θὰ εἶναι πιὰ ἀκατανόητο…» 
Καὶ ἐπάνω στὸν καφὲ τῆς πρώτης συναντήσεως, μὲ τὰ καλαμπούρια μας 
καὶ τὴν συναντίληψη ὅτι ὁ κόσμος ὑποφέρει ἐπειδὴ ἔχει ἐκπαιδευθεῖ  νὰ εἶναι 
«κουφὸς καὶ τυφλός», τοῦ ἀμόλησα γιὰ πλάκα, τὰ ἐφηβικὰ βάσανά μου 
μὲ τὴν «κοιλία τοῦ ἀλόγου»!
Αὐτὸ ἦταν!
«Δίκιο εἶχες! Ἡ Μεγαλύτερη, ὀργανωμένη Ἐξαπάτησις τῆς ἀνθρωπότητος 
εἶναι ἡ χειραγωγημένα ἑδραιωμένη ἀντίληψις ὅτι γιὰ νὰ πραγματοποιηθοὺν 
πυρηνικὲς ἀντιδράσεις χρειαζόμαστε ὑπερυψηλὲς πιέσεις καὶ θερμοκρασίες!»
ἄρχισε νὰ φωνάζῃ…
Καὶ συνέχισε:
«Αὐτὸς εἶναι, ἄλλωστε, καὶ ὁ μόνος τρόπος ποὺ ἔχει ἡ ἐλὶτ γιὰ νὰ διατηρῇ 
τὸ μονοπώλιο ἐπάνω καὶ στὴν Ἐνέργεια ἀλλὰ καὶ στὴν Ὕλη! 
Δές, γύρω σου, στὴν φύση: Ὑπάρχεις καὶ κινεῖσαι ἐπειδὴ τὰ κύτταρά σου 
εἶναι πυρηνικοὶ ἀντιδραστῆρες ποὺ μεταστοιχειώνουν, στοὺς 36,6 βαθμοὺς κελσίου, 
τὸ νάτριο σὲ κάλιο, ἀποδίδοντας ἐνέργεια. 
Καὶ τὰ φυτά, ἀντίστροφα, ἀναπτύσσονται ἐπειδὴ μεταστοιχειώνουν τὸ κάλιο 
τοῦ ἐδάφους σὲ νάτριο. 
Ὁ Νεύτων ἔφθασε μακρυά, ἀλλὰ ὄχι ἔως ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε: 
Ἔφαγε ἔνα μῆλο στὸ κεφάλι καὶ ἄρχισε νὰ ἀναρωτιέται τὶ ἦταν αὐτὸ ποὺ ἔκανε 
τὸ μῆλο νὰ πέσῃ. 
Οὐδέποτε ὅμως ἀνερωτήθη γιὰ τὸ ἀντίστροφο: Τί, στήν ὀργή, ἦταν αὐτό 
πού ἔκανε τό μῆλο νά ἀνεβῇ ἐκεῖ ἐπάνω;!».
Καὶ κατέληξε:
«Πὲς τοῦ κολλητοῦ σου -θὰ καταλάβη αὐτός- ὅτι αὐτὸ ποὺ ἀποκαλοῦμε 
«ὑγεία» εἶναι μιὰ ἐνεργειακὴ κατάστασις τοῦ ὀργανισμοῦ ποὺ ἀποτελεῖ 
συνισταμένη ὅλων αὐτῶν τῶν εὐαίσθητων πυρηνικῶν ἀντιδράσεων – 
καὶ ποὺ δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν «κούραση». 
Ἔτσι καὶ πέσει αὐτὴ ἡ στάθμη κάτω ἀπὸ ἕνα ὅριο, λόγῳ ἐξωτερικῶν παραγόντων, 
καταπτώσεως ἢ ψυχολογικῆς αὐτοεξαντλήσεως, τότε ἀρχίζουν οἱ νεοπλασίες: 
Αὐτές, στὶς περισσότερες περιπτώσεις, εἶναι κυτταρικὲς ἐξεγέρσεις 
ποὺ λατρεύουν τὴν ἔλλειψη ὀξυγόνου. 
Πὲς τοῦ φίλου σου νὰ τὰ γράψῃ ὅλα ἐκεῖ ποὺ δὲν πιάνει μελάνι, 
νὰ γλεντᾷ μὲ τὴν καρδιά του – κι ὄχι ἁπλᾶ νὰ «διασκεδάζῃ»- 
καὶ νὰ τρώῃ καλά. Καὶ μετὰ θὰ ἀναρωτιέται πῶς ἔγινε καὶ θεραπεύτηκε, 
ἂν καὶ τοῦ ἔχουν κάνει ἀνεπανόρθωτη ζημία οἱ χημειοθεραπεῖες.  
Οἱ ὁποιες, στὶς περισσότερες περιπτώσεις, ἁπλᾶ παρατείνουν τὴν ζωή…
Καί ποῦ εἶσαι; 

Αὐτὲς τὶς ἡμέρες γίνεται τεράστιος ντόρος ἐναντίον τῆς φραπελιᾶς. 
Μὴν ἀκοῦς τοὺς βαλτοὺς τοῦ ἰατρικοῦ κατεστημένου, ποὺ παριστάνουν 
ὅτι τὴν περιγελοῦν. 
Ξέρουν ὅτι εἶναι ἕνα πανίσχυρο ἀντικαρκινικὸ – καὶ ὄχι μόνον – φάρμακο 
κι ἐὰν διαδοθῇ θὰ χάσουν πολὺ χαρτζιλίκι ἀπὸ τὶς φαρμακευτικές! 
Θύμησέ μου, κάποτε, νὰ σοῦ δίξω νὰ διαλέγῃς φύλλα – κι ὄχι ὅποια κι ὅποια…» 
(Καὶ ἐπάνω στὴν συζήτηση, μὲ κάλεσε νὰ κάνουμε μαζὺ ἕνα πείραμα, 
ποὺ ἔβγαλε πολὺ γέλιο καὶ ποὺ δὲν εἶναι τῆς ὥρας νὰ τὸ ἀναφέρω.  
Ὅταν μοῦ ζήτησε μετὰ -γιὰ νὰ μὲ τσεκάρῃ- νὰ τοῦ ἐξηγήσω τὶ βλέπω, 
ἀναγκάσθηκα νὰ παραδεχθῶ ὅτι μπροστὰ στὰ μάτια μου συνέβαινε 
μεταστοιχείωσις ἀζώτου (κατὰ πάσα πιθανότητα) σὲ ἄνθρακα…
Σὲ θερμοκρασία περιβάλλοντος, φυσικά…)
Καὶ τὸ συμπέρασμα:
Εἰχα βρῆ τὸν πρῶτο ἄνθρωπο ποὺ δικαίωνε τὴν..κοιλία τοῦ ἀλόγου μου!
Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτά, εἶναι προφανὲς ὅτι κάποια «κοιλία τοῦ ἀλόγου» 
θὰ ἐντόπισαν καὶ οἱ Ῥῶσσοι, οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ μέθοδος 
μεταστοιχειώσεως ποὺ ἐπενόησαν ἀκολουθεῖ κάποιαν «βιολογικὴ ὁδό», 
χωρὶς νὰ δίνουν περισσότερες λεπτομέρειες.

Russian Scientists Produce A SHOCKING Technology 

That Can Transmute Any Element Into Another!

Διαβᾶστε τὸ σχετικὸ σύνδεσμο (παραπάνω) καὶ βγᾶλτε ἄκρη μόνοι σας.
Ὀσο γιὰ τίς… Παππικὲς κυτταρικὲς μεταστοιχειώσεις ὑπῆρχαν, παλαιά, 
ἐκτενῇ papers στὶς σελίδες Papimi.gr καὶ Papimi.com, πού, ἀπὸ ὅ.τι βλέπω, 
ἔχουν πιὰ ἀφαιρεθεῖ. Ὅπως ἔχει ἀφαιρεθεῖ καὶ ἡ ἐπισήμανσις ὅτι μετὰ τὴν «ἔκθεση» 
στοὺς ἠλεκτρομαγνητικοὺς παλμοὺς τοῦ Papimi παρατηρεῖται 
(λόγῳ τῆς ἐξαναγκασμένης ἀνόδου τῆς ἐνεργειακῆς στάθμης τοῦ σώματος) 
μιὰ ἀξιοσημείωτη (καὶ ἀκαριαία) αὔξησις τῆς περιεκτικότητος τοῦ αἵματος 
σὲ κάλιο ποὺ δὲν δικαιολογεῖται ἀπὸ κάποιαν πεπτικὴ λειτουργεία.
Θαυμαστὸς καινούργιος κόσμος, λοιπόν!
(Καὶ ναί, μὲ ἀπησχόλησε κι ἐμέναν τὸ τὶ θὰ γίνη ἐὰν οἱ Ῥῶσσοι 
«τινάξουν τὴν μπάνκα στὸν ἀέρα», μεταστοιχειώνοντας ἀνελέητο πυρίτιο –  
γιὰ παράδειγμα –  σὲ χρυσό. 
Ἐὰν ἤμουν Κινέζος θὰ τοὺς ἔλεγα: «Καλὰ κάνετε παιδιά! Συνεχῖσθε!»
 Καὶ θὰ ἐπεδίωκα τὸ ἐπόμενον «μέταλλο γιὰ ἀντίκρυσμα χρήματος» 
νὰ εἶναι τὸ νεοδύμιο. Κι ὅσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν…)

Διονύσιος  Χοϊδᾶς

25 Ἰουλίου 2016


Ὑστερόγραφον:
Ἂν θελήσετε νὰ «καλλιεργήσετε χρυσάφι» στὸν πᾶτο τῆς θαλάσσης, μπορεῖτε 
νὰ ἐγκαταστήσετε μίαν ἀποικία σφουγγαριὼν στὸν Θερμαϊκό. 
Αὐτὰ τρέφονται μὲ μικρο-ὀργανισμοὺς ποὺ καταπίνουν ὅ,τι μεταλλικὸ 
ἰχνοστοιχεῖο βροῦν στὸ νερὸ – τὸ ὁποῖο, τελικά, καταλήγει 
συμπεπυκνωμένο στὸ ἰδιο τὸ σφουγγάρι. 
Πολὺ πιθανόν, βέβαια, νὰ διαπιστώσετε στὸ τέλος ὅτι τὸ ἀτόφιο 
σφουγγάρι θὰ ἔχει μεγαλυτέρα ἀξία, ὡς προϊόν, ἀπὸ τὸ χρυσάφι τοῦ Γαλλικοῦ 
ποταμοῦ ποὺ θὰ ἔχη ἀποῤῥοφήσει…


ἐπιμέλεια κειμένου Φιλονόη

εἰκόνα

filonoi.gr 


Το διαβάσαμε από το: Καλλιεργώντας χρυσάφι στὶς …γλάστρες μας!!! http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/07/blog-post_7844.html#ixzz4FjXXTVRC

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου