.
Στα χέρια του «Χερ» Β.Σόιμπλε θα έπεφταν τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας αφού η εταιρεία που θα τα διαχειρίζονταν με έδρα το Λουξεμβούργο, έχει σαν πρόεδρο τον ίδιο τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ.
«Ο Σόιμπλε φάνηκε ότι δεν απεργάζεται μόνο ένα σχέδιο της γερμανοκεντρικής Ευρώπης ήταν και ολίγον ιδιοτελής», είπε ο υπουργός Εργασίας, Πάνος Σκουρλέτης.
«Η πρόταση μεταφοράς στο Λουξεμβούργο του ταμείου των 50 δισ. ευρώ ήταν σε εταιρεία στην οποία ο Σόιμπλε είναι Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου», τόνισε.
«Αυτά για να συνεννοούμαστε. Για να ξέρουμε τι σημαίνει ευρωπαϊκή ολιγαρχία, τι σημαίνει γερμανική ολιγαρχία που θέλει να επιβληθεί στους λαούς».
Ο Β.Σόιμπλε χρειάστηκε να παραιτηθεί από ηγέτης του κόμματός του (CDU το 2000), επειδή ενεπλάκη σε υπόθεση δωροδοκίας. Αλλά σήμερα είναι ακόμη υπουργός Οικονομικών!
Ο πρώην καγκελάριος Χ.Κολ, έχασε με μεγάλη διαφορά τις εκλογές του 1996 και παραιτήθηκε από την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), ο κ. Σόιμπλε τον διαδέχτηκε χωρίς να χρειαστεί να δώσει μάχη.
Ηταν ο εκλεκτός του «πατέρα της γερμανικής επανένωσης και του ευρώ». Εκείνος που ύστερα από μία, έστω δύο θητείες στην αντιπολίτευση θα γινόταν καγκελάριος. Η ιστορία όμως είχε άλλα σχέδια γι’ αυτόν.
Λίγο καιρό αφότου ανέλαβε την ηγεσία του CDU, με αφορμή την παράνομη δωρεά ενός εκατομμυρίου μάρκων από έναν Γερμανό επιχειρηματία και έμπορο όπλων, ξέσπασε ένα σκάνδαλο που σε μεγάλο βαθμό διέλυσε το κύρος του Χέλμουτ Κολ και το ηγετικό μέλλον του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: οι Χριστιανοδημοκράτες επί χρόνια έκρυβαν «ανώνυμες ενισχύσεις» εκατομμυρίων μάρκων, διατηρούσαν κρυφούς λογαριασμούς στην Ελβετία, όπου «ξέπλεναν» παράνομες χρηματοδοτήσεις από εταιρείες και ισχυρούς επιχειρηματίες ή μεσάζοντές τους.
Ο κ. Κολ αναγκάστηκε να παραδεχτεί την αλήθεια, αλλά αρνήθηκε σταθερά να αποκαλύψει τους δωρητές, επικαλούμενος ότι δεσμευόταν από το λόγο της τιμής του! Ούτε αποκάλυψε ποτέ το ύψος των χρηματοδοτήσεων και των παράνομων λογαριασμών, που, όπως φαίνεται, πρέπει να ανέρχονταν σε εκατοντάδες εκατομμύρια μάρκα.
Το «φακελάκι»
Αν και παραδέχτηκε ότι το κόμμα του είχε δημιουργήσει το παράνομο σύστημα χρηματοδότησης που το βοηθούσαν να παραμένει στην εξουσία, ισχυριζόταν ότι αυτό δεν αποτελούσε διαφθορά, ούτε ότι είχε χρηματιστεί ο ίδιος προσωπικά!
Μεσούντος του σκανδάλου, στις 10 Ιανουαρίου του 2000, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αναγκάστηκε επίσης να παραδεχτεί ότι και ο ίδιος είχε παραλάβει ένα φάκελο με 100.000 μάρκα από τον ίδιο έμπορο όπλων που στάθηκε η πρώτη πέτρα του σκανδάλου (και αργότερα καταδικάστηκε σε 8ετή φυλάκιση για φοροδιαφυγή), αλλά αρνήθηκε ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα δωροδοκίας. Λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 16 Φεβρουαρίου, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος και τον διαδέχτηκε η σημερινή καγκελάριος.
Μετέπειτα έρευνες και πληροφορίες έριξαν κάποιο φως στις εταιρείες, στους επιχειρηματίες αλλά και σε ξένες κυβερνήσεις που στήριζαν το CDU και συνδέονταν με συγκεκριμένες προμήθειες. Οπως η προμήθεια αρμάτων μάχης από την εταιρεία Thyssen προς τη Σαουδική Αραβία, η πώληση ενός διυλιστηρίου στην πρώην Ανατολική Γερμανία σε γαλλική εταιρεία, και πολλά άλλα. Το πρώτο ένα εκατομμύριο από τον έμπορο όπλων αποδείχθηκε ότι είχε χρησιμοποιηθεί. Για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις και το «ξέπλυμα» στο CDU επιβλήθηκε από τον πρόεδρο της Βουλής πρόστιμο 48,8 εκατ. μάρκων.
Συμβιβασμός
Ο ίδιος ο κ. Κολ κινδύνευσε να βρεθεί κατηγορούμενος για το σκάνδαλο, κάτι που θα σήμαινε ακόμη και τη φυλάκισή του, αλλά τελικώς «συμβιβάστηκε» πληρώνοντας 150.000 μάρκα στη γερμανική κυβέρνηση και 150.000 μάρκα σε φιλανθρωπικό ίδρυμα. Δύο άλλοι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο επίσης απέφυγαν τη δίωξη, πληρώνοντας από περίπου 50.000 μάρκα. Δεν είναι ανεξήγητη η προθυμία των δικαστικών αρχών να κλείσουν μια τόσο σοβαρή υπόθεση με τέτοιες συμβολικές ποινές (όπως έγινε και με τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση δωροδοκιών της Siemens).
Αν γινόταν δίκη κατά του κ. Κολ και του κ. Σόιμπλε για το «μαύρο χρήμα», μοιραία θα αποκαλύπτονταν οι μεγάλες γερμανικές εταιρείες που εμπλέκονταν και η ενδεχόμενη δική τους καταδίκη για δωροδοκία θα σήμαινε τον αποκλεισμό τους από κάθε δημόσιο διαγωνισμό στην Ευρωπαϊκή Ενωση και αλλού, δηλαδή την οικονομική τους καταστροφή. Οπότε το δίκαιο πήρε δεύτερη μοίρα απέναντι στο συμφέρον…
Αυτά γιατί εδώ στην Ελλάδα τα ΜΜΕ έχουν κάνει τον Έλληνα πολίτη να ξεχάσει πόση διαφθορά έχει η Γερμανία και ποιος είναι ο ρόλος του Β.Σόιμπλε στην καταστροφή της χώρας.
defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου