ΙΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟ.

ΙΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟ

Ερμής ο Τρισμέγιστος προς τον Ασκληπιό.



"Το πνεύμα ενυπάρχει στα πάντα, αναμειγνύεται με τα πάντα και δίνει ζωή στα πάντα"
Που ενυπάρχει το πνεύμα; σε ποιον κόσμο; σε ποια δημιουργία;
Στην δημιουργία του αισθητού κόσμου των σωμάτων.
Πνεύμα είναι ο πνευματικός λόγος που πήρε, όταν ενώθηκε μαζί του ο δεύτεροςΝους δημιουργός και γεννήθηκε το πνεύμα της φύσης.

"Η ψυχή τρέφεται μέσω της αιώνιας περιφοράς του κόσμου, 
τα σώματα αυξάνονται με τροφές του κατώτερου κόσμου, με νερό και γη. 

Η ψυχή,  ΤΡΕΦΕΤΑΙ μέσω της αιώνιας  ΚΙΝΗΣΗΣ του σύμπαντος των επτά κύκλων μας λέει ο Ερμής.
Από την κίνηση αυτή γεννιέται  η ενέργεια. 
Η ψυχή  τρέφεται από την ενέργεια η οποία γεννιέται από το σύμπαν (πυρ) μέσω της αιώνιας περιστροφής του από τις τέλειες ενέργειες των δυνάμεων της αρμονίας.

Ενώ τα σώματα που  ανήκουν στον κατώτερο κόσμο της σάρκας τρέφονται από γη και νερό, και αυξάνεται το σώμα της σάρκας μέσω της μεταβολής που έχει η θνητή φύση αυτών των σωμάτων.
Γι'αυτό και φθείρονται διότι, ότι μεταβάλλεται δεν μένει αναλλοίωτο, γι'αυτό και αλλοιώνεται, επειδή ενώ αποτελείται από νερό, γη, αέρα, και φωτιά, ούτε νερό είναι από μόνο του, ούτε γη, ούτε αέρας, ούτε φωτιά.

....

Σ'αυτό προστίθεται ο νους που δημιουργεί την σκέψη των ανθρώπων, που του έχει παραχωρηθεί ως πέμπτο στοιχείο και το μοναδικό που προέρχεται από τον αιθέρα.

Εδώ διαχωρίζει την ψυχή και το σώμα της σάρκας από τον Νου που δεν είναι πνεύμα, διότι προέρχεται από τον ΑΙΘΕΡΑ
Αιθέρας λοιπόν είναι ο Νους το πέμπτο στοιχείο, 
και δεν είναι πνεύμα, αλλά είναι ο πνευματικός λόγος που δίνει στο πνεύμα.


 Από όλα τα ζώα, όμως, ο νους χαρίστηκε μόνο στους ανθρώπους με απώτερο σκοπό την γνώση του θεϊκού λόγου και είναι αυτός που τους οδηγεί και τουςανυψώνει.

Μας ξεκαθαρίζει εδώ ότι ο άνθρωπος με σάρκα είναι ζώο, δηλαδή όν με σώμα ζώου, και λογική ζώου, και ότι ο Νους στον άνθρωπο θα κάνει την διαφορά μέσω του πνευματικού λόγου, για να ανυψωθεί ο άνθρωπος και να κατανοήσει τον θεϊκόλόγο.

Ο Νους λοιπόν ξεκαθαρίζεται ότι είναι ο θεϊκός Λόγος Ομοούσιος με τον Λόγο-Υιό.

Και δεν καθόμαστε αδρανείς να προσκυνάμε ολημερίς κι οληνυχτίς σαν τα ζώαδίχως πρώτα να σκεφτόμαστε με τον Νου της ψυχής, διότι αυτός ο Νους είναι οπνευματικός λόγος που θα μας οδηγήσει στον θεϊκό λόγο.

Νους είναι ο πνευματικός λόγος της ανθρώπινης ψυχής.

Αλλά επειδή μιλάω για τον νου σε λίγο θα σας αναπτύξω και τον σχετικό με αυτόν λόγο. 
Καθώς είναι ιερότατος και σπουδαιότατος και καθόλου κατώτερος από αυτόν πουαφορά την ίδια την θεϊκότητα.

-Δεν είναι ίδιος ο νους όλων των ανθρώπων Τρισμέγιστε;

-Δεν μπορούν να φτάσουν όλοι Ασκληπιέ, στην αληθινή γνώση, αλλά λόγω της ασυγκράτητης ορμής τους, χωρίς να τους έχει αποκαλυφθεί κανένας αληθινός λόγος, ακολουθούν τα είδωλα των αληθινών πραγμάτων και εξαπατώνται.


Καταλάβαμε λοιπόν;

Σκεφτόμαστε με τον Νου για να γίνει κατανοητός ο θεϊκός λόγος.
Έτσι εξελίσσεται ο άνθρωπος!!~ με την σκέψη του πνευματικού λόγου, και όχι με τυφλή πίστη. 


Τα είδωλα αυτά γεννούν την κακία στον ανθρώπινο νου και μεταμορφώνουν το τέλειο ζωντανό πλάσμα σε αγρίμι με ήθη θηρίου.
Ειδάλλως δεν διαφέρουμε σε τίποτα από τα ζώα, διότι μισούμε οτιδήποτε διαφορετικό από εμάς, διότι το φοβόμαστε, και γινόμαστε εχθρικοί προς αυτό και χειρότεροι από τα θηρία. 


Κατανοητόν;
.........

Ο άνθρωπος είναι ο μόνος από όλα τα ζωντανά πλάσματα που είναι διπλός, καθώς, το ένα μέρος του είναι απλό, το οποίο ονομάζεται από τους Έλληνες "ουσιώδες" κι εμείς το αποκαλλούμε "κατ'εικόνα Θεού". 
Το άλλο μέρος είναι τετραπλό, (γη νερό αέρας φωτιά)
το οποίο οι Έλληνες αποκαλούν "υλικό" και εμείς "κοσμικό". 

Από αυτό είναι φτιαγμένο το σώμα (σώμα της ψυχής και σώμα από σάρκα), όπου η ψυχή καλύπτει το θεϊκό εκείνο μέρος (Νου),   που όπως προείπαμε ενυπάρχει στονάνθρωπο. 

Κάτω από αυτό το κάλυμα, η καθαρή θεϊκότητα του νου κρυμμένη μαζί με τα παρόμοια της, δηλαδή τις αισθήσεις του νου, ηρεμεί μόνη της, σαν να είναι περιφραγμένη από το τείχος του σώματος.

Ο Νους έχει τις δικές του αισθήσεις και ζει μέσα στην ψυχή στον δικό του κόσμο.
Και δεν  συμμετέχει στα αρνητικά και θετικά συναισθήματα των  θνητών  ανθρώπων που γεννιούνται από την σάρκα που σωματοποιεί τις καθοδικές ενέργειες.

-Γιατί λοιπόν Τρισμέγιστε πρέπει ο άνθρωπος να παραμείνει στην ύλη και να μην ζει σ'αυτό το μακαριότατο μέρος, μέσα στο οποίο βρίσκεται και ο θεός;

Οι ψυχές έχουν ροπή να ενσαρκώνονται στην ύλη γι'αυτό και ρωτά τον Τρισμέγιστο ο Ασκληπιός.

-Σωστή ερώτηση, Ασκληπιέ. Και εμείς έχουμε ζητήσει από το θεό να μας απαντήσει σ'αυτό το ερώτημα. 

Καθώς, αφού όλα εξαρτώνται από τη βούληση του, τότε άκου λοιπόν Ασκληπιέ.

Ο κύριος και δημιουργός των πάντων, τον οποίο σωστά έχουν ονομάσει Θεό, αφού δημιούργησε τον εαυτό του, ο οποίος μπορεί να γίνει ορατός και αισθητός. 
??

Αυτός ο θεός τον ονομάζω αισθητό, διότι μπορεί να γίνει ορατός και αισθητός. 
Αυτός ο δεύτερος θεός μπορεί να γίνει αντιληπτός από τις αισθήσεις όσων βλέπουν

Καθώς λοιπόν ο Θεός δημιουργός των πάντων δημιούργησε άλλον θεό σαν τον εαυτό του,  και επειδή του φάνηκε όμορφος, καθώς πλυμμύριζε από την αγαθότητα των πάντων, τον αγάπησε ως δημιούργημα της θεϊκότητας του. 

Διαβάζουμε στον ΠΟΙΜΑΝΔΡΗ
Εδάφ. 12. Ο δε πατέρας όλων ο Νους, ζωή και φως υπάρχων, γέννησε άνθρωπο όμοιο μ' αυτόν. Περικαλλής δε καθώς ήταν, επειδή είχε τη δική του μορφή, τον αγάπησε σαν παιδί του και του έδωσε την εξουσία όλων των δημιουργημάτων του.

Τι μας λέει εδώ;
Ο δε Πατέρας όλων ο Νους που είναι Φως και Ζωή Υπάρχων, γέννησε τονΆνθρωπο όμοιο μ'αυτόν!!!!

 Σαν παντοδύναμος και πανάγαθος, θέλησε να δημιουργηθεί και κάποιος άλλος, ο οποίος να διακρίνει από αυτόν που τον είχε δημιουργήσει. 
Συγχρόνως δημιούργησε και τον άνθρωπο, τον μιμητή του λόγου και της πρόνοιας του.

Ο Ανθρωπος είναι όμοιος με τον Πατέρα όλων Θεό, και είναι ο δεύτερος θεός, έχει διπλή φύση, δηλαδή είναι καθ'Ομοίωσην όμοιος με τον Θεό και ταυτόχρονα είναι κατ'εικόνα ως ο αισθητός δεύτερος θεός.

Ενώ ο "άλλος" αισθητός θεός" είναι ο δεύτερος Νους δημιουργός.

Διαβάζουμε στο 9ο εδάφιο 
Εδάφ. 9. Ο δε Νους - Θεός, αρσενοθήλυκος όντας, ζωή και φως υπάρχων, εγέννησε άλλο δημιουργό Νουν, από πυρ και πνεύμα. 

Δημιούργησε λοιπόν ο Θεός τον άνθρωπο όμοιο του, "καθ'ομοίωσιν" δηλαδή έναν δημιουργό Άνθρωπο θεό. 
αλλά και κατ'εικόνα για να μπορεί να ζήσει ως αισθητός θεός στον αισθητό κόσμο.

Γιατί η ίδια η βούληση του θεού είναι και αυτή καθαυτή η πραγματοποίηση, καθώς η θέληση  και η πραγματοποίηση ταυτίζονται χρονικά. 

Αφού τον "ουσιώδη" άνθρωπο  ("ουσιώδης" άνθρωπος, αυτός που είναι καθ'Ομοίωση με τον Θεό, ο δεύτερος θεός),  τον δημιούργησε με αυτόν τον τρόπο, ώστε να μην μπορεί να φροντίζει για όλα τα πράγματα, εκτός αν καλυπτόταν από ένα κοσμικό κάλυμμα, τον κάλυψε με ένα σωματικό κάλυμμα, (το σάρκινο σώμα) και όρισε κάθε άνθρωπος να είναι έτσι, αναμειγνύοντας και ανακατεύοντας σε ένα μείγμα όση ποσότητα από κάθε φύση χρειαζόταν.(γη νερό αέρας φωτιά).

Έτσι διαμόρφωσε τον άνθρωπο από ψυχή και σώμα, (άνθρωπος της Γης), που αντιστοιχούν σε αθάνατη και θνητή φύση, (αθάνατη ψυχή που εμπεριέχει μέσα στον πυρήνα της τον Ουσιώδη άνθρωπο, και θνητό με το αισθητό σώμα της σάρκας) ώστε ως ζωντανό πλάσμα να μπορεί να λειτουργεί και με τις δυο του φύσεις, να θαυμάζει δηλαδή και να λατρεύει τα ουράνια, αλλά να φροντίζει και να διοικεί τα επίγεια.

Είμαστε Νους αν δεν το καταλάβατε ως δεύτεροι θεοί.
Και η ψυχή έχει τον Νου ο οποίος θα κατανοήσει τον θεϊκό λόγο.

morfeas sky

Η ψυχή τρέφεται μέσω της αιώνιας περιφοράς του κόσμου, 
τα σώματα αυξάνονται με τροφές του κατώτερου κόσμου, με νερό και γη. 

Το πνεύμα ενυπάρχει στα πάντα, αναμειγνύεται με τα πάντα και δίνει ζωή στα πάντα. 

Σ'αυτό προστίθεται ο νους που δημιουργεί την σκέψη των ανθρώπων, που του έχει παραχωρηθεί ως πέμπτο στοιχείο και το μοναδικό που προέρχεται από τον αιθέρα.
Από όλα τα ζώα, όμως, ο νους χαρίστηκε μόνο στους ανθρώπους με απώτερο σκοπό την γνώση του θεϊκού λόγου και είναι αυτός που τους οδηγεί και τους ανυψώνει.
Αλλά επειδή μιλάω για τον νου σε λίγο θα σας αναπτύξω και τον σχετικό με αυτόν λόγο. Καθώς είναι ιερότατος και σπουδαιότατος και καθόλου κατώτερος από αυτόν που αφορά την ίδια την θεϊκότητα.

-Δεν είναι ίδιος ο νους όλων των ανθρώπων Τρισμέγιστε;

-Δεν μπορούν να φτάσουν όλοι Ασκληπιέ, στην αληθινή γνώση, αλλά λόγω της ασυγκράτητης ορμής τους, χωρίς να τους έχει αποκαλυφθεί κανένας αληθινός λόγος, ακολουθούν τα είδωλα των αληθινών πραγμάτων και εξαπατώνται.

Τα είδωλα αυτά γεννούν την κακία στον ανθρώπινο νου και μεταμορφώνουν το τέλειο ζωντανό πλάσμα σε αγρίμι με ήθη θηρίου.

Ο άνθρωπος είναι ο μόνος από όλα τα ζωντανά πλάσματα που είναι διπλός, καθώς, το ένα μέρος του είναι απλό, το οποίο ονομάζεται από τους Έλληνες "ουσιώδες" κι εμείς το αποκαλλούμε "κατ'εικόνα Θεού". 
Το άλλο μέρος είναι τετραπλό, το οποίο οι Έλληνες αποκαλούν "υλικό" και εμείς "κοσμικό".

Από αυτό είναι φτιαγμένο το σώμα  και καλύπτει το θεϊκό εκείνο μέρος  που όπως προείπαμε ενυπάρχει στον άνθρωπο. 

Κάτω από αυτό το κάλυμα, η καθαρή θεϊκότητα του νου κρυμμένη μαζί με τα παρόμοια της, δηλαδή τις αισθήσεις του νου, ηρεμεί μόνη της, σαν να είναι περιφραγμένη από το τείχος του σώματος.
-Γιατί λοιπόν Τρισμέγιστε πρέπει ο άνθρωπος να παραμείνει στην ύλη και να μην ζει σ'αυτό το μακαριότατο μέρος, μέσα στο οποίο βρίσκεται και ο θεός;
-Σωστή ερώτηση, Ασκληπιέ. Και εμείς έχουμε ζητήσει από το θεό να μας απαντήσει σ'αυτό το ερώτημα. Καθώς, αφού όλα εξαρτώνται από τη βούληση του, τότε άκου λοιπόν Ασκληπιέ.
Ο κύριος και δημιουργός των πάντων, τον οποίο σωστά έχουν ονομάσει θεό, αφού δημιούργησε τον εαυτό του, (δημιούργησε ο θεός άλλον νου δημιουργό), ο οποίος μπορεί να γίνει ορατός και αισθητός. 

Αυτός ο θεός τον ονομάζω αισθητό, διότι μπορεί να γίνει ορατός και αισθητός. Αυτός ο δεύτερος θεός μπορεί να γίνει αντιληπτός από τις αισθήσεις όσων βλέπουν.

Καθώς λοιπόν ο Θεός δημιουργός των πάντων δημιούργησε άλλον θεό σαν τον εαυτό του, και επειδή του φάνηκε όμορφος, καθώς πλυμμύριζε από την αγαθότητα των πάντων, τον αγάπησε ως δημιούργημα της θεϊκότητας του. 

Σαν παντοδύναμος και πανάγαθος, θέλησε να δημιουργηθεί και κάποιος άλλος, ο οποίος να διακρίνει από αυτόν που τον είχε δημιουργήσει. 

Συγχρόνως δημιούργησε και τον άνθρωπο, τον μιμητή του λόγου και της πρόνοιας του.
Γιατί η ίδια η βούληση του θεού είναι και αυτή καθαυτή η πραγματοποίηση, καθώς η θέληση  και η πραγματοποίηση ταυτίζονται χρονικά. 

Αφού τον "ουσιώδη" άνθρωπο τον δημιούργησε με αυτόν τον τρόπο, ώστε να μην μπορεί να φροντίζει για όλα τα πράγματα, εκτός αν καλυπτόταν από ένα κοσμικό κάλυμμα, τον κάλυψε με ένα σωματικό κάλυμμα, και όρισε κάθε άνθρωπος να είναι έτσι, αναμειγνύοντας και ανακατεύοντας σε ένα μείγμα όση ποσότητα από κάθε φύση χρειαζόταν.

Έτσι διαμόρφωσε τον άνθρωπο από ψυχή και σώμα, που αντιστοιχούν σε αθάνατη και θνητή φύση, ώστε ως ζωντανό πλάσμα να μπορεί να λειτουργεί και με τις δυο του φύσεις, να θαυμάζει δηλαδή και να λατρεύει τα ουράνια, αλλά να φροντίζει και να διοικεί τα επίγεια.