Η Ευρώπη των δανειστών θριάμβευσε.

Η Ευρώπη των δανειστών θριάμβευσε

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου 

Επί ένα εξάμηνο που κυβερνάει αυτόν τον τόπο η δικομματική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η οποία προέκυψε από τις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, διαπραγματεύεται με τους τοκογλύφους κερδοσκόπους “εταίρους” μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζών και των αγορών, την αποδέσμευση της χρηματοδότησης του μνημονιακού προγράμματος στην Πατρίδα μας. Μια διαπραγμάτευση που συνεχίζεται ακόμη γιατί, οι θεσμοί είναι ανυποχώρητοι στη μη αποδοχή των νέων υφεσιακών μέτρων που θέλουν εκ νέου να επιβάλουν, από την πλευρά της ελληνικής κυβερνήσεως. Επιμένουν να αποδεχτούμε την ίδια οικονομική συνταγή, η οποία εκ των πραγμάτων έχει αποτύχει και για την οποία πολλοί αξιωματούχοι των θεσμών έχουν παραδεχτεί πως όλη αυτή την πενταετία των Μνημονίων, δόθηκε στον ασθενή, λάθος φάρμακο!

Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό προκειμένου να υπερασπιστεί τις προεκλογικές του εξαγγελίες για να εφαρμόσει μια άλλη πολιτική από αυτή που επί 5 χρόνια εφάρμοσαν οι Μνημονιακές κυβερνήσεις. Υποσχέθηκε πως δεν θα υπερβεί τις “κόκκινες γραμμές” επιβολής νέων υφεσιακών μέτρων, νέων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, νέων φόρων στα μικρά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας μας, νέων αυξήσεων στον ΦΠΑ, κα.

Ωστόσο, ήταν εκ προοιμίου γνωστό πως οι αιμοσταγείς “εταίροι μας”, οι οποίοι με τη λάθος συνταγή τους όλα αυτά τα χρόνια εξαθλίωσαν μια ολόκληρη κοινωνία, έναν ολόκληρο λαό, δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι τη νέα ελληνική κυβέρνηση. Θα προσπαθούσαν να της φορέσουν το υποζύγιο, όπως έκαναν και στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Και όλα έδειχναν πως η ελληνική κυβέρνηση άντεχε στις αφόρητες πιέσεις των τοκογλύφων δανειστών μας για την αποδοχή των νέων υφεσιακών μέτρων που δεν δίνουν καμιά προοπτική ανάπτυξης στην Πατρίδα μας. Τα μηνύματα όμως, που έρχονται από τις Βρυξέλλες δεν είναι και τα καλύτερα. Ήδη υπάρχουν έντονες εσωτερικές αντιδράσεις. Όπως, στην πρωινή τηλεοπτική εκπομπή της Τρίτης 23ης Ιουνίου, ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γιώργος Ρωμανιάς, δήλωσε: “Τα μέτρα που περιλαμβάνονται στην ελληνική πρόταση προς τους δανειστές συνιστούν έμμεση, αλλά σαφή μείωση των συντάξεων, κύριων και επικουρικών. Δυστυχώς η Ευρώπη προσέγγισε την όλη κατάσταση με καθαρά λογιστική διάθεση”.

Από πλευράς μας, δεν πιστεύαμε πως τελικά ο γλοιώδης και ανεπαρκής Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, θα φορέσει τελικά στον Αλέξη Τσίπρα γραβάτα, αυξάνοντας την εκατόμβη των νεκρών, των ανέργων, των υποσιτιζόμενων, των λουκέτων στην αγορά κλπ.

Πάρα ταύτα, έστω και την τελευταία στιγμή ο Πρωθυπουργός της χώρας μας, ας αναλογισθεί πως εκπροσωπεί ένα θανάσιμα λαβωμένο λαό και δεν πρέπει να του δώσει την χαριστική βολή. Ας πει ένα περήφανο ΟΧΙ στις εγκληματικές φυσιογνωμίες των Βρυξελλών. Ας εκμεταλλευτεί τα υπερόπλα που διαθέτει και τα οποία του παρέχονται εκ του τρόμου των Ευρωπαίων για τη διάλυση της ΕΕ από μια πιθανή πτώχευση της Ελλάδος. Από την γεωστρατηγική θέση που κατέχει στο πλανήτη η Ελλάδα και που ο Πούτιν επιζητά μετά μανίας το άνοιγμα της Ελλάδος προς τη Ρωσία.

Άλλωστε, ένα βροντερό ΟΧΙ στην αποδοχή νέων υφεσιακών μέτρων δεν συνιστά καταστροφή για την Ελλάδα. Ένα ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΟΧΙ που θα συνοδεύεται από μια κυβερνητική απόφαση για Στάση Πληρωμών Εξωτερικού Χρέους. “Στάση πληρωμών” ή “χρεοκοπία” κράτους στο Διεθνές Δίκαιο δεν σημαίνει ντε και καλά ότι, το κράτος δεν έχει καθόλου χρήματα, αλλά ότι το κράτος παύει να εξυπηρετεί τα δάνειά του.
Αναγνωρίζεται, πως όταν βρίσκεται σε κατάσταση δημοσιονομικής αδυναμίας, μπροστά στον κίνδυνο να μην πληρώσει μισθούς και συντάξεις, του παρέχεται το αναφαίρετο δικαίωμα να αναστείλει την πληρωμή των δανείων του. Κάτι που έγινε πράξη το 1938 επί κυβερνήσεως Ιωάννη Μεταξά, όταν διατυπώθηκε η αδυναμία εκπλήρωσης δανείου από την Ελλάδα προς την Εμπορική Τράπεζα του Βελγίου. Και η προσφυγή της τράπεζας στην Κοινωνία των Εθνών (σήμερα Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης) κατά της Ελλάδος κατέπεσε. Δηλαδή, θεσπίσθηκε το: “θα πάρετε τα οφειλόμενα χρήματά σας όταν θα έχουμε να σας τα δώσουμε”!
Επιπλέον, απόλυτα χρήσιμο είναι πως το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας το 2005 είχε αναγνωρίσει ότι η Αργεντινή δικαιούταν να αναστείλει τις πληρωμές των δανείων της προς τους ιδιώτες πιστωτές της, ακόμη και αν αυτά υπάγονταν στο Αγγλικό Δίκαιο ή άλλως Δίκαιο των Δανειστών (όπου ΠΡΟΔΟΤΕΣ Βουλευτές ψήφισαν την υπαγωγή μας στο Αγγλικό Δίκαιο κατά το Δεύτερο Μνημόνιο).

Έχει λοιπόν, ιερή υποχρέωση ο Πρωθυπουργός να μην συναινέσει στην παραβίαση των κόκκινων γραμμών της κυβέρνησής του που αποτελούν την εντολή του ελληνικού λαού. Ας μην υποταχθεί στους τρομοκράτες “εταίρους μας”, που μια μη συμφωνία με την Ελλάδα θα τους υποχρεώσει να σκάσει η βόμβα διάλυσης της ΕΕ των τραπεζών και των αγορών στα χέρια τους!

Στην αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή περάσει μια τέτοια συμφωνία, όπως αυτή που βλέπει ετούτη τη στιγμή το φως της δημοσιότητας, θα έχουν κερδίσει το παιχνίδι εις βάρος της Ελλάδος με απρόβλεπτες συνέπειες για το Έθνος,. Γιατί, θα έχουν κερδίσει το παιχνίδι οι ξένες και εγχώριες υπηρεσίες των πεμπτοφαλαγγιτών που καθημερινά τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό προς αυτή την κατεύθυνση!

Οσονούπω, αποδοχή μιας τέτοιας συμφωνίας από την ελληνική κυβέρνηση υποδηλώνει και τον πολιτικό θάνατο του Αλέξη Τσίπρα. Ας επενδύσει λοιπόν, στον τρόμο που έχει προκαλέσει στους πολιτικούς αντιπάλους του, φερέφωνα των δανειστών. Και ο τρόμος αυτός εκδηλώθηκε και στην βραδινή συγκέντρωση της 22ας Ιουνίου στο Σύνταγμα που διοργάνωσε η Μνημονιακή ΝΔ, όταν επιστράτευσαν τον 96χρονο Επίτιμο Πρόεδρό τους Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για να διατρανώσουν το “Μένουμε Ευρώπη”. Δηλαδή, μένουμε Ευρώπη με όποιο κόστος; Μένουμε Ευρώπη με όποια συμφωνία;

Ε όχι Αλέξη!! Μην πεις και εσύ το “ουδείς αναμάρτητος”. Γιατί, η Ελλάδα μας και άλλες φορές άντεξε τους κλυδωνισμούς και τις καταστροφές. Θα αντέξει και τώρα!! Εσένα όμως, την επομένη μιας επώδυνης συμφωνίας, θα σε περιφέρουν οι ντόπιοι και οι ξένοι, όπως οι πλανόδιοι γύφτοι στις γειτονιές του ΄50 και του ΄60 περιέφεραν τις αρκούδες χτυπώντας το ντέφι, και στο ρυθμό του οποίου χόρευε η αρκούδα!! 


Επικοινωνία με τον συντάκτη
egerssi@otenet.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου