Κυριακή, 2 Φεβρουαρίου 2014
Του ΗΛΙΑ Α. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΟΛΟΓΟΥ
www.stamat.gr
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Α) ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Β) ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Γ) ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Δ) ΧΗΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Ε) ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Ο Πολιτικός Πόλεμος σε όλο του το Μεγαλείο. Από τους Διεθνείς Συνωμότες και Οικονομικούς Δολοφόνους, όσο και από τους Εσωτερικούς Εθνοπροδότες και Εφιάλτες.
Αποτελεί ύψιστο χρέος των Εθνικών Δυνάμεων της Χώρας, η οριστική συντριβή και εξαφάνιση από το Πολιτικό Σκηνικό και τη Δημόσια ζωή της Χώρας όλων αυτών των τυχάρπαστων Εσωτερικών Εφιαλτών, οι οποίοι ασκούν καθημερινή και πολύμορφη Προπαγάνδα και Ψυχολογική εκβίαση σε όλο της το Μεγαλείο εναντίον του Έθνους και των Πολιτών.
Η Προπαγάνδα που ασκείται σε βάρος του Ελληνικού Έθνους και των πολιτών, προέρχεται και έσωθεν και έξωθεν.
Σκέψου...δεν είναι παράνομο ακόμη
α) Αδυσώπητος πολιτικός και οικονομικός πόλεμος από τους Διεθνείς συνωμότες των Διεθνών χαλκείων και
β) Από τους άθλιους και υποτελείς εντολοδόχους του σκοτεινού και ρυπαρού κατεστημένου της προδοτικής συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, οι οποίοι ασκούν καθημερινά ανελέητο ψυχολογικό και εκβιαστικό πόλεμο εναντίον των Ελλήνων πολιτών.
Αναντιρρήτως πρόκειται για μια πραγματική εγκληματική και συνωμοτική οργάνωση η οποία χωρίς κανένα δισταγμό προσπαθεί να αλώσει την ψυχή, το συναίσθημα και την εθνική συνείδηση ολοκλήρου του έθνους και του λαού.
Στη συνέχεια του άρθρου αναπτύσσουμε την έννοια και τη μορφή του ψυχολογικού πολέμου ο οποίος έχει καταστεί βίωμα στην καθημερινή μας ζωή.
Ο ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Αποτελεί την πλέον ουσιαστική Συνιστώσα του λεγόμενου Πολιτικού Πολέμου.
“Ψυχολογικός Πόλεμος, είναι το προοίμιον και η συνέχεια, δηλαδή η ολοκλήρωσις του Υλικού Πολέμου δι΄ άλλων μέσων”. CLAUSEWITZ
Ι) ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Ψυχολογικός πόλεμος, είναι τόσο παλαιός όσο και ο κόσμος. Αλλά σπουδαίο ρόλο άρχισε να παίζει στη ζωή των Εθνών και της παγκόσμιας κοινωνίας κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.
Και όσο, υπήρχε πολλαπλασιασμός των επιστημονικών και τεχνικών μεθόδων, ο πόλεμος άλλαξε ριζικά μορφή.
Τόσο στη Στρατιωτική Στρατηγική, όσο και στην Πολιτική Στρατηγική, ο ψυχολογικός πόλεμος απέκτησε καθοριστική διάσταση και επηρέασε ουσιωδώς τις στρατιωτικοπολιτικές εξελίξεις σε όλα τα έθνη. Ο ψυχολογικός πόλεμος, αποβλέπει στο να μεταβάλλει - με μια καθορισμένη έννοια - τη συμπεριφορά των ατόμων - αντιπάλων ή συμμάχων - διά της επιδράσεως επί της νοημοσύνης των, του ψυχισμού τους, του πνεύματός τους και της συνειδήσεως, χωρίς να προσφεύγει στην υλική βία.
Αντιπροσωπεύει την πλέον ύπουλη μορφή του πολιτικού πολέμου, διότι χρησιμοποιεί όλα τα μέσα με τα οποία φτάνει στον εσώτερο ψυχισμό του ατόμου και επιδρά έτσι στη νοημοσύνη και την ευαισθησία του. Αποτελεί μόνιμη απειλή, διότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πλήξει τον κάθε άνθρωπο και να του επηρεάσει τη σκέψη και τα συναισθήματά του. Σκοπός του, η ηθική συντριβή του αντιπάλου επί του οποίου ασκείται. Η εξάσκηση του ψυχολογικού πολέμου λαμβάνει χώρα σε καιρό ειρήνης και η απόκτηση Στρατηγικών θέσεων συντελείται διά της διπλωματικής οδού. Ο ψυχολογικός πόλεμος αποτελεί πλέον τη μόνιμη εμπροσθοφυλακή όλων των πολέμων. Η Στρατιωτική στρατηγική, αποτελεί πλέον ένα πιόνι στη σκακιέρα που λέγεται Γενική Στρατηγική.
Η Στρατηγική του ψυχολογικού πολέμου προσαρμόζεται κατ΄ανάγκη, σε ορισμένες ιδιομορφίες. Οι πλέον χαρακτηριστικές είναι οι εξής :
α) Ο ψυχολογικός πόλεμος διεξάγεται αναιμάκτως.
β) Δεν υφίσταται η μοιραία για τις υλικές δυνάμεις φθορά.
II) ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Μέσα του ψυχολογικού πολέμου, είναι τα μέσα της Δημοσιολογίας. Αντικείμενο της Δημοσιολογίας, είναι η διανθρώπινη επικοινωνία, με τη βοήθεια των γνωστών συμβόλων. Σύμβολα είναι ο Λόγος. Προφορικός διά ζώσης ή με μηχανικά μέσα. Ο γραπτός και έντυπος. Η εικόνα, μέσω τηλεοράσεως, video και κινηματογράφου. Οι κυριότερες μορφές της χρησιμοποιήσεως των μέσων του ψυχολογικού πολέμου είναι οι εξής : Η ΔΙΑΦΩΤΙΣΗ, η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, η ΖΥΜΩΣΗ και τα ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ.
α) Η ΔΙΑΦΩΤΙΣΗ αποτελεί τον συντονισμό της εν γένει δραστηριότητάς του λαού και την κινητοποίηση των πνευματικών δυνάμεων προς την κατεύθυνση της πολιτικής, της οποίας απόρροια είναι ο πόλεμος. Χρησιμοποιεί την παιδεία, την τέχνη και γενικά όλα τα μέσα.
β) Η ΖΥΜΩΣΗ αποτελεί το προπαρασκευαστικό στάδιο μιας επικείμενης δραστηριότητας και προετοιμάζει την κοινή γνώμη και ταυτοχρόνως βολιδοσκοπεί τις αντιδράσεις.
γ) Το ΣΥΝΘΗΜΑ αποτελεί είδος σύντομης επιταγής και γνώμονα δράσεως.
Η Διοργάνωση του ψυχολογικού πολέμου σε ένα κράτος, είτε ως οργάνου αμύνης, είτε ως οργάνου επιθέσεως, αποτελεί αντικείμενο σοβαρότατης μελέτης σε κρατικό επίπεδο. Πρέπει καταρχήν να υπάρχει η ανώτατη Διεύθυνση ψυχολογικού πολέμου, από την οποία θα σχεδιάζονται, θα συντονίζονται και θα κατευθύνονται οι ψυχολογικές επιχειρήσεις στα ιεραρχικώς κατώτερα κλιμάκια, για όλους τους τομείς και κλάδους του ψυχολογικού πολέμου. Ήτοι: τον πολιτικό - οικονομικό - ιδεολογικό - κοινωνικό, καθώς και για όλες τις δραστηριότητες, όπως των υπηρεσιών πληροφοριών, της διαφωτίσεως και της προπαγάνδας. Κατά συνέπεια η χρησιμοποίηση του ψυχολογικού πολέμου αποτελεί ουσιαστική ευθύνη του Κράτους.
Ο ψυχολογικός πόλεμος αποτελεί μια συνιστώσα, που μαζί με τις υπόλοιπες τρεις, δηλαδή τον Οικονομικό, τον Κοινωνικό και το Μυστικό Πόλεμο συνθέτουν και συγκροτούν τον λεγόμενο «Πολιτικό Πόλεμο». Στον πολιτικό πόλεμο γίνεται χρήση όλων των μέσων.
Διπλωματία φανερή και μυστική, Διείσδυση, Κατασκοπεία, οικονομική και κοινωνική Υπονόμευση, απειλές για δήθεν ένοπλες επεμβάσεις, διάβρωση και φυσικά επιστημονική Προπαγάνδα. Ο Ψυχολογικός πόλεμος έχει σκοπό την κατάληψη του νου και της καρδιάς των ανθρώπων με συνέπεια στην ουσία την κατάληψη της ανθρώπινης οντότητας και υπόστασης. Τα καθεστώτα καταρρέουν και τα εδάφη κατακτώνται «εκ των ένδον». Μέσα του ψυχολογικού πολέμου, είναι οι ιδέες και τα συναισθήματα. Βασικό όργανo του η προπαγάνδα.
ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ
Η οικονομική Διείσδυση εφαρμόζεται κατ’ αρχήν με την μέθοδο επενδύσεως κεφαλαίων σε χώρες, οι οποίες παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον και έχει τύχει επιτυχούς δραστηριοποιήσεως και οικονομικού αποτελέσματος από τον 19ο αιώνα.
Όταν ο σκοπός της οικονομικής διεισδύσεως είναι η εξασθένιση ενός ενδεχομένου εχθρού, ή η επίτευξη ενός βαθμού ελέγχου της οικονομίας, κάποιας ουδέτερης χώρας, αυτή – η διείσδυση – αποτελεί νευρολογικό και ουσιαστικό όπλο και τεχνική του οικονομικού πολέμου.
Τα δάνεια, η προώθηση πολιτών σε ιθύνουσες θέσεις, κλειδιά, στην υπό διείσδυση χώρα, η ίδρυση εταιριών, η σύσταση Καρτέλ, η απόκτηση πόρων, η προστασία των ευρεσιτεχνιών καθώς επίσης και οι διάφορες Εμπορικές συμφωνίες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως «Οικονομικά δεσμά» για την δέσμευση μιας ξένης οικονομίας.
Προ του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία είχε διακριθεί στην τεχνική της οικονομικής Διείσδυσης.
Έλεγχος εξαγωγών
Ο έλεγχος των εξαγωγών είναι μία πρακτική η οποία εκπορεύεται από την ανάγκη της ελεύθερης αγοράς και του συστήματος της ελεύθερης οικονομίας, λόγω του αφόρητου οικονομικού ανταγωνισμού που αναπτύσσεται.
Είναι γεγονός ότι η εξαγωγική δραστηριότητα οδηγείται στις ενέργειες αυτές από οικονομικά κίνητρα και χωρίς να υπάρχουν ειδικές απαγορευτικές διατάξεις, δεν υπάρχει δισταγμός για οποιαδήποτε εμπορική πράξη με ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους.
Για να υπάρξει ικανοποιητική εφαρμογή ενός συστήματος ελέγχου εξαγωγών, αυτή προϋποθέτει την συνύπαρξη των ακολούθων παραγόντων:
α) Καθορισμό των αγαθών, τα οποία θα υπόκεινται στην απαγόρευση εξαγωγής, όπως επίσης και των χωρών, προς τας οποίας απαγορεύεται η εξαγωγή.
β) Ίδρυση μιας υπηρεσίας επιφορτισμένης με την έκδοση αδειών εξαγωγής, αναφορικά προς τα αγαθά που θα υπόκεινται στον περιορισμόν.
γ) Οργάνωση υπηρεσίας ελέγχου της εφαρμογής των απαγορευτικών, για την εξαγωγή διατάξεων.
Έλεγχος Λαθρεμπορίου
Για την αντιμετώπιση του κινδύνου του λαθρεμπορίου, ο ουσιώδης τρόπος συνίσταται στον εντοπισμό των ατόμων, τα οποία επιδίδονται, σε αυτό το παράλογο έργο, με βάση τις μυστικές πληροφορίες, οι οποίες παρέχονται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες και οι οποίες πληροφορίες προέρχονται είτε από την πηγή της προμηθείας των υλικών, είτε από τα διάφορα ουδέτερα λιμάνια και αεροδρόμια, όπου αυτά πωλούνται, στους εμπόρους, για να προωθηθούν σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Χρηματοοικονομικά μέσα
Στις κατηγορίες των χρηματοοικονομικών μέσων, περιλαμβάνεται σημαντικός αριθμός μεθόδων και όπλων που χρησιμοποιούνται στον οικονομικό πόλεμο.
α) Ο έλεγχος εχθρικών περιουσιακών στοιχείων χρησιμοποιείται, όταν οι πολίτες εχθρικού κράτους ή ουδέτερης χώρας, οι οποίοι διάκεινται φιλικά με εχθρικά κράτη, ελέγχουν σημαντικούς ημέτερους οικονομικούς πόρους.
β) Ο εχθρός μπορεί να έχει καταθέσεις σε χρυσό ή άλλης μορφής, σε ημέτερες τράπεζες ή επενδύσεις ή κάποιον έλεγχον σε μερικές ημέτερες επιχειρήσεις.
Με αυτές τις περιπτώσεις ακολουθείται η δέσμευση, των διαφόρων υπόπτων εχθρικών περιουσιακών στοιχείων.
Συμπερασματικά, ο έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων επιβοηθητικά ενισχύει τα λοιπά μέσα του οικονομικού πολέμου, ως έλεγχος εξαγωγών, έλεγχος ναυτιλίας και οι διάφορες εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες.
Χρηματικές επιχορηγήσεις
Οι επιχορηγήσεις στην σχεδίαση της οικονομικής διεισδύσεως, δεν είναι μόνο χρηματικές αλλά και ως προσφορά προϊόντων και αγαθών.
Δια των επιχορηγήσεων, επιδιώκεται σαφώς η υποστήριξη ουδετέρων χωρών, με απώτερο στρατηγικό στόχο την απόκτηση πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής επιρροής.
Τα Δασμολόγια, οι έλεγχοι εισαγωγών και συναλλάγματος, οι περιορισμοί τουριστικής κινήσεως είναι μέσα κάπως ηπιότερα ελέγχου των εχθρικών περιουσιακών στοιχείων, αλλά όμως και αυτά αποβλέπουν στον απώτερο σκοπόν.
Η εισαγωγή πλαστών χαρτονομισμάτων σε εχθρική οικονομία, συναντά αναμφίβολα σημαντικές δυσχέρειες.
Εν τούτοις στον σχεδιασμό της οικονομικής διεισδύσεως, χρησιμοποιείται και αυτή η μέθοδος, διότι σε πλείστες περιπτώσεις ενδέχεται να κλονίσει σημαντικά την εμπιστοσύνη του πληθυσμού της εχθρικής χώρας, στο νόμισμά της και στο σύστημα των διανομών.
Συμπεράσματα
Ο όρος οικονομικός πόλεμος με την ευρεία έννοιά του, προσδιορίζεται σε δύο κατηγορίες:
Πρώτη: Η συγκέντρωση όλων εκείνων των προσπαθειών οι οποίες αποβλέπουν στην μείωση, ενός εχθρικού οικονομικού δυναμικού και τείνουν στην απομόνωση της οικείας εχθρικής οικονομίας, από όλες τις πηγές εφοδιασμού του εξωτερικού. (Επιθετικός οικονομικός πόλεμος).
Δεύτερη: Η επιστράτευση και εφαρμογή όλων των μέτρων τα οποία αποβλέπουν και στοχεύουν στην ενίσχυση του δικού μας οικονομικού δυναμικού. (Αμυντικός οικονομικός πόλεμος).
Δημοσίευση: Αργύριος Μαρινάκης Έλλην Πολίτης
Σάς άρεσε;;
Γίνετε αναγνώστης τής Ιστοσελίδος μας μέ ένα κλίκ, επάνω δεξιά στήν αρχή τής σελίδος
Σχολιάστε!!!
Διαδώστε!!!!
23/2/2017 - 123 - 3254
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου