ΓΡΑΦΕΙ Ο Panagiotis Karagiannis
Κάθε λαού η ποίηση έχει τους μεγάλους της ήρωες που με τα κατορθώματά τους και τα πάθη τους δένουν τον σχετικό μύθο σε μια ενότητα.
Στο Βαβυλωνιακό έπος κεντρική μορφή είναι ο Γκιλγκαμές.
Στον Ογγαριτικό έπος ο Ακχάτ και ο Κερέτ.
Στον Αγγλοσαξονική ποίηση ο Μπέοβουλφ ,στης παλιάς Έδδας ο Άτλη και ο Γκούναρ .
Στη Γαλλική ποίηση ο Ρολάνδος .
Στη Γιουγκοσλαβικη ο Μάρκος Κράλιεβιτς.
Στην Ουκρανική ο Μπαράτς.
Στην Αρμενική ο Σανασάρ και ο Βαγδασάρ.
Οι μεγάλοι αυτοί ήρωες αυτών των χωρών ζουν περιορισμένοι μόνο στα σύνορα του έθνους που τους έπλασε .
Μόνο μια ηρωική μυθολογία ξεπέρασε κάθε τοπικό και χρονικό σύνορο, η αρχαία ελληνική μυθολογία. Μορφές σαν τον Δευκαλίωνα ,Αχιλλέα, Οδυσσέα, Ελένης είναι γνωστές όχι μόνο στην Ελλάδα που τις γέννησε, ούτε μόνο στην Ευρώπη που πνευματικά στηρίζεται στον ελληνικό πολιτισμό αλλά και σε κάθε μορφωμένο κοινό σε οποιοδηποτε μέρος του κόσμου, όπου και να ζει κανείς.
Όπου και να ταξιδέψει κανείς θα βρει ανθρώπους που χωρίς σπουδαία μόρφωση ,θα τους είναι οικείες οι μορφές του της Ελένης, του Αχιλλέα, του Οδυσσέα. Όχι όμως του Μπέοβουλφ της βόρειας γερμανικής μυθολογίας η του Ρώτερ του μυθικού βασιλιά των Λογγοβάρδων η του Κουτσουλάν του Ιρλανδικού μύθου .
Το ίδιο και με τους θεούς .Τον Ενλίλ και τον Ουτναπιστίμ του Βαβυλωνιακού μύθου δεν τους ξέρει κανείς .Τους Βοτάν, Οδίν του Γερμανικού μύθου λίγοι .
Ο Απόλλωνας, ο Δίας, η Αθηνά ,η Αφροδίτη έχουν παγκόσμια αναγνωρισιμότητα.. Ποιοί είναι οι λόγοι που χάρισαν στον ελληνικό μύθο το παγκόσμιο κύρος. Είναι γεγονός ότι η μυθολογία των Ελλήνων με τη μεσολάβηση των Ρωμαίων έγινε γνωστή στην Ευρώπη .
Δεν είναι των ευρωπαίων η μεσαιωνική αλλά των αρχαίων Ελλήνων η μυθολογία που κατά κύριο λόγο γονιμοποίησε την έμπνευση σε αναρίθμητους ευρωπαίους ποιητές ,πλάστες και ζωγράφους .
Τρεις χιλιάδες χρόνια οι ελληνικοί μύθοι κρατούν τη δύναμή τους και αυτό δεν είναι συμπτωματικό.Μια τέτοια αντοχή μέσα στο χρόνο, ύστερα μάλιστα από τις βαθιές ιστορικές, θρησκευτικές και κοινωνικές αλλαγές που επηρεάζουν κάθε τόσο την πορεία της ανθρωπότητας αποκλείεται να είναι συμπτωματική . Κάποιες σημαντικές αρετές πρέπει να παρουσιάζει ο μύθος, ώστε να επιβάλλει την κυριαρχία του .
Ιταλός καθηγητής αρχαίων ελληνικών. . Μπορεί στην Ελλάδα εσείς να έχετε γυρίσει τις πλάτες σας στις ρίζες σας , εμείς όμως είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι για την αξία αυτής της διδασκαλίας. Για εμάς η διδασκαλία της ελληνικής , είναι υψηλού επιπέδου εκπαίδευση . Η κληρονομιά που μας άφησε ο αρχαίος ελληνικός κόσμος , για τη δημοκρατία , την ελευθερία και τα λοιπά , είναι απόλυτες αξίες υψίστης σημασίας στην εκπαίδευση των παιδιών .
«Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio»«Η κατακτημένη Ελλάδα κατέκτησε τον νικητή και εισήγαγε τις τέχνες στο αγροίκο Λάτιο».
Για τους Έλληνες η μυθολογία είναι η πραγματική ιστορία των απόμακρων προγόνων τους .Στη σκέψη του Ευριπίδη πρέπει να είχε εδραιωθεί η πεποίθηση ότι ολόκληρος ο μυθικός κόσμος δεν ήταν παρά πλάσμα των παλαιότερων γενεών. Πόσο η κοινή γνώμη πίστευε στην ιστορική αξία του μύθου φαίνεται από τον τρόπο που τον χρησιμοποίησαν στην πολιτική τους ζωή . Ένας λαός σήμερα, όταν θέλει να εξάρει τη συμβολή του στην πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού είτε για να τη συνειδητοποιήσει ο ίδιος είτε για να την προβάλλει στους ξένους καταφεύγει στην παλαιότερη πολιτική και πνευματική ιστορία του . Με το ίδιο ακριβώς δικαίωμα οι Έλληνες καταφεύγουν στη μυθική τους παράδοση, αφού την πιστεύουν ως ιστορία.
Αν οι περισσότεροι άνθρωποι πίστευαν πως όλα αυτά ήταν καθαροί μύθοι που δεν υπήρξαν ποτέ τα έργα των λυρικών και των τραγικών ποιητών δεν θα μπορούσαν να προκαλέσουν την εντύπωση και τη συγκίνηση που προκάλεσαν.
Η ιστορία πως ο θεός θυμώνει κάποτε με τις κακίες των ανθρώπων και αποφασίζει να τους αφανίσει πνίγοντας τη γη μέσα στο νερό είναι γνωστή από το έπος του του Γκιλγκαμές ως βαβυλωνιακή , από την Παλαιά Διαθήκη ως ιουδαική, από τον Πίνδαρο ως ελληνική .Τη βρίσκουμε απλωμένη και στον άλλο κόσμο στους λαούς των Ινδιών,. της Κορέας, της Ινδονησίας ,στους Ερυθρόδερμους της Αμερικής. Και αν ακόμη υποθέσουμε ότι ανάμεσα στον Βαβυλωνιακό, τον ιουδαικό και τον ελληνικό κατακλυσμό, υπάρχει κάποια σχέση, αποκλείεται να πιστέψουμε ότι η ιστορία του Κατακλυσμού στους Ερυθρόδερμους της Αμερικής πχ είναι δάνειο από την Εγγύς Ανατολή . Στους λαούς των Ινδιών, Μάτσγια ή Ματσέγια, είναι η πρώτη από τις αβατάρες, δηλαδή τις μετενσαρκώσεις του θεού Βισνού. Πραγματοποιήθηκε κατά την εποχή του κατακλυσμού, με σκοπό να σώσει τον αρχέγονο μυθικό άνθρωπο Μανού από την καταστροφή
Στην Αρκαδική μυθολογία ο πιο παλιός βασιλιάς ήταν ο Λυκάονας, γιος του Πελασγού και της Μελιβοίας η Κυλλήνης . Ο Λυκάων απόκτησε πενήντα γιους και μια κόρη την Καλλιστώ που ενώθηκε με τον Δία και έφερε στον κόσμο τον Αρκάδα, το γενάρχη των Αρκάδων . Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο , όταν ο Νύκτιμος, ο μικρότερος γιος του Λυκάονα παρέλαβε τη βασιλεία έγινε ο γνωστός κατακλυσμός επί Δευκαλίωνος .
Στην Αττική μυθολογία βασιλιάς ήταν ο Κραναός. .Όταν πέθανε ο Κέκροψ, βασιλιάς έγινε ο Κραναός παιδί της γης και στις ημέρες του λένε, ότι έγινε ο Κατακλυσμός επί Δευκαλίωνος. Απολλόδωρος.
Στη μυθολογία της Ηπείρου ο Φαέθων. «Εξιστορούν ότι μετά τον κατακλυσμό πρώτος βασιλέας των Θεσπρωτών και των Μολοσσών έγινε ο Φαέθων, ένας από εκείνους που έφθασαν στην Ήπειρο μαζί με τον Πελασγό. Πλούταρχος.
Στη Μεγαρική μυθολογία ο Μέγαρος..Ο Μέγαρος, που ήταν γιος του Δία και αυτής της νύμφης, γλίτωσε από τον κατακλυσμό της εποχής του Δευκαλίωνα βρίσκοντας καταφύγιο στις κορυφές των Γερανιών, που δεν είχαν ακόμη αυτό το όνομα, αλλά τα ονόμασαν Γεράνια, επειδή ο Μέγαρος κολύμπησε ως εκεί ακολουθώντας τις κραυγές των γερανών που πετούσαν.Παυσανίας.
Στην Ελευσίνα, η Δάειρα .
Oι Τελχίνες ήταν γιοι της θάλασσας και πρώτοι συτοί κατοίκησαν τη Ρόδο. Πρώτοι αυτοί επεξεργάστηκαν τον σίδηρο και τον χαλκό και έφτιαξαν πολλά έργα , όπως το δρεπάνι του Κρόνου[με το οποίο ευνούχησε τον πατέρα του Ουρανό] την τρίαινα του Ποσειδώνα, το περιδέρειο της Αρμονίας . Οι Τελχίνες έφυγαν από τη Ρόδο όταν προαισθάνθηκαν ότι ερχόταν κατακλυσμός.
Ο Φορονέας στο Άργος δίνει τη φωτιά στους ανθρώπους αντί του Προμηθέα, πατέρα του Δευκαλίωνα Στο Άργος έλεγαν για τον Φορονέα τον πρώτο άνθρωπο και πρώτο βασιλιά του κόσμου .
«Ο Φορωνεύς ο γιος του Ινάχου είναι εκείνος που πρώτος συγκέντρωσε τους ανθρώπους σε κοινότητες, ενώ πριν κατοικούσαν σκόρπιοι ο καθένας μόνος του στα δάση και στα βουνά. Και γι αυτό το μέρος που για πρώτη φορά μαζεύτηκαν ονομάσθηκε Φορωνικόν»άστυ.Πιο πέρα από το ομοίωμα (του Βίτωνος) υπάρχει ένας τόπος όπου καίνε φωτιά, που τη λένε φωτιά του Φορωνέα, γιατί οι Αργείοι δεν παραδέχονται πως ο Προμηθεύς έδωσε στους ανθρώπους τη φωτιά, αλλά αποδίδουν την εύρεσή της στο Φορωνέα».Παυσανίας .
Στη Βοιωτία λένε πως ο πρώτος άνθρωπος εμφανίστηκε κοντά στη λίμνη Κωπαίδα, πριν εμφανιστεί καν η Σελήνη, και ήταν ο Αλαλκομενέας... Ξεπήδησε μέσα από τη γη και έτσι ήταν ένας από τους ανθρώπους της λεγόμενης «Χρυσής εποχής», υπηκόους του Κρόνου.
Ένας άλλος σχετικός μύθος αφηγείται ότι οι κάτοικοι της πόλης που είχε κτίσει ο ήρωας Παρνασσός ήταν οι μόνοι που σώθηκαν από τον κατακλυσμό, ακολουθώντας τα ουρλιαχτά των λύκων και ανεβαίνοντας σε μεγαλύτερο ύψος από αυτό των κατακλυσμιαίων υδάτων. Εκεί, ίδρυσαν μια πόλη την οποία ονόμασαν Λυκώρεια.Παυσανίας
Ο Ενιπέας είναι παραπόταμος του Πηνειού της Θεσσαλίας με συνολικό μήκος 84 χλμ., με αποτέλεσμα να κατατάσσεται δέκατος μεγαλύτερος ποταμός της Ελλάδας. Πηγάζει από το όρος Όθρυς διασχίζει την πεδιάδα των Φαρσάλων και καταλήγει στον Πηνειό ανάμεσα στα μικρά υψώματα Τίτανος και Ζάρκος. Στην αρχαιότητα ήταν το κύριο ποτάμι της αρχαίας Φθίας και λατρευόταν σαν θεός.
Στη Μεγάλη Ελλάδα ο Ποσειδώνας λατρευόταν με την επίλκηση Ενιπεύς.
Στη Μεγάλη Ελλάδα ο Ποσειδώνας λατρευόταν με την επίλκηση Ενιπεύς.
Στη μυθολογία, της ΝΔ Θεσσαλίας -Η Αρχαία Θεσσαλία έφτανε ως τις Θερμοπύλες- ο κατακλυσμός έγινε όταν βασιλιάς ήταν ο Δευκ[αλ]ίωνας.
Γιος του Προμηθέα ήταν ο Δευκ[αλ]ίων, βασιλεύς στην περιοχή της Φθίας, που νυμφεύτηκε την Πύρρα, θυγατέρα του Επιμηθέως και της Πανδώρας ,της πρώτης γυναίκας που έπλασαν οι θεοί . .Και όταν ο Ζεύς αποφάσισε να αφανίση το χαλκούν γένος, ο Δευκ[αλ]ίων κατά συμβουλή του Προμηθέως κατασκεύσε μια κιβωτό, έβαλε μέσα τα χρεώδη και τέλος μπαίνει κι αυτός μαζί με την Πύρρα. Τότε ο Ζεύς έριξε κατακλυσμαία βροχή και πλημμύρισε σχεδόν όλη η Ελλάδα και χάθηκαν όλοι εκτός από λίγους που σκαρφάλωσαν στα κοντινά βουνά που τύχαινε να είναι ψηλά. . Απολλόδωρος
Ότι δε Προμηθέως υιός Δευκαλίων εβασίλευσε Θεσσ[αλ]ίας Ελλάνικος φησί και ότι δώδεκα βωμών ιδρύσατο. Φανόδημος .
.«Το όνομα Ελλάς δεν υπήρχε ούτε είχε δοθεί σ’ όλη τη χώρα πριν από τον Έλληνα, το γιο του Δευκαλίωνα. Από την εποχή όμως που ο Έλλην και οι γιοι του έγιναν ισχυροί στη Φθιώτιδα και τους ζητούσαν σε βοήθεια οι κάτοικοι των άλλων πόλεων, εξαιτίας αυτής της επικοινωνίας (με τον Έλληνα & τους δικούς του) ονομάζονταν Έλληνες, αλλά και πάλι για να γίνει αυτό πέρασε πολύς καιρός μέχρι που τελικά μπόρεσε να επικρατήσει το όνομα. Θουκυδίδης.
«Έλληνος δε και νύμφης Ορσηίδος Δώρος Ξούθος Αίολος. αυτός μεν ουν αφ αυτού τους καλουμένους Γραικούς προσηγόρευσεν Έλληνας, τοις δε παισίν εμέρισε την χώραν·. (Απολλόδωρος Α 7,3)
Λένε ότι ο γιος του Δευκαλίωνα ήταν ο Έλληνας, ο οποίος βασίλευσε στη Φθία, ανάμεσα στον Πηνειό και τον Ασωπό. Στράβων.
Ο Απολλόδωρος λέει ότι ο Όμηρος τους κατοίκους της Θεσσαλίας τους αποκαλεί Έλληνες.Στράβων.
Η Ινώ-Λευκοθέα, στις Βερσαλλίες Παρίσι , άγαλμα του Pierre Granie
Ινώ-Λευκοθέα-Άλος-Αχαία Φθιώτιδα -Αθάμας-Αθαμάντιον πεδίο-Κάδμος.
H Ινώ συνδέεται με την Αχαία Φθιώτιδα και με τη Βοιωτία.
Ινώ-Λευκοθέα-Άλος-Αχαία Φθιώτιδα -Αθάμας-Αθαμάντιον πεδίο-Κάδμος.
H Ινώ συνδέεται με την Αχαία Φθιώτιδα και με τη Βοιωτία.
Ελλάς ονομάζετο κατά τους αρχαιοτάτους χρόνους πολίχνιον τι εις την Θεσσαλίαν , ακολούθως Ελλάς ονομάσθη άπασα η Θεσσαλία και αι μεταξύ Θεσσαλίας και Πελοποννήσου ελευθέρας πολιτείαι. Αχαίς και Φθιώτις , ήτις ήν η κοιτίς των Ελλήνων , διότι οι Φθιώται ήταν οι πρώτοι και κυρίως Έλληνες . Πολιτύμη Κοσκούρη.
…τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο. / Νῦν αὖ τοὺς ὅσσοι τὸ Πελασγικὸν Ἄργος ἔναιον, / οἵ τ᾽ Ἄλον οἵ τ᾽ Ἀλόπην οἵ τε Τρηχῖνα νέμοντο, / οἵ τ᾽ εἶχον Φθίην ἠδ᾽ Ἑλλάδα καλλιγύναικα, / Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί, / τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.» (Ιλιάδα-Β-683).
Αχαιοί . Είναι το εθνικό κατά κάποιο τρόπο όνομα αυτών που αργότερα ονομάστηκαν Έλληνες.Σ.Καργάκος.
Η γλώσσα των Αχαιών ως συμπεραίνεται από τη γραμμική γραφή Β δεν είναι ούτε Δωρική αλλά συνδεδεμένη με την Αρκαδοκυπριακή διάλεκτο η οποία μαζί με την Αιολική [ Βοιωτία, Θεσσαλία ] ανήκουν στην ίδια γλωσσολογική οικογένεια.
.Αχαία [Πελοποννήσου]
Ερνέστος Κούρτιος (Ernst Curtius) (Λίμπεκ 1814 - Βερολίνο 1896)
Και δεν έχει μεν αληθώς η αιολική διάλεκτος τον ενιαίο χαρακτήρα της Ιωνικής και δωρικής , αλλά δεν δύναται όμως να παραγνωρισθή πλέον η μεταξύ των βοιωτικών και θεσσαλικών διαλέκτων σχέσις . Και η βοιωτική διάλεκτος αποδεικνύεται συγγενής η δε διαλεκτική συμφωνία επεκτείνεται εμφανώς από της Αρκαδίας μέχρι της απωτάτης Κύπρου.
Πέρα από τον Μαλιακό κόλπο είναι το έθνος των Αχαιών Φθιωτών . Εκείνονται και στον Παγασητικό κόλπο , στα αριστερά , όταν μπαίνει κανείς με το πλοίο , μέχρι τα μισά του κόλπου . Πόλεις των Αχαιών είναι οι εξής Αντρώνες Λάρισσα , Μελιταία , Δημήτριο ,Θήβα Υπάρχουν και άλλες πόλεις των Αχαιών στο εσωτερικό. Σκύλαξ ο Καρυανδεύς .
Είναι γνωστό από τα πορίσματα της γλωσσολογίας και αρχαιολογίας ότι γύρω στα 1600 πχ ομάδες Αχαιών [ μετά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα] μετανάστευσαν από τη καθευτό κοιτίδα τους τη Ν.Θεσσαλία και ιδιαίτερα από την περιοχή που ονομάζεται Αχαική Φθιώτις ,στην Αργολίδα,, Λακωνία,, Μεσσηνία και μετά στους υπόλοιπους νομούς της Πελοποννήσου εκτός της σημερινής Αχαίας στην οποία τότε κατοικούσαν οι Ίωνες.Κακριδής.
Αχαιοί . Αύτοι είναι οι δημιουργοί του πρώτου μεγάλου ελληνικού πολιτισμού, που επάνω στο κορύφωμα και το τέλος του καθρεφτίζεται λογοτεχνικά στα ομηρικά έπη και αρχαιολογικά στα ευρήματα των Μυκηνών, της Τίρυνθας, της Πύλου, του Όρχομενού, του Βαφείου κ. ά. τόπων.Του Νικολάου Ανδριώτη
Καθηγητού του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
«Στη Μυκηναϊκή εποχή φαίνεται ότι διαμορφώνεται το ελληνικό έθνος και σ’ αυτήν ανιχνεύεται η αρχαιότερη ιστορική μνήμη των Ελλήνων.
Η μυκηναική εποχή ηταν η περίοδος της οριστικής διαμόρφωσης του ελληνικού έθνους .Αυτή η διαμάχη Ηρακλειδών[ Δωριείς] και Αχαιών[ με τους συμμάχους τους] είναι ο ιστορικός πυρήνας μεγάλου μέρους της μυθολογίας του Αχαιο-Μυκηναικού κόσμου.
Χάρη στα ίδια γνωρίσματα μας επιτρέπεται να εντοπίσουμε τους Αχαιούς κυρίως στη Ν.Θεσσαλία, την Αργολίδα, τη Λακωνία και τη Μεσσηνία, στη Φωκίδα, τη Βοιωτία, την Εύβοια, την Αττική, τη Μεγαρίδα, την Κορινθία, τη Σικυωνία, την Αρκαδία, την Τριφυλία, την Πισάτιδα, την Αχαία καθώς και στη Ρόδο, την Κρήτη και την Κύπρο . Τέλος με ερωτηματικό στην Εστιαιώτιδα, την Αθαμανία την Αιτωλία την Οζολία και την Οπουντία Λοκρίδα την Ήλιδα καθώς και σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου.
H Μεσσηνία, η Τριφυλία και η Πισάτιδα συγκλίνουν,ως προς τον πληθυσμό τους από τον 19ο αι πχ ,ως το 1400 πχ και από τότε ως το τέλος της Εποχής του Χαλκού λόγω του ότι και οι τρεις χώρες κατοικούνται κυρίως από πρωτοαρκαδικά στοιχεία και κατά τη δεύτερη από Αχαιούς που έφτασαν αργότερα. Οι πρωτοαρκάδες επικάθησαν στις προελληνικές ομάδες , ενώ οι Αχαιοί υπέταξαν τους Aρκάδες αλλά και τους Προέλληνες.. Πράγμα που συνεπάγεται ότι τα πολυάριθμα πρωτοαρκαδικά φύλα της Τριφυλίας, αντέδρασαν στην κατοχή της χώρας από τους Αχαιούς . Επιπλέον μαρτυρείται ότι κατά την άφιξη των Δωριέων στη Μεσσηνία τα προαχαικά φύλα της χώρας συνεργάστηκαν μαζί τους εναντίον των Αχαιών .
Οι Αχαιοί έφτασαν στη Λακωνία γύρω στο 1.400 πχ. Επρόκειτο να επικρατήσουν στη χώρα έως την κατάκτησή της από τους Δωριείς μετά το τέλος της εποχής του Χαλκού . Πολλά στοιχεία της αχαικής πολιτιστικής κληρονομιάς , ανάμεσά τους, ιδίως η λατρεία του Αγαμέμνονα και της Αλεξάνδρας, θα επιβιώσουν στη Λακωνία των ιστορικών χρόνων.
Ποσειδωνία Μ.Ελλάδος , Λευκωσία Σειρήνα, Σύβαρις, Αχαιοί, Ενιπέας,Ελίκη, Βούρα, Ναοί .
Η Ποσειδωνία ήταν αρχαία ελληνική αποικία της στη Μ.Ελλάδα . περιοχή της Καμπανίας. Βρισκόταν 85 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Νάπολης στην σημερινή επαρχία του Σαλέρνο, κοντά στις ακτές της Τυρρηνικής θάλασσας.
Η Ποσειδωνία ήταν αρχαία ελληνική αποικία της στη Μ.Ελλάδα . περιοχή της Καμπανίας. Βρισκόταν 85 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Νάπολης στην σημερινή επαρχία του Σαλέρνο, κοντά στις ακτές της Τυρρηνικής θάλασσας.
Στην Κρήτη, η Κνωσσός κατοικούνταν από αχαικά στοιχεία .
Στο βορρά ο μυκηναϊκός πολιτισμός έφτασε κατά την ΥΕ ΙΙΙ στην Ήπειρο και την Μακεδονία. Διείσδυσε στα Βαλκάνια φέρνοντας ανεπτυγμένες τεχνικές και συνέβαλλε στην εξέλιξη του πολιτισμού Hallstatt. (Βασιλικού 1995: 392-393.) Για Μυκηναϊκές μαρτυρίες στην Ήπειρο βλ. Σουερέφ: 2001. Για Μυκηναϊκές μαρτυρίες στη Μακεδονία βλ. Πιλάλη- Παπαστερίου:2010.
Γίνεται αποδεκτό ότι το κύριο μεταναστευτικό ρεύμα Αχαιών προς την Κύπρο, συνέβη μετά την κάθοδο των Δωριέων και ήταν αποτέλεσμά της, αφού οι τελευταίοι εξεδίωξαν τους Αχαιούς. Ωστόσο επαρκείς μαρτυρίες αποδεικνύουν ότι Αχαιοί άποικοι είχαν εγκατασταθεί στην Κύπρο και πιο πριν.
Η Κύπρος μπορεί να χαρακτηρισθεί, ως η κιβωτός των ελληνικών παραδόσεων.Μόνο μ΄αυτό τον τρόπο είναι δυνατόν να εξηγηθή πως μια ελληνική νήσος που βρίσκεται τόσο μακριά από τη μητροπολιτική Ελλάδα, ανάμεσα σε ξένους λαούς και κοντά σε ισχυρούς ανατολικούς πολιτισμούς, κατόρθωσε να διατηρήσει, παρά τις αλλεπάλληλες εισβολές, σ΄ολόκληρο το ιστορικό της βίο, με θαυμαστή αφοσίωση, βαθειά ριζωμένη την Ελληνική παράδοση από τον ΙΔ πχ αιώνα ως την εποχή μας.Η Κύπρος όχι μόνο διατήρησε τον ελληνικό της χαρακτήρα από την Ύστερη Χαλκοκρατία μέχρι σήμερα, αλλά και στοιχεία του Μυκηναικού πολιτισμού,πολύ υστερώτερα, όταν πια είχαν σβήσει από τον υπόλοιπο ελληνικό κόσμο . Κατόρθωσε να διατηρήσει μέσα σε μια περίοδο τριών χιλιετιών ανόθευτη όσο καμιά άλλη περιοχή έξω από τον αιγιακό χώρο τον Ελληνικό Πολιτισμό . ΙΕΕ
Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί.Ιλιάδα-Β-683).
ΠΗΓΗ: Panagiotis Karagiannis
Μοίρασέ το:
