Πότε ένας αιτών άσυλο χάνει το καθεστώς προστασίας του; Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΔΕΚ), μια μακρά εγκληματική καριέρα δεν αρκεί: απαιτούνται «ιδιαίτερα σοβαρά» εγκλήματα που αποτελούν «σοβαρή απειλή» για την τοπική κοινότητα, σύμφωνα με τους δικαστές του Λουξεμβούργου.
Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες είναι αρκετά σαφής σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των προσφύγων. Όποιος υποβάλλει αίτηση για προστασία σε άλλη χώρα και του χορηγείται πρέπει επίσης να υποκύψει στα τοπικά έθιμα και να τηρεί τους κανόνες και τους νόμους εκεί. Ως εκ τούτου, ένας αιτών άσυλο αναμένεται να συμπεριφέρεται σαν καλός επισκέπτης, ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο. Αλλά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο βλέπει προφανώς τα πράγματα λίγο διαφορετικά.
Αφού τα δικαστήρια στο Βέλγιο, την Αυστρία και την Ολλανδία έκαναν έρευνες για να διευκρινίσουν πότε ένα κράτος μέλος μπορεί να ανακαλέσει το καθεστώς του πρόσφυγα από αλλοδαπούς εγκληματίες, οι δικαστές στο Λουξεμβούργο αποφάσισαν τώρα. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, το δικαστήριο είπε ότι τα κράτη μέλη μπορούν να αρνηθούν ή να αποσύρουν το καθεστώς πρόσφυγα μόνο από άτομα που πληρούν δύο σημαντικές προϋποθέσεις. Πρώτον, πρέπει «να έχουν καταδικαστεί για αδίκημα που θεωρείται από τις αρμόδιες αρχές ως ιδιαίτερα σοβαρό» και δεύτερον, το άτομο πρέπει να αποτελεί «πραγματική, παρούσα και αρκετά σοβαρή απειλή» για την τοπική κοινωνία.
Το γεγονός ότι το άτομο έχει καταδικαστεί για σοβαρό έγκλημα δεν επαρκεί από μόνο του για να πληροί τη δεύτερη προϋπόθεση, πρόσθεσε το δικαστήριο. Και όχι μόνο αυτό: τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να λάβουν υπόψη την αρχή της αναλογικότητας και να σταθμίσουν τα συμφέροντα του αιτούντος άσυλο έναντι εκείνων του κράτους υποδοχής. Ωστόσο, σύμφωνα με τους δικαστές του Λουξεμβούργου, οι αρχές των κρατών μελών δεν είναι υποχρεωμένες να λαμβάνουν υπόψη τις συνέπειες της επιστροφής στην πατρίδα των ενδιαφερομένων.
Ωστόσο, αυτό που κάνει την απέλαση ακόμη πιο δύσκολη είναι το γεγονός ότι, σύμφωνα με τους δικαστές, ο συνδυασμός μεμονωμένων εγκλημάτων δεν επηρεάζει το βαθμό σοβαρότητας. Ακόμα κι αν οι αιτούντες άσυλο διακρίνονται με αμέτρητα «μικρά» εγκλήματα όπως σωματικές βλάβες, διαρρήξεις, κλοπές, κλοπές, παραβάσεις ναρκωτικών και άλλα παρόμοια, δεν έχει σημασία. Σύμφωνα με τους δικαστές του Λουξεμβούργου, τα μεμονωμένα αδικήματα από μόνα τους δεν αρκούν για την απώλεια του καθεστώτος του πρόσφυγα, δίνοντας ουσιαστικά άδεια σε εγκληματικές συμμορίες μεταναστών. Τα δικαιώματά τους φαίνεται να είναι βαρύτερα στην Ευρώπη από εκείνα των πολιτών που θέλουν να ζουν με ασφάλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου