Τι προβλέπει η Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες–μετανάστες
Γιώργος Ρωμανός / Περίληψη: Η χώρα μας δέχτηκε (-εται) στυγνή δουλεμπορική επίθεση προσφύγων–μεταναστών από την Τουρκία, με αβέβαιη ακόμη τελική έκβαση. Η επίθεση αυτή ενορχηστρώνεται από Διεθνείς Οργανισμούς και στελέχη του ΟΗΕ. Βλέπε σχετικό κείμενο στο: Ελλάς Διόραμα
Η θέση μας επί του ζητήματος είναι η πιστή εφαρμογή της Συνθήκης της Γενεύης (Σύμβαση 1951 –υπογραφή Ελλάδος, 10 Απριλίου 1952, και συνοδά κείμενα κατόπιν), εδάφια τής οποίας παραθέτουμε πιο κάτω. Βάσει αυτών η χώρα μας δύναται να παρέχει προσωρινό άσυλο μόνο σε όσους το δικαιούνται. Η Ελλάδα είναι χώρα διέλευσης δεύτερη κατά σειρά μετά την Τουρκία η οποία οφείλει, ως πρώτη χώρα εισόδου, να εξετάζει την πιθανότητα παροχής ασύλου.
Είναι αυτονόητο ότι βάσει της Συνθήκης η Ελλάδα έχει και δικαιώματα και όχι μόνο υποχρεώσεις. Αλλά, με τα ψεύδη που αναπαράγονται καθημερινά στα ΜΜΕ ο μέσος πολίτης μένει με την βεβαιότητα ότι η πατρίδα μας έχει μόνο υποχρεώσεις και πρέπει να δεχτεί εδώ και τώρα μια βίαιη και άμεση πληθυσμιακή και θρησκευτική αλλοίωσή της. Κι αυτό στο όνομα του οφειλόμενου ανθρωπισμού ο οποίος όμως με τον τρόπο που εφαρμόζεται καταντάει να είναι η επιτομή της απανθρωπιάς σε βάρος του Έλληνα πολίτη. Η λυσσαλέα αυτή προπαγάνδα και πρακτική υλοποιείται πρωτίστως από Έλληνες πολιτικούς, κυβερνητικούς και μη, Δημάρχους, αλλά και από ένα πλήθος παράνομων εγκάθετων ΜΚΟ οι οποίες έχουν διασπαρεί ασύδοτα στην ελληνική επικράτεια με ευθύνη της κυβέρνησης.
Έτσι η χώρα μας έχει παραιτηθεί στην πράξη από τα δικαιώματα που της παρέχει η Συνθήκη.
Οι περιπτώσεις μαζικής μετεγκατάστασης μεταναστών, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα με πλάγιο τρόπο, ή η συνέχιση κατά κύματα της παράνομης μετανάστευσης, όπως γίνεται επί δεκαετίες, είναι κρίσιμα ζητήματα τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Και οι τρόποι αντιμετώπισης είναι ο ανοιχτός διάλογος με τον λαό, τα δημοψηφίσματα, καθολικό ή τοπικά, και οπωσδήποτε η νομοθετική οδός στη Βουλή πριν από κάθε νέα αποδοχή έστω και ελάχιστων μεταναστών και όχι κατόπιν με γνώμονα το κομματικό συμφέρον. Δηλαδή, τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από τη νομιμότητα.
Σχετικά με τη Συνθήκη της Γενεύης
Ενώ η Συνθήκη εξακολουθεί να καταπατάται βάναυσα, εις βάρος της χώρας μας, μεταφέρουμε από το κείμενό της αυτολεξεί κάποια άρθρα τα οποία καταπατούνται με πολλούς τρόπους:
Α. Πρόσφυγες παρανόμως διαμένοντες επί του εδάφους της χώρας εισδοχής
Άρθρον 31. 1. όσοι «…εισέρχωνται ή ευρίσκωνται ήδη επί του εδάφους αυτών άνευ αδείας, υπό την επιφύλαξιν πάντως ότι ούτοι αφ’ ενός μεν θα παρουσιαστούν αμελλητί εις τας αρχάς αφ’ ετέρου δε θα δώσουν επαρκείς εξηγήσεις περί της παρανόμου αυτών εισόδου ή διαμονής.
(Σχόλιο 31. 1. α. Όπως προαναφέραμε η Ελλάδα δεν είναι χώρα πρώτης εισδοχής, αλλά η Τουρκία και από αυτήν μεταφέρονται ΠΑΡΑΝΟΜΑ οι μετανάστες στη χώρα μας.
β. Είναι πασίγνωστο ότι όχι μόνο δεν παρουσιάζονται όλοι «αμελλητί», αλλά αντιθέτως πολλοί περιφέρονται στα νησιά, την Αθήνα, από αυτήν στην Ειδομένη και πάλι πίσω. Σημειώνεται, ότι η μετακίνηση και η διακίνηση γίνεται μπροστά στις κάμερες.)
Άρθρον 31. 2. Αι Συμβαλλόμεναι Χώραι θα εφαρμόζουν επί των κινήσεων των προσφύγων τούτων μόνον τα απαραίτητα περιοριστικά μέτρα.
(Σχόλιο 31. 2: Άρα προβλέπονται περιοριστικά μέτρα και όχι όπως με λύσσα διαδίδει η ντόπια και διεθνής προπαγάνδα «ανοιχτές δομές» και μόνο! δικαιώματα προσφύγων–μεταναστών.)
Β. Απέλασις
Άρθρον 32. 1. Αι Συμβαλλόμεναι Χώραι δεν θα απελαύνουν πρόσφυγας νομίμως διαμένοντας επί του εδάφους αυτών, ειμή μόνον δια λόγους εθνικής ασφαλείας ή δημοσίας τάξεως.
(Σχόλιο 32. 1. α. Άρα, οι παράνομοι απελαύνονται.
β. Προβλέπεται απέλαση ακόμη και για λόγους δημοσίας τάξεως. Η οποία επί μήνες παραβιάζεται κατάφορα από αγνώστου προελεύσεως και αταξινόμητους μετανάστες στην Ειδομένη, τον Πειραιά, το Αεροδρόμιο Ελληνικού, τουλάχιστον. Όλοι είναι άτομα που αρνούνται να μεταφερθούν, ως οφείλουν, σε ελεγχόμενους χώρους.)
Άρθρον 32. 3. Αι Συμβαλλόμεναι Χώραι θα παράσχουν εις τους ανωτέρω πρόσφυγας λογικάς προθεσμίας προς επιδίωξιν αδείας κανονικής εισόδου εις ετέραν χώραν. Αι Συμβαλλόμεναι Χώραι δύνανται να εφαρμόζουν, κατά τας προθεσμίας ταύτας, μέτρα εσωτερικής τάξεως οία ήθελον κριθή αναγκαία.
(Σχόλιο 32. 3. Άρα και σε αυτό το άρθρο προβλέπονται μέτρα εσωτερικής τάξεως μεταξύ των οποίων και ο εγκλεισμός σε κλειστούς και φρουρούμενους χώρους, αντίθετα με τα όσα μέχρι σήμερα λέγονταν.)
Άρθρον 33. 1. Ουδεμία Συμβαλλομένη Χώρα θα απελαύνη ή θα επαναπροωθή, καθ' οιονδήποτε τρόπον, Πρόσφυγας, εις τα σύνορα εδαφών ένθα η ζωή ή ελευθερία αυτών απειλούνται δια λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων.
33. 2. Το εκ της παρούσης διατάξεως απορρέον ευεργέτημα δεν δύναται πάντως να επικαλήται πρόσφυξ όστις, δια σοβαράς αιτίας, θεωρείται επικίνδυνος εις την ασφάλειαν της χώρας ένθα ευρίσκεται ή όστις, έχων τελεσιδίκως καταδικασθή δι' ιδιατέρως σοβαρόν αδίκημα, αποτελεί κίνδυνον δια την Χώραν.
(Σχόλιο 33. 2. Εδώ ο νομοθέτης προβλέπει σαφώς, ότι οι τρομοκράτες, οι εγκληματίες και οι κάθε είδους σοβαρά παραβατικοί δεν προστατεύονται από την Συνθήκη, αλλά συλλαμβάνονται και απελαύνονται.)
Στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα περίπου 54.500 παράνομοι μετανάστες οι οποίοι «νομιμοποιούνται» με πληθώρα πλαστών χαρτιών και διαβατηρίων τα οποία αγόρασαν από Τούρκους δουλέμπορους και εγκάθετους «εργαζόμενους» σε ανεξέλεγκτες ΜΚΟ. Εντύπωση προκαλεί ότι αυτός ο αριθμός είναι σχεδόν ίδιος με τους 50.000 μετανάστες που δέχτηκε (!;…) ο κ. Τσίπρας να παραμείνουν στην Ελλάδα χωρίς να περάσει προηγουμένως κανένα σχετικό νομοσχέδιο από τη Βουλή ώστε να εγκριθεί ή όχι αυτός ο αριθμός. Και το ερώτημα είναι: πώς προέκυψε ο τόσο παραπλήσιος αριθμός; Πώς «έτυχε» οι «εγκλωβισμένοι» πρόσφυγες–μετανάστες να είναι ακριβώς τόσοι;
Όμως, επιπρόσθετα, βλέπουμε, ότι η κυβέρνηση διασπείρει μετανάστες σε μέρη κρίσιμης γεωγραφικής σημασίας σε όλη την Ελλάδα και σε περιοχές που ποτέ πριν δεν υπήρχαν μουσουλμάνοι, όπως στην Ήπειρο (!!!), Πελοπόννησο, Θεσσαλία, κ. ά. Αυτό γίνεται χωρίς κανένα εθνικό σχέδιο, χωρίς έγκριση από τη Βουλή, χωρίς καθολικό δημοψήφισμα ή τοπικά δημοψηφίσματα, όπως συχνά γίνονται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες για πολύ μικρότερης σημασίας ζητήματα.
Η μουσουλμανική φαβέλα που δημιουργήθηκε ακριβώς στα σύνορα (Ειδομένη) έχει πληθυσμό κωμόπολης, στην οποία αυτή τη στιγμή καταγγέλλονται μαζικά αδικήματα δουλεμπορίας γυναικών, sex trafficking, πλιάτσικου σε στάνες, κλοπές σε βάρος Ελλήνων πολιτών. Είναι γνωστό ότι αυτή η φαβέλα–πόλη δημιουργήθηκε με κατάληψη εθνικού εδάφους. Και, ότι οι μετανάστες επί μήνες απαγόρευαν τη λειτουργία της σιδηροδρομικής γραμμής με αποτέλεσμα, εκτός από τον κρατικό εξευτελισμό, να υπάρχει ένα τοπικό εμπορικό εμπάργκο της χώρας μας στον εαυτό της...
Όπως συνάγεται από όσα συμβαίνουν σήμερα στη Θράκη μια τέτοια πόλη εκεί εύκολα θα αποκτήσει δεσμούς με τους μουσουλμάνους της Βαρντάρτσκα-Σκόπια, και της Αλβανίας. Ταυτόχρονα θα τεθεί άμεσα υπό την μουσουλμανική επικυριαρχία της Τουρκίας, όπως κάνει σε Ευρώπη, Αμερική κ.ά.
Τελειώνοντας, σημειώνουμε τα θεολογικά αυταπόδεικτα και δεδομένα:
α. Το Ισλάμ είναι στον πυρήνα και τη δομή του πολιτικό. Και έτσι γίνεται αποδεκτό από όλους τους μουσουλμάνους.
β. Η σχέση Ισλάμ και δυτικής Δημοκρατίας προϋποθέτει την κατάργηση της δεύτερης, με ή χωρίς τρομοκρατική δράση, και την επιβολή τού (για τους ισλαμιστές) ιερού νόμου, την Σαρία. Το πότε και πώς θα αντιδράσουν οι μουσουλμάνοι είναι απόλυτα δική τους υπόθεση.
Συμπερασματικά: οι ευθύνες όλου του πολιτικού κόσμου στη χώρα μας είναι τραγικά μεγάλες και πρωτόγνωρες, στα 195 χρόνια ύπαρξης του νεώτερου ελληνικού κράτους, μετά το 1821. Και ειδικά όλων όσοι σύρονται πίσω από εκείνους που έχουν άμεσο συμφέρον να διαλύσουν τις δομές της ελληνικής δημοκρατίας, να καταργήσουν μεθοδικά την κρατική μας υπόσταση και τελικά να εξαλείψουν την εθνική μας κυριαρχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου