Όμως Ρωσία και Τουρκία μίλησαν και για άλλα αντιαεροπορικά συστήματα όπως Pantsir-S1…
Συγκεκριμένα ο Ν.Πεσκόφ είπε ότι:
«Πράγματι τα πράγματα που σχετίζονται με την στρατιωτική και τεχνική συνεργασία ήταν στην ατζέντα των επαφών μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας. Έγινε αναφορά σε διάφορα αντιαεροπορικά συστήματα. Αν η Τουρκία εκφράσει την επιθυμία της, (εννοεί επίσημη πρόταση) η Ρωσία θα σκεφτεί την πιθανότητα παράδοσης αντιαεροπορικών συστημάτων στην Τουρκία. Αλλά αυτό είναι ένα καθαρά εμπορικό κομμάτι, μια ευαίσθητη περιοχή συνεργασίας» τόνισε.

H απάντηση ήταν άμεση. Αμερικανικά ΜΜΕ τονίζουν ότι η  βασική αρχή του οργανισμού του Βόρειου Ατλαντικού συμφώνου  (ΝΑΤΟ) είναι ότι όλα τα κράτη μέλη θα συμμορφώνονται πλήρως με τις δημοκρατικές αξίες.
Αυτό όμως που συμβαίνει τώρα με την  Τουρκία, που είναι ένα από τα μακροβιότερα  μέλη  του ΝΑΤΟ, αποτελεί σκάνδαλο για το ίδιο το ΝΑΤΟ και για όλες τις δημοκρατικά εκλεγμένες χώρες μέλη της συμμαχίας.
Αμέσως μετά το πραξικόπημα και την προσπάθεια ανατροπής του  Προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο ίδιος  ανταπέδωσε με μια ευρεία εκκαθάριση ενός  μεγάλου αριθμού  αστυνομικών,  δικαστών και στρατιωτικών, που παραπέμπει σε ολοκληρωτικού τύπου καθεστώτα .
Από τα τέλη Ιουλίου, το σχέδιο συλλήψεων των «εχθρών του τουρκικού κράτους» από την τουρκική κυβέρνηση είχε επεκταθεί και στον ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και στα πανεπιστήμια της χώρας.
Η κυβέρνηση κρατά ομήρους περίπου 50.000 ανθρώπους, και σύμφωνα με ΜΜΕ πρόκειται για  «την μεγαλύτερη εκκαθάριση Τούρκων πολιτών  στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας».
Από την πλευρά της Τουρκίας, το ΝΑΤΟ και η Δύση μπορεί να έχουν προς το παρόν «αποτύχει σε μια ιδιότυπη  δοκιμή  αλληλεγγύης», προσφέροντας στον Ερντογάν μια μικρή διαβεβαίωση μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, αλλά στην συνέχεια κατανοήθηκε πλήρως από τα δυτικά κέντρα εξουσίας  ότι αυτό «δεν πρόκειται να πάει μακριά».
Η Ουάσιγκτον, για παράδειγμα, δεν έκανε καμία υπόσχεση ότι θα  γίνει δεκτό το αίτημα έκδοσης του Ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν  με βάση τις κατηγορίες  Ερντογάν περί «ιθύνον νου» του πραξικοπήματος.
ΗΠΑ και Τουρκία  συνεργάστηκαν στον  αγώνα ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος για λίγο  όμως , διότι έχουν ενσκύψει  σημαντικές εντάσεις, οι οποίες  παραμένουν.
Αυτές οι πρόσφατες εξελίξεις, έχουν σχέση  από τον χρόνιο υφέρποντα αυταρχισμό του Ερντογάν και του AKP, του κόμματός του, και όλα αυτά  έχουν οδηγήσει ξένους πολιτικούς αναλυτές να ζητούν την άμεση εκδίωξη της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ.
Ο Doug Bandow στο Ινστιτούτο Cato, έκανε  έκκληση για ένα «αστικό  διαζύγιο», σημειώνοντας ότι «η Άγκυρα κινείται προς ένα αυταρχικό μονοκομματικό κράτος, και η παρουσία της  στο ΝΑΤΟ γίνεται όλο και πιο παράλογη υπόθεση σε αυτήν την χώρα» .
Ένας άλλος ειδικός του ινστιτούτου  Ted Galen Carpenter, έγραψε ότι «το ΝΑΤΟ υποτίθεται ότι είναι μια συμμαχία από ειρηνικές δημοκρατίες. Ωστόσο, τα στοιχεία συνεχίζουν να αποδεικνύουν ότι η Τουρκία δεν εκπληρώνει κανένα  πρότυπο . Μήπως η Αμερική πραγματικά θέλει  να διακινδυνεύσει  την ασφάλειά της ;».
Αλλά η όλο και πιο αυταρχική στάση του Ερντογάν  παρέχει όλο και πιο ενισχυμένα  τους κατάλληλους λόγους για μια ενδεχόμενη «εκπαραθύρωση» της Τουρκίας  από το ΝΑΤΟ.

Η στάση της σημερινής Τουρκίας και ειδικά η σχέση του Ερντογάν  με τον Πούτιν, ο αγωγός «South Stream», αποτελούν το «κερασάκι στην τούρτα» των άμεσων εξελίξεων στην χώρα αυτή.
Ειδικοί αμυντικοί αναλυτές εκτιμούν ότι πολύ σύντομα είτε θα «φύγει» ο Ερντογάν από την εξουσία , είτε η Τουρκία θα αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ.