Με την σκληρή γλώσσα της αλήθειας να συνοδεύει πάντοτε την εκφορά του λόγου του, ο θρύλος του αμερικανικού κινηματογράφου, Κλιντ Ίστγουντ, εξέφρασε την υποστήριξή του στο πρόσωπο του Ντόναλντ Τραμπ, βρίσκοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία να χτυπήσει το πολυπλόκαμο τέρας της “πολιτικής ορθότητας” με τις δηλώσεις του.
Σε μια εκτενή συνέντευξή του στο περιοδικό Esquire, ο “βρώμικος Χάρι” δήλωσε “γνήσιος οπαδός των Ρεπουμπλικάνων”, και ότι ανάμεσα σε Χίλαρι Κλίντον και Ντόναλντ Τραμπ θα ψήφιζε τον δεύτερο. “Ξέρετε, ο Τραμπ είναι ρατσιστής τώρα [...] Ο Τύπος και όλοι λένε “αυτός είναι ρατσιστής” και κάνουν μεγάλη φασαρία γύρω από αυτό. Επιτέλους ξεπεράστε το!”.
Μάλιστα, ο ίδιος δικαιολόγησε τα κατά καιρούς “περίεργα” λεγόμενα του Τραμπ, υποστηρίζοντας ότι απλώς λέει αυτό που σκέφτεται: “Μερικές φορές αυτά που λέει δεν είναι τόσο καλά. Και μερικές φορές είναι... μπορώ να καταλάβω τι λέει, αλλά δεν συμφωνώ, πάντα μαζί του”. Και συμπλήρωσε: “Στα κρυφά, όλοι έχουν κουραστεί από την πολιτική ορθότητα και το γλείψιμο. Είναι μια γενιά που βρίσκεται διαρκώς σε αμυντική θέση. Βλέπουμε ανθρώπους να κατηγορούν άλλους ανθρώπους πως είναι ρατσιστές. Όταν ήμουν μικρός, αυτά δεν τα έλεγαν ρατσιστικά. Και όταν έκανα το “Grand Torino” ακόμη και οι συνεργάτες μου μού τόνισαν ότι είναι ένα πολύ καλό σενάριο, αλλά ότι είναι πολιτικά ανορθόδοξο. Κι εγώ τους είπα “το ξεκινάμε αμέσως”.
Γιατί θα ψηφίσει Τραμπ; Ο ίδιος εξηγεί: “Η Χίλαρι έχει πει ότι θα ακολουθήσει τα χνάρια του Ομπάμα. Παίζονται παράξενα παιχνίδια και στις δύο πλευρές του διαδρόμου. Η Χίλαρι έχει κάνει πολλά λεφτά με το να είναι πολιτικός. Εγώ παράτησα τα λεφτά για να γίνω πολιτικός”.
Αυτό το οποίο βλέπουμε είναι ότι ο Ίστγουντ δεν έκανε τίποτα άλλο από το να πει τα πράγματα με το όνομά τους, πριν η λαίλαπα της “πολιτικής ορθότητας” έρθει και σαρώσει τα πάντα με την επιβολή της αστυνομίας σκέψης σ' ό,τι δεν συνάδει με τα όσα επιθυμούν οι σύγχρονοι δυνάστες της υφηλίου. Πράγματα απολύτως φυσιολογικά μέχρι πριν από μερικά χρόνια, θεωρούνται πλέον ως “ρατσιστικά” από τους συμπλεγματικούς επίδοξους δεσπότες θελήσεων ολόκληρης της οικουμένης.
Ακόμη και η ταινία “Grand Torino”, της οποίας το σενάριο οι συνεργάτες του Ίστγουντ θεώρησαν ως “πολιτικά ανορθόδοξο”, δίνοντας έτσι το έναυσμα ως αντίδραση στον “βρώμικο Χάρι” να το γυρίσει κινηματογραφική ταινία, απέχει πολύ (πάρα πολύ) από το να χαρακτηριστεί ως “αντιρατσιστική”, καθώς σε αντίθεση με τους αδαείς κριτικούς κινηματογράφου όσοι αντιληφθούν το περιεχόμενό της ουσιαστικά και όχι επιδερμικά θα διαπιστώσουν “κρυφά μηνύματα”, τα οποία θεωρούνται ως... ύποπτα από την “πολιτική ορθότητα”. Ο Ίστγουντ, έχοντας το θάρρος της γνώμης του και χρησιμοποιώντας το κύρος της παγκόσμιας ακτινοβολίας του, είπε τις αλήθειες του. Όσοι περισσότεροι τις αφουγκραστούν τόσο το καλύτερο για όλους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου