Με μια κίνηση που θα κάνει το κεφάλι πολλών καπιταλιστών να εκραγεί αν συνέβαινε αλλού, η Ισλανδία μόλις καταδίκασε τον 26ο τραπεζίτη στη φυλακή για το ρόλο του στην οικονομική κατάρρευση του 2008.
Με δύο ξεχωριστές αποφάσεις, του Ισλανδικού Αρείου Πάγου και του Επαρχιακού Δικαστηρίου του Ρέικιαβικ, πέντε κορυφαίοι τραπεζίτες από την Landsbankinn και την Kaupping – τις δύο μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας – κρίθηκαν ένοχοι για την χειραγώγηση της αγοράς, την υπεξαίρεση, καθώς και την παραβίαση των υποχρεώσεων πίστης. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση για δύο έως πέντε χρόνια. Η μέγιστη ποινή για οικονομικά εγκλήματα στην Ισλανδία είναι έξι χρόνια, παρόλο που το Ανώτατο Δικαστήριοαυτή τη στιγμή άκουσε επιχειρήματα για να εξετάσει την επέκταση ποινών πέραν της μέγιστης.
Μετά το κραχ του 2008, ενώ το Κογκρέσο έδινε στις αμερικανικές τράπεζες $ 700 δις ως TARP bailout («πρόγραμμα ανακούφισης προβληματικών στοιχείων») η Ισλανδία αποφάσισε να πάει σε μια διαφορετική κατεύθυνση και επέτρεψε στην κυβέρνησή της με μια οικονομική εποπτική αρχή να αναλάβει τον έλεγχο των τραπεζών εξαιτίας του χάους που προέκυψε από την κατάρρευσή τους.
Το 2001, η Ισλανδία απελευθέρωσε τον χρηματοπιστωτικό της τομέα, ακολουθώντας την πορεία του πρώην προέδρου Μπιλ Κλίντον. Σε λιγότερο από μια δεκαετία, η Ισλανδία είχε βυθιστεί σε τόσο μεγάλο εξωτερικό χρέος που δεν μπορούσε να αναχρηματοδοτήσει το τραπεζικό σύστημα και κατέρρευσε.
Σχεδόν οκτώ χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση της Ισλανδίας εξακολουθεί να διώκει και να βάζει στη φυλακή τους υπεύθυνους για τη χειραγώγηση της αγοράς που ακρωτηρίασε την οικονομία της. Ακόμα και τώρα, η Ισλανδία εξακολουθεί να πληρώνει τα δάνειά στο ΔΝΤ και σε άλλες χώρες οι οποίες χρειάστηκε να δανειστεί από αυτές προκειμένου να επιβιώσει.
Όταν ο Πρόεδρος της Ισλανδίας, Olafur Ragnar Grimmson ρωτήθηκε πώς η χώρα κατόρθωσε να ανακάμψει από την παγκόσμια οικονομική καταστροφή, ο ίδιος περίφημα απάντησε,
loading...
« Ημασταν αρκετά σοφοί ωστέ να μην ακολουθήσουμε τις παραδοσιακές επικρατούσες ορθοδοξίες του δυτικού οικονομικού κόσμου τα τελευταία 30 χρόνια. Εισάγαμε ελέγχους συναλλάγματος, αφήσαμε τις τράπεζες να καταρρεύσουν, θα παρίχαμε στήριξη στους φτωχούς, και δεν είχαμε εισάγαμε μέτρα λιτότητας, όπως βλέπετε στην Ευρώπη. «
Εν τω μεταξύ, στην Αμερική,ούτε ένα τραπεζικό στέλεχος δεν έχει καταδικαστεί για οικονομικά εγκλήματα που σχετίζονται με το κραχ του 2008.
Με τις αμερικανικές τράπεζες να συγκεντρώνουν πάνω από $ 160 δισεκατομμύρια σε ετήσια κέρδη χωρίς ιδιαίτερες ρυθμίσεις, δεν υπάρχουν τα μέτρα για να αποφευχθεί μια επόμενη οικονομική καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου