Το πείραμα λιτότητας πάει (τώρα) στη Γαλλία

Το πείραμα λιτότητας πάει (τώρα) στη Γαλλία

Δημοσιεύτηκε από Κατερίνα Μενεγάτουστις 01 Απριλίου, 2016σε: Πολιτική, Κόσμος, ΠροτεινόμεναΧωρίς σχόλια

 Print Email

Να αποτρέψουν τα χειρότερα για το παρόν και το μέλλον τους επιχειρούν οι εργαζόμενοι στη Γαλλία που ξεκίνησαν ήδη απεργιακές κινητοποιήσεις.

Οι υποστηρικτές του νεοφιλελευθερισμού παρά την παταγώδη αποτυχία τους σε όλους τους τομείς, συνεχίζουν την καταστροφική τους πολιτική που έχει ως πρώτα και κύρια θύματα τους εργαζόμενους.

Ο πρωθυπουργός Βάλς επιχειρεί να περάσει μέτρα υπέρ της εργοδοσίας με το επιχείρημα ότι θα μειωθεί η ανεργία και θα εξαλειφθούν οι ανισορροπίες που εμποδίζουν την οικονομία της χώρας να βγει από την κατάσταση μηδενικής ανάπτυξης.

Επιχείρημα που δεν ασπάζονται εκπρόσωποι και μέλη των Γαλλικών συνδικάτων.

Ο Φρανσουά Ολάντ που διατηρεί ακόμα χαμηλά ποσοστά αποδοχής σε μια προεκλογική περίοδο μακράς διάρκειας, επιδιώκει να μπει στην τελική ευθεία για την προεκλογική εκλογή, έχοντας αποφέρει κάποιες επιτυχίες στους τομείς της απασχόλησης και της ανάπτυξης.

Όμως, αυτό που έχει καταφέρει μέχρι στιγμής είναι το νομοσχέδιο για τις επίμαχες αλλαγές στα εργασιακά που εμπνεύστηκε ο πρωθυπουργός του και ενέκρινε ο ίδιος να ξεσηκώσει τον κόσμο που βγήκε στους δρόμους, παρά τις απαγορεύσεις που υπάρχουν εξαιτίας των έκτακτων μέτρων που έχουν επιβληθεί μετά το τρομοκρατικό χτύπημα.

Στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Παρίσι ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με πληροφορίες, κάλεσε τον πρόεδρο Ολάντ να μην προχωρήσει στη νομοθέτηση αυτών των αλλαγών, καθώς θα υπονομεύσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Και αυτό γιατί ανησυχεί έντονα ότι στην περίπτωση που περάσουν αυτά τα μέτρα θα έχει χάσει έναν σημαντικό σύμμαχο, όταν θα ξεκινήσουν στη χώρα μας οι διαπραγματεύσεις για τα εργασιακά.

Απότοκο της περίπτωσης να ψηφιστούν τα μέτρα στη Γαλλία θα είναι η δημιουργία προηγούμενου, με την Ελλάδα να βρεθεί μόνη της να αντιμετωπίσει τους δανειστές την περίοδο που θα ανοίξει η συζήτηση για τα εργασιακά θέματα.

Όλοι σχεδόν γνωρίζουμε τις θέσεις των δανειστών συμπεριλαμβανομένου και του ΔΝΤ. Επιδιώκουν αυστηρό νόμο για την κήρυξη απεργίας, απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, περαιτέρω ευέλικτες μορφές απασχόλησης, κ.α.

«Μεταρρυθμίσεις» που κάθε άλλο παρά  καταπολεμούν την μακρόχρονη ανεργία και αυξάνουν την παραγωγικότητα. Πολιτικές που καθυστερούν περαιτέρω την ανάπτυξη που χρειάζονται όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας.