της Όλγας και Τάνυας Γεριτσίδου
Όλοι λένε στις διάφορες συζητήσεις τους ότι «δεν υπάρχει κράτος» όταν αναλύουν ή παραπονιούνται για οποιοδήποτε οικονομικό ή κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα. Δυστυχώς κανείς δεν πιστεύει πραγματικά ότι δεν υπάρχει κράτος. Επισήμως από την Χούντα (και συγκεκριμένα το 1970) και μετά το κράτος σταμάτησε να είναι Κράτος (ασχέτως εάν επρόκειτο για μπανανία ή όχι) και έγινε βιτρίνα της διεθνούς «κόζα νόστρα/ cosa nostra» που βεβαίως λειτουργεί στα ανώτατα επιχειρηματικά κλιμάκια και άλλοτε την έχουμε σε άλλα άρθρα μας ονομάσει καμαρίλα ή ναζιστές του νέου οικονομικού blitzkrieg.
Σε αυτό το άρθρο δεν θα αναλύσουμε γιατί το λέμε τώρα αυτό. Έχουμε ήδη αναλύσει με επαρκή λεπτομέρεια από το 2008 και ιδιαιτέρως το 2010 ακριβώς ποία είναι η τεκμηρίωση για αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Έχοντας πλέον επιβεβαιωθεί περιτράνως, έχοντας προβλέψει από την εποχή Κώστα Καραμανλή μέχρι ακόμα και τα capital controls (χωρίς βεβαίως να τα ονομάζουμε έτσι), προχωρούμε στην τελική ανάλυση-διαπίστωση που πρέπει να έχετε υπ’ όψη εκ των προτέρων για το τι συμβαίνει αυτή την χρονική στιγμή και το αποτέλεσμα που θα σας σερβίρουν εάν δεν προχωρήσετε άμεσα στην ανατροπή που χρειαζόμαστε. Για διευκόλυνση σας όμως και για όσους δεν θυμούνται παραθέτουμε στο τέλος του παρόντος άρθρου μας ορισμένα χαρακτηριστικά άρθρα μας που αναλύουν τους ανωτέρω χαρακτηρισμούς και κάνουν τις προβλέψεις που τώρα είναι πραγματικότητα.
Κάθε μαφία, δηλαδή μια πραγματική «cosa nostra» χρειάζεται βιτρίνες μέσω των οποίων επιδίδεται στις εγκληματικές της πράξεις και το οικονομικό της έγκλημα, ασκώντας ταυτόχρονα μονοπωλιακού τύπου παρακρατική/αντιανθρωπιστική εξουσία και επιβολή.
Η διεθνής οικονομική «cosa nostra» βιτρίνες της έχει τα κράτη, τα οποία τα έχει μετατρέψει σε βιτρίνες μέσω του «μεγάλου κόλπου/colpo grosso» της διεθνούς χρηματοπιστωτικής αγοράς με αποκορύφωμα τις συμφωνίες Βασιλεία Ι & ΙΙ όπου επήλθε η ταφόπλακα των πραγματικών δυνάμεων προσφοράς και ζήτησης και άρα ο θάνατος της υγιούς ελεύθερης αγοράς και συνεπώς ο θάνατος του Καπιταλισμού με τον ίδιο άδοξο τρόπο που σκοτώθηκε και ο Κομμουνισμός.
Και είναι βιτρίνα κάθε κράτος που επενδύει τα αποθεματικά των ασφαλιστικών του ταμείων σε Αμοιβαία Κεφάλαια (ΑΚ) τα οποία δεν διέπονται πλέον από τους παλιούς όρους του 1940’s Investment Company Act περί ασυμβιβάστου των διαχειριστών έναντι των επενδυτών σε ΑΚ που είχε θεσμοθετηθεί κατόπιν της ιλιγγιώδους και καθολικής καταστροφής λόγω ΑΚ του Αμερικανικού Κράχ του 1929, που επιτρέπει στις βασικές εταιρείες υποδομών του να δανείζονται ανεξέλεγκτα με επαχθή επιτόκια και που δέχεται να υποταγεί στις αυθαίρετες και με ασυλία προσταγές επένδυσης κάποιων ανωνύμων εταιρειών υπό τον έλεγχο αυτής της «cosa nostra» με αποτέλεσμα να κλέβεται όλο το πραγματικό χρήμα του Λαού και να υποδουλώνεται /ξεπουλιέται γή, ύδωρ και ψυχή χωρίς το κράτος να έχει εξουσία να σταματήσει αυτή την διαδικασία.
Στην περίπτωση της Ελλάδας (γιατί το φαινόμενο είναι παγκόσμιο και προέρχεται από αλλοδαπά κέντρα εξουσίας που δεν είναι το αντικείμενο μας στο παρόν άρθρο, αλλά με τα οποία θα ασχοληθούμε προσεχώς) αυτό ξεκινάει επίσημα/καθολικά και με το σύνολο των ανωτέρω προδιαγραφών με επιμέλεια της Χούντας του Παπαδόπουλου και το Νομοθετικό Διάταγμα 608/70, με την εισαγωγή των ΑΚ.
Ακολουθεί όργιο κερδοσκοπίας και υπερδανεισμού, εμμέσως αλλά σαφώς με πλήρη προστασία του Κεφαλαίου όπου η Χούντα έδινε αφειδώς και ‘συνταγματικώς’ (βάσει του συντάγματος της του 1968) γή, χρηματοδότηση και εγγυήσεις, πολλές φορές χωρίς να παραλαμβάνει το συμφωνηθέν έργο, με εγγύηση αποσβέσεων του έργου υπέρ των εργολάβων που κατέστησε την Χώρα μας χρεωμένη ενώ προπαγάνδιζε ότι δήθεν είχε μηδέν χρέος (βλέπε Σκάνδαλα ΔΕΗ,MacDonald-Εγνατία οδός, Σύμβαση Litton, Esso Pappas, κ.π.ά.).
Πολλοί ‘αυτοδημιούργητοι’ μεγιστάνες/μεγαλοεπιχειρηματίες δημιουργήθηκαν επί Χούντας και αναπτύχθηκαν ξεσαλώνοντας στην αισχροκέρδεια τους εις βάρος του Κράτους και του Λαού επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όπως οι Λάτσης, Εμφιετζόγλου, Κούμπας, Κοντομηνάς, Βγενόπουλος, Κορρές, Κόκκαλης, Μπόμπολας, Ψωμιάδης, Βαρδινογιάννης, Μυτιληναίος, και πολλοί άλλοι που έδρασαν και δρούν ως πλυντήρια ξεπλύματος των κλεμμένων χρημάτων του Δημοσίου, δηλαδή του Λαού που φοροδοτεί και εισφοροδοτεί και παράγει. ‘Όχι φυσικά μόνο για λογαριασμό τους αλλά ως πράκτορες της διεθνούς αυτής «cosa nostra», στην οποία και λογοδοτούν και στην οποία οφείλουν την κάθετη και σκανδαλωδώς προσωποπαγή άνευ ίχνος ανταγωνισμού, ορίων και ελέγχου ανέλκυση τους.
Την σκυτάλη παρέλαβε η Δεξιά των Κωνσταντίνου Καραμανλή/Ράλλη/Αβέρωφ και λοιπά σόγια, μετά το ΠΑΣΟΚ των Ανδρέα Παπανδρέου/Σημίτη/Γιώργου Παπανδρέου/Ε. Βενιζέλου με εναλλάξ παρεμβάσεις της Ν.Δ. των Κ. Μητσοτάκη/Κώστα Καραμανλή/Α. Σαμαρά για να φτάσουμε στο αποκορύφωμα της ασυδοσίας και της έξαρσης της λειτουργίας του κράτους-βιτρίνα με τον ΣΥΡΙΖΑ του Α. Τσίπρα.
Ο μόνος σκοπός του κράτους βιτρίνα είναι η απομύζηση του Λαού και των αποθεματικών και Δημοσίων κεφαλαίων που συγκεντρώνονται από το αίμα του (φόρους, εισφορές, τέλη, εσωτερικό δανεισμό κράτους, κλπ), υποδομών, δημοσίων επιχειρήσεων, γαιών, και άλλων πόρων και η σώρευση του πλούτου αυτού στις δεξαμενές της διεθνούς αυτής «cosa nostra».
Και όταν στραγγιστεί και η τελευταία ρανίδα πλούτου του Λαού/Χώρας, που σηματοδοτεί και την αλλαγή της πολιτικής κατάστασης/σκηνής, τα εργαλεία της βιτρίνας προσχηματικά ‘χρεωκοπούν’ μαζί με το κράτος-βιτρίνα για να συμπεριληφθούν ως δήθεν θύματα μαζί με τα πραγματικά θύματα-Πολίτες του κράτους βιτρίνα και θα σταθούν στην πρώτη γραμμή για να λάβουν τις αποζημιώσεις της ‘καταστροφής’ που οι ίδιοι προκάλεσαν, εξαφανίζοντας και τα στοιχεία του εγκλήματος τους ενώ κρατούν και όλο τον πλούτο που παρανόμως και εγκληματικώς απέκτησαν.
Για αυτό παρατηρούμε την ‘χρεωκόπηση’ της μίας μετά την άλλη κρατικοδίαιτης/διαπλεκόμενης εταιρείας που πολλές φορές ομολογεί και ανοιχτά ότι χρεωκοπεί ή παραπαίει διότι δεν υπάρχει άλλο κρατικό χρήμα για αυτήν (βλέπε περίπτωση Εμφιετζόγλου) με πρωτοστατούντες φυσικά τους διάφορους ‘τραπεζίτες’.
Για αυτό και η μόνη μέχρι στιγμής Χώρα που έχει αρχίσει έμπρακτα να σταματάει να παίζει αυτό το κόλπο (για να επιδοθεί στο επόμενο) είναι οι ΗΠΑ μέσω του Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act του 2010 για την απαγόρευση του Bail-Out των τραπεζών και των μεγάλων ομίλων (δηλαδή, των ανακεφαλαιοποιήσεων) την στιγμή που στην Ελλάδα δεν διανοείται κανείς ούτε να το ψελλίσει.
Αυτό είναι ένα κόλπο που η διεθνής «cosa nostra» έχει ξανακάνει μετά τα τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε είχαν τολμήσει να δώσουν όνομα στον εαυτό τους και να δείξουν εμφανώς τις προθέσεις τους : ο λόγος φυσικά για τους «Χιτλερικούς Ναζί». Όταν απέτυχαν να επιβληθούν επίσημα με την βία και τον τραμπουκισμό, κατέφυγαν άμεσα στην ενεργοποίηση του Plan B, δηλαδή τον έλεγχο των χωρών της υφηλίου μετατρέποντας τες σε βιτρίνες μιας απέραντης χρηματοπιστωτικής κατοχής όπου το χρήμα των Λαών της Υφηλίου δεν υπακούει πλέον σε οποιονδήποτε κανόνα προσφοράς/παραγωγής, ζήτησης/κατανάλωσης και ορίων επενδύσεων (όπως έστω και μερικώς είχε επιβάλει το σύστημα Ισοτιμιών Bretton-Woods, άσχετα αν αποτέλεσε την κερκόπορτα για την τωρινή κατάσταση επί Νίξον και είχε γίνει ο υποδόριος τρόπος μεταβίβασης της Ηγεμονίας της Υφηλίου από του Χιτλερικούς Ναζί στις ΗΠΑ).
Η «cosa» δηλαδή της διεθνούς «cosa nostra» δεν είναι άλλη από τον «Ναζισμό» που δεν υπακούει ούτε στον Καπιταλισμό ούτε στον Κομουνισμό ούτε στον Σοσιαλισμό αλλά είναι η καθεστωτική έκφραση της μαφίας η οποία αυτή την στιγμή χρησιμοποιεί εργαλεία που δημιούργησε για αυτό τον σκοπό όπως την Moody’s & Standard and Poor’s (βλέπε Βασιλεία Ι & ΙΙ), τον ‘θεσμό’ των Αμοιβαίων Κεφαλαίων (ΑΚ) και τον μοχλό απορρύθμισης των εγχωρίων/εντοπίων αγορών μέσω του ΔΝΤ.
Αυτή η μαφία των Ναζί της Υφηλίου δεν φεύγει με ευχολόγια, εκλογές, οικουμενικές, δημοψηφίσματα, διαδηλώσεις, και άλλα τέτοια. Αντιθέτως, σχεδιάζει να παραμείνει σε παραλλαγή έχοντας μεταλλάξει ακόμα μια φορά το προσωπείο και τις ταμπέλες της για ακόμα έναν κύκλο εξαπάτησης του Λαού προς εξανδραποδισμό και αφαίμαξης του.
Η απόδειξη έγκειται όχι μόνο στα έργα και ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ αλλά κυρίως στις απανωτές χρεωκοπίες, και ‘κλεισίματα’/μεταφορές σε άλλες χώρες εταιρειών το οποίο έχει στόχο και συνεπάγεται ‘κουκούλωμα’ και εξαφάνιση κάθε ενοχοποιητικού στοιχείου αλλά και δυνατότητα νομικής απαιτήσεως για επαναφορά των αποκτηθέντων μέσω κερδοσκοπίας, αθέμιτου πλουτισμού, αθέμιτου ανταγωνισμού λόγω πελατειακών σχέσεων και κυκλωμάτων και απάτης κεφαλαίων και περιουσιών.
Οι μαφιόζοι μία γλώσσα και πραγματικότητα καταλαβαίνουν : αυτήν του νόμου του δυνατού, και ο δυνατός είναι αυτός που μπορεί να διαχειρισθεί και να καθυποτάξει τον αντίπαλο με τον τρόπο/ μέθοδο που χρησιμοποιεί, την Βία και μάλιστα την ωμή βία.
Άρα να έχετε υπ’ όψη ότι αν θέλετε ανατροπή δεν θα σας την κάνει κανένας αντιπρόσωπος και μάλιστα από την «cosa nostra» και τα ανδράποδα της/τους προσκυνημένους της/τους σπασμένους από αυτήν.
Εσείς θα την κάνετε σπάζοντας την κυριολεκτικά στο ξύλο διότι είναι άνομοι και άναρχοι και το ξύλο/ο φόβος για την ζωή τους είναι το μόνο που καταλαβαίνουν.
Και μετά δεν θα ξαναβάλετε αντιπροσώπους να σας διαφεντεύουν και να τζογάρουν εν αγνοία σας τα ποτισμένα στο αίμα και τον ιδρώτα σας λεφτά σας και λεφτά των πατεράδων και των παιδιών σας (θα μιλήσουμε για αυτό στο άρθρο μας για το ασφαλιστικό) στο διεθνές καζίνο τους που ονομάζουν «χρηματαγορές».
Εσείς θα κυβερνάτε αυτοπροσώπως ο κάθε ένας με ένα σύστημα διακυβέρνησης ΑμεσοΔημοκρατικό σαν και αυτό του «Ανθρωποκεντρισμού» που θα σας παρουσιάσουμε (για να δείτε ότι γίνεται πρακτικά και απλά) ώστε να μην μπορέσει ποτέ ξανά ο μαφιόζος να μπεί στην Χώρα και στην τσέπη σου και να διατάζει τον αργό ή ακαριαίο οικονομικό ή φυσικό σου θάνατο.
ΠΗΓΕΣ-ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ :
- Οικονομικές Σχέσεις και Μηχανισμοί κατά την Διάρκεια της Δικτατορίας του Μ. Λυμπεράτου
- Ασπίς, τεράστιο Σκάνδαλο!- Ένα συνταρακτικό ντοκουμέντο που αποκαλύπτει την ληστεία των Ελλήνων Πολιτών του Θ. Αναγνωστόπουλου
- Τράπεζα της Ελλάδος, του Ν. Καρατσώρη
- Σύντομο χρονικό του δανεισμού του Ελληνικού Κράτους από το 1821 μέχρι σήμερα, του Δ. Μαργαρίτη
- Το πρώτο ηχηρό κανόνι του 2016: μαύρη τρύπα εκατομμυρίων από θαλασσοδάνεια της MARFIN από το Κουτί της Πανδώρας
- Το «κατηγορώ» του Προδρόμου Εμφιετζόγλου, του Δημήτρη Δελεβέγκου
- Γιατί η Τρόϊκα θέλει να αφανιστεί η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα;, του Άγη Βερούτη
- Δικά μας άρθρα 2008-2010 (με χρονική σειρά):
Εκτύπωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου