Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2024

ΜΕ ΕΝΤ@ΛΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Η ΕΙΣΒ@ΛΗ ΥΠΗΚ@ΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΙΘΑΓΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΓΙΑ ΔΗΘΕΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚ@ΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.

 



Κανονισμός (ΕΕ) 2024/1350 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024, για τη θέσπιση Πλαισίου της Ένωσης για την Επανεγκατάσταση και την Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1147


European flag

Επίσημη Εφημερίδα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EL

Σειρά L


2024/1350

22.5.2024

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2024/1350 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 14ης Μαΐου 2024

για τη θέσπιση Πλαισίου της Ένωσης για την Επανεγκατάσταση και την Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1147

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 78 παράγραφος 2 στοιχεία δ) και ζ),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Μετά τη διαβίβαση του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Στα συμπεράσματα του της 10ης Οκτωβρίου 2014 σχετικά με τη «Λήψη μέτρων για καλύτερη διαχείριση των μεταναστευτικών ρευμάτων», το Συμβούλιο αναγνώρισε ότι λαμβανομένων υπόψη των προσπαθειών των κρατών μελών που επηρεάζονται από τις μεταναστευτικές ροές, το σύνολο των κρατών μελών θα πρέπει να συνεισφέρει στην επανεγκατάσταση με δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο.

(2)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στην πλήρη και συνολική εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών, της 28ης Ιουλίου 1951, περί της νομικής καταστάσεως των προσφύγων, όπως συμπληρώθηκε από το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης της 31ης Ιανουαρίου 1967 («Σύμβαση της Γενεύης»).

(3)

Θα πρέπει να θεσπιστεί Πλαίσιο της Ένωσης για την Επανεγκατάσταση και την Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους («Πλαίσιο της Ένωσης»), το οποίο θα συμπληρώνει άλλες νόμιμες οδούς. Το Πλαίσιο της Ένωσης θα πρέπει να παρέχει στους πλέον ευάλωτους υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς που χρήζουν διεθνούς προστασίας πρόσβαση σε βιώσιμη λύση, σύμφωνα με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο.

(4)

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2016 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ) απηύθυνε έκκληση στα κράτη να αναβαθμίσουν τις προσπάθειες επανεγκατάστασης και εξέτασε το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου πλαισίου απόκρισης για τους πρόσφυγες, εντός του οποίου τα κράτη επιδιώκουν την παροχή θέσεων επανεγκατάστασης και άλλων νόμιμων οδών σε βαθμό που θα επιτρέπει την κάλυψη των ετήσιων αναγκών επανεγκατάστασης που προσδιορίζονται από τον Ύπατο Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (ΥΑΗΕΠ). Στο Παγκόσμιο Σύμφωνο για τους Πρόσφυγες που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση των ΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 2018 προβλέπεται ότι θα επιδιωχθεί η συνεισφορά των κρατών σε εθελοντική βάση για τον καθορισμό ή τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής, του μεγέθους και της ποιότητας των προγραμμάτων επανεγκατάστασης.

(5)

Στην ανακοίνωση της 13ης Μαΐου 2015 σχετικά με το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Δράσης για τη Μετανάστευση, η Επιτροπή επεσήμανε την ανάγκη κοινής προσέγγισης για τη χορήγηση προστασίας στα εκτοπισμένα πρόσωπα που χρήζουν διεθνούς προστασίας μέσω επανεγκατάστασης.

(6)

Στη σύστασή της προς τα κράτη μέλη, της 8ης Ιουνίου 2015, σχετικά με ένα ευρωπαϊκό σύστημα επανεγκατάστασης, η Επιτροπή συνέστησε ότι, η επανεγκατάσταση θα πρέπει να βασίζεται σε δίκαιη κλείδα κατανομής. Τη σύσταση ακολούθησαν τα συμπεράσματα των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, συνελθόντων στο πλαίσιο του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 2015, σχετικά με την επανεγκατάσταση, μέσω πολυμερών και εθνικών συστημάτων, 22 504 προσώπων τα οποία έχρηζαν σαφώς διεθνούς προστασίας. Οι θέσεις επανεγκατάστασης κατανεμήθηκαν μεταξύ των κρατών μελών και της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν, της Νορβηγίας και της Ελβετίας, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που ορίζονται στο παράρτημα των εν λόγω συμπερασμάτων.

(7)

Στις 15 Δεκεμβρίου 2015 η Επιτροπή απηύθυνε σύσταση προς τα κράτη μέλη και τα συνδεδεμένα κράτη για ένα εθελοντικό πρόγραμμα εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους με την Τουρκία, συνιστώντας τα συμμετέχοντα κράτη να δέχονται πρόσωπα που έχουν εκτοπιστεί λόγω της σύγκρουσης στη Συρία και τα οποία χρήζουν διεθνούς προστασίας.

(8)

Στην ανακοίνωση της, της 6ης Απριλίου 2016 με τίτλο «Μεταρρύθμιση του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου και προώθηση των νόμιμων οδών προς την Ευρώπη», η Επιτροπή ανήγγειλε ότι θα υπέβαλλε πρόταση για διαρθρωμένο σύστημα επανεγκατάστασης το οποίο θα αποτελέσει το πλαίσιο πολιτικής της Ένωσης για την επανεγκατάσταση και θα παράσχει μια κοινή προσέγγιση για την ασφαλή και νόμιμη άφιξη στην Ένωση των προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας.

(9)

Στο ψήφισμά του, της 12ης Απριλίου 2016, σχετικά με την κατάσταση στη Μεσόγειο και την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της ΕΕ όσον αφορά τη μετανάστευση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τόνισε την ανάγκη για ένα μόνιμο πρόγραμμα επανεγκατάστασης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο να παρέχει τη δυνατότητα επανεγκατάστασης ουσιαστικού αριθμού προσφύγων, λαμβανομένου υπόψη του συνολικού αριθμού προσφύγων που αναζητούν προστασία στην Ένωση.

(10)

Στις 27 Σεπτεμβρίου 2017 η Επιτροπή απηύθυνε σύσταση προς τα κράτη μέλη σχετικά με την προώθηση νόμιμων οδών για τα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας. Σε απάντηση στη σύσταση αυτή, τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να διαθέσουν 50 039 θέσεις επανεγκατάστασης.

(11)

Με βάση τις υφιστάμενες πρωτοβουλίες, και λαμβανομένης υπόψη της υφιστάμενης διεθνούς αρχιτεκτονικής, θα πρέπει να διαμορφωθεί ένα σταθερό και αξιόπιστο πλαίσιο της Ένωσης για την εισδοχή υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών που χρήζουν διεθνούς προστασίας, το οποίο θα εφαρμόζεται σύμφωνα με Σχέδιο της Ένωσης για την Επανεγκατάσταση και την Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους («Σχέδιο της Ένωσης»), το οποίο θα πρέπει να σέβεται πλήρως όσα έχουν αναφέρει συγκεκριμένα τα κράτη μέλη ως προς τις δεσμεύσεις τους.

(12)

Το Πλαίσιο της Ένωσης θα πρέπει να εντάσσεται στο πλαίσιο των διεθνών προσπαθειών επανεγκατάστασης και εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους. Η συμβολή του Πλαισίου της Ένωσης στην κάλυψη των παγκόσμιων αναγκών επανεγκατάστασης και εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους αναμένεται να βοηθήσει στην ενίσχυση της εταιρικής σχέσης της Ένωσης με τρίτες χώρες, με στόχο να επιδειχθεί αλληλεγγύη με τις χώρες στις περιοχές στις οποίες έχει εκτοπιστεί μεγάλος αριθμός προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας, συμβάλλοντας στην άμβλυνση της πίεσης που υφίστανται οι εν λόγω χώρες, ενισχύοντας την ικανότητα των εν λόγω χωρών να βελτιώσουν τις συνθήκες υποδοχής και παροχής διεθνούς προστασίας και μειώνοντας τις αντικανονικές και επικίνδυνες περαιτέρω μετακινήσεις υπηκόων τρίτων χωρών και ανιθαγενών που χρήζουν διεθνούς προστασίας, στο πλαίσιο της μετανάστευσης.

(13)

Προκειμένου να ενισχυθεί η αύξηση των προσπαθειών επανεγκατάστασης και εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους και να μειωθούν οι αποκλίσεις μεταξύ των εθνικών πρακτικών και διαδικασιών επανεγκατάστασης, θα πρέπει να προβλεφθούν κοινή διαδικασία μαζί με κοινά κριτήρια επιλεξιμότητας και λόγους άρνησης της εισδοχής, καθώς και κοινές αρχές σχετικά με το καθεστώς το οποίο θα χορηγείται στα πρόσωπα που γίνονται δεκτά.

(14)

Η κοινή διαδικασία εισδοχής θα πρέπει να βασίζεται στην υφιστάμενη εμπειρία και τα πρότυπα των κρατών μελών και, κατά περίπτωση, του ΥΑΗΕΠ, όσον αφορά την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους.

(15)

Η εισδοχή μελών της οικογένειας υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος, ή πολιτών της Ένωσης, δεν θα πρέπει να θίγει τα δικαιώματα που ορίζονται στην οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου (4), στην οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) ή στο εθνικό δίκαιο σχετικά με την οικογενειακή επανένωση. Συνεπώς, η ως άνω εισδοχή θα πρέπει να επικεντρώνεται στα μέλη της οικογένειας τα οποία δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των εν λόγω οδηγιών ή του συναφούς εθνικού δικαίου ή δεν μπορούν να επανενωθούν με τις οικογένειές τους για άλλους λόγους.

(16)

Για να διασφαλιστεί η οικογενειακή ενότητα, όλα τα μέλη της οικογένειας για τα οποία ένα κράτος μέλος προτίθεται να προβεί σε διαδικασία εισδοχής, τα οποία είναι επιλέξιμα και για τα οποία δεν συντρέχουν οι λόγοι άρνησης θα πρέπει, κατά κανόνα και στο μέτρο του δυνατού, να γίνονται δεκτά μαζί. Σε περίπτωση που αυτό δεν είναι δυνατόν, τα εναπομένοντα μέλη της οικογένειας που δεν έγιναν δεκτά θα πρέπει να γίνονται δεκτά το συντομότερο δυνατόν σε μεταγενέστερο στάδιο. Κατά τον καθορισμό των παραμέτρων μιας συγκεκριμένης οικογένειας από την οποία εξαρτάται υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής, όπως αναφέρεται στον παρόντα κανονισμό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναγνωρίζουν ότι οι μακρινοί συγγενείς μπορεί να αποτελούν την τελευταία γραμμή άμυνας για πρόσωπα που βασίζονται αποκλειστικά στην οικογένεια για επιβίωση, ψυχολογική υποστήριξη και συναισθηματική φροντίδα.

(17)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να επιλέγουν για ποιους θα προβαίνουν σε διαδικασία εισδοχής, μεταξύ άλλων, με βάση εκτιμήσεις σχετικά με τη σύνθεση της οικογένειας. Κατά την επιλογή αυτή, τα κράτη μέλη θα πρέπει να τηρούν την αρχή της οικογενειακής ενότητας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να απαιτούν από τους υπηκόους τρίτων χωρών ή τους ανιθαγενείς να αποδεικνύουν την ύπαρξη οικογενειακής σχέσης.

(18)

Η έννοια του κινδύνου για τη δημόσια υγεία νοείται ως ασθένεια δυνάμενη να προσλάβει χαρακτήρα επιδημίας, κατά την έννοια του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

(19)

Η διαδικασία εισδοχής αποτελείται από τα ακόλουθα στάδια: παραπομπή, κατά περίπτωση, ταυτοποίηση, καταγραφή, αξιολόγηση και απόφαση περί εισδοχής, καθώς και, σε περίπτωση επανεγκατάστασης, απόφαση για τη χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας ή, σε περίπτωση εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, απόφαση για τη χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας ή ανθρωπιστικού καθεστώτος βάσει εθνικού δικαίου.

(20)

Θετική απόφαση περί εισδοχής σημαίνει ότι πρόσωπο για το οποίο κράτος μέλος προέβη σε διαδικασία εισδοχής με σκοπό την επανεγκατάσταση ή τη εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους έχει γίνει δεκτό από το κράτος μέλος που κατέληξε στην εν λόγω απόφαση. Αρνητική απόφαση περί εισδοχής σημαίνει ότι η εισδοχή ενός τέτοιου προσώπου δεν έχει γίνει δεκτή από το οικείο κράτος μέλος.

(21)

Πριν από τη χορήγηση διεθνούς προστασίας, θα πρέπει να διενεργείται πλήρης αξιολόγηση των αναγκών διεθνούς προστασίας του υπηκόου τρίτης χώρας ή του ανιθαγενούς.

(22)

Σε περίπτωση εισδοχής έκτακτης ανάγκης, η αξιολόγηση των προϋποθέσεων εισδοχής που ορίζονται βάσει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να επισπεύδεται. Η εισδοχή έκτακτης ανάγκης δεν θα πρέπει απαραιτήτως να συνδέεται με τις περιοχές ή τις τρίτες χώρες από τις οποίες θα επιτρέπεται εισδοχή σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. Όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνονται να προσφέρουν θέσεις για περιπτώσεις εισδοχής έκτακτης ανάγκης.

(23)

Η διαδικασία εισδοχής θα πρέπει να ολοκληρώνεται το συντομότερο δυνατόν, ενώ θα πρέπει παράλληλα να διασφαλίζεται ότι τα κράτη μέλη διαθέτουν επαρκή χρόνο για τη σωστή εξέταση κάθε περίπτωσης. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξασφαλίζουν ότι ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής για τον οποίο έχουν καταλήξει σε θετική απόφαση περί εισδοχής εισέρχεται στην επικράτειά τους το αργότερο εντός δώδεκα μηνών από την ημερομηνία της σχετικής απόφασης.

(24)

Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα προσώπων στα οποία έχει χορηγηθεί διεθνής προστασία ή εθνικό ανθρωπιστικό καθεστώς σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να αποθηκεύονται για πέντε έτη από την ημερομηνία καταγραφής σε εθνικό επίπεδο. Η εν λόγω περίοδος πέντε ετών θα πρέπει να θεωρείται επαρκής για τους σκοπούς της διαδικασίας εισδοχής, καθώς η πλειονότητα των προσώπων αυτών θα έχει διαμείνει για πολλά έτη εντός της Ένωσης και θα έχει αποκτήσει την ιθαγένεια κράτους μέλους. Δεδομένου ότι στους υπηκόους τρίτων χωρών ή στους ανιθαγενείς στους οποίους κατά τη διάρκεια των τριών ετών πριν από την εισδοχή απαγορεύθηκε η εισδοχή σε κράτος μέλος επειδή υπήρχαν βάσιμοι λόγοι να θεωρηθεί ότι θα αποτελούσαν κίνδυνο για την κοινωνία, τη δημόσια τάξη, την ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία του κράτους μέλους που εξετάζει τον φάκελο εισδοχής, ή επειδή έχει εκδοθεί καταχώριση στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν ή σε εθνική βάση δεδομένων κράτους μέλους με σκοπό την άρνηση εισόδου, θα πρέπει να απαγορευθεί η εισδοχή σε άλλο κράτος μέλος δυνάμει του παρόντος κανονισμού, τα δεδομένα τους θα πρέπει να αποθηκεύονται για περίοδο τριών ετών από την ημερομηνία κατά την οποία προέκυψε η αρνητική τελική απόφαση περί εισδοχής. Δεδομένου ότι, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, ενδέχεται να απαγορευτεί η εισδοχή σε υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι κατά τη διάρκεια των τριών ετών πριν από την εισδοχή δεν έχουν δώσει ή έχουν ανακαλέσει τη συγκατάθεσή τους να γίνουν δεκτοί σε συγκεκριμένο κράτος μέλος, τα δεδομένα θα πρέπει να αποθηκεύονται για περίοδο τριών ετών από την ημερομηνία διακοπής. Η περίοδος αποθήκευσης θα πρέπει να συντέμνεται σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις όταν δεν είναι απαραίτητο να διατηρούνται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς θα πρέπει να διαγράφονται αμέσως και μόνιμα μόλις το εν λόγω πρόσωπο αποκτήσει την ιθαγένεια κράτους μέλους.

(25)

Δεν υφίσταται δικαίωμα για αίτηση εισδοχής ή για να γίνει ένα πρόσωπο δεκτό από κράτος μέλος. Επιπλέον, δεν υφίσταται υποχρέωση των κρατών μελών να δεχθούν ένα πρόσωπο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

(26)

Η επανεγκατάσταση θα πρέπει να αποτελεί τον πρωταρχικό τρόπο εισδοχής και να συμπληρώνεται από την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους και την εισδοχή έκτακτης ανάγκης, κατά περίπτωση, για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων περιστάσεων.

(27)

Στόχος του Πλαισίου της Ένωσης θα πρέπει να είναι να επιτευχθεί η συμβολή όλων των κρατών μελών στην εφαρμογή του Σχεδίου της Ένωσης και η αναβάθμιση των προσπαθειών που καταβάλλουν για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους, με σκοπό τη σημαντική συμβολή στην κάλυψη των Παγκόσμιων Αναγκών για Επανεγκατάσταση, ιδίως σε επείγουσες περιπτώσεις.

(28)

Προς τον σκοπό αυτό, το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1147 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), θα πρέπει να παρέχει στοχευμένη συνδρομή υπό μορφή χρηματοοικονομικών κινήτρων για κάθε πρόσωπο που γίνεται δεκτό σύμφωνα με το Πλαίσιο της Ένωσης, καθώς και για ενέργειες με στόχο τη δημιουργία κατάλληλων υποδομών και υπηρεσιών για την εφαρμογή του Πλαισίου της Ένωσης.

(29)

Ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο («Οργανισμός για το Άσυλο»), που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2303 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), θα πρέπει να υποστηρίζει τα κράτη μέλη, κατόπιν αιτήματός τους και σύμφωνα με την εντολή του, στην εφαρμογή του Πλαισίου της Ένωσης, για παράδειγμα παρέχοντάς τους συνδρομή για την εφαρμογή ορισμένων στοιχείων της διαδικασίας εισδοχής, καθώς και συντονίζοντας την τεχνική συνεργασία μεταξύ τους και διευκολύνοντας την κοινή χρήση υποδομών μεταξύ τους.

(30)

Θα πρέπει να προωθηθεί η ανταλλαγή ορθών πρακτικών μεταξύ φορέων επανεγκατάστασης και εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους στα σχετικά φόρουμ, μεταξύ άλλων, στις διαβουλεύσεις για την επανεγκατάσταση και τις συμπληρωματικές οδούς.

(31)

Προκειμένου να εξασφαλιστούν ενιαίοι όροι για την εφαρμογή του Πλαισίου της Ένωσης, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές εξουσίες στο Συμβούλιο για τη θέσπιση και την τροποποίηση του διετούς Σχεδίου της Ένωσης, τον καθορισμό του συνολικού αριθμού των προσώπων που γίνονται δεκτά και την αναφορά του τμήματος του αριθμού αυτού που προορίζεται για επανεγκατάσταση, εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους και εισδοχή έκτακτης ανάγκης, των λεπτομερειών σχετικά με τη συμμετοχή των κρατών μελών στο Σχέδιο της Ένωσης και τις συνεισφορές τους στον συνολικό αριθμό των προσώπων που γίνονται δεκτά, περιγραφής της συγκεκριμένης ομάδας ή ομάδων προσώπων στις οποίες θα πρέπει να εφαρμόζεται το Σχέδιο της Ένωσης, και για τον καθορισμό των περιοχών ή των τρίτων χωρών από τις οποίες θα επιτρέπεται εισδοχή.

(32)

Η ανάθεση των εν λόγω εκτελεστικών εξουσιών στο Συμβούλιο δικαιολογείται επειδή οι συγκεκριμένες εκτελεστικές εξουσίες σχετίζονται με τις εθνικές εκτελεστικές αρμοδιότητες που αφορούν την εισδοχή υπηκόων τρίτων χωρών στην επικράτεια των κρατών μελών.

(33)

Οι τροποποιήσεις του Σχεδίου της Ένωσης για την αντιμετώπιση νέων περιστάσεων μπορούν να περιλαμβάνουν συνεισφορές σε νέες περιοχές ή τρίτες χώρες που σέβονται πλήρως τις αναφορές, σε εθελοντική βάση, των κρατών μελών στην Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου για την Επανεγκατάσταση και την Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους («Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου») μέσω της ανακατανομής των υφιστάμενων ή νέων συνεισφορών.

(34)

Οι εν λόγω εκτελεστικές εξουσίες θα πρέπει να ασκούνται κατόπιν πρότασης της Επιτροπής σχετικά με τον συνολικό αριθμό των προσώπων που θα γίνονται δεκτά και τον καθορισμό των περιοχών ή τρίτων χωρών από τις οποίες θα επιτρέπεται εισδοχή με πλήρη σεβασμό των αναφορών, σε εθελοντική βάση, των κρατών μελών, πριν από την υποβολή της πρότασης στην Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου. Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλλει την πρότασή της για το Σχέδιο της Ένωσης ταυτόχρονα με την πρότασή της για το σχέδιο ετήσιου προϋπολογισμού της Ένωσης κατά το έτος που προηγείται της διετούς περιόδου κατά την οποία πρόκειται να εφαρμοστεί το Σχέδιο της Ένωσης. Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλλει την πρότασή της για τροποποίηση του Σχεδίου της Ένωσης ταυτόχρονα με την αντίστοιχη πρόταση για το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού, όταν απαιτείται. Το Συμβούλιο θα πρέπει να επιδιώκει να εγκρίνει την πρόταση εντός δύο μηνών.

(35)

Οι διατάξεις σχετικά με το περιεχόμενο της διεθνούς προστασίας που περιλαμβάνονται στο κεκτημένο για το άσυλο θα πρέπει να αρχίσουν να ισχύουν από τη στιγμή κατά την οποία πρόσωπα που έχουν γίνει δεκτά και στα οποία χορηγείται διεθνής προστασία φθάνουν στην επικράτεια των οικείων κρατών μελών ή από τη στιγμή κατά την οποία χορηγείται στα πρόσωπα αυτά διεθνής προστασία, εφόσον η διεθνής προστασία χορηγείται αφού το ενδιαφερόμενο πρόσωπο φθάσει στην επικράτεια του κράτους μέλους.

(36)

Η ενσωμάτωση των προσώπων που γίνονται δεκτά στην κοινωνία υποδοχής τους είναι σημαντική για την επιτυχή διαδικασία εισδοχής. Τα πρόσωπα που γίνονται δεκτά θα πρέπει να έχουν την ίδια πρόσβαση στα μέτρα ένταξης με αυτή των δικαιούχων διεθνούς προστασίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1347 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8). Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να απαιτούν τη συμμετοχή σε τέτοιου είδους μέτρα ένταξης, μόνο εφόσον τα εν λόγω μέτρα είναι εύκολα προσβάσιμα, διαθέσιμα και δωρεάν. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να προσφέρουν, όπου κρίνεται εφικτό, τη δυνατότητα συμμετοχής σε προαναχωρησιακό πρόγραμμα προσανατολισμού σε υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς. Στο πλαίσιο τέτοιου προγράμματος μπορούν να παρέχονται, μεταξύ άλλων, πληροφορίες σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, μαθήματα γλώσσας και πληροφορίες σχετικά με την κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική κατάσταση στο κράτος μέλος. Οι εν λόγω πληροφορίες μπορούν επίσης να παρέχονται μετά την είσοδο στο έδαφος του οικείου κράτους μέλους ή να περιλαμβάνονται σε μέτρα ένταξης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ευπάθειες του προσώπου που γίνεται δεκτό. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να είναι σε θέση να αναπτύξουν προγράμματα προσανατολισμού μετά την άφιξη, προσαρμοσμένα στις ανάγκες των προσώπων που γίνονται δεκτά, προκειμένου να παρέχουν στα εν λόγω πρόσωπα καθοδήγηση, ιδίως όσον αφορά την εκμάθηση της γλώσσας του κράτους μέλους υποδοχής, την εκπαίδευση και την πρόσβαση στην αγορά εργασίας, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις ιδιαίτερες ευπάθειές τους. Οι λεπτομερείς ρυθμίσεις που πρόκειται να καθοριστούν από τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβλέπουν ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως οι τοπικές αρχές και τα πρόσωπα που έχουν ήδη γίνει δεκτά, θα πρέπει να συμμετέχουν, στον βαθμό του δυνατού, στην υλοποίηση των εν λόγω προγραμμάτων.

(37)

Θα πρέπει να αποθαρρύνεται η δευτερογενής μετακίνηση όλων των προσώπων τα οποία έχουν γίνει δεκτά βάσει του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης κατά την οποία έχει χορηγηθεί ανθρωπιστικό καθεστώς βάσει του εθνικού δικαίου. Τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο του δικαίου και της πολιτικής της Ένωσης, θα πρέπει να συνεργάζονται αποτελεσματικά και χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση ώστε να εξασφαλίζουν την επανεισδοχή προσώπων τα οποία έχουν γίνει δεκτά σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και εντοπίζονται σε κράτος μέλος στο οποίο δεν έχουν δικαίωμα διαμονής.

(38)

Με την επιφύλαξη του δικαιώματος υποβολής αίτησης διεθνούς προστασίας, τα κράτη μέλη μπορούν, στην περίπτωση εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, να καταλήξουν σε τελική απόφαση σχετικά με την εισδοχή υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς στην επικράτειά τους βάσει αρχικής αξιολόγησης και να χορηγήσουν στο εν λόγω πρόσωπο ανθρωπιστικό καθεστώς σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

(39)

Το ανθρωπιστικό καθεστώς σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο θα πρέπει να προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις που ισοδυναμούν με εκείνα των άρθρων 20 έως 26 και 28 έως 35 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 για τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας. Το εν λόγω καθεστώς θα πρέπει να ανακαλείται μόνον σε περίπτωση που προκύψουν νέες περιστάσεις ή νέα στοιχεία σχετικά με την επιλεξιμότητα του προσώπου μετά την απόφαση για τη χορήγηση του καθεστώτος.

(40)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1351 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9), και προκειμένου να αντικατοπτρίζονται πλήρως οι προσπάθειες κάθε κράτους μέλους, ο αριθμός των υπηκόων τρίτων χωρών που γίνονται δεκτοί από τα κράτη μέλη μέσω ενωσιακών και εθνικών προγραμμάτων επανεγκατάστασης ή εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την αξιολόγηση της συνολικής κατάστασης της Ένωσης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ετήσιας Έκθεσης για το Άσυλο και τη Μετανάστευση.

(41)

Δεδομένης της εμπειρογνωμοσύνης του ΥΑΗΕΠ όσον αφορά τη διευκόλυνση της εφαρμογής των διαφόρων μορφών εισδοχής προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας από τρίτες χώρες, στις οποίες έχουν εκτοπιστεί, σε κράτη μέλη που είναι πρόθυμα να τα δεχτούν, ο ΥΑΗΕΠ θα συνεχίσει να συμβάλλει σε σημαντικό βαθμό βάσει του Πλαισίου της Ένωσης. Θα πρέπει να είναι δυνατό να κληθούν διεθνείς φορείς πέραν του ΥΑΗΕΠ, όπως ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, προκειμένου να συνδράμουν τα κράτη μέλη στην εφαρμογή του Πλαισίου της Ένωσης.

(42)

Θα πρέπει να συσταθεί Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου, για τη διεξαγωγή διαβουλεύσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με την εφαρμογή του Πλαισίου της Ένωσης. Η Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου θα πρέπει να συμβουλεύει την Επιτροπή σχετικά με ζητήματα που σχετίζονται με την εφαρμογή του Πλαισίου της Ένωσης, μεταξύ άλλων σχετικά με τον συνιστώμενο αριθμό των προσώπων που γίνονται δεκτά και τις περιοχές ή τρίτες χώρες από τις οποίες θα πρέπει να πραγματοποιείται εισδοχή, λαμβάνοντας υπόψη τις προβλέψεις του ΥΑΗΕΠ για τις παγκόσμιες ανάγκες επανεγκατάστασης. Η Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου θα πρέπει να είναι σε θέση να διατυπώνει συστάσεις. Η Επιτροπή θα πρέπει να καλεί τα κράτη μέλη να αναφέρουν σε εθελοντική βάση κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου, τις λεπτομέρειες της συμμετοχής τους, συμπεριλαμβανομένων του τύπου εισδοχής και των χωρών από τις οποίες θα πραγματοποιείται εισδοχή, και τις συνεισφορές τους στον συνολικό αριθμό των προσώπων που θα γίνονται δεκτά στο πλαίσιο του Σχεδίου της Ένωσης.

(43)

Οι προσπάθειες επανεγκατάστασης και εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους τις οποίες καταβάλλουν τα κράτη μέλη βάσει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να υποστηρίζονται από κατάλληλη χρηματοδότηση από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης. Για να καταστεί δυνατή η ορθή και βιώσιμη λειτουργία του Πλαισίου της Ένωσης, θα πρέπει να τροποποιηθεί ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/1147.

(44)

Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τη δυνατότητα των κρατών μελών να θεσπίζουν ή να εφαρμόζουν εθνικά προγράμματα επανεγκατάστασης, για παράδειγμα όταν συνεισφέρουν πρόσθετο αριθμό θέσεων εισδοχής στον συνολικό αριθμό προσώπων προς εισδοχή βάσει του Σχεδίου της Ένωσης.

(45)

Θα πρέπει να διασφαλίζεται η συμπληρωματικότητα με τις εν εξελίξει πρωτοβουλίες εισδοχής για λόγους επανεγκατάστασης και ανθρωπιστικούς λόγους στο πλαίσιο της Ένωσης.

(46)

Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδίως από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να εφαρμόζεται κατά τρόπο συνεπή προς τα εν λόγω δικαιώματα και αρχές, ιδίως σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα του παιδιού, το δικαίωμα στον σεβασμό της οικογενειακής ζωής και τη γενική αρχή της μη διακριτικής μεταχείρισης.

(47)

Τυχόν επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τις αρχές των κρατών μελών στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10).

(48)

Τυχόν επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τον Οργανισμό για το Άσυλο στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να διενεργείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11), καθώς και τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2303, θα πρέπει δε να τηρούνται οι αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας.

(49)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η θέσπιση Πλαισίου της Ένωσης, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων του Πλαισίου της Ένωσης για την Επανεγκατάσταση, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του ως άνω στόχου.

(50)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2, και το άρθρο 4α παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του.

(51)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου (αριθ. 22) σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο

1.   Ο παρών κανονισμός:

α)

θεσπίζει Πλαίσιο της Ένωσης για την Επανεγκατάσταση και την Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους («Πλαίσιο της Ένωσης»), για την εισδοχή υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών στην επικράτεια των κρατών μελών με σκοπό τη χορήγηση σε αυτούς, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό:

i)

διεθνούς προστασίας· ή

ii)

ανθρωπιστικού καθεστώτος σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο που προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις που ισοδυναμούν με εκείνα που θεσπίζονται στα άρθρα 20 έως 26 και 28 έως 35 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 για τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας· και

β)

ορίζει κανόνες για την εισδοχή, μέσω επανεγκατάστασης ή εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών στην επικράτεια των κρατών μελών για τον σκοπό της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

2.   Ο παρών κανονισμός δεν θεσπίζει δικαίωμα των υπηκόων τρίτων χωρών ή των ανιθαγενών να ζητούν εισδοχή ή να γίνονται δεκτοί στην επικράτεια κράτους μέλους.

3.   Ο παρών κανονισμός δεν επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να κάνουν δεκτό υπήκοο τρίτης χώρας ή ανιθαγενή.

4.   Τα κράτη μέλη συνεισφέρουν στο Σχέδιο της Ένωσης για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους («Σχέδιο της Ένωσης») που αναφέρεται στο άρθρο 8, σε εθελοντική βάση. Οι αναφορές των κρατών μελών στην Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους, η οποία θεσπίζεται σύμφωνα με το άρθρο 11, σχετικά με τις λεπτομέρειες της συμμετοχής τους, συμπεριλαμβανομένων του τύπου εισδοχής και των περιοχών ή τρίτων χωρών από τις οποίες θα επιτρέπεται εισδοχή, και τη συνεισφορά τους στον συνολικό αριθμό των προσώπων που θα γίνονται δεκτά βάσει του Σχεδίου της Ένωσης, είναι εθελοντικές.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)

«επανεγκατάσταση»: η εισδοχή στην επικράτεια κράτους μέλους, κατόπιν παραπομπής εκ μέρους του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (ΥΑΗΕΠ), υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς, από τρίτη χώρα στην οποία έχει εκτοπιστεί, ο οποίος:

α)

είναι επιλέξιμος για εισδοχή σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1·

β)

δεν εμπίπτει στους λόγους άρνησης που προβλέπονται στο άρθρο 6· και

γ)

απολαύει διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο και έχει πρόσβαση σε βιώσιμη λύση·

2)

«διεθνής προστασία»: η διεθνής προστασία όπως ορίζεται στο άρθρο 3 σημείο 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347·

3)

«εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους»: η εισδοχή στην επικράτεια κράτους μέλους, κατόπιν παραπομπής του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο («Οργανισμός για το Άσυλο»), εκ μέρους του ΥΑΗΕΠ ή άλλου σχετικού διεθνούς οργανισμού, και κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους, υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς από τρίτη χώρα, στην οποία έχει εκτοπιστεί δια της βίας και ο οποίος, τουλάχιστον βάσει αρχικής αξιολόγησης:

α)

είναι επιλέξιμος για εισδοχή σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2·

β)

δεν εμπίπτει στους λόγους άρνησης που προβλέπονται στο άρθρο 6· και

γ)

απολαύει διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 17 του παρόντος κανονισμού ή ανθρωπιστικού καθεστώτος βάσει του εθνικού δικαίου, που προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις που ισοδυναμούν με εκείνα που θεσπίζονται στα άρθρα 20 έως 26 και 28 έως 35 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 για τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας·

4)

«εισδοχή έκτακτης ανάγκης»: η εισδοχή μέσω επανεγκατάστασης ή εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους προσώπων με επείγουσες ανάγκες νομικής ή σωματικής προστασίας ή με άμεσες ιατρικές ανάγκες.

Άρθρο 3

Πλαίσιο της Ένωσης για την Επανεγκατάσταση και την Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους

Το Πλαίσιο της Ένωσης:

α)

προβλέπει τη νόμιμη και ασφαλή άφιξη στην επικράτεια κράτους μέλους υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών, που είναι επιλέξιμοι για εισδοχή και οι οποίοι δεν εμπίπτουν στο πεδίο των λόγων άρνησης, βάσει του παρόντος κανονισμού,, με σκοπό να τους χορηγηθεί διεθνής προστασία, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ή ανθρωπιστικό καθεστώς βάσει του εθνικού δικαίου, που αναφέρεται στο άρθρο 2 σημείο 3 στοιχείο γ) και ενθαρρύνει όλα τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τον σκοπό αυτό·

β)

συμβάλλει στην αύξηση της συνεισφοράς της Ένωσης στις διεθνείς πρωτοβουλίες επανεγκατάστασης και εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, με στόχο την αύξηση του συνολικού αριθμού διαθέσιμων θέσεων επανεγκατάστασης και εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους·

γ)

συμβάλλει στην ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων της Ένωσης με τρίτες χώρες σε περιοχές στις οποίες έχει εκτοπιστεί μεγάλος αριθμός προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας.

Άρθρο 4

Καθορισμός των περιοχών ή των τρίτων χωρών από τις οποίες πρόκειται να πραγματοποιηθεί επανεγκατάσταση ή εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους στην Ένωση

Ο καθορισμός των περιοχών ή των τρίτων χωρών από τις οποίες πραγματοποιείται επανεγκατάσταση ή εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους στην Ένωση έχει ως βάση κυρίως:

α)

τις προβλέψεις του ΥΑΗΕΠ για τις παγκόσμιες ανάγκες επανεγκατάστασης·

β)

το πεδίο για τη βελτίωση του περιβάλλοντος προστασίας και την αύξηση του χώρου προστασίας σε τρίτες χώρες·

γ)

το μέγεθος και το περιεχόμενο των δεσμεύσεων για επανεγκατάσταση ή εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους που αναλαμβάνουν τρίτες χώρες με σκοπό να συμβάλουν συλλογικά στην κάλυψη των παγκόσμιων αναγκών επανεγκατάστασης σύμφωνα με τον ΥΑΗΕΠ.

Άρθρο 5

Επιλεξιμότητα για εισδοχή

1.   Για τους σκοπούς της επανεγκατάστασης, οι ακόλουθοι υπήκοοι τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς είναι επιλέξιμοι για εισδοχή, υπό την προϋπόθεση ότι εμπίπτουν επίσης σε μία τουλάχιστον από τις κατηγορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 3 στοιχείο α):

α)

υπήκοοι τρίτων χωρών οι οποίοι, συνεπεία βάσιμου φόβου δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, ιθαγένειας, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 ευρίσκονται εκτός της χώρας της ιθαγένειάς τους και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν επιθυμούν να θέσουν εαυτούς υπό την προστασία της εν λόγω χώρας, ή ανιθαγενείς οι οποίοι, ευρισκόμενοι εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής τους για τους ίδιους λόγους, δεν είναι σε θέση ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν επιθυμούν να επιστρέψουν στην εν λόγω χώρα· ή

β)

υπήκοοι τρίτων χωρών οι οποίοι ευρίσκονται εκτός της χώρας της ιθαγένειάς τους ή ανιθαγενείς οι οποίοι ευρίσκονται εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής τους και σε σχέση με τους οποίους υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επέστρεφαν στη χώρα καταγωγής τους ή, στην περίπτωση ανιθαγενών, στη χώρα της προηγούμενης συνήθους διαμονής τους, θα αντιμετώπιζαν πραγματικό κίνδυνο να υποστούν σοβαρή βλάβη, όπως ορίζεται στο άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 και οι οποίοι δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν επιθυμούν να θέσουν εαυτούς υπό την προστασία της εν λόγω χώρας.

Τα πρόσωπα στα οποία η παροχή προστασίας ή συνδρομής από όργανα ή οργανισμούς των ΗΕ εκτός του ΥΑΗΕΠ έχει παύσει για οποιοδήποτε λόγο χωρίς να έχει διευθετηθεί οριστικά η κατάστασή τους σύμφωνα με τα συναφή ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των ΗΕ, θεωρείται ότι πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας που ορίζονται στο παρόν εδάφιο.

2.   Για τον σκοπό της εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, οι ακόλουθοι υπήκοοι τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς είναι επιλέξιμοι για εισδοχή υπό τον όρο ότι, τουλάχιστον βάσει αρχικής αξιολόγησης, εμπίπτουν επίσης σε μία τουλάχιστον από τις κατηγορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 3:

α)

υπήκοοι τρίτων χωρών οι οποίοι, συνεπεία βάσιμου φόβου δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, ιθαγένειας, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 ευρίσκονται εκτός της χώρας της ιθαγένειάς τους και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν επιθυμούν να θέσουν εαυτούς υπό την προστασία της εν λόγω χώρας ή ανιθαγενείς οι οποίοι, ευρισκόμενοι εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής τους για τους ίδιους λόγους, δεν είναι σε θέση ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν επιθυμούν να επιστρέψουν σε αυτήν· ή

β)

υπήκοοι τρίτων χωρών οι οποίοι ευρίσκονται εκτός της χώρας της ιθαγένειάς τους ή ανιθαγενείς οι οποίοι ευρίσκονται εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής τους, σε σχέση με τους οποίους υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επέστρεφαν στη χώρα καταγωγής τους ή, στην περίπτωση ανιθαγενών, στη χώρα της προηγούμενης συνήθους διαμονής τους, θα αντιμετώπιζαν πραγματικό κίνδυνο να υποστούν σοβαρή βλάβη, όπως ορίζεται στο άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 και οι οποίοι δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν επιθυμούν να θέσουν εαυτούς υπό την προστασία της εν λόγω χώρας.

Τα πρόσωπα στα οποία η παροχή προστασίας ή συνδρομής από όργανα ή οργανισμούς των ΗΕ εκτός του ΥΑΗΕΠ έχει παύσει για οποιοδήποτε λόγο χωρίς να έχει διευθετηθεί οριστικά η κατάστασή τους σύμφωνα με τα συναφή ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των ΗΕ, θεωρείται ότι πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας που ορίζονται στο παρόν εδάφιο.

3.   Για να είναι επιλέξιμοι για εισδοχή σύμφωνα με το παρόν άρθρο, οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι ανιθαγενείς εμπίπτουν σε τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες κατηγορίες:

α)

ευάλωτα πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων:

i)

γυναικών και κοριτσιών σε κίνδυνο,

ii)

ανηλίκων, συμπεριλαμβανομένων των ασυνόδευτων ανηλίκων,

iii)

επιζώντων βίας ή βασανιστηρίων, μεταξύ άλλων με κριτήριο το φύλο ή τον γενετήσιο προσανατολισμό,

iv)

προσώπων που έχουν ανάγκη από νομική ή και σωματική προστασία, μεταξύ άλλων όσον αφορά την προστασία έναντι της επαναπροώθησης·

v)

προσώπων με ιατρικές ανάγκες, μεταξύ άλλων, όταν ζωτικής σημασίας θεραπεία δεν είναι διαθέσιμη στη χώρα στην οποία έχουν εκτοπιστεί δια της βίας,

vi)

ατόμων με αναπηρίες,

vii)

προσώπων που δεν διαθέτουν προβλέψιμη, εναλλακτική και βιώσιμη λύση, ιδίως εκείνα που είναι παρατεταμένα πρόσφυγες,

β)

σε περίπτωση εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, τα μέλη της οικογένειας, όπως αναφέρονται στην παράγραφο 4, υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος ή πολιτών της Ένωσης.

4.   Για τη διασφάλιση της οικογενειακής ενότητας, τα ακόλουθα μέλη της οικογένειας υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών προς εισδοχή είναι επίσης επιλέξιμα για εισδοχή:

α)

ο ή η σύζυγος ή ο ή η εκτός γάμου σύντροφος στο πλαίσιο σταθερής σχέσης, υπό την προϋπόθεση ότι το δίκαιο ή η πρακτική του οικείου κράτους μέλους αντιμετωπίζει τα άγαμα ζεύγη κατά τρόπο παρόμοιο προς τα έγγαμα, δυνάμει του περί υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών δικαίου του,

β)

τα ανήλικα τέκνα υπό την προϋπόθεση ότι είναι άγαμα και ανεξάρτητα από το εάν γεννήθηκαν εντός ή εκτός γάμου ή αν έχουν υιοθετηθεί ή αναγνωριστεί, όπως ορίζεται από το εθνικό δίκαιο,

γ)

ο πατέρας, η μητέρα ή άλλος ενήλικος υπεύθυνος για άγαμο ανήλικο, είτε βάσει νόμου είτε βάσει της πρακτικής του οικείου κράτους μέλους,

δ)

ο αδελφός ή η αδελφή ή τα αδέλφια,

ε)

οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι ανιθαγενείς, οι οποίοι εξαρτώνται από τη βοήθεια του τέκνου, του γονέα ή άλλου μέλους της οικογένειάς τους λόγω εγκυμοσύνης, πρόσφατου τοκετού, σοβαρής ψυχικής ή σωματικής ασθένειας, σοβαρής αναπηρίας ή γήρατος, υπό την προϋπόθεση ότι οι οικογενειακοί δεσμοί υπήρχαν στη χώρα καταγωγής, ότι το τέκνο, ο γονέας ή το άλλο μέλος της οικογένειας είναι σε θέση να φροντίζει το εξαρτώμενο πρόσωπο, και ότι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα εξέφρασαν την επιθυμία τους γραπτώς.

Κατά την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου, τα κράτη μέλη λαμβάνουν δεόντως υπόψη το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού. Όταν ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής είναι έγγαμος ανήλικος που όμως δεν συνοδεύεται από την ή τον σύζυγό του, το βέλτιστο συμφέρον του ανηλίκου μπορεί να θεωρηθεί ότι βρίσκεται στην οικογένεια από την οποία προέρχεται.

Άρθρο 6

Λόγοι άρνησης εισδοχής

1.   Δεν επιτρέπεται εισδοχή βάσει του παρόντος κανονισμού στους ακόλουθους υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς:

α)

πρόσωπα τα οποία έχουν αναγνωριστεί από τις αρμόδιες αρχές της χώρας όπου έχουν μετοικήσει ως έχοντα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την κατοχή της ιθαγένειας της εν λόγω χώρας, ή ισοδύναμα δικαιώματα και υποχρεώσεις·

β)

πρόσωπα σχετικά με τα οποία υπάρχουν βάσιμοι λόγοι ώστε να θεωρείται ότι:

i)

έχουν διαπράξει έγκλημα κατά της ειρήνης, έγκλημα πολέμου ή έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, όπως τα εγκλήματα αυτά ορίζονται στις διεθνείς πράξεις που έχουν καταρτιστεί με σκοπό τη θέσπιση διατάξεων σχετικών με τα εν λόγω εγκλήματα·

ii)

έχουν διαπράξει σοβαρό έγκλημα·

iii)

είναι ένοχα πράξεων που αντιβαίνουν στους σκοπούς και τις αρχές των ΗΕ όπως ορίζονται στο προοίμιο και στα άρθρα 1 και 2 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

γ)

πρόσωπα για τα οποία υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρείται ότι συνιστούν κίνδυνο για την κοινωνία, τη δημόσια τάξη, την ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία του κράτους μέλους που εξετάζει τον φάκελο εισδοχής·

δ)

πρόσωπα που έχουν καταγραφεί στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν ή σε εθνική βάση δεδομένων κράτους μέλους με σκοπό την απαγόρευση εισόδου·

ε)

πρόσωπα στα οποία έχει χορηγηθεί διεθνής προστασία ή ανθρωπιστικό καθεστώς βάσει του εθνικού δικαίου, όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 σημείο 3 στοιχείο γ)·

στ)

πρόσωπα των οποίων η εισδοχή έχει απορριφθεί από κράτος μέλος κατά τα τρία έτη που προηγούνται της εισδοχής σε εφαρμογή του στοιχείου γ) ή δ) του παρόντος εδαφίου.

Το στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου εφαρμόζεται επίσης και στα πρόσωπα που είναι ηθικοί αυτουργοί ή που συμμετέχουν άλλως στη διάπραξη των εγκλημάτων ή πράξεων που αναφέρονται σε αυτό.

2.   Είναι δυνατόν να απορριφθεί η εισδοχή στους ακόλουθους υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς:

α)

πρόσωπα τα οποία κατά τη διάρκεια των τριών ετών πριν από την εισδοχή δεν έχουν δώσει ή έχουν ανακαλέσει τη συγκατάθεσή τους να γίνουν δεκτά σε συγκεκριμένο κράτος μέλος, όπως αναφέρεται στο άρθρο 7, εφόσον έχουν ενημερωθεί σχετικά με τις συνέπειες αυτής της ανάκλησης, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 4 στοιχείο β)·

β)

πρόσωπα τα οποία έχουν διαπράξει ένα ή περισσότερα εγκλήματα που δεν περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β), τα οποία θα τιμωρούνταν με μέγιστη ποινή τουλάχιστον ενός έτους φυλάκισης εάν είχαν διαπραχθεί στο κράτος μέλος που εξετάζει τον φάκελο εισδοχής, εκτός εάν η ποινική δίωξη ή η ποινή θα είχε παραγραφεί ή, σε περίπτωση καταδίκης για τέτοιο έγκλημα, η καταχώριση που αφορά την καταδίκη αυτή θα είχε διαγραφεί από το εθνικό ποινικό μητρώο, σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους που εξετάζει τον φάκελο εισδοχής·

γ)

πρόσωπα τα οποία αρνούνται να συμμετάσχουν σε προαναχωρησιακό πρόγραμμα προσανατολισμού που αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 22·

δ)

πρόσωπα στα οποία ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να παρέχει επαρκώς τη στήριξη που απαιτείται λόγω της ευπάθειας των προσώπων αυτών.

3.   Οι λόγοι που προβλέπονται στο παρόν άρθρο εφαρμόζονται υπό την προϋπόθεση ότι δεν γίνονται διακρίσεις με βάση, μεταξύ άλλων, το φύλο, τη φυλή, το χρώμα, την εθνοτική ή κοινωνική καταγωγή, τα γενετικά χαρακτηριστικά, τη γλώσσα, τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις, τα πολιτικά ή οιαδήποτε άλλα φρονήματα, την ιδιότητα του μέλους εθνικής μειονότητας, την ιδιοκτησία, τη γέννηση, την αναπηρία, την ηλικία ή τον γενετήσιο προσανατολισμό.

Άρθρο 7

Συγκατάθεση

1.   Η διαδικασία εισδοχής που ορίζεται στο άρθρο 9 εφαρμόζεται στους υπηκόους τρίτων χωρών ή τους ανιθαγενείς οι οποίοι έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους για εισδοχή και οι οποίοι δεν την έχουν ανακαλέσει εν συνεχεία, συμπεριλαμβανομένης της άρνησής τους για εισδοχή σε συγκεκριμένο κράτος μέλος.

2.   Όταν υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής δεν παρέχει διαθέσιμα δεδομένα ή πληροφορίες ουσιώδεις για τη διεξαγωγή της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 ή δεν παραστεί στην προσωπική συνέντευξη που προβλέπεται στο άρθρο 9 παράγραφος 6, το εν λόγω πρόσωπο μπορεί να θεωρηθεί ότι ανακάλεσε σιωπηρά τη συγκατάθεσή του για εισδοχή, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, εκτός εάν το πρόσωπο δεν ενημερώθηκε σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 4, συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις εντός εύλογου χρονικού διαστήματος ή μπορεί να αποδείξει ότι η μη παροχή δεδομένων ή πληροφοριών ή η μη συμμετοχή στην προσωπική συνέντευξη οφειλόταν σε περιστάσεις ανεξάρτητες από τη θέλησή του.

Άρθρο 8

Σχέδιο της Ένωσης για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους

1.   Βάσει πρότασης της Επιτροπής, το Συμβούλιο εγκρίνει, μέσω εκτελεστικής πράξης, διετές Σχέδιο της Ένωσης για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους («Σχέδιο της Ένωσης») κατά το έτος που προηγείται της διετούς περιόδου κατά την οποία πρόκειται να εφαρμοστεί.

Η Επιτροπή ενημερώνει χωρίς καθυστέρηση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το σχέδιο που προτείνει για το Σχέδιο της Ένωσης, και το Συμβούλιο ενημερώνει τακτικά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την πρόοδο της διαδικασίας έγκρισης του Σχεδίου της Ένωσης.

Το Συμβούλιο ενημερώνει χωρίς καθυστέρηση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με το τελικό προσχέδιο του Σχεδίου της Ένωσης. Το Συμβούλιο διαβιβάζει το Σχέδιο της Ένωσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χωρίς καθυστέρηση μετά την έγκρισή του.

2.   Κατά την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, το Συμβούλιο και η Επιτροπή λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα αποτελέσματα των συνεδριάσεων της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους που συστήνεται δυνάμει του άρθρου 11, και τις προβλέψεις του ΥΑΗΕΠ για τις παγκόσμιες ανάγκες επανεγκατάστασης.

3.   Το Σχέδιο της Ένωσης περιλαμβάνει:

α)

τον συνολικό αριθμό των προσώπων προς εισδοχή στο έδαφος των κρατών μελών, αναφέροντας το ποσοστό των προσώπων για τα οποία πρόκειται να εφαρμοστεί, αντίστοιχα, η διαδικασία επανεγκατάστασης, η διαδικασία εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους και η διαδικασία εισδοχής έκτακτης ανάγκης, με το ποσοστό των προσώπων για τα οποία πρόκειται να εφαρμοστεί η διαδικασία επανεγκατάστασης να ισούται τουλάχιστον με το 60 % περίπου του συνολικού αριθμού των προσώπων προς εισδοχή·

β)

λεπτομέρειες σχετικά με τη συμμετοχή των κρατών μελών και τις συνεισφορές τους στον συνολικό αριθμό προσώπων προς εισδοχή και το ποσοστό των προσώπων για τα οποία πρόκειται να εφαρμοστεί η διαδικασία επανεγκατάστασης, εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους και εισδοχής έκτακτης ανάγκης σύμφωνα με το στοιχείο α) της παρούσας παραγράφου, με πλήρη σεβασμό των αναφορών των κρατών μελών στην Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους, που συστήνεται με το άρθρο 11·

γ)

καθορισμό των περιοχών ή των τρίτων χωρών από τις οποίες θα επιτρέπεται επανεγκατάσταση ή εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους δυνάμει του άρθρου 4.

4.   Το Σχέδιο της Ένωσης μπορεί, εφόσον απαιτείται, να περιλαμβάνει:

α)

περιγραφή της συγκεκριμένης ομάδας ή ομάδων υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών στους οποίους θα εφαρμόζεται το Σχέδιο της Ένωσης·

β)

τις τοπικές ρυθμίσεις συντονισμού, καθώς και πρακτικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών που υποστηρίζονται από τον Οργανισμό για το Άσυλο σύμφωνα με το άρθρο 10 και με τρίτες χώρες, τον ΥΑΗΕΠ και άλλους σχετικούς εταίρους.

5.   Η εισδοχή έκτακτης ανάγκης εφαρμόζεται ανεξαρτήτως των περιοχών ή των τρίτων χωρών από τις οποίες επιτρέπεται επανεγκατάσταση ή εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους.

6.   Εφόσον το απαιτούν νέες περιστάσεις, όπως μια απρόβλεπτη ανθρωπιστική κρίση εκτός των περιοχών ή των τρίτων χωρών που αναφέρονται στο Σχέδιο της Ένωσης, το Συμβούλιο, κατόπιν πρότασης της Επιτροπής, τροποποιεί, κατά περίπτωση, το Σχέδιο της Ένωσης, επί παραδείγματι με την προσθήκη περιοχών ή τρίτων χωρών σε αυτές από τις οποίες επιτρέπεται εισδοχή, δυνάμει του άρθρου 4.

Άρθρο 9

Διαδικασία εισδοχής

1.   Σε περίπτωση επανεγκατάστασης, με σκοπό την εφαρμογή του Σχεδίου της Ένωσης, τα κράτη μέλη ζητούν από τον ΥΑΗΕΠ να παραπέμψει σε αυτά υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς.

Σε περίπτωση εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, με σκοπό την εφαρμογή του Σχεδίου της Ένωσης, τα κράτη μέλη δύνανται να ζητούν από τον Οργανισμό για το Άσυλο, τον ΥΑΗΕΠ ή άλλο σχετικό διεθνή οργανισμό να παραπέμψει σε αυτά υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς.

2.   Ένα κράτος μέλος αξιολογεί κατά πόσον ένας υπήκοος τρίτης χώρας ή ένας ανιθαγενής, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Σχεδίου της Ένωσης.

Ένα κράτος μέλος μπορεί να δίνει προτεραιότητα σε υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς που έχουν:

α)

οικογενειακούς δεσμούς με υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος ή με πολίτες της Ένωσης·

β)

αποδεδειγμένους κοινωνικούς δεσμούς ή άλλα χαρακτηριστικά που μπορούν να διευκολύνουν την ένταξη στο κράτος μέλος που διενεργεί διαδικασία εισδοχής, συμπεριλαμβανομένων των κατάλληλων γλωσσικών δεξιοτήτων ή προηγούμενης διαμονής στο εν λόγω κράτος μέλος·

γ)

ιδιαίτερες ανάγκες προστασίας ή ευπάθειες.

3.   Μετά την ταυτοποίηση υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Σχεδίου της Ένωσης και για τον οποίο προτίθεται να διενεργήσει διαδικασία εισδοχής, ένα κράτος μέλος καταχωρίζει τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με το εν λόγω πρόσωπο:

α)

το όνομα, την ημερομηνία γέννησης, το φύλο και την ιθαγένεια του υπηκόου τρίτης χώρας ή του ανιθαγενούς·

β)

τον τύπο και τον αριθμό οποιουδήποτε εγγράφου ταυτότητας ή ταξιδιωτικού εγγράφου του υπηκόου τρίτης χώρας ή του ανιθαγενούς· και

γ)

την ημερομηνία και τον τόπο της καταγραφής, και την αρχή η οποία πραγματοποιεί την καταγραφή.

Κατά την καταγραφή, μπορούν να συλλέγονται πρόσθετα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την εφαρμογή των παραγράφων 6 και 9.

4.   Τα κράτη μέλη ενημερώνουν τους υπηκόους τρίτων χωρών ή τους ανιθαγενείς για τους οποίους προβαίνουν σε διαδικασία εισδοχής σχετικά με:

α)

τους στόχους και τα διάφορα στάδια της διαδικασίας εισδοχής·

β)

τις συνέπειες της ανάκλησης της συγκατάθεσης, κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 7, και της άρνησης συμμετοχής σε προαναχωρησιακό πρόγραμμα προσανατολισμού, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 22 του παρόντος άρθρου.

5.   Κατά τη συλλογή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τα κράτη μέλη παρέχουν γραπτώς και, εφόσον απαιτείται, προφορικά, τις πληροφορίες που υποχρεούνται να παρέχουν βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 στους υπηκόους τρίτων χωρών ή στους ανιθαγενείς για τους οποίους προβαίνουν σε διαδικασία εισδοχής. Οι εν λόγω πληροφορίες παρέχονται σε συνοπτική, διαφανή, εύληπτη και εύκολα προσβάσιμη μορφή, χρησιμοποιώντας σαφή και απλή διατύπωση, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των ανηλίκων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες και σε γλώσσα που οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι ανιθαγενείς κατανοούν ή μπορεί ευλόγως να υποτεθεί ότι κατανοούν.

6.   Τα κράτη μέλη αξιολογούν κατά πόσο οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι ανιθαγενείς για τους οποίους προβαίνουν σε διαδικασία εισδοχής πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας που ορίζονται στο άρθρο 5 και δεν συντρέχουν για αυτούς οι λόγοι άρνησης που ορίζονται στο άρθρο 6.

Τα κράτη μέλη διενεργούν την εν λόγω αξιολόγηση, ιδίως με βάση αποδεικτικά έγγραφα, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, πληροφοριών από τον ΥΑΗΕΠ σχετικά με το κατά πόσον οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι ανιθαγενείς αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες, βάσει προσωπικής συνέντευξης, ή συνδυασμού των δύο.

7.   Σε περίπτωση επανεγκατάστασης, τα κράτη μέλη ζητούν από τον ΥΑΗΕΠ να προβεί σε πλήρη αξιολόγηση εξετάζοντας κατά πόσον οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι ανιθαγενείς για τους οποίους πρόκειται να εφαρμοστεί η διαδικασία εισδοχής:

α)

εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Σχεδίου της Ένωσης·

β)

εμπίπτουν σε μία από τις κατηγορίες ευπάθειας που ορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο α) ή έχουν οικογενειακούς δεσμούς σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4· στην περίπτωση αυτή, ζητείται αιτιολόγηση της αξιολόγησης·

γ)

αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες κατά την έννοια του άρθρου 1 της Σύμβασης της Γενεύης.

Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν να ληφθούν υπόψη τα κριτήρια που ορίζονται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2.

8.   Σε περίπτωση εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, τα κράτη μέλη δύνανται να ζητούν να αξιολογηθεί από τον ΥΑΗΕΠ κατά πόσον οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι ανιθαγενείς τους οποίους ο ΥΑΗΕΠ παραπέμπει στα εν λόγω κράτη μέλη:

α)

αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες κατά την έννοια του άρθρου 1 της Σύμβασης της Γενεύης·

β)

εμπίπτουν σε μία από τις κατηγορίες ευπάθειας που ορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο α) ή έχουν οικογενειακούς δεσμούς σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο β)·

Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν να ληφθούν υπόψη τα κριτήρια που ορίζονται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2.

9.   Τα κράτη μέλη καταλήγουν σε τελική απόφαση σχετικά με την εισδοχή υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών με βάση την αξιολόγηση που αναφέρεται στην παράγραφο 6, το ταχύτερο δυνατόν και το αργότερο επτά μήνες από την ημερομηνία καταγραφής τους. Τα κράτη μέλη μπορούν να παρατείνουν την προθεσμία αυτή έως και τρεις μήνες σε περίπτωση περίπλοκων πραγματικών ή νομικών ζητημάτων.

10.   Σε περίπτωση εισδοχής έκτακτης ανάγκης, τα κράτη μέλη καταλήγουν σε τελική απόφαση το συντομότερο δυνατόν και καταβάλλουν προσπάθειες ώστε αυτό να επιτευχθεί το αργότερο ένα μήνα από την ημερομηνία καταγραφής.

11.   Τα κράτη μέλη διακόπτουν μια διαδικασία εισδοχής για την οποία υπήκοοι τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς έχουν ανακαλέσει τη συγκατάθεσή τους όπως αναφέρεται στο άρθρο 7.

Ένα κράτος μέλος μπορεί να διακόψει μια διαδικασία εισδοχής στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)

εάν διαπιστώσει ότι ο συνολικός αριθμός των υπηκόων τρίτων χωρών ή των ανιθαγενών που γίνονται δεκτοί υπερβαίνει τη συνεισφορά του σύμφωνα με το Σχέδιο της Ένωσης·

β)

εάν αποφασίσει να δώσει προτεραιότητα στους υπηκόους τρίτων χωρών ή τους ανιθαγενείς σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο γ)·

γ)

εάν διαπιστώσει ότι δεν είναι σε θέση να τηρήσει τις προθεσμίες που αναφέρονται στην παράγραφο 9 για λόγους πέραν του ελέγχου του.

Με την επιφύλαξη του κεφαλαίου V του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679, ο λόγος της διακοπής κοινοποιείται στον ΥΑΗΕΠ, εφόσον απαιτείται ώστε ο ΥΑΗΕΠ να είναι σε θέση να εκτελέσει τα καθήκοντά του όσον αφορά παραπομπές υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών σε κράτη μέλη ή σε τρίτες χώρες σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό ή την εντολή του, εκτός εάν υφίστανται λόγοι υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος περί του αντιθέτου.

12.   Τα κράτη μέλη αποθηκεύουν τα δεδομένα των προσώπων στα οποία χορηγούν διεθνή προστασία ή ανθρωπιστικό καθεστώς βάσει του εθνικού δικαίου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό για περίοδο πέντε ετών από την ημερομηνία καταγραφής. Στην περίπτωση προσώπων στα οποία έχει απορριφθεί η εισδοχή για οποιονδήποτε από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο στ), τα δεδομένα αυτά αποθηκεύονται για περίοδο τριών ετών από την ημερομηνία κατά την οποία ελήφθη η αρνητική απόφαση περί εισδοχής.

Μετά το πέρας της ισχύουσας περιόδου, τα κράτη μέλη διαγράφουν τα δεδομένα. Τα κράτη μέλη διαγράφουν τα δεδομένα που αφορούν πρόσωπο το οποίο έχει αποκτήσει την ιθαγένεια οιουδήποτε κράτους μέλους πριν από το πέρας της εν λόγω περιόδου, μόλις διαπιστώσουν ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο έχει αποκτήσει την εν λόγω ιθαγένεια.

Όταν ένα κράτος μέλος διακόψει μια διαδικασία εισδοχής δυνάμει της παραγράφου 11 πρώτο εδάφιο, το κράτος μέλος αποθηκεύει τα δεδομένα που αφορούν το συγκεκριμένο πρόσωπο για περίοδο τριών ετών από την ημερομηνία της εν λόγω διακοπής. Όταν ένα κράτος μέλος διακόψει διαδικασία εισδοχής δυνάμει της παραγράφου 11 δεύτερο εδάφιο, το κράτος μέλος διαγράφει τα δεδομένα που αφορούν το συγκεκριμένο πρόσωπο κατά την ημερομηνία της εν λόγω διακοπής.

13.   Εάν η τελική απόφαση ενός κράτους μέλους δυνάμει της παραγράφου 9 είναι αρνητική, ο ενδιαφερόμενος υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής δεν γίνεται δεκτός στο εν λόγω κράτος μέλος.

Με την επιφύλαξη του κεφαλαίου V του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679, ο λόγος της αρνητικής τελικής απόφασης κοινοποιείται στον ΥΑΗΕΠ, εφόσον απαιτείται ώστε ο ΥΑΗΕΠ να είναι σε θέση να εκτελέσει τα καθήκοντά του όσον αφορά παραπομπές υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών σε κράτη μέλη ή σε τρίτες χώρες σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό ή την εντολή της, εκτός εάν υφίστανται λόγοι υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος περί του αντιθέτου.

Κράτος μέλος που έχει καταλήξει σε αρνητική τελική απόφαση, όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, μπορεί να απαιτεί να ζητείται η γνώμη του από άλλο κράτος μέλος κατά τη διάρκεια της εξέτασης του φακέλου εισδοχής από το εν λόγω άλλο κράτος μέλος.

14.   Όταν η τελική απόφαση κράτους μέλους δυνάμει της παραγράφου 9 είναι θετική, εφαρμόζονται οι παράγραφοι 15 έως 22 πριν ή μετά την είσοδο του ενδιαφερόμενου προσώπου στο έδαφός του.

15.   Σύμφωνα με την παράγραφο 14 του παρόντος άρθρου, ένα κράτος μέλος κατά τα αναφερόμενα σε αυτή αποφασίζει τη χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα, όταν ο ενδιαφερόμενος υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής πληροί τις προϋποθέσεις του πρόσφυγα, ή για τη χορήγηση καθεστώτος επικουρικής προστασίας, όταν ο ενδιαφερόμενος υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής είναι επιλέξιμος για επικουρική προστασία.

Η εν λόγω απόφαση παράγει το ίδιο αποτέλεσμα με απόφαση για τη χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα ή επικουρικής προστασίας όπως αναφέρεται στο άρθρο 13 ή στο άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347, μετά την είσοδο του ενδιαφερόμενου προσώπου στην επικράτεια κράτους μέλους.

Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν άδειες διαμονής μόνιμης ή απεριόριστης διάρκειας με πιο ευνοϊκούς όρους, σύμφωνα με το άρθρο 13 της οδηγίας 2003/109/EΚ του Συμβουλίου (12).

16.   Σύμφωνα με την παράγραφο 14 του παρόντος άρθρου, ένα κράτος μέλος κατά τα αναφερόμενα σε αυτή αποφασίζει την έκδοση άδειας διαμονής στην περίπτωση μέλους της οικογένειας του ενδιαφερόμενου υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4, το οποίο δεν πληροί σε ατομικό επίπεδο τις προϋποθέσεις για διεθνή προστασία.

Η εν λόγω απόφαση παράγει το ίδιο αποτέλεσμα με απόφαση για τη χορήγηση άδειας διαμονής όπως αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347, μετά την είσοδο του ενδιαφερόμενου προσώπου στην επικράτεια κράτους μέλους.

17.   Σύμφωνα με την παράγραφο 14 του παρόντος άρθρου, ένα κράτος μέλος κατά τα αναφερόμενα σε αυτή μπορεί, σε περίπτωση εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, να χορηγήσει διεθνή προστασία ή, με την επιφύλαξη του δικαιώματος υποβολής αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας, ανθρωπιστικό καθεστώς βάσει του εθνικού δικαίου το οποίο προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις που ισοδυναμούν με εκείνα των άρθρων 20 έως 26 και 28 έως 35 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347 για τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας.

Η εν λόγω απόφαση αρχίζει να ισχύει μετά την είσοδο του ενδιαφερόμενου προσώπου στην επικράτεια του κράτους μέλους.

18.   Σύμφωνα με την παράγραφο 14 του παρόντος άρθρου, ένα κράτος μέλος κατά τα αναφερόμενα σε αυτή αποφασίζει την έκδοση άδειας διαμονής στην περίπτωση μέλους της οικογένειας του ενδιαφερόμενου υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4, το οποίο δεν πληροί σε ατομικό επίπεδο τις προϋποθέσεις για διεθνή προστασία ή για ανθρωπιστικό καθεστώς βάσει του εθνικού δικαίου όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 σημείο 3 στοιχείο γ).

Η εν λόγω απόφαση παράγει το ίδιο αποτέλεσμα με απόφαση για τη χορήγηση άδειας διαμονής όπως αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1347, μετά την είσοδο του ενδιαφερόμενου προσώπου στην επικράτεια κράτους μέλους.

19.   Σύμφωνα με την παράγραφο 14 του παρόντος άρθρου, ένα κράτος μέλος κατά τα αναφερόμενα σε αυτή ή ο σχετικός εταίρος εξ ονόματος του κράτους μέλους σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 3 κοινοποιεί στους ενδιαφερόμενους υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς τυχόν απόφαση σύμφωνα με τις παραγράφους 15 και 17 του παρόντος άρθρου.

Εάν η εν λόγω απόφαση είχε ληφθεί πριν από την είσοδο του ενδιαφερομένου στο έδαφος του κράτους μέλους, η εν λόγω κοινοποίηση μπορεί να γίνει μετά την είσοδο αυτή.

20.   Σύμφωνα με την παράγραφο 14 του παρόντος άρθρου, ένα κράτος μέλος κατά τα αναφερόμενα σε αυτή καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσει την είσοδο στην επικράτειά του το ταχύτερο δυνατό και το αργότερο δώδεκα μήνες από την ημερομηνία της απόφασης.

Σε περίπτωση εισδοχής έκτακτης ανάγκης, το κράτος μέλος εξασφαλίζει την ταχεία μεταφορά του υπηκόου τρίτης χώρας ή του ανιθαγενούς μετά την ημερομηνία της θετικής τελικής απόφασης σύμφωνα με την παράγραφο 9.

21.   Σύμφωνα με την παράγραφο 14 του παρόντος άρθρου, ένα κράτος μέλος κατά τα αναφερόμενα σε αυτή προσφέρεται, όταν απαιτείται, να προβεί στις απαραίτητες για την πραγματοποίηση ταξιδιού ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων των ιατρικών εξετάσεων για την αξιολόγηση της δυνατότητας πραγματοποίησης ταξιδιού, και να παράσχει δωρεάν μεταφορά προς το έδαφός του, συμπεριλαμβανομένης, εφόσον είναι αναγκαίο, της διευκόλυνσης των διαδικασιών εξόδου στην τρίτη χώρα από την οποία έχει γίνει δεκτός ο οικείος υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής.

Όταν ένα κράτος μέλος οργανώνει τις ενέργειες για την πραγματοποίηση ταξιδιού σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, λαμβάνει υπόψη τις ειδικές ανάγκες των ενδιαφερόμενων προσώπων όσον αφορά τυχόν ευπάθειες που ενδέχεται να έχουν.

22.   Σύμφωνα με την παράγραφο 14 του παρόντος άρθρου, ένα κράτος μέλος κατά τα αναφερόμενα σε αυτή προσφέρει, εφόσον είναι εφικτό, στους ενδιαφερόμενους υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς τη δυνατότητα συμμετοχής σε προαναχωρησιακά προγράμματα προσανατολισμού, τα οποία παρέχονται δωρεάν και είναι εύκολα προσβάσιμα και στα οποία ενδέχεται να περιλαμβάνονται η παροχή πληροφοριών σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, μαθήματα εκμάθησης γλώσσας και πληροφορίες σχετικά με την κοινωνική, πολιτισμική και πολιτική κατάσταση του κράτους μέλους.

Όταν δεν είναι εφικτή η παροχή τέτοιων προγραμμάτων προσανατολισμού, τα κράτη μέλη παρέχουν τουλάχιστον πληροφορίες σε υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους.

23.   Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που επεξεργάζονται τα κράτη μέλη δυνάμει του παρόντος άρθρου δεν διαβιβάζονται ούτε τίθενται στη διάθεση οποιασδήποτε τρίτης χώρας, διεθνούς οργανισμού ή ιδιωτικής οντότητας εγκατεστημένης στην Ένωση ή σε τρίτη χώρα σε περιπτώσεις άλλες από εκείνες που προβλέπονται στο παρόν άρθρο.

24.   Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν τα δεδομένα των προσώπων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1358 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13).

25.   Σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, τα κράτη μέλη δεν κάνουν διακρίσεις κατά προσώπων με βάση το φύλο, τη φυλή, το χρώμα, την εθνοτική ή κοινωνική καταγωγή, τα γενετικά χαρακτηριστικά, τη γλώσσα, τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις, τα πολιτικά ή οιαδήποτε άλλα φρονήματα, την ιδιότητα του μέλους εθνικής μειονότητας, την ιδιοκτησία, τη γέννηση, την αναπηρία, την ηλικία ή τον γενετήσιο προσανατολισμό·

Άρθρο 10

Επιχειρησιακή συνεργασία

1.   Για να διευκολυνθεί η εφαρμογή του Σχεδίου της Ένωσης, τα κράτη μέλη ορίζουν εθνικά σημεία επαφής και μπορούν να αποφασίζουν τον διορισμό αξιωματικών συνδέσμων σε τρίτες χώρες.

2.   Ο Οργανισμός για το Άσυλο μπορεί να υποστηρίζει τα κράτη μέλη κατόπιν αιτήματός τους, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, ή για τις περιπτώσεις που προβλέπει το Σχέδιο της Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 4 στοιχείο β) του παρόντος κανονισμού. Η εν λόγω υποστήριξη μπορεί να περιλαμβάνει τον συντονισμό της τεχνικής συνεργασίας μεταξύ κρατών μελών, την παροχή συνδρομής στα κράτη μέλη για την εφαρμογή του Σχεδίου της Ένωσης, την εκπαίδευση του προσωπικού που αναλαμβάνει τις διαδικασίες εισδοχής, την παροχή πληροφοριών σε υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς, όπως αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφοι 4, 5 και 25 του παρόντος κανονισμού, τη διευκόλυνση της κοινοχρησίας των υποδομών και την παροχή συνδρομής στα κράτη μέλη στη συνεργασία τους με τρίτες χώρες για τον σκοπό της διεξαγωγής διαδικασιών εισδοχής, δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/2303.

Ο Οργανισμός για το Άσυλο δύναται επίσης να συντονίζει την ανταλλαγή ορθών πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών με σκοπό την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και την ένταξη των προσώπων που επανεγκαθίστανται στην κοινωνία υποδοχής τους.

3.   Για την εφαρμογή του Σχεδίου της Ένωσης και συγκεκριμένα για την κοινοποίηση στους ενδιαφερόμενους υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς της απόφασης που έχουν λάβει τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφοι 14 και 17 και γ) και για τη διεξαγωγή προναχωρησιακών προγραμμάτων προσανατολισμού, ιατρικών εξετάσεων για την αξιολόγηση της δυνατότητας πραγματοποίησης ταξιδιού, ταξιδιωτικών και άλλων πρακτικών ρυθμίσεων, τα κράτη μέλη μπορούν να επικουρούνται από σχετικούς εταίρους, κατόπιν αιτήματος του κράτους μέλους ή σύμφωνα με ρυθμίσεις τοπικού συντονισμού και πρακτικής συνεργασίας για Σχέδιο της Ένωσης που θεσπίζεται βάσει του άρθρου 8 παράγραφος 4 στοιχείο β).

Άρθρο 11

Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους

1.   Συστήνεται Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους («Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου»). Απαρτίζεται από εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου, της Επιτροπής και των κρατών μελών.

Ο Οργανισμός για το Άσυλο, ο ΥΑΗΕΠ και ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης προσκαλούνται για να παρίστανται στις συνεδριάσεις της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου.

Είναι δυνατό να προσκαλούνται για να παραστούν στις συνεδριάσεις της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου και άλλες σχετικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, σε τομείς της ειδίκευσής τους.

Οι αντιπρόσωποι της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν, της Νορβηγίας και της Ελβετίας προσκαλούνται για να παραστούν στις συνεδριάσεις της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου, εφόσον έχουν δηλώσει την πρόθεσή τους να συμμετέχουν στην υλοποίηση του Σχεδίου της Ένωσης.

2.   Την προεδρία της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου ασκεί η Επιτροπή. Οι συνεδριάσεις της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου πραγματοποιούνται τουλάχιστον άπαξ ετησίως και όποτε είναι αναγκαίο κατόπιν πρόσκλησης της Επιτροπής ή κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους ή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

3.   Η Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου συμβουλεύει την Επιτροπή σχετικά με ζητήματα που σχετίζονται με την εφαρμογή του Πλαισίου της Ένωσης, μεταξύ άλλων σχετικά με τον συνιστώμενο αριθμό των προσώπων προς εισδοχή και τις περιοχές ή τρίτες χώρες από τις οποίες θα επιτρέπεται εν λόγω εισδοχή, λαμβάνοντας υπόψη τις προβλέψεις του ΥΑΗΕΠ για τις παγκόσμιες ανάγκες επανεγκατάστασης. Η Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου δύναται να διατυπώνει συστάσεις.

Η Επιτροπή δημοσιεύει τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου, εκτός εάν η εν λόγω δημοσίευση θα έθιγε την προστασία δημόσιου ή ιδιωτικού συμφέροντος, όπως προβλέπεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14).

4.   Η Επιτροπή διαβουλεύεται με την Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου και λαμβάνει υπόψη τα αποτελέσματα των συνεδριάσεων της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου όσον αφορά θέματα που σχετίζονται με την εφαρμογή του Πλαισίου της Ένωσης.

5.   Με βάση τα αποτελέσματα των συνεδριάσεων της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου σύμφωνα με το παρόν άρθρο, η Επιτροπή καλεί τα κράτη μέλη να αναφέρουν τα στοιχεία της συμμετοχής τους και της συνεισφοράς τους σε εθελοντική βάση όσον αφορά τον συνολικό αριθμό των προσώπων προς εισδοχή, συμπεριλαμβανομένων του είδους της εισδοχής και των περιοχών ή τρίτων χωρών από τις οποίες θα πραγματοποιείται εισδοχή σύμφωνα με τα άρθρα 4 και 8.

6.   Η Επιτροπή, με δική της πρωτοβουλία ή κατόπιν σύστασης ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών ή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συγκαλεί συνεδρίαση της Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου, με σκοπό να συζητηθεί το ενδεχόμενο εισδοχής προσώπων σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 6, προκειμένου να αντιμετωπιστούν νέες περιστάσεις, όπως απρόβλεπτες ανθρωπιστικές κρίσεις σε περιοχές ή τρίτες χώρες που δεν περιλαμβάνονται στο Σχέδιο της Ένωσης.

7.   Η Επιτροπή Υψηλού Επιπέδου μπορεί, εάν χρειαστεί, να θεσπίσει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 12

Σύνδεση με την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, τη Νορβηγία και την Ελβετία

Η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, η Νορβηγία και η Ελβετία καλούνται να συνδεθούν με την υλοποίηση του Σχεδίου της Ένωσης. Στο πλαίσιο της εν λόγω σύνδεσης, λαμβάνεται δεόντως υπόψη ο παρών κανονισμός, ιδίως όσον αφορά τη διαδικασία που θεσπίζεται στο άρθρο 9 και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των προσώπων που έχουν γίνει δεκτά.

Άρθρο 13

Χρηματοδοτική στήριξη

Η χρηματοδοτική στήριξη προς τα κράτη μέλη για επανεγκατάσταση και εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους εφαρμόζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1147.

Άρθρο 14

Τροποποιήσεις στον κανονισμό (EΕ) 2021/1147

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/1147 τροποποιείται ως εξής:

1)

το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

α)

το σημείο 5) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«5)

“εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους”: η εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους όπως ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 3) του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1350 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*1)·

(*1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2024/1350 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024, για τη θέσπιση Πλαισίου της Ένωσης για την Επανεγκατάστασης και Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1147 (ΕΕ L, 2024/1350, 22.5.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1350/oj).»·"

β)

το σημείο 8) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«8)

“επανεγκατάσταση”: η επανεγκατάσταση όπως ορίζεται στο άρθρο 2, σημείο 1) του κανονισμού (ΕΕ) 2024/1350»·

2)

στο άρθρο 19, οι παράγραφοι 1, 2 και 3 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν, επιπλέον των κατανεμόμενων σε αυτά ποσών βάσει του άρθρου 13 παράγραφος 1 στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού, ποσό ύψους 10 000 EUR για κάθε πρόσωπο που έχουν δεχθεί στο πλαίσιο επανεγκατάστασης, βάσει του Πλαισίου της Ένωσης για την Επανεγκατάσταση και την Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1350.

2.   Τα κράτη μέλη λαμβάνουν, επιπλέον των κατανεμόμενων σε αυτά ποσών βάσει του άρθρου 13 παράγραφος 1 στοιχείο α) του παρόντος κανονισμού, ποσό ύψους 6 000 EUR για κάθε πρόσωπο που έχουν δεχθεί στο πλαίσιο εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, βάσει του Πλαισίου της Ένωσης για την Επανεγκατάσταση και την Εισδοχή για Ανθρωπιστικούς Λόγους που θεσπίστηκε σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2024/1350 ή που έχουν δεχθεί βάσει εθνικού προγράμματος επανεγκατάστασης.

3.   Το ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 2 αυξάνεται σε 8 000 EUR για κάθε πρόσωπο που έγινε δεκτό στο πλαίσιο εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους ή βάσει εθνικού προγράμματος επανεγκατάστασης, και το οποίο ανήκει σε μια ή περισσότερες από τις ακόλουθες ευάλωτες ομάδες:

α)

γυναίκες και παιδιά σε κίνδυνο·

β)

ασυνόδευτοι ανήλικοι·

γ)

πρόσωπα με ιατρικές ανάγκες οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο μέσω της εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους·

δ)

πρόσωπα που έχουν ανάγκη εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους επειδή χρειάζονται νομική ή σωματική προστασία, συμπεριλαμβανομένων των θυμάτων βίας ή βασανιστηρίων.».

Άρθρο 15

Αξιολόγηση και επανεξέταση

1.   Έως τις 12 Ιουνίου 2028, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 9 παράγραφος 2 στοιχείο β), και με τις συνεισφορές των κρατών μελών για την υλοποίηση του Σχεδίου της Ένωσης, σύμφωνα με το άρθρο 8, και με τις προσπάθειες όλων των κρατών μελών να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την επανεγκατάσταση και την εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους με σκοπό την ουσιαστική συμβολή στην αντιμετώπιση των συνολικών αναγκών επανεγκατάστασης. Η έκθεση συνοδεύεται, κατά περίπτωση, από προτάσεις για την επίτευξη του εν λόγω στόχου.

2.   Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή και στον Οργανισμό για το Άσυλο τις αναγκαίες πληροφορίες για την κατάρτιση της έκθεσης της Επιτροπής για τους σκοπούς της παραγράφου 1.

3.   Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, βάσει πρότασης της Επιτροπής, επανεξετάζουν τον παρόντα κανονισμό εντός δύο ετών από την υποβολή της έκθεσης της Επιτροπής σύμφωνα με την παράγραφο 1, λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενο της εν λόγω έκθεσης.

Άρθρο 16

Έναρξη ισχύος

1.   Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή μέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.   Το άρθρο 9 παράγραφος 24 εφαρμόζεται από τη 12η Ιουνίου 2026.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις Συνθήκες.

Βρυξέλλες, 14 Μαΐου 2024.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η Πρόεδρος

R. METSOLA

Για το Συμβούλιο

Η Πρόεδρος

H. LAHBIB


(1)   ΕΕ C 125 της 21.4.2017, σ. 40.

(2)   ΕΕ C 207 της 30.6.2017, σ. 67.

(3)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Απριλίου 2024 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 14ης Μαΐου 2024.

(4)  Οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης (ΕΕ L 251 της 3.10.2003, σ. 12).

(5)  Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ L 158 της 30.4.2004, σ. 77).

(6)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/1147 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 2021, για τη θέσπιση του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΕΕ L 251 της 15.7.2021, σ. 1).

(7)  Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2303 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 2021, σχετικά με τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 439/2010 (ΕΕ L 468 της 30.12.2021, σ. 1.).

(8)  Κανονισμός (ΕΕ) 2024/1347 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των ανιθαγενών ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου και για την κατάργηση της οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L, 2024/1347, 22.5.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1347/oj).

(9)  Κανονισμός (ΕΕ) 2024/1351 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024, για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) 2021/1147 και (ΕΕ) 2021/1060 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013 (ΕΕ L, 2024/1351, 22.5.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1351/oj).

(10)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ L 119 της 4.5.2016, σ. 1).

(11)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ (ΕΕ L 295 της 21.11.2018, σ. 39).

(12)  Οδηγία του Συμβουλίου 2003/109/ΕΚ, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ L 16 της 23.1.2004, σ. 44).

(13)  Κανονισμός (ΕΕ) 2024/1358 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2024, σχετικά με τη θέσπιση του «Eurodac» για τη σύγκριση βιομετρικών δεδομένων προκειμένου να εφαρμόζονται αποτελεσματικά οι κανονισμοί (ΕΕ) 2024/1351 και (ΕΕ) 2024/1350 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2001/55/ΕΚ του Συμβουλίου και να ταυτοποιούνται οι παρανόμως διαμένοντες υπήκοοι τρίτων χωρών και οι ανιθαγενείς και σχετικά με αιτήσεις αντιπαραβολής με τα δεδομένα Eurodac που υποβάλλουν οι αρχές επιβολής του νόμου των κρατών μελών και η Ευρωπόλ για σκοπούς επιβολής του νόμου, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) 2018/1240 και (ΕΕ) 2019/818 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 603/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L, 2024/1358, 22.5.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1358/oj).

(14)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145 της 31.5.2001, σ. 43).


ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1350/oj

ISSN 1977-0669 (electronic edition)


ΕΠΙΣHΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.


  • Δημοσίευση: Αργύριος Μαρινάκης Έλλην Πολίτης
    Σάς άρεσε;
    Γίνετε αναγνώστες τής Ιστοσελίδος μας μέ ένα κλίκ, επάνω δεξιά στήν αρχή τής σελίδος
    Σχολιάστε!!!
    Διαδώστε!!!!
    15/12/2024 - 34679 - 45069

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου