Απαιτούμενο διάβασμα για κάθε πολίτη!
Ανεξάρτητοι δικηγόροι (όχι αυτοί που συνδέονται με το μητρώο των κομμάτων (ων) η Δημοκρατία της Γερμανίας είναι ο βασικός νόμος ισοδύναμος με σύνταγμα, έχουμε συνθήκη ειρήνης, είμαστε κυρίαρχοι και εξακολουθούν να ισχύουν οι νόμοι μας μετά την κατάργηση του πεδίου εφαρμογής. Ins ressed ε επίσης διάφορα ανεάρτητα επιστημονικά άρθρα σχετικά με αυτό. Το θέμα φαίνεται να προσπερνά την πλειοψηφία του πληθυσμού. Είτε απλώς λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος είτε λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας. Αλλά αν ο γερμανικός λαός εξαπατά τα δικαιώματά του, ώστε το κατεστημένο να διατηρήσει την εξουσία του, τότε αυτό πρέπει να διαβάσει κάθε πολίτη.
Μόνο εάν οι άνθρωποι γνωρίζουν τη νομική κατάσταση στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, οι αλλαγές που έχουν ήδη ξεκινήσει να φέρουν καρπούς και να κάνουν διαφορά σε αυτή τη χώρα. Αυτό το δοκίμιο έχει σκοπό να φτάσει στην ουσία του θέματος με τρόπο π ου να κατανοήσει ο καθένας και έτσι να τελειώσει μια για πάντα. Προειδοποιήστε σε αυτό το σημείο. Το περιεχόμενο παρουσιάζει κρυφά στοιχεία που δικαίως φοβούνται όλο και οι θα τους απογοητεύσει!
Τι είναι κράτος;
Για να κατανοήσουμε με ακρίβεια την κατάσταση στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, πρέπει πρώτα να εξηγηθούν οι βασικές προϋποθέσεις που ορίζουν ένα κράτος. 1954, Karl Wicke ακός υπάλληλος) όρισε ένα κράτος ως εξής:
«Το κράτος είναι η νόμιμη ένωση ανθρώπων (πολιτειακών ανθρώπων) σε μια ορι σμένη περιοχή (κρατική επικράτεια) υπό την ανώτατη αρχή (κρατική αρχή) σε μια πάγια έννομη τάξη (κρατικό σύνταγμα).
Με τον όρο εθνικός λαός εννοείται η κοινότητα των ανθρώπων που έχουν την ίδια εθνικότητα (που είναι πολίτες). Με τον όρο εθνικό έδαφος εννοείται η περιοχή, δηλαδή ο χώρος στον οπ οίο ζει μόνο ο εθνικός λαός και μέσα στον οποίο εκτυλίσσονται οι δραστηριότητες του κράτους. Εντός της εθνικής επικράτειας ισχύει η κυριαρχία του κράτους (εδαφική ή κυριαρχία). Η κρατική εξουσία είναι η εγγενής ικανότητα του κράτους να ασκεί έλεγχ ο στους πολίτες του κράτους και στην επικράτεια του κράτους. Ένα πολιτειακό σύνταγμαδίνει το δικαίωμα στην κυρίαρχο να ασκεί την κρατική εξουσία. Είναι ο μεγαλύτερος νομικός κανόνας σε ένα κράτος και περιγράφει τα περισσότερα δικαιώματα, τα δικαιώματα και τα δικαιώματα που ορίζει την εθνική επικράτεια στην οποία Πρέπει να καθοριστεί και να εκλεγεί από τον λαό. Μέσω ενός συντάγματος, ένας λαός συγκροτείται στη δική του, ελεύθερη α υτοδιάθεση. [1]
Η ιεραρχία των νομικών κανόνων στο «κράτος» της Γερμανίας
Για να γίνει κατανοητό αυτό το κείμενο, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε την κατάταξη των νομικών συστημάτων. Το διεθνές δίκαιο, για παράδειγμα, υπερβαίνει τους νόμους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας και επομένως υπερβαίνει επίσης το Βασικό Δίκαιο.
Οι γενικοί κανόνες του διεθνούς δικαίου αποτελούν μέρος του ομοσπονδιακού δικαίου. προτεραιότητα έναντι των νόμων και δικαιωμάτων και υπ' όψιν απευθείας για τους κατοίκους της ομοσπονδιακής επικράτειας. Άρθρο 25 Βασικός Νόμος (ΦΕΚ) [2]
Πάνω από το ομοσπονδιακό δίκαιο και επομένως το Βασικό Δίκαιο είναι για παράδειγμα:
1. Διεθνές δίκαιο
- Συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή συμφωνίες ανθρωπίνων δικαιωμάτων
- Συνταγματικό και διεθνές δίκαιο
- Κώδικας πολέμου της Χάγης (HLKO) – διεθνές δίκαιο του πολέμου
- Επαγγελματικός νόμος
- νόμοι SHAEF
- Εντολές SMAD
- Νόμοι του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου
- Νόμοι της Συμμαχικής Ύπατης Αρμοστείας
- Επαγγελματικό καταστατικό
2. Ευρωπαϊκό Δίκαιο
Τι είναι ο Κώδικας Πολέμου της Χάγης (HLKO);
Ο Κώδικας Χερσαίου Πολέμου της Χάγης είναι διεθνής νόμος πολέμου που διέπει τους νόμους και τα έθιμα του χερσαίου πολέμου. Αποτελεί ουσιαστικό μέρος του διεθνούς δικαίου και περιέχει κανονισμούς για τους συμμετέχοντες σε πόλεμο σε περίπτωση πολέμου. Για παράδειγμα, ορίζει:
- Αντιμετώπιση αιχμαλώτων πολέμου
- Περιορισμοί στην επιλογή όπλων πολέμου
- Η φειδώ ορισμένων κτιρίων και εγκαταστάσεων
- Αντιμετώπιση κατασκόπων
- Παραδίδεται
- συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός
- [3 ]
Η HLKO έχει επιτραπεί σε γερμανικό έδαφος, καθώς η Γερμανική Αυτοκρατορία προσχώρησε στην Κώδικα Πολέμου της Χάγης το 1907 ναι έγκυρο δίκαιο των συμβάσεων και δεσμευτικό στις σχέσεις μεταξύ τους σήμερα. [4]
Η Γερμανική Αυτοκρατορία: Μια σύντομη αναδρομή της ιστορίας
Οι 3 βασιλείες της Γερμανικής Αυτοκρατορίας
Η Γερμανική Αυτοκρατορία είχε τρεις βασιλείες. Η 1η Γερμανική Αυτοκρατορία ιδρύθηκε το 1871 και ήταν συνταγματική μοναρχία α, με δημοκρατικά εκλεγμένο κοινοβούλιο. Ωστόσο, την εξουσία κατείχαν ο αυτοκράτορας και ο αυτοκρατορικός καγκελάριος που διορίστηκε από αυτόν. Ο Ότο φον Μπίσμαρκ ήταν ο 1ος Καγκελάριος του Ράιχ. Το πολιτειακό σύνταγμα ονομαζόταν Αυτοκρατορικό Σύνταγμα και όριζε την επικράτειά του από το σημερινό ομοσπονδιακό έδαφος, την Αλσατία-Λωρραίν η, την Πομερανία, τη Σιλεσία, το Πόζεν, την Ανατολική και τη Δυτική Πρωία. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο γερμανικός λαός έχει τις κατεχόμενες περιοχές της Αλσατίας-Λωρραίνης (από τη Γαλλία) και τις ανατολικές περιοχές της Πρωσίας (σημερινή Πολωνία).
Η 2η Γερμανική Αυτοκρατορία δημιουργήθηκε.Ήταν μια δημοκρατική συγκροτημένη, κοινοβουλευτική δημοκρατία, με ένα αντ ίστοιχα τροποποιημένο σύνταγμα. Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ανακηρύχθηκε το 1918 και έλαβε το Σύνταγμα της Βαϊμάρης στις 11 Αυγούστου 1919 μό του Χίτλερ ως Καγκελάριο στις 30 Ιανουαρίου in 1933 ιλεία του 3ο Γερμανικό Ράιχ. Έγινε μια δικτατορία από το 1933 έως το 1945. Το σύνταγμα του εθνικοσοσιαλιστή κού ηγετικού κράτους βασίστηκε στο Σύνταγμα της Βαϊμάρης.
Σε ένα blitzkrieg, ο Αδόλφος Χίτλερ πήρε πίσω τα εδάφη που είχαν αφαιρεθεί μετά τ ον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και πυροδότησε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μ ? ο 1939.
Η παράδοση της Γερμανίας το 1945
Στις 8 Μαΐου 1945 η γερμανική Βέρμαχτ παραδόθηκε. Η «Διακήρυξη περί Προβληματισμού της ήττας της Γερμανίας και της ανάληψης της Ανώτατης Κυβέρνησης στη Γερμανία», η οποία ισχύει από τις 5 Ιουνίου, αναφέρει:
Οι γερμανικές δυνάμεις σε ξηρά, θάλασσα και αέρα έχουν ηττηθεί ολοκληρωτικά και έχουν παραδοθεί άνευ όρων, και η Γερμανία, η οποία είναι υπεύθυνη για τον πόλεμο, δεν είναι πλέον σε θέση να αντισταθεί στη βούληση των ν οικείων δυνάμεων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας και η Γερμα νία υποτάσσεται σε όλες τις υπόλοιπες που επιβάλλονται τώρα ή αργότερά. [5]
Εδώ πρέπει να καταστεί σαφές ότι η παράδοση δεν επηρέασε τη Γερμανία, αλλά μόνο τη διοίκηση του στρατού σύμφωνα με το άρθρο 35 του Κώδικα Χερσαίου Πολέμου της Χάγης. Η Γερμανική Αυτοκρατορία δεν έπεσε με την παράδοση. Απλώς αδυνατεί να δράσει γιατί του λείπουν τα απαραίτητα κρατικά όργανα.
«Η παράδοση δεν αποτελεί προηγούμενη (προκαταρκτική απόφαση) για γενικές διατάξεις παράδοσης που θα αντικαταστήσουν και που θα θεσπιστούν από τα Ηνωμένα Έθνη ή για λογαριασμό τους και θα επηρεάσουν τη Γερμανία και τη γερανική Βέρμαχτ στο σύνολό της». Πιστοποιητική παράδοση σύμφωνα με την παράγραφο 4. [6]
Η στρατιωτική κυβέρνηση και οι νόμοι της SHAEF
Το Ανώτατο Αρχηγείο των Συμμαχικών Δυνάμεων Εκστρατείας (SHAEF) ήταν το αρχηγείο των Συμμαχικών Δυνάμεων στη βορειοδυτική Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ανώτατος διοικητής ήταν ο Αμερικανός Dwight D. Eisenhauer. [7] SHAEF έδωσε στρατιωτικούς νόμους. Ο νόμος αριθ. 3 SHAEF ψηφίστηκε στις 15 Νοεμβρίου 1944, έξι μήνες πριν από την παράδοση της Β έρμαχτ. Αναφέρει στην παράγραφο 3 ότι ο νόμος αυτός τίθεται σε ισχύ από το επάγγελμα. Η στρατιωτική κυβέρνηση λοιπόν είχε οργανωθεί και είχε ψηφίσει νόμους πολύ πριν από την παράδοση. SHAEF χική στρατιωτική κυβέρνηση.Ρύθμισαν, για παράδειγμα:
- Διατήρηση του ελέγχου στα κατεχόμενα
- Η συνέχιση της ύπαρξης της Γερμανικής Αυτοκρατορίας
- Η κατάργηση των εθνικοσοσιαλιστικών νόμων από τις 30 Ιανουαρίου 1933 (νόμος αρ. 1)
- Το κλείσιμο των δικαστηρίων και των διοικητικών αρχών (Νόμος αριθ. 2)
- Η αποναζικοποίηση της Γερμανίας (Νόμος Νο. 4 και 7)
- Το νόμιμο χρήμα – Συμμαχικά στρατιωτικά σήματα (Νόμος αρ. 51)
- Απαλλοτρίωση – δέσμευση και εποπτεία περιουσιακών στοιχείων (Ν. 52)
Επιστρέφει σε ισχύ το Σύνταγμα της Βαϊμάρης
Μέσω των νόμων SHAEF της στρατιωτικής κυβέρνησης, ιδίως του νόμου Αρ. 1 μάρης στην έκδοση πριν από τις 30 Ιανουαρίου 1933 τέθηκε αυτόματα και πάλι σ ε ισχύ. Δεν περιείχε καμία ναζιστική αλλαγή. Η διακήρυξη Αρ. 2 μπορικές και άλλες σχέσεις της Γερμανικής Αυτοκρατορίας έπαψαν να υφίστανται. Δεν γίνεται λόγος για διάλυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Η Γερμανική Αυτοκρατορία συνέχισε να υπάρχει! Ο όρος Γερμανία ορίζεται επίσης στο νόμο SHAEF αριθ. 52, άρθρο VII, παράγραφος 9ε:
«Γερμανία» σημαίνει τη Γερμανική Αυτοκρατορία όπως υπήρχε στις 31 Δεκεμβρ ίου 1937». [8ο]
Γιατί επιλέχθηκε ως ημερομηνία η 31η Δεκεμβρίου 1937; Μπορείτε να βρείτε μια διατριβή σχετικά με αυτό στο: « The BRD Swindle », σελίδες 73-75.
Η «Διακήρυξη Σχετικά με την Ήττα της Γερμανίας και την Ανάληψη της Ανώτας της «Κυβερνητικής Αρχής για τη Γερμανία», στις 5 Ιουνίου, συνεχίζει:
[…] κοπούς που αναφέρονται παραπάνω δεν έχει ως αποτέλεσμα την προσάρτηση (ιδ ιοποίηση) της Γερμανίας. [9]
Κατοχή της Γερμανικής Αυτοκρατορίας από τους Συμμάχους
Σύμμαχοι ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας, η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών και η κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας. Αυτές οι μεγάλες δυνάμεις ρύθμισαν την κατοχή της Γερμανίας με μια συμφωνία. Στο λεγόμενο «Πρωτόκολλο του Λονδίνου για τις Ζώνες Κατοχής στη Γερμανία και τη Διοίκηση του Μεγάλου Βερολίνου» της 12ης Σεπτεμβρίου 1944, που ισχύει από τις 7/8 Σεπτεμβρίου. 1945 του 1945), στο σημείο 1 αναφέρει:
Εντός των συνόρων της, όπως στις 31 Δεκεμβρίου 1937, η Γερμανία θα χωριστεί για σκοπούς κατοχής σε τέσσερις ζώνες, εκ των οποίων η μία θα παραχωρηθεί σε μία από τις τέσσερις δυνάμεις και μια ειδική περιοχή του Β ερολίνου, η οποία θα έπρεπε να γίνει στην κοινή κοινή γνώμη. κατοχική κυριαρχία των τεσσάρων δυνάμεων . [10]
Η Ανατολική Ζώνη, που περιλάμβανε την Ανατολική Πρωσία, καταλήφθηκε από την ΕΣΣΔ. Η βορειοδυτική ζώνη από τους Βρετανούς, η νοτιοδυτική ζώνη από τους Αμ ερικανούς και η δυτική ζώνη από τους Γάλλους. Η περιοχή του Βερολίνου χωρίστηκε σε όλους τους Συμμάχους.
Βασικές δηλώσεις για την ιστορία της Γερμανικής Αυτοκρατορίας:
- Η γερμανική Βέρμαχτ παραδόθηκε στις 8 Μαΐου 1945 και όχι το γερμανικό Ράιχ .
- Οι Σύμμαχοι ανέλαβαν τον έλεγχο και τη διακυβέρνηση της κατεχόμενης Γερμα νικής Αυτοκρατορίας.
- Η Γερμανία δεν προσαρτήθηκε. Δεν υπήρξε αναγνώριση των συνόρων των κατεχόμενων ζωνών.
- Το Γερμανικό Ράιχ συνέχισε να υπάρχει εντός των συνόρων του όπως και στις 31 Δεκεμβρίου 1937.
- Το Σύνταγμα της Βαϊμάρης της 11ης Αυγούστου 1919 ίσχυε και πάλι νομικά.
- Η περιοχή του Βερολίνου είχε ειδικό καθεστώς.
Ο Βασικός Νόμος στη Γερμανία και η προέλευσή του
Τα έγγραφα της Φρανκφούρτης
Αφού αντιμετωπίστηκε η μεγαλύτερη δυσκολία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο ι Δυτικοί Συμμαχικοί στρατιωτικοί κυβερνήτες παρέδωσαν τρία έγγραφα στ ους 11 Πρωθυπουργούς των Reichsländer (σήμερα ονομάζονται Ομοσπονδιακά Κράτη) στη Φ ρανκφούρτη του Μάιν, να εγκαθιδρύσουν μια νέα κρατική τάξη. Τα λεγόμενα Έγγραφα της Φρανκφούρτης της 1ης Ιουλίου 1948.
Το έγγραφο Ι π εριέχει: Την εξουσιοδότηση για τη σύνταξη συντακτικής συνέλευσης. Να συντάξει ένα δημοκρατικό σύνταγμα, το οποίο πρέπει να εγκριθεί από τους στρατιωτικούς διοικητές.
Το έγγραφο II περιέχει: Το αίτημα για επανεξέταση των εθνικών συνόρων.
Έγγραφο III ρυθμίζει τις αρχές ενός κατοχικού καταστατικού.Μεταξύ άλλων, αυτό δείχνει ότι οι Σύμμαχοι διατηρούν το δικαίωμα να ασκήσουν πλήρως τις εξουσίες τους και ότι οι αντίθετες συνταγματικές αλλαγές π ρέπει να υποβάλλονται στους στρατιωτικούς κυβερνήτες για έγκριση. [11] [12]
Το Κοινοβουλευτικό Συμβούλιο
Οι 11 Πρωθυπουργοί των γερμανικών κρατών ίδρυσαν το λεγόμενο Λευκό Συμβούλιο αντί για Συντακτική Συνέλευση ή Συνταγματική Συνέλευση. Από την 1η Σεπτεμβρίου 1948, το συμβούλιο αυτό επεξεργάστηκε έναν νόμο για την πολιτική αυτοδιοίκηση, στον Βασιλικό Νόμο, με βάση τα Έγγραφα της Φράνκφ ούρτης. ρασκήνιο. Όπως είχε προηγουμένως επιβληθεί, ο Βασικός Νόμος υποβλήθηκε στους τρατιωτικούς διοικητές για έγκριση.
Εγγραφικές επιστολές των στρατιωτικών διοικητών για τον Βασικό Νόμο ο
Οι στρατιωτικοί διοικητές είχαν μερικές επιφυλάξεις πριν ο Βασικός Νόμος έπρεπε να υποβληθεί στον λαό για επικύρωση (επιβεβαίωση). Κατέστησαν σαφές ότι θα διατηρήσουν όλες τις εξουσίες με την υπαγωγή του Βασικού Νόμου στο Κατοχικό Καταστατικό. Το Μεγάλο Βερολίνο δεν πρέπει να ανήκει στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και ορισμένα κρατικά σύνορα θα πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ έως ότου επιτευχθεί συνθήκη ειρήνης. [13]
Μετά την έγκριση του GG, εγκρίθηκε από τους λαϊκούς αντιπροσώπους των γερμανικών κρατών σύμφωνα με το άρθρο 144 παράγραφος 1. Δεν υπήρξε ποτέ δημοψήφισμα ή επικύρωση. [14] Η εφαρμογή και η ισχύς υπόκεινταν στα άρθρα 23 (Πεδίο εφαρμογής) και 146 (Ισχύς) της παλαιάς έκδοσης. Στις 23 Μαΐου 1949 τέθηκε σε ισχύ ο Βασικός Νόμος χωρίς δημοκρατική συμμετοχή.
Ποιος είναι ο Βασικός Νόμος για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία;
Ο Βασικός Νόμος είναι ένας θεμελιώδης κανονισμός στα κατεχόμενα από τον στρατό εδάφη. Ένας νόμος που διασφαλίζει την ειρήνη και την τάξη και οργανώνει τη δομή μιας κατεχόμενης περιοχής. Είναι μια προσωρινή λύση για ορισμένο χρονικό διάστημα. [15]
Ο Κώδικας Χερσαίου Πολέμου της Χάγης, ο οποίος ρυθμίζει τη συμπεριφορά μιας δύναμης κατοχής, λέει στο άρθρο 43:
«Αφού η νόμιμη εξουσία περάσει πραγματικά στα χέρια του κατακτητή, πρέπει να λάβει όλες τις προφυλάξεις που εξαρτώνται από αυτόν για να αποκατασταθεί και να διατηρήσει τη δημόσια τάξη και τη δημόσια ζωή, στο μέτρο του δυ νατού, σύμφωνα με, εκτός εάν υπάρχει επιτακτικό εμπόδιο. Κρατικοί νόμοι». [3]
Οι νόμοι του κράτους, που τότε ήταν το Σύνταγμα της Βαϊμάρης, αγνοήθηκαν κατά τη σύνταξη του Βασικού Νόμου και αντί αυτού δημιουργήθηκε η ΓΓ, με εντολή των στρατιωτικών διοικητών, με βάση το Καταστατικό της Κατοχής. Είναι λοιπόν δικαίωμα των Συμμάχων.
Τι είναι Σύνταγμα;
Ο καθηγητής συνταγματικού και διεθνούς δικαίου καθ. Δρ. Ο Carlo Schmid (πολιτικός του SPD) εξήγησε στην κεντρική ομιλία του στο Κοινοβουλευτικό Συμβούλιο στις 8 Σεπτεμβρίου 1948 πώς πρέπει να νοείται ένα σύνταγμα. Ιδού ένα απόσπασμα:
«Ένα σύνταγμα είναι η συνολική απόφαση ενός ελεύθερου λαού για τις μορφές και το περιεχόμενο της πολιτικής του ύπαρξης. Ένα τέτοιο σύνταγμα είναι τότε ο βασικός κανόνας του κράτους. Σε τελική ανάλυση, χωρίς να χρειάζεται να ανιχνευθεί σε τρίτο, καθορίζει την οριοθέτηση της κυριαρχίας στην περιοχή και για το σκοπό αυτό καθορίζει τα δικαιώματα των ατόμων και τα όρια της κρατικής εξουσίας. Τίποτα δεν είναι πάνω από αυτό, κανείς δεν μπορεί να το παρακάμψει, κανείς δεν μπορεί να το αγνοήσει. Ένα σύνταγμα δεν είναι τίποτε άλλο από την αυτοπραγμάτωση της ελευθερίας ενός λαού, δεδομένης νομικής μορφής. Εκεί βρίσκεται το πάθος τους και γι' αυτό ο κόσμος πήγε στα οδοφράγματα». [16]
Επομένως, ένα σύνταγμα έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Ο λαός είναι ελεύθερος
- Ο λαός αποφασίζει/αποτελεί τον εαυτό του
- Δεν διαιρείται χωρικά = ολόκληρος ο λαός
- Είναι ο υψηλότερος νομικός κανόνας. Τίποτα δεν είναι από πάνω της
- Καθορίζει την εθνική επικράτεια στην οποία εφαρμόζεται
- Ρυθμίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όλων των ατόμων
- Καθορίζει τα όρια της κρατικής εξουσίας
- Δίνει το δικαίωμα σε έναν κυρίαρχο να ασκεί την κρατική εξουσία
- Καθορίζει πώς ένας κυρίαρχος μπορεί να ασκήσει την κρατική του εξουσία
Ένα σύνταγμα είναι απαραίτητο για μια δημοκρατία.
Ο βασικός νόμος στη Γερμανία δεν είναι σύνταγμα
Ο όρος Βασικός Νόμος επιλέχθηκε σκόπιμα εκείνη την εποχή.
«Επιβεβαιώνοντας τις επιφυλάξεις των Συμμάχων, πρέπει να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε για τον Βασικό Νόμο για την οργάνωση των κυρίαρχων εξουσιών του γερμανικού λαού, που απελευθερώθηκαν σήμερα, σε ένα τμήμα της Γερμανίας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε το σύνταγμα της Γερμανίας ή της Δυτικής Γερμανίας. Δεν χρειάζεται να φτιάξουμε κράτος». Ο Δρ. Ο Carlo Schmid ενώπιον του Κοινοβουλευτικού Συμβουλίου στις 8 Σεπτεμβρίου 1948 [16] .
Το άρθρο 146 GG κάνει επίσης σαφή διάκριση εδώ:
Αυτός ο Βασικός Νόμος , ο οποίος εφαρμόζεται σε ολόκληρο τον γερμανικό λαό μετά την ολοκλήρωση της ενότητας και της ελευθερίας της Γερμανίας, χάνει την ισχύ του την ημέρα κατά την οποία τίθεται σε ισχύ ένα σύνταγμα που έχει αποφασίσει ελεύθερα ο γερμανικός λαός. [15]
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί το υποτιθέμενο σύνταγμά μας ονομάζεται «Βασικός νόμος για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία» και όχι «Βασικός νόμος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας»; Δείτε την εικόνα.
Βασικές δηλώσεις σχετικά με τον Βασικό Νόμο στη Γερμανία και τη δημόσια για του:
- Ο Βασικός Νόμος δόθηκε στη Γερμανία χωρίς δημοψήφισμα.
- Το Σύνταγμα της Βαϊμάρης της 11ης Αυγούστου 1919 αγνοήθηκε.
- Ο Βασικός Νόμος είναι νόμος που καθορίζεται από άλλους.
- Ο Βασικός Νόμος δεν είναι Σύνταγμα.
- Ο Βασικός Νόμος είναι ένα προσωρινό μέτρο που ισχύει μόνο μέχρι τη θέση του συντάγματος.
- Οι Δυτικοί Σύμμαχοι έχουν όλες τις δυνάμεις. Ο επαγγελματικός νόμος είναι πάνω από το GG.
Η ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της ΛΔΓ
Η ίδρυση της ΟΔΓ και της ΛΔΓ
Οι βρετανικές και αμερικανικές ζώνες κατοχής συγχωνεύτηκαν οικονομικά την 1η Ιανουαρίου 1947 για να σχηματίσουν την Bizone. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας αναδύθηκε από αυτόν τον ενιαίο του οικονομικού χώρου. Οι Δυτικοί Σύμμαχοι δεν κατέληξαν σε κοινό παρονομαστή με τη Σοβιετική Ένωση σε θέματα οικονομικής πολιτικής (αποζημιώσεις κ.λπ.). Το αποτέλεσμα ήταν η διαίρεση της Γερμανίας σε Ανατολική και Δυτική. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ιδρύθηκε στη Δύση με τη δημοσιότητα του Βασιλικού Νόμου στις 23 Μαΐου 1949. Τα αυτοκρατορικά κράτη διαλύθηκαν κατά την παράβαση του διεθνούς δικαίου και σχηματίστηκαν ομοσπονδιακά κράτη, όπως τα έχουμε μέχρι σήμερα. [17]
Στην «Ανατολή», αν και στο κεντρικό γερμανικό έδαφος, δημιουργήθηκε η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ) στις 7 Οκτωβρίου 1949. Του δόθηκε ένα σύνταγμα που επικυρώθηκε από την κυβέρνηση, αλλά όχι από τον λαό. [18]Τα πραγματικά ανατολικά εδάφη της Γερμανικής Αυτοκρατορίας (Σιλεσία, Πομερανία και Ανατολική Πρωσία), όπως υπήρχαν στις 31 Δεκεμβρίου 1937, παρέμειναν υπό πολωνική και σοβιετική διοίκηση.
Ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας όχι ως κράτος
Μια απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου σχετικά με τη Β αστική Συνθήκη (συνθήκη στη βάση των σχέσεων μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας) του 1973 αναφέρει:
«Ο Βασικός Νόμος – όχι απλώς μια διατριβή του διεθνούς δικαίου και του συνταγματικού δικαίου! – υποθέτει ότι το γερμανικό Ράιχ επέζησε της κατάρρευσης του 1945 και δεν κατέρρευσε αργότερα ούτε μέσω της παράδοσης ούτε μέσω της άσκησης ξένης κρατικής εξουσίας στη Γερμανία από τις Συμμαχικές δυνάμεις κατοχής· Αυτό προκύπτει από το προοίμιο, από το άρθρο 16, άρθρο 23, άρθρο 116 και άρθρο 146 GG. Αυτό αντιστοιχεί επίσης στην πάγια νομολογία του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου, την οποία τηρεί η Γερουσία. Το γερμανικό Ράιχ συνεχίζει να υπάρχει […], εξακολουθεί να έχει δικαιοπρακτική ικανότητα , αλλά δεν είναι ικανό να ενεργεί ως ολόκληρο κράτος λόγω έλλειψης οργάνωσης, ιδίως έλλειψης θεσμοθετημένων φορέων».
Συνεχίζει λέγοντας:
« Με την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας δεν ιδρύθηκε νέο δυτικογερμανικό κράτος, αλλά αναδιοργανώθηκε ένα τμήμα της Γερμανίας (πρβλ. Carlo Schmid στην 6η σύνοδο του Κοινοβουλευτικού Συμβουλίου - StenBer. σελ. 70). Επομένως, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είναι ο «νόμιμος διάδοχος» του γερμανικού Ράιχ [...]
Όσον αφορά το συνταγματικό δίκαιο, περιορίζει την κυριαρχική της εξουσία στον «χώρο ισχύος του Βασικού Νόμου».[…], αλλά αισθάνεται επίσης υπεύθυνος για ολόκληρη τη Γερμανία (βλ. προοίμιο του βασικού νόμου). Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία αποτελείται σήμερα από τα κράτη που αναφέρονται στο άρθρο 23 του βασικού νόμου, συμπεριλαμβανομένου του Βερολίνου. Το καθεστώς του κρατιδίου του Βερολίνου στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας μειώνεται και επιβαρύνεται μόνο από τη λεγόμενη επιφύλαξη τω ν κυβερνητών των δυτικών δυνάμεων […]. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας ανήκει στη Γερμανία και δεν μπορεί να θεω » – BVerfGE 36, 1 (15 επ.) – Βασική Συνθήκη [19 ]
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν ιδρύθηκε ποτέ ως κράτος κα ι δεν θα μπορούσε ποτέ να ιδρυθεί ως κράτος γιατί η Γερμανική Αυτοκρατορία δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει! Δεν ταυτίζεται με το γερμανικό Ράιχ και επίσης δεν είναι ο νόμος διάδοσής του. Τι είναι λοιπόν η FRG που ιδρύθηκε το 1949; Ένας πιθανός ορισμός είναι:
Η FRG είναι ένα αυτοδιοικητικό κατασκεύασμα που δημιουργήθηκε από τις δυτικές δυνάμεις κατοχής κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου. [20] Μια οργάνωση στην οποία ανατέθηκε προσωρινά η άσκηση κυριαρχίας επί των Γερμανών πολιτών από τις νικήτριες δυνάμεις σύμφωνα με στρατιωτικές οδηγίες.
Σε ποιο βαθμό έχει αλλάξει αυτή η κατάσταση μέχρι σήμερα, μπορείτε να μάθετε παρακάτω.
Η συνθήκη της Γερμανίας για πλήρη κυριαρχία;
Προκειμένου να διασφαλιστεί στη Γερμανία η πλήρης εξουσία ενός κυρίαρχου κράτους, η Συνθήκη της Γερμανίας τέθηκε σε ισχύ στις 5 Μαΐου 1955 ως μία από τις Συνθήκες των Παρισίων. Η Συνθήκη της Γερμανίας, γνωστή και ως Συνθήκη για τις σχέσεις μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και των Τριών Δυνάμεων (Αμερική, Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία), είχε σκοπό να ρυθμίσει το κενό που είχε προκύψει μεταξύ παράδοσης και συνθήκης ειρήνης και να τερματίσει την κατοχή. νόμος.
Το άρθρο 1, παράγραφος 1 της Συνθήκης της Γερμανίας τερματίζει το κατοχικό καθεστώς και καταργεί το Κατοχικό Καταστατικό και την Ανώτατη Αρμοστεία των Συμμάχων. Στο Άρθρο 2, Πρόταση 1, οι Τρεις Εξουσίες διατηρούν τα δικαιώματα και τις ευθύνες που ασκούσαν ή είχαν προηγουμένως σε σχέση με το Βερολίνο και τη Γερμανία συνολικά. Δείτε το κατοχυρωμένο δικαίωμα από το Καταστατικό Κατοχής:
Ωστόσο, οι κατοχικές αρχές διατηρούν το δικαίωμα, κατόπιν εντολής των κυβερνήσεων τους, να επαναλάβουν την άσκηση πλήρους κυβερνητικής εξου σίας εν όλω ή εν μέρει […] Παράγραφος III
Διατηρείτε επίσης δικαιώματα και ευθύνες σχετικά με τη στάση των νόπλων δυνάμεων στη Γερμανία. [21
]
Βασικές δηλώσεις σχετικά με την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας:
- Η Γερμανική Αυτοκρατορία συνεχίζει να υπάρχει.
- Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν ιδρύθηκε ως κράτος.
- Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είναι ο νόμιμος διάδοχος της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.
- Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας περιορίζει την κυριαρχία της στο πεδίο εφαρμογής του βασικού νόμου.
- Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας εξακολουθεί να είναι κατεχόμενη και όχι κυρίαρχη.
- Το γερμανικό Ράιχ δεν έχει συνθήκη ειρήνης.
Επανένωση της Γερμανίας και διάλυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Η συμφωνία ενοποίησης της 29ης Σεπτεμβρίου 1990
Η Συνθήκη Ενοποίησης συνήφθη μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της ΛΔΓ για την εγκαθίδρυση της γερμανικής ενότητας. Η συμφωνία ενοποίησης τέθηκε σε ισχύ στις 29 Σεπτεμβρίου 1990. Από το Κε φάλαιο I (Επιπτώσεις της προσχώρησης), η παράγραφος 1 ορίζει:
Με την είσοδο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας σύμφωνα με το άρθρο 23 του βασικού νόμου στις 3 Οκτωβρίου 1990, Σαξονία-Άνχαλτ και Θουριγγία γίνονται κρατίδια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. [22]
Το Κεφάλαιο II (Βασικός Νόμος), το άρθρο 4 (Τροποποιήσεις του Βασικού Νόμου λόγω προσχώρησης) αναφέρει:
1. Το προοίμιο έχει ως εξής […]
2. Το άρθρο 23 καταργείται. [22]
Σύμφωνα με το άρθρο 23 του βασικού νόμου, τα κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας (ΛΔΓ) προσχώρησαν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στις 3 Οκτωβρίου 1990.
Ο εισαγωγικός νόμος του κράτους
Ο αρχικός «Συνταγματικός νόμος για το σχηματισμό κρατών στη Λαϊκή Δημοκράτη της Γερμανίας» αναφέρει επίσης ότι ο νόμος εισαγωγής του κράτους από το ζωντανό εικονικό Μουσείο Online (LeMO) αναφέρει:
Με την ισχύ από τις 14 Οκτωβρίου 1990, σχηματίστηκαν τα κράτη μέλη στη ΛΔΓ:
- Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία μέσω […]
- Βραδεμβούργο μέσω […]
- Σαξονία-Άνχαλτ μέσω […]
- Σαξονία μέσω […]
- Θουριγγία μέσω […]
Τα κράτη της ΛΔΓ σχηματίστηκαν μόλις στις 14 Οκτωβρίου 1990. Πώς μπόρεσαν αυτές οι χώρες να ενταχθούν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στις 3 Οκτωβρίου 1990; Αυτή η ημερομηνία έχει πλέον αλλάξει στη συνέχεια στο τρέχον έγγραφο του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Δικαιοσύνης. Έγινε προσπάθεια να συγκαλυφθεί κάτι εδώ; [23] [24]
Ο Βασικός Νόμος δεν έχει εφαρμοστεί
Το άρθρο 23 ΓΓ (παλιά έκδοση), που καταργήθηκε με τη συμφωνία, καθόρισε το πεδίο εφαρμογής του Βασικού Νόμου.
«Αυτός ο νόμος δεν επιτρέπεται αρχικά στις περιοχές των πολιτειών Βάδης, Β αυαρίας, Βρέμης, Μείζονος Βερολίνου, Αμβούργου, Έσσης, Κάτω Σαξονίας, Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, Ρηνανίας-Παλατινάτου, Σλέσβιχ-Χολβέργης Βερολίνου, Βυρ-Εμβούργου. . Σε άλλα μέρη της Γερμανίας θα τεθεί σε ισχύ μετά την ένταξη τους. » [25]
Αυτό το άρθρο έπρεπε να διαγραφεί επειδή η Πολωνία φοβόταν μελλοντικές διεκδικήσεις των ανατολικών εδαφών της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο, ο υποτιθέμενος υψηλότερος νομικός μας κανόνας δεν έχει συγκεκριμένο χωρικό πεδίο εφαρμογής. Πού πρέπει να ισχύει τώρα;
Το εδαφικό πεδίο ενός νομικού κανόνα
Μπορεί ένας βασικός νόμος να ισχύει χωρίς γεωγραφική εμβέλεια; Από την απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου για τη βασική σύνταξη του 1973 λέει για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας:
Σύμφωνα με το συνταγματικό δίκαιο, περιορίζει την κυριαρχική του εξουσία στην «τομέα του Βασιλικού Νόμου» [...]
Ωστόσο, υποστηρίζεται ότι το εύρος της εγκυρότητας υποτίθεται ότι αν αγνωρίζεται από το συνταγματικό και διεθνές δίκαιο του κράτους και ότι το πεδίο ισχύος ενός συντάγματος δεν απαιτείται περιγραφή, δεδομένου ότι τα σύνορα της εθνικής επικράτειας καθορίζονται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο (αν και αυτά δεν είναι καν της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας); Δεν υπάρχουν ορισμένες νομικές αρχές «καμία δράση χωρίς αποφασιστική τα», «κανένας νόμος χωρίς πεδίο» ή ο παλιός ρωμαϊκός νομικός κανό νας «Nulla poena sine lege» (καμία τιμωρία χωρίς νόμο); [26]
του;Αυτό θέτει το ερώτημα, γιατί το υψηλότερο νομικό μας πρότυπο είχε ένα σαφώς καθορισμένο πεδίο εφαρμογής πριν από την ενοποίηση, ενώ προφανώς δεν το χρειαζόταν; Χωρίς εδαφική εμβέλεια, η σημερινή ΓΓ θα παραβίαζε την απαίτηση της ασφάλειας δικαίου και θα ήταν άκυρη! Χωρίς ισχύοντα νομικό κανόνα, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν έχει κυριαρχία και διαλύεται νόμιμα!
Το νέο προοίμιο βρίσκεται στο λαό
Το διαγραμμένο πεδίο συμπεριλήφθηκε στη συμφωνία στο προοίμιο, η οποία δεν έχει άμεση νομική δεσμευτική ισχύ. Λέει ότι μετά την ενοποίηση θα ισχύει για ολόκληρο τον γερμανικό λαό. Μέσα σε ποια όρια όμως; Το νέο προοίμιο είναι γεμάτο ψέματα, τα οποία σημειώνονται με έντονους χα ρακτήρες.
«Έχοντας συνείδηση της ευθύνης του ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων, εμψυχωμένος από τη θέληση να υπηρετήσει την ειρήνη του κόσμου ως ισότ ιμο μέλος σε μια ενωμένη Ευρώπη, ο γερμανικός λαός έχειδώσει στον εαυτό του αυτόν τον βασικό νόμο δυνάμει της συνταγματικής το υ εξουσίας . Οι Γερμανοί στις πολιτείες Βάδη-Βυρτεμβέργη, Βαυαρία, Βερολίνο, Βραδεβμ ούργο, Βρέμη, Αμβούργο, Έσση, Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία, Κάτω Σαξονία , Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, Ρηνανία-Σχαλαντινά, Σαλαντινάτο, inles και η Θουριγγία έχουν στην ενότητα και την ελευθερία της Γερμανίας ολοκληρώθηκε μέσω της ελεύθερης αυτοδιάθεσης. Επομένως, αυτός ο βασικός νόμος ισχύει για ολόκληρο τον γερμανικό λαό. » [27]
Καμία κρατική ενότητα στη Γερμανία το 1990
Πρώτον, η επανένωση της Γερμανίας δεν θα μπορούσε να είναι νομικά δεσμευτική λόγω των κρατών της ΛΔΓ που δεν είχαν ακόμη σχηματιστεί, δεύτερον, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας μπορεί να θεωρηθεί νομικά διαλυμένη μετά τη διαγραφή του πεδίου εφαρμογής της, και τρίτον, η ανατολική περιοχές του Γερμανικού Ράιχ (σύνορα από το 1937) έλειπαν για την πραγματική επανένωση. Ο Theo Waigel (Υπουργός Οικονομικών από το 1989-1998, CSU) είπε στη συνάντηση της Σιλεσίας στο Ανόβερο το 1989:
«Με την παράδοση της γερμανικής Βέρμαχτ στις 8 Μαΐου 1945, η Γερμανική Αυτοκρατορία δεν έπεσε. Δεν υπάρχει καμία πράξη αποτελεσματική βάσει του διεθνούς δικαίου με την οποία τα ανατολικά τμήματα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας διαχωρίστηκαν από αυτήν. Πολιτικός μας στόχος παραμένει η εδραίωση της εθνικής ενότητας του γε ρμανικού λαού στην ελεύθερη αυτοδιάθεση». [28]
Η ακυρότητα του Βασιλικού Νόμου φαίνεται επίσης καθαρά στο άρθρο 146. Η ενότητά του δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Αυτός ο Βασικός Νόμος, ο οποίος απέκτησεολόκληρη την ημέρα του γερμανικού ? [15]
Βασικές δηλώσεις για την επανένωση της Γερμανίας:
- Η επανένωση δεν είναι νομικά δεσμευτική.
- Ο γερμανικός λαός δεν είναι ενωμένος.
- Ο Βασικός Νόμος δεν έχει εδαφική εμβέλεια και ως εκ τούτου είναι άκυρος.
- Το νέο προοίμιο του GG περιέχει διάφορα ψέματα.
- Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας διαλύεται νομικά.
Συνθήκη ειρήνης για τη Γερμανία και συνθήκη 2 συν 4
Το συμβόλαιο 2 συν 4
Η «Συνθήκη για τον Τελικό Διακανονισμό με Σεβασμό στη Γερμανία» (επίσημη ονομασία) τέθηκε σε ισχύ στις 15 Μαρτίου 1991 με την κατάθεση του τελευταίου εγγράφου επικύρωσης. Η επικύρωση είναι μια δήλωση ενός αρχηγού κράτους που είναι δεσμευτική σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Οι υπογράφοντες ήταν οι τέσσερις δυνάμεις κατοχής και ένας εκπρόσωπος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της ΛΔΓ. Η Συνθήκη 2+4 εφαρμόζεται επίσημα αντί μιας συνθήκης ειρήνης και υποτίθεται ότι έκανε τη Γερμανία πλήρως κυρίαρχη στην οποία οι Σύμμαχοι παραιτήθηκαν από τα δικαιώματα και τις ευθύνες τους σε σχέση με το Βερολίνο και τη Γερμανία συνολικά. Ωστόσο, υπάρχουν έντονες αμφιβολίες για το νόημα και την εγκυρότητα αυτής της συνθήκης γενικά, καθώς και ως συνθήκης ειρήνης.
10 λόγοι για τους οποίους η συνθήκη 2 συν 4 είναι άκυρη και δεν μπορεί να είναι συνθήκη ειρήνης για τη Γερμανία
- Οι κατοχικές κατασκευές της ΟΔΓ και της ΛΔΓ δεν συμμετείχαν στον πόλεμο, αλλά μάλλον το γερμανικό Ράιχ, και ως εκ τούτου δεν μπόρεσε να υπογράψει μια νομικά δεσμευτική συνθήκη ειρήνης. Οι υπογράφοντες συμφώνησαν με τον εαυτό τους.
- Το γερμανικό Ράιχ, το οποίο επί του παρόντος δεν έχει διπλωματικές, προξενικές, εμπορικές ή άλλες σχέσεις, δεν είναι επί του παρόντος σε θέση να παράσχει έναν εκπρόσωπο που θα μπορούσε να συνάψει μια συνθήκη ειρήνης λόγω έλλειψης οργάνωσης.
- Το γερμανικό Ράιχ έχει συνολικά 46 κηρύξεις πολέμου εναντίον του! [17]
- Η Συνθήκη 2+4 τέθηκε σε ισχύ μετά την κατάργηση του πεδίου εφαρμογής του Βασικού Νόμου. Μετά από αυτό, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είχε πλέον καμία κυρίαρχη εξουσία να υπογράψει μια τέτοια συνθήκη.
- Όλα τα κράτη που μπήκαν σε πόλεμο με τη Γερμανία συνήψαν πραγματικές συνθήκες ειρήνης με τους Συμμάχους. Η Ιαπωνία υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με 47 χώρες στις 8 Σεπτεμβρίου 1951. [29]
- Η υποτιθέμενη γερμανική συνθήκη ειρήνης ονομάζεται Συνθήκη 2+4. Μετά το παράδειγμα του Βασικού Νόμου και του Συντάγματος, εξακολουθείτε να πιστεύετε σε τέτοια τυχαία ονοματοδοσία;
- Η Συνθήκη 2+4 εξακολουθεί να περιέχει περιορισμούς και υποχρεώσεις εκ μέρους της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας που στρέφονται κατά της πλήρους κυριαρχίας. [30] Ωστόσο, μια σωστή συνθήκη ειρήνης εγγυάται την πλήρη κυριαρχία.
- Επίσημες δηλώσεις ότι η Γερμανία δεν έχει ακόμη συνθήκη ειρήνης. [31]
- Δεν είναι επιθυμητή συνθήκη ειρήνης. [32]
- Η ρήτρα του ΟΗΕ για το εχθρικό κράτος. [33]
Η ρήτρα του ΟΗΕ για το εχθρικό κράτος
Τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) είναι 193 κράτη που έχουν συγκεντρωθεί για να εξαφανίσουν την παγκόσμια ειρήνη, τη συμμόρφωση με τις διεθνές δίκαιο και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο οργανισμός (ΟΗΕ) είναι ένα πλήρως αναγνωρισμένο αντικείμενο του διεθνούς δικαίου. [34]
για να επιβληθούν καταναγκαστικά μέτρα εναντίον εχθρικών κρατών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου χωρίς ειδική άδεια από το Συμβούλι ο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 53, παράγραφος 2, κάθε κράτος που ήταν εχθρικό ενός υπ’ ογράφοντος αυτού του Χάρτη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου είναι ένα εχθρικό κράτος. Άρα πρωτίστως η Γερμανία.Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας προσχώρησαν στα Ηνωμένα Έθνη στις 18 Σεπτεμβρίου 1973. [33]Πώς γίνεται να γίνονται δεκτά εχθρικά κράτη στον ΟΗΕ; Μήπως επειδή οι αυτοδιοικητικές οργανώσεις FRG και GDR δεν ήταν εχθρικά κράτη, αλλά το γερμανικό Ράιχ;
Οι δύο ρήτρες δείχνουν ότι οι Σύμμαχοι μπορούν να επέμβουν στρατιωτικά στη Γερμανία ανά πάσα στιγμή (σε περίπτωση ανανεωμένης επιθετικής πολιτικής) ενώ ο ΟΗΕ κλείνει τα μάτια. Αυτή η κατάσταση δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα! Η παρουσίαση της ρήτρας του εχθρικού κράτους του ΟΗΕ ως μη σε χρήση (παρωχημένη) είναι απλώς παραπλανητική. [35] Θα είχε ακυρωθεί εδώ και πολύ καιρό.
Ακόμα δεν υπάρχει ειρήνη και κυριαρχία
Από τη «Συμφωνία της 27/28. Σεπτέμβριος το 1990 η Δημοκρατία της Γερμανίας και των Τριών Δυνάμεων (όπως τροποποιήθηκε) κ αι για τη Συνθήκη για τη διευθέτηση ζητημάτων που προκύπτουν από τον π όλεμο και την κατοχή (όπως τροποποιήθηκε)» προκύπτει από τα σημεία 1 και 2 ότι η Γερμανία Η Συνθήκη και η Μεταβατική Συνθήκη (συνθήκη για τη ρύθμισή της η ζητήματα που προκύπτουν από τον πόλεμο και την κατοχή) θα πάψουν να σχιστούν όταν τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη 2+4. [36]
σης η Συνθήκη Μετάβασης εξακολουθούν να ισχύουν σήμερα. Στις συμβάσεις αυτές, οι αρχές κατοχής διατήρησαν, για παράδειγμα:Ο Β. διατηρεί το δικαίωμα να επαναλάβει την άσκηση πλήρους κυβερνητικής εξ ουσίας εν όλω ή εν μέρει.
Βασικές δηλώσεις σχετικά με τη συνθήκη ειρήνης για τη Γερμανία και τη συνθήκη 2 συν 4:
- Το συμβόλαιο 2+4 δεν μπορεί να ισχύει.
- Η συνθήκη 2+4 δεν είναι συνθήκη ειρήνης.
- Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τελειώνει μόνο με μια συνθήκη ειρήνης που είναι δεσμευτική βάσει του διεθνούς δικαίου.
- Η Συνθήκη της Γερμανίας και η Μεταβατική Συνθήκη παραμένουν σε ισχύ.
- Οι Σύμμαχοι συνεχίζουν να διατηρούν όλα τα δικαιώματα.
- Η Γερμανία δεν είναι ακόμη κυρίαρχη σήμερα.
- Η Γερμανία εξακολουθεί να είναι εχθρικό κράτος του ΟΗΕ.
Βερολίνο πρωτεύουσα;
Το ειδικό καθεστώς του Βερολίνου
Το έθνος που καταλαμβάνει την πρωτεύουσα ενός ηττημένου εχθρού έχει κατοχική κυριαρχία και αναδεικνύεται ως η νικήτρια δύναμη. Η περιοχή του Βερολίνου λοιπόν χωρίστηκε μεταξύ των Συμμάχων (το Δυτικό Βερολίνο είχε τους Δυτικούς Συμμάχους, το Ανατολικό Βερολίνο την ΕΣΣΔ). Άρα είχε εξαρχής ειδικό καθεστώς. Το λεγόμενο Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου ανέλαβε την κυβερνητική εξουσία. Περισσότερα από 20 χρόνια μετά το «Πρωτόκολλο του Λονδίνου για τις Ζώνες Κατοχής στη Γερμανία και τη Διοίκηση του Μεγάλου Βερολίνου» υπήρξε η Συμφωνία Τεσσάρων Δυνάμεων για το Βερολίνο, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 3 Ιουνίου 1972. Το Μέρος 2 Β ορίζει ότι το Berlin-West δεν αποτελεί τμήμα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και δεν διέπεται από αυτήν. [37]
Το καθεστώς του Βερολίνου μετά το 1990
Το ειδικό καθεστώς του Βερολίνου σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ήταν επάγγελμα την εποχή της διαίρεσης της Γερμανίας μέχρι το 1990. Ως εκ τούτου, γι 'Αλφα την τοχη, και σε σχέση με τη Συνθήκη 2+ 4 ικά με το Βερολίνο» μεταξύ της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της τρεις Δυτικοί Σύμμαχοι. Με αυτό και με την «επανένωση» θα πρέπει να τελειώσει το ειδικό καθεστώς και το Βερολίνο να γίνει ξανά κυρίαρχο. [38] ίνου:
Όλα τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που δημιουργούνται ή θεσπίζονται από ή σύμφωνα με οποιαδήποτε νομοθετική, δικαστική ή διοικητική ενέργεια των Συμμαχικών αρχών στο Βερολίνο ή σε σχέση με το Βερολίνο θα ισχύουν και θα ισχύουν από κάθε άποψη σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο , είτε είναι σύμφωνα είτε όχι έχουν θεσπιστεί ή θεσπιστεί άλλες νομοθετικές διατάξεις. […] Άρθρο 2 [39]
Αναγνωρίζετε την κυριαρχία του Βερολίνου από αυτό;
Το Βερολίνο δεν είναι η πρωτεύουσα και η χώρα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Η Συμφωνία του Βερολίνου αφορά την ακύρωση ή την αναστολή των δικαιωμάτων και των ευθυνών των Τεσσάρων Δυνάμεων . Ενώ οι τρεις δυτικές δυνάμεις (συμμαχικές αρχές) συνεχίζουν να διατηρούν όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Αυτός είναι ο λόγος που μόνο οι τρεις δυτικές δυνάμεις κατέληξαν σε αυτή τη συμφωνία. Διότι η Σοβιετική Ένωση, ως μία από τις τέσσερις δυνάμεις κατοχής, θα έπρεπε να υπογράψει πριν την «ενοποίηση της Γερμανίας». Ένας εκπρόσωπος της ΛΔΓ για το Ανατολικό Βερολίνο θα έπρεπε επίσης να ήταν μέρος αυτής της συμφωνίας. Η εγκυρότητα αυτής της συμφωνίας είναι επομένως αμφίβολη. Ακριβώς όπως η Συνθήκη Ενοποίησης και η Συνθήκη 2+4.
Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να συναχθεί από αυτό, λαμβάνοντας υπόψη την ακ ουρη «επανένωση» και την ακόμη ισχύουσα Συνθήκη και Μεταβατική Συνθήκη της Γερμανίας, είναι ότι το Βερολίνο εξακολουθεί να έχει το ειδικό καθεστώς του σήμερα και δεν μπορεί να είναι μέρος της Ομοσπονδιακής Συνθήκης. Δημοκρατίας τ ης Γερμανίας και της πρωτεύουσας. της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Βασικές δηλώσεις για το «Βερολίνο η πρωτεύουσα;»:
- Το ειδικό καθεστώς του Βερολίνου σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ήταν στην εποχή της διαίρεσης της Γερμανίας μέχρι το 1990.
- Η Συμφωνία του Βερολίνου για την ενοποίηση της Γερμανίας δεν έχει ποτέ την πλήρη κυριαρχία του Βερολίνου.
- Λόγω της άκυρης επανένωσης και της ακόμη ισχύουσας γερμανικής συνθήκης, το Βερολίνο συνεχίζει να έχει το ειδικό καθεστώς του.
- Συνεπώς, το Βερολίνο δεν αποτελεί μέρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
- Το Βερολίνο δεν είναι η πρωτεύουσα της Γερμανίας.
Είναι η Γερμανία κράτος;
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει κρατικό λαό;
Η εθνικότητα πρέπει να ορίζεται σαφώς σε νόμο. Στον Βασικό Νόμο βρίσκουμε το άρθρο 116:
(1) Γερμανός κατά την έννοια του παρόντος Βασικού Νόμου είναι, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά από το νόμο, οποιοσδήποτε έχει γερμανική υπηκοότητα ή που έχει γίνει δεκτός ως πρόσφυγας ή εκτοπισμένος γερμανικής εθνικότητας ή ως σύζυγος ή απόγονός του στην επικράτεια του Γερμανικό Ράιχ στις 31 Δεκεμβρίου 1937. [40]
Ωστόσο, δεν υπάρχει ακριβής ορισμός σε αυτόν τον βασικό νόμο. Πώς ορίζεται η γερμανική υπηκοότητα και πώς μπορεί να αποκτηθεί; Αυτό ρυθμίζεται νομικά στον νόμο του Ράιχ και την ιθαγένεια του 1913 (RuStAG), στον οποίο αναφέρεται επίσης το άρθρο 116 GG, δηλαδή: υπόκειται σε άλλες μη ρυθμίσεις . Τίποτα άλλο δεν εννοείται με αυτό.
Επιστολή από την περιφέρεια Demmin (περιφερειακός διαχειριστής) σχετικός με μια αίτηση πολιτογράφησης ενός πολίτη από το 2005 επιβεβαιώνει μάλιστα [41] Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας πρέπει να το κάνει επίσης, καθώς το αυτοκυβερνητικό κατασκεύασμα δεν έχει εξουσία να θεσπίσει τη δική τ . ου νομοθεσία περί ιθαγένειας.Μόλις πρόσφατα ο νόμος περί ιθαγένειας μετονομάστηκε σε StaG και τελικά απελευθερώθηκε από κάθε όρο που θύμιζε γερμανικό Ράιχ.
Ωστόσο, όλες οι αλλαγές στη νομοθεσία περί ιθαγένειας μετά τις 29 Σεπτεμβρίου 1990 (διάλυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας) είναι άκυρες και μπορούν να θεωρηθούν μόνο ως συγκάλυψη ιχνών. Η επιστολή από την περιοχή Demmin συνεχίζει λέγοντας:
«Από την αρχή της συνέχισης της ύπαρξης του γερμανικού λαού προκύπτει ότι δεν υπάρχει υπηκοότητα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, την οποία προσπαθείτε να αποκτήσετε!» [41]
Το υποτιθέμενο κράτος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, του οποίου η εθνικότητα δεν υπάρχει, σαφώς δεν έχει κρατικό λαό!
Ιθαγένεια στη Γερμανία
Μια ματιά στα προσωπικά μας έγγραφα θα πρέπει να το διευκρινίσει αυτό, δεν είναι; Διότι ένα κράτος που θα μπορούσε να δημιουργήσει υπηκοότητα θα έπρεπε να εκδίδει και σε προσωπικά έγγραφα. Τι εθνικότητα έχουμε στο πρόσωπό μας; – Σωστά, Γερμανίδα! Είναι το γερμανικό κράτος; Γιατί δεν γράφει Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας; Στη Γαλλία το προσωπικό έγγραφο της Δημοκρατίας της Γαλλίας, στα GB: Ηνωμέο Βασίλειο, στις ΗΠΑ: Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Εμείς οι Γερμανοί έχουμε «γερμανική» υπηκοότητα; Ενδιαφέρουσα είναι η δήλωση του Υπουργείου Εσωτερικών της Βαυαρίας σε χετικά με την απόδειξη υπηκοότητας.
«Η γερμανική υπηκοότητα μπορεί να αποδειχθεί με πιστοποιητικό υπηκοότητας (κάρτα ιθαγένειας). Εκδίδεται κατόπιν αιτήματος της αρχής εθνικότητας. Το ομοσπονδιακό δελτίο ταυτότητας ή το γερμανικό διαβατήριο δεν αποτελούν απόδειξη της γερμανικής υπηκοότητας. Δημιουργούν μόνο την υπόθεση ότι ο κάτοχος του δελτίου ταυτότητας έχει γερμανική υπηκοότητα.» Αποδεικτικά πιστοποιητικά υπηκοότητας [42]
Το δελτίο ταυτότητας ή το διαβατήριο δεν είναι επομένως απόδειξη ιθαγέ νειας. Αυτό είναι επίσης λογικό, αφού ένα μη κράτος δεν μπορεί να θεμελιώσει τη ν ιθαγένεια. Η εθνικότητά μας είναι εμφανής από την αρχική έκδοση του RuStAG. (το RuStAG έχει πλέον αλλάξει σε StaG) Λέει στην §1:
Γερμανός είναι κάποιος που έχει υπηκοότητα σε ομοσπονδιακό κράτος (§§ 3 έως 32) ή απευθείας μέλος του Ράιχ (§§ 3 έως 35). [43]
Η υπηκοότητά μας είναι το Γερμανικό Ράιχ! Τίποτα δεν έχει αλλάξει ποτέ σε αυτό. Αυτό το γεγονός είναι αδιαμφισβήτητο ακόμη και ενώπιον κάθε δικαστηρίου στη Γερμανία. Ωστόσο, τα δικαστήρια προσπαθούν να αποφύγουν αποφάσεις για σχετικές αιτήσεις για αποδεικτικά στοιχεία και η διαδικασία διακόπτεται.
Ο Matthias Weidner δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη σαφήνεια σχετικά με την ταυτότητα, την υπηκοότητα και το κίτρινο πιστοποιητικό σε αυτό το βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=WACNlwl1hLk
Ορίζεται η εθνική επικράτεια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας;
Η εθνική επικράτεια πρέπει να ορίζεται σαφώς στο νόμο. Μέχρι το 1990, το έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας οριζόταν στο άρθρο 23 του βασικού νόμου (πρώην έκδοση). Ωστόσο, αυτό το άρθρο έχει καταργηθεί. [44] Μια άλλη αναφορά μπορεί να βρεθεί στο άρθρο 133 GG:
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αναλαμβάνει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της διοίκησης της Ενωμένης Οικονομικής Επικράτειας. [45]
Πού και τι είναι ο ενιαίος οικονομικός χώρος; Η ενοποιημένη οικονομική επικράτεια αναφέρθηκε ήδη στην ενότητα για την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Ήταν η συνδυασμένη περιοχή κατοχής Γάλλων, Βρετανών και Αμερικανών. Άρα το δυτικό τμήμα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας χωρίς την πρώην ΛΔΓ.
Το άρθρο 116 GG αναφέρεται στο Γερμανικό Ράιχ του 1937, το οποίο εξακολουθεί να υπάρχει και δεν προσαρτήθηκε ή διαμελίστηκε. Το άρθρο 140 GG ανάγεται μάλιστα στο 1919. Αυτές οι αντιφάσεις καθιστούν πολύ σαφές ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν έχει ορίσει σαφώς μια εθνική επικράτεια.
Κρατική εξουσία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κρατική εξουσία πηγάζει από την Ομοσπονδιακή ή Δημοκρατία της Γερμανίας και τις εταιρείες της. Νομιμοποιείται όμως αυτή η κρατική εξουσία και από τον λαό; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι σαφώς όχι, διότι ούτε ο Βασικός Νόμος καθορίστηκε από τον ίδιο τον λαό ούτε, μετά την επίσημη νομική διάλυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στις 29 Σεπτεμβρίου 1990, τα εκτελεστικά όργανα και οι πολιτικοί δεν έχουν καμία δικαιολογία για το λαό . Ενέργειες. [44]
Βασικές δηλώσεις σχετικά με το «Είναι η Γερμανία κράτος»:
- Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν έχει κρατικό λαό.
- Η εθνικότητά μας είναι το Γερμανικό Ράιχ.
- Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν έχει καθορίσει σαφώς τα εθνικά της σύνορα.
- Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν έχει νόμιμη κρατική εξουσία.
- Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δεν είναι κράτος. Αλλά τι ακριβώς είναι η σημερινή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας;
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι GmbH;
Τα μέσα της δημόσιας επιχείρησης
Η δημόσια εταιρεία ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1920 για την καταπολέμηση της μαζικής ανεργίας . Είναι ένας αστερισμός μιας δημόσιας εταιρείας, που υπόκειται σε απεριόριστη κρατική ευθύνη, και μιας ιδιωτικής εταιρείας, η οποία έχει περιορισμένη ευθύνη. Αυτός ο στερισμός είναι αντιφατικός και θολώνει τα όρια μεταξύ αρχών και εταιρειών. Μια δημόσια εταιρεία, όπως κάθε εταιρεία, μπορεί να είναι προσανατολισμένη στον κέρδο και ταυτόχρονα να εκτελεί κυρίαρχα καθήκοντα. Αυτή η μορφή εταιρείας έχει γίνει ολοένα και πιο διαδεδομένη.
Για παράδειγμα, το γραφείο εργασίας έγινε το κέντρο εργασίας και το γραφείο κοινωνικής πρόνοιας είναι πλέον η ARGE GmbH.Οι αιτούντες έχουν γίνει πλέον πελάτες και οι αριθμοί αρχείων έχουν γίνει αριθμοί επιχείρησης. Το κακό με αυτή την αλλαγή, η οποία πέρασε απαρατήρητη από το κοινό, είναι ότι έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια των νόμιμων δικαιωμάτων που συνήθως αποτελούν υποχρέωση του κράτους. [44]
Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας Finanzagentur GmbH
Η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας – Finance Agency GmbH» ιδρύθηκε επίσημα στις 19 Σεπτεμβρίου 2000 Ο δανεισμός και η διαχείριση των χρέων και διαχειρίζεται τα ειδικά κεφάλαια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Η έδρα της βρίσκεται στη Φραγκφούρτη του Μάιν. Ο Μοναδικός Μέτοχος είναι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, εκπροσωπούμενη από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών. [46] βρίσκονται εδώ.
Η «BRD – Finanzagentur GmbH» είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και είναι εγγεγραμμένη στο εμπορικό μητρώο του περιφερειακού δικαστηρίου της Φρανκφούρτης/Μάιν μ ε αριθμό HRB 51411. Το ποσό της υποχρέωσης είναι μόνο 50.000 DM.[47]Όποιος πιστεύει ότι αυτή η GmbH είναι απλώς μια ιδιωτική εταιρεία για εξωτερική ανάθεση υπηρεσιών κάνει λάθος, όπως έχει αποδείξει μια αίτηση αφερεγγυότητας. Η απόφαση του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Ντάρμσταντ με ημερομηνία 2 Μαρτίου 2005 (αριθμός επιχείρησης: 9 IN 248/05) έχει ως εξής:
Η αίτηση για έναρξη διαδικασίας αφερεγγυότητας απορρίπτεται ως απαράδεκτη ... σιών αφερεγγυότητας για ομοσπονδιακά περιουσιακά στοιχεία είναι απαράδεκτα. [44]
Για κάθε κανονική εταιρεία, με χρέη σε τρισεκατομμύρια [48] , μια αίτηση πτώχευσης θα ήταν επιτρεπτή. Ωστόσο, αυτό το δικαίωμα δεν ίσχυε για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας – Finanzagentur GmbH. Δυστυχώς, το περιφερειακό δικαστήριο είχε αναγνωρίσει τον εναγόμενο ως Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας GmbH (χωρίς χρηματοπιστωτικό οργανισμό), καθιστώντας έτσι σαφές τι φαίνεται να είναι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι GmbH;: Άλλα χαρακτηριστικά
Αν κοιτάξετε το απόσπασμα εμπορικού μητρώου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας – Finanzagentur GmbH, θα βρείτε την πραγματική ημερομηνία ίδρυσης εκεί. Εκεί λέει «κοινωνικό συμβόλαιο της 29ης Αυγούστου 1990». [49] Δεν ήταν το 1990 η υποτιθέμενη «επανένωση» και η επίσημη νομική διάλυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας; Είναι τυχαίο ότι η εταιρεία BRD ιδρύθηκε λίγο πριν; Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι η BRD Finanzagentur GmbH ήταν προηγουμένως εγγεγραμμένη στο Βερολίνο με αριθμό 40774.
Άλλα χαρακτηριστικά που υποδεικνύουν ότι τα καλά κερδισμένα κεφάλαιά σας πηγαίνουν σε έναν οργανισμό που είναι δομημένος σαν εταιρεία:
- Ο Βασικός Νόμος χρησιμοποιεί τη λέξη «επιχείρηση» σε 13 σημεία, όπως για τον επιχειρησιακό χώρο, εσωτερικό κανονισμό και επιχείρηση. Αυτά τα λόγια δεν εξωραΐζουν μια συμφωνία εταιρικής σχέσης μιας GmbH και όχι τους νόμους ενός κράτους; [50]
- Οι καγκελάριοι και οι υπουργοί έχουν επιχειρηματικούς τομείς και επομένως αποτελούν μέρος ενός διοικητικού συμβουλίου. [50]
- Γιατί το προσωπικό μας έγγραφο ονομάζεται « ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ Ταυτότητα»;
- Δήλωση από τον Sigmar Gabriel (αρχηγό κόμματος SPD): «Η κυρία Μέρκελ είναι η διευθύνουσα σύμβουλος μιας νέας μη κυβερνητικής οργάνωσης». [51]
Το γερμανικό διαβατήριο ως ένδειξη ότι μας διαχειρίζεται εταιρεία
Ο αετός στο κάλυμμα του διαβατηρίου έχει συνολικά 12 φτερά, 6 κάθε πλε υρά. κά 14 φτερά, 7 σε κάθε σελίδα.
Ο αετός είναι εθνικό έμβλημα και δεν αλλάζει. Εκπροσωπεί την κατάσταση στην οποία ζούμε. Δηλαδή τώρα ζούμε σε 2 πολιτείες; Καθόλου, γιατί ο αετός με 12 φτερά ονομάζεται αυτοκρατορικός αετός και ο αετός με 14 φτερά ονομάζεται ομοσπονδιακός αετός. ? είναι σύμβολο εταιρείας (της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας). Ζούμε σε ένα κράτος που διαχειρίζεται μια εταιρεία.
;Τι θα λέγατε για ένα φύλλο σφενδάμου με 8 πόντους (Καναδάς) ή 6 πόντους (ΗΠΑ);
Η μη κυβερνητική οργάνωση BRD
Με τα χρόνια, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ιδιωτικοποιήθηκε όλο και περισσότερο. Οι ιδιόκτητες τράπεζες, τα νοσοκομεία, τα σχολεία κ.λπ. είναι στάνταρ αυτές τις μέρες. Αλλά δεν πρέπει να υπάρχουν αυτές οι περιοχές να είναι υπό κρατική εξουσία για να προστατεύονται και να συνεχίσουν να διασφαλίζονται τα συμφέροντα των πολιτών. Ο γερμανικός λαός έχει πλέον χάσει κάθε επιρροή. Ο Βασικός Νόμος, για παράδειγμα, έχει ήδη αλλάξει πάνω από 50 φορές [52] χωρις να τον ψηφίσει ο κόσμος. Πιστό στο σύνθημα: «Ό,τι δεν ταιριάζει, θα γίνει για να ταιριάζει». Όλα σε βάρος των δικαιωμάτων μας.
Η διαφορά μεταξύ ενός κράτους και μιας οργανωμένης εταιρείας είναι η κύρια αρχή.Ο Κυρίαρχος είναι ο κάτοχος της κρατικής εξουσίας, που σε μια δημοκρατία πρέπει να είναι ο λαός του κράτους. [53] Ακόμα κι αν η ΟΔΓ έχει τις ίδιες δομές με ένα κράτος, της λείπει η πηγή της νομιμότητας, η αιτιολόγηση των πράξεών της από τον λαό. Στο σύγχρονο διεθνές δίκαιο, αυτό αναφέρεται ως μη κυβερνητικός οργανισμός (ΜΚΟ/ΜΚΟ). [44]
Βασικές δηλώσεις σχετικά με το «Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι GmbH;»:
- Μια GmbH με κυριαρχία είναι αντιφατική και θολώνει τα όρια μεταξύ αρχών και έρχεται σε βάρος του λαού.
- Η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας – Finanzagentur GmbH» κατέχει τα ομοσπονδιακά περισσότερα ουσιακά στοιχεία.
- Η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας – Finanzagentur GmbH» δεν είναι μια κανονική εταιρεία που μπορεί να κηρύξει πτώχευση.
- Η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας – Finanzagentur GmbH» ιδρύθηκε στην πραγματικότητα στο Βερολίνο το 1990.
- Η «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας – Finanzagentur GmbH» ορίστηκε ως «Bundes Republik Deutschland GmbH» σε διαδικασίες αφερεγγυότητας.
- Σύμφωνα με την ταυτότητα, ο γερμανικός λαός είναι προσωπικό.
- Καμία κρατική εξουσία δεν προέρχεται από τον λαό.
Η τελευταία παρατήρηση του συγγραφέα για το δοκίμιο: Είναι η Ομοσπονδία της Δημοκρατίας της Γερμανίας;
Αυτή η πληροφορία είναι τόσο τρομακτική και τόσο αδιανόητη που είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς. Γι' αυτό σας ζητώ να μην πιστεύετε αυτά που έγραψα εδώ και να κάνετε τη δική σας έρευνα. Όλα τα σημαντικά έγγραφα που υποστηρίζουν τα γεγονότα βρίσκονται κάτω από τις πηγές. δώρο τα! Το Διαδίκτυο είναι γεμάτο πληροφορίες για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Οι δημόσιες δηλώσεις των εκπροσώπων μας τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές. Μια συλλογή από αποσπάσματα βρίσκεται κάτω από αυτήν την παράγραφο. Φυσικά, θα βρείτε επίσης πολλά αντεπιχειρήματα κατά την έρευνα σας, ειδικά από το KRR FAQ. Αυτή η ιστοσελίδα έχει πλέον εκτεθεί ως αντιεργαλείο και τα επιχειρήματα της είναι απλώς παραπλανητικά.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημανθεί ότι η EQUAPIO δεν αυτοκατατάσσεται σε δεξιό, αριστερό ή κέντρο και δεν ανήκει σε μια προσωρινή κυβέρνηση του Ρ άιχ (KRR) ούτε υποτάσσεται σε μια αυτοκρατορική ιδεολογία.
Αυτό το πολύ λεπτομερές κείμενο, αν και το θέμα θα μπορούσε να περιγραφεί με πολλές περισσότερες λεπτομέρειες, είναι προϊόν μακράς, εντατικής ενέργειας και προορίζεται μόνο να συμβάλει σε γενικές πληροφορίες. Φυσικά δεν αρκεί μόνο η εκπαίδευση. Απαιτείται δράση για ένα καλύτερο κοινωνικό σύστημα που συμβάλλει στη γενική ευημερία ολόκληρου του λαού, χωρίς ανεργία , χρηματικά συστήματα χ ρέους ή τόκους , εμπορικά μέσα ενημέρωσης και φαρμακοβιομηχανία προσανατολισμένη στα οικονομικά.
Ένα θα μπορούσε, θα έπρεπε, θα έπρεπε και δεν πρέπει να άλλαζε ποτέ τίποτα. Είναι απολύτως δυνατό να επιτευχθεί αυτός ο στόχος και όχι μια ουτοπία! Αν θέλεις να αλλάξεις κάτι ενεργά, δεν θέλω να σε αφήσω έξω στο κρύο. Το Βασίλειο της Γερμανίας, το Lichtland και το σχέδιο «Σχέδιο Β» δείχνουν εντυπωσιακές προσεγγίσεις για το πώς η Γερμανία μπορεί να αναδιοργανωθεί.
Συλλογή αποσπασμάτων από τους εκπροσώπους μας
2011 11 19 Σόιμπλε _ Η Γερμανία δεν είναι κυρίαρχο κράτος από το 1945
1. «Δεν είμαστε πελάτες του γερμανικού λαού, έχουμε εντολή από τους Συμμάχους» Horst Seehofer, Πρωθυπουργός της Βαυαρίας, με τον Erwin Pelzig, 20 2010
3. «Όπως δεν υπάρχει έγκυρη Μαΐου έννομη τάξη, υπάρχει εξίσου λίγο κράτος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας». Sigmar Gabriel τίου 2010
4th 8 Μαΐου 1945». Ο Wolfgang Schäuble ούρτη aM
5. «Επειδή δεν έχουμε πραγματικά κανένα νόμιμο δικαίωμα στη δημοκρατία και στην κοινωνική οικονομία της αγοράς για όλη την αιωνιότητα». - Κ. ΔΡ. ANGELA Merkel, ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΙΣ 16 Ιουνίου 2005 ΣΤΗΝ 60Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ CDU
6 ν της πολιτικής να ενισχύσει το αίσθημα απειλής μεταξύ του πληθυσμού». – ANGELA MERKEL, 3 Φεβρουαρίου 2003 ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΤΟΥ CDU
7. «Είναι πολύ εμπόδιο όταν κυβ» – WOLFGANG SCHÄUBLE
8 του Βασιλικού Νόμου». JOSCHKA FISCHER, "THE WORLD" ΑΠΟ 29 ΙΟΥΛΙΟΥ 1989
9. "Η Γερμανία εξαφανίζεται ολοένα και περισσότερό κάθε μέρα, και νομίζω ότι είναι υπέροχη."– JÜRGEN TRITTIN, ALLIANCE90/THE GREENS, FRANKFURTER ALLGENEIGEN SUNTAGSZEITUNG
ει να περιοριστεί απ' έξω και να ετερογενοποιηθεί, θα λέγαμε αραιωμένη, από μ έσα από την εισροή». – JOSCHKA FISCHER'S BOOK «RISK GERMANY»
11 τευση, πρώτα μας ενδιαφέρει η μείωση του γερμανικού πληθυσμού σε αυτή τη χ ώρα». - Board of Alliance90/ο πρασινοι μοναχού
12. «εμείς, οι πράσινοι, πρέπει να διασφαλίσουμε ό θα φέρουμε ό περισσότερους ξένους στη Γερμανία. Εάν βρίσκεστε στη Γερμανία, πρέπει να αγωνιστούμε για το δικαίωμα ψήφου σ ας.Μόλις το πετύχουμε αυτό, θα έχουμε το μερίδιο των ψήφων που χρειαζόμαστε για να μεταμορφώσουμε αυτή τη δημοκρατία». — ΗΣΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ-ΠΟΡΤΑΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΠΕΔΟΦΙΛΙΚΩΝ ΤΟΥ ΤΡΙΦΑΝΤΩΝ ΚΑΙ Τ ΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥ), ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ 13. «Η Γερμανία είναι ένα πρόβλημα γιατί οι Γερμανοί είναι πιο εργατικοί, πιο πειθαρχημένοι και πιο ταλαντούχοι από την Ευρώπη
. . Αυτό θα οδηγεί πάντα σε «ανισορπίες». Αλλά αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με την εκτροπή όσο το δυνατόν περισσότερων χρημάτων από τη Γερμανία. - το κυριότερο είναι ότι οι Γερμανοί δεν έχουν. Ο κόσμος έχει ήδη σωθεί».– JOSCHKA FISCHER, ALLIANCE90/GRÜNE
14. «Θέλουμε η Γερμανία να γίνει Ισλαμική». – CEM ÖZDEMIR, ΣΥΜΜΑΧΙΑ 90/ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ SUSANNE ZELLER-HIRZEL (ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΠΙΖΩ ΝΑΣ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΟΥ, ΟΜΑΔΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟ 3ο Ράιχ, ΠΡΟΒΛΕΙΟ ΣΑΡΖ» 15. CE90/THE GREENS
16 νι και
Αλί!" - CEM ÖZDEMIR, ALLIANCE90/THE GREENS ΑΝΤ ΓΚΟΝΤΕΣΜΠΕΡΓΚ
17. «Την εθνική εορτή της Γερμανίας, οι δρόμοι πνίγονται σε μια θάλασσα από κόκκινες τουρκικές σημαίες και μερικές μαύρες, κόκκινες και χρυσές σημαίες».– CLAUDIA ROTH, ALLIANCE90/ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ Ε ΝΟΤΗΤΑΣ, ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2005
! – CLAUDIA ROTH, ALLIANCE90/ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
19. «Ήθελα η Γαλλία να επεκταθεί στον Έλβα και η Πολωνία να συνορεύει απευθείας με τη Γαλλία». – SIEGLIND FRIESS, ALLIANCE90/ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΣΤΗΝ BUNDESTAG, FAZ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 6.9.198
20. Αν δεν σου αρέσει αυτό, θα πρέπει να μετακομίσεις κάπου αλλού».- NARGESS ESK ANDARI-GRÜNBERG, ALLIANCE90/THE GREENS, FRANKFURTER RUNDSCHAU ΕΙΠΕ «ΗΤΑΝ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!»
21. «Ο κόσμος θα έπρεπε απλώς να σκοτώνει Γερμανούς ήρωες σαν λυσσασμένου ς σκύλους». – JOSCHKA FISCHER, ALLIANCE90/ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
22 του γερμανικού λαού» αποφασίζεται ομόφωνα στο κοινοβούλιο της πολιτείας Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας». – ΑΙΤΗΣΗ ΗΤΑΝ ο ARIF ÜNAL, ΣΥΜΜΑΧΙΑ 90/ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ.
23. «Το ερώτημα [για το αν οι Γερμανοί πεθαίνουν] είναι, για μένα, αυτό που το θ έτω στο τελευταίο σημείο, γιατί δεν με ενδιαφέρει πραγματικά όπως τίθετα εδώ».– RENATE SCHMIDT, SPD 4 Μαρτίου 1987.
24. «Έχεις την ευκαιρία μόνο να ζήσεις μαζί μας. Δεν θα έχετε πια ζωή χωρίς εμάς. Οι Ιμπραήμ, ο Στέφανος, ο Μάριος, ο Λάιλας και ο Σοράγια είναι γερμανική πραγματικότητα. Δεν θα μπορέσετε να εμποδίσετε έναν δικαστή τουρκικής καταγωγής να σας κρίνει, έναν Πακιστανό γιατρό που θεραπεύει τις ασθένειές σας, έναν Ταμίλ στο κοινοβούλιο που βοηθά στην ψήφιση των νόμων σας και έναν Βούλγαρο να γίνει ο Μπιλ Γκέτς της νέας σας οικονομίας. Δεν θα διεθνοποιήσετε, θα εκσυγχρονίσετε και θα εξανθρωπίσετε την κοινωνία, αλλά θα το κάνουμε - για εσάς. Είστε απλώς θεατές, ενοχλητικοί θεατές, σε αυτή την επίπονη διαδικασία.» – M. WALID NAKSCHBANDI, ΑΦΓΑΝΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ AVE, ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΡΙΘ. 10
25. «Διαμορφώνουμε το μέλλον του Ισλάμ σε αυτήν, τη χώρα μας, στη Γερμανία. εμείς που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ, εμείς που μιλάμε τη γερμανική γλώσσα και γνωρίζουμε τη νοοτροπία αυτού του λαού. Αυτό που είναι κρίσιμο είναι να έχουμε τη θρησκευτική μας ελευθερία σε μια χώρα τη χώρα (ακόμα κι αν πολύ συχνά πρέπει να παλέψουμε για αυτήν στα δικαστικά μέρη) και ότι δεν υπάρχει λόγος να μην συμμετέχουμε ενεργά στην αναμόρφωση αυτής της κοινωνίας.Δεν πιστεύω ότι είναι αδύνατο ο Ομοσπονδιακός Καγκελάριος το 2020 να είναι μουσουλμάνος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γερμανία, να έχουμε μουσουλμάνο δικαστή στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, να υπάρχει επίσης ένας μουσουλμάνος εκπρόσωπος στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. υπεύθυνη για τη διατήρηση των ασφαλειών των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των μουσουλμάνων πολιτών. Αυτή η χώρα είναι η χώρα μας και είναι καθήκον μας να την αλλάξουμε προς το καλύτερο. Με τη βοήθεια του Αλλάχ, θα κάνουμε τον παράδεισό μας στη γη για να το καταστήσουμε διαθέσιμο στην Ισλαμική Ομμά και στην ανθρωπότητα γενικότερα. Ο Αλλάχ αλλάζει την κατάσταση ενός λαού μόνο όταν οι άνθρωποι αλλάζουν την κατάστασή τους!». – IBRAHIM EL-ZAYAT, ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΙΓΥΠΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΚΟ ΙΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ EV (IGD), ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΝΕΟΛΑΙΑΣ OF THE MUSLIM YOUTH (MJ) TNT, NO.91.
26. «Γερμανικό έθνος, για μένα αυτό δεν είναι κάτι με το οποίο έχω θετική σχέση - θα το πολεμούσα ακόμη και πολιτικά». – FRANZISKA DROHSEL, SPD ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ JUSOS ΣΤΟ CICERO-TV
27. «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε καμία συζήτηση που να σχετικοποιεί τη σοβαρή ενοχή της Γερμανίας στο ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Όποιος το κάνει αυτό βλάπτει τη φήμη της χώρας μας στο εξωτερικό. ... Η γερμανική εξωτερική πολιτική είναι πολιτική ειρήνης. Πρέπει να θέσουμε τη δύναμη και τη διπλωματία της ενωμένης χώρας μας στην υπηρεσία της ειρήνης και της ελευθερίας στον κόσμο. Για εμάς τους Γερμανούς, αυτό είναι το μάθημα του πολέμου, του διχασμού και της ανακτημένης ενότητας». – GUIDO WESTERWELLE, ΣΤΗΝ 20Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ TWO-PLUS-FOUR, Ο GUIDO WESTERWELLE ΕΓΡΑΨΕ ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ BILD AM SONNTAG
28. «Δεν έχω τραγουδήσει ποτέ τον γερμανικό εθνικό ύμνο και δεν θα το κάνω ούτε ως υπουργός». – JÜRGEN TRITTIN, BÜNDNIS90/The GREENS IN THE FRANKFURTER ALLGELLEN SUNTAGSZEITUNG ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2 Ιανουαρίου 2005
29. «Τα τζαμιά θα είναι μέρος του αστικό μας τοπίου». – ANGELA MERKEL, CDU ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΝΚΕΛΑΛΟΣ ΣΤΟ ΦΑΖ ΤΗΣ 18ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010
30. «Δεν με ενδιαφέρει πώς θα ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, το μόνο που έχει σημασία για μένα είναι το κέρδος. Οι κυβερνήσεις δεν κυβερνούν τον κόσμο. Η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο». – ALESSIO RASTANI, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ BBC ΑΠΟ 26 Σεπτεμβρίου 2011
Ίσως τώρα καταλαβαίνετε γιατί είναι τόσο σημαντικό να εφαρμοστεί το άρθρο 146 του Βασικού Νόμου και ότι ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΛΑΟΣ πρέπει να απαλλαγεί από τους πολιτικούς του συστήματος στο Βερολίνο. Ευχαριστώ πολύ το brd-schwindel.org
για αυτή τη συλλογή !
Πιστώσεις
[-]pdf-archive.com
[-]totoweise.files.wordpress.com
[1]suboptimales.wordpress.com
[2]dejure.org
[3]freiheitistselbstdeterminesleben.de
[4]wikipedia.org
[5]lostart.de
[6]kas.de
[7]wikipedia.org
[8ο]Reichsamt.info
[9]verfassungen.de
[10]verfassungen.de
[11]der-runde-tisch-berlin.info
[12]verfassungen.de
[13]verfassungen.de
[14]wikipedia.org
[15]dejure.org
[16]spd.de
[17]vimeo.com
[18]wikipedia.org
[19]wikipedia.org
[20] kehrusker.net: BRD GmbH – Μια διόρθωση. Απάντηση σε επιστολή αναγνώστη από τις 16 Νοεμβρίου 2010 - Το "BRD" πρέπει να είναι GmbH;"
[21]documentarchiv.de
[22]bgbl.de
[23]hdg.de
[24]gesetze-im-internet.de
[25]wikipedia.org
[26]wikipedia.org
[27]dejure.org
[28]YouTube .com
[29]wikipedia.org
[30]auswaertiges-amt.de
[ 31 ] Μάικλ Γκραντ:
youtube.com
[32]brd-schwindel.org
[33]unric.org
[34]wikipedia.org
[35]wikipedia.org
[36]bgbl.de
[37]chronik-der-mauer.de
[38]wikipedia. org
[39]bgbl.de
[40]dejure.org
[41]rsv.daten-web.de
[42]traunstein.com
[43]justitia-deutschland.org
[44]der-runde-tisch-berlin.info
[45]dejure.org
[46]deutsche-finanzagentur.de
[47]wahrheiten.org
[48]staatsverschulung.de
[49]truheiten.org
[50]gesetze-im-internet.de
[51]youtube.com
[52]grundgesetz.wordpress.com
[53]wikipedia.org
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου