Η Σεούλ αύξησε τις επιδόσεις της από το 2% στο 95% τα τελευταία χρόνια. Γιατί όχι κι εμείς;
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η Ελλάδα βρίσκεται στον πάτο της Ευρωπαϊκής λίστας των επιδόσεων στην ανακύκλωση απορριμάτων. Τα ευρήματα είναι άκρως αποθαρρυντικά, όμως υπάρχει τρόπος ώστε η χώρα μας να αναστρέψει αυτή την κατάσταση και να αποκτήσει επιτέλους περιβαλλοντική συενείδηση και νοοτροπία. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να ακολουθήσει το παράδειγμα της Νοτίου Κορέας.
Η ασιατική χώρα ήταν σε πολύ χειρότερη θέση από τη δική μας. Το 1995 στην πρωτεύουσα Σεούλ ανακυκλωνόταν μόνο το 2% του πεταμένου φαγητού. Σήμερα, το ποσοστό αυτό έχει εκτιναχθεί στο εντυπωσιακό 95%. Η κορεατική μεγαλούπολη κατάφερε να μειώσει τα απορρίμματα τροφίμων κατά 400 τόνους την ημέρα.
Για να το πετύχει αυτό, η κυβέρνηση της χώρας έλαβε μια σειρά από δραστικά μέτρα. Μεταξύ άλλων, απαγόρευσε την αποστολή τροφίμων στους χώρους υγειονομικής ταφής το 2005 και, επίσης, το 2013, απαγόρευσε την απόρριψη «χυμού» απορριμμάτων (το απόβλητο υγρό που βγαίνει από τα τρόφιμα) στη θάλασσα.
Από το 2013, οι Νότιοκορεάτες έχουν υποχρεωθεί από το νόμο να ρίχνουν τα απόβλητα τροφίμων σε βιοδιασπώμενους σάκους με βάση τον όγκο, με το κόστος για μια μέση οικογένεια τεσσάρων ατόμων να ανέρχεται σε περίπου 6 δολάρια το μήνα.
Με την αγορά τους από το τοπικό κατάστημα σούπερ μάρκετ, οι κάτοικοι καταβάλλουν πράγματι φόρο στα απορρίμματα τροφίμων τους εκ των προτέρων. Στη Σεούλ, ο φόρος αυτός πληρώνει περίπου το 60% του κόστους συλλογής και επεξεργασίας των απορριμμάτων τροφίμων της πόλης, σύμφωνα με στοιχεία της κυβέρνησης.
Ορισμένες συνοικίες στη Σεούλ χρησιμοποιούν μια παραλλαγή υψηλής τεχνολογίας για συγκροτήματα διαμερισμάτων, που έχει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα. Σε μεγάλα μεταλλικά δοχεία απορριμμάτων που είναι εξοπλισμένα με ζυγαριές μέτρησης και τσιπ αναγνώρισης ραδιοσυχνοτήτων (RFID), οι κάτοικοι μπορούν να αποθηκεύουν τα απορρίμματά τους απευθείας, χωρίς τσάντα. Το μηχάνημα υπολογίζει το προς καταβολή τέλος με το ζύγισμα και οι κάτοικοι πληρώνουν με το χτύπημα μιας κάρτας μπροστά από τον σαρωτή.
Το κύριο πλεονέκτημα της μηχανής RFID είναι ότι ενθαρρύνει τους κατοίκους να αφαιρέσουν οποιαδήποτε υγρασία - η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το 80% των απορριμμάτων τροφίμων - πριν την πετάξουν στο μηχάνημα.
Την ίδια ώρα, η Ελλάδα είναι ουραγός στην Ευρώπη με το ποσοστό ανακύκλωσης να φτάνει μόλις το 16% του συνόλου των απορριμμάτων, ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η επίδοση αυτή φτάνει ακόμα και στο 70%.
Στη χώρα μας το 80% των απορριμμάτων να καταλήγει χωματερές ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 28%.
Στην σχετική μελέτη, που εκπονήθηκε από τον οικονομικό αναλυτή της Infobank Hellastat, Αλέξη Νικολαΐδη, αναφέρεται πως οι επιδόσεις της Ελλάδας έχουν βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια, ωστόσο εξακολουθούν να υπολείπονται κατά πολύ συγκριτικά με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, με αποτέλεσμα να καταλαμβάνουμε την 22η θέση ανάμεσα στους «28» της ΕΕ.
Υπό αυτό το πρίσμα, είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι η Ελλάδα θα επιτύχει το στόχο, που έχει τεθεί από την Ε.Ε. για το 2020, όταν θα πρέπει να ανακυκλώνεται τουλάχιστον το 50% των οικιακών απορριμμάτων.
Πηγή: ΗuffPost US
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου