Μπίλντερμπεργκ -Τριλάτεραλ: Η θερμοκοιτίδα και της Νέας Γαλλικής Προεδρίας ;
Του Μιχαήλ Στυλιανού
Την τελευταία, χθεσινή, τηλεμαχία των γαλλικών εκλογών θα αποθανατίσει μια φράση, που εκτινάχθηκε στιλπνή και αιχμηρή, σαν χαλύβδινο βέλος, και αστραπιαία καρφώθηκε στην καρδιά της γαλλικής και τη ευρωπαϊκής ιστορίας.
Καλό είναι να την μάθουν οι ΄Ελληνες, γιατί μας αφορά.
Την είπε βέβαια η Μαρίν Λεπέν. Είπε:
«Όπως κι’ αν είναι, κ. Μακρόν, την Γαλλία, μετά την Κυριακή, θα την κυβερνά μια γυναίκα. ΄Η Εγώ ή η Μέρκελ!. . .»
Δεν την ανέπτυξε σ’ αυτό το σημείο. ΄Ολοι οι ακροατές θα κατάλαβαν. Αλλά αργότερα, στην αναμέτρηση δυόμιση ωρών, του είπε ότι είναι υποταγμένος («σε στάση πρηνηδόν») στην Μέρκελ, στην Ουάσιγκτων, στη νομενκλατούρα των Βρυξελών, στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και στα τραστ των ΜΜΕ, που συναποτελούν το Σύστημα.
Τα ΜΜΕ, των τραστ αλλά και τα δημόσια, στη Δυτική Ευρώπη τουλάχιστον, περιλαμβανομένων της Βρετανίας, κουκουλώνουν και εξαφανίζουν κάτι τέτοιες εκρηκτικές φράσεις και προσπαθούν να υποβάλουν στην παθητική πελατεία τους ότι επρόκειτο περί ενός πολιτικού καυγά χαμηλής στάθμης, όπου ο κ. Μακρόν κέρδισε με την σοβαρότητα του προγράμματός του- όταν στην πραγματικότητα επί δυόμιση ώρες απολογείτο και κατέφευγε σε «εξευγενισμένες» βρισιές.
Της καταλόγισε ότι είναι το κίνημα του μίσους και του φόβου, ότι καπηλεύεται την δυστυχία και τις ανησυχίες της κοινωνικής ανασφάλειας και ότι κηρύσσει την περιχαράκωση στα κλειστά σύνορα και στο παρελθόν – ενώ αυτός πιστεύει στα ανοικτά σύνορα, στην ομοσπονδιακή Ευρώπη και στην παγκοσμιοποίηση.
Την είπε την παγκοσμιοποίηση –ως μαγνητικό πόλο της πολιτικής του πυξίδας. Επιβεβαιώνοντας έτι τις αναλύσεις διανοουμένων και σχολιαστών σε ιστοσελίδες πυρήνων του Γκωλλικού κινήματος, που εκθέτουν την ιλιγγιώδη αναρρίχηση του πιθανού αυριανού προέδρου από την αφάνεια, από μια κλίμακα που κάθε σκαλί της ήταν δεσμός μ’ ένα πρόσωπο-κρίκο στην αθέατη αλυσίδα εξουσίας που ζώνει τη γαλλική προεδρία.
Εξέχουν στους κρίκους αυτούς ηχηρά ονόματα, που δεν ακούγονται νάχουν γαλλικές ρίζες και θρήσκευμα, με εξαιρετικούς τίτλους σπουδών (οικονομικών), με ιστορικό που αρχίζει από την σύλληψη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, και τον ρόλο αμερικανικών υπηρεσιών και ιδρυμάτων στον τοκετό και την διαπαιδαγώγηση της και επίσης ονόματα που συνδέονται με πανίσχυρες ομάδες πιέσεως, οικονομικές , γεωπολιτικές, θρησκεύματος και Στοές…
Πρόσφατο άρθρο στη Ντεγκωλλική ιστοσελίδα «Επιτροπή Βαλμύ», εστιάζεται στην πτυχή των διασυνδέσεων του υποψηφίου προέδρου με τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Αυτή η ερμητικά κλειστή λέσχη προγραμματισμού των εγκοσμίων και φροντιστήριο νέων ηγετών, είναι γνωστή εκ των έσω και σε αρκετούς ημετέρους φωστήρες, αλλά και ευρύτερα από το μυστήριο και την φαραωνική αστυνομική θωράκιση που προβάλλει την ετήσια σύνοδό της.
Πάντως, ο τίτλος «En Marche!» (Εμπρός) του «κινήματος» του Μανουέλ Μακρόν ήταν ο τίτλος ιστοσελίδας ενός φίλου του, και η αρχική διεύθυνση του κινήματος ήταν η διεύθυνση κατοικίας του ίδιου φίλου, ονόματι Λωράν Μπιγκόρνιε, που συμμετείχε στις συνεδριάσεις της Μπίλντερμπεργκ τον Ιούνιο 2015. Ο ίδιος ο Μακρόν συμμετέσχε στις εργασίες της λέσχης τον προηγούμενο χρόνο, τέλη Μαΐου 2014. Τότε ήταν οικονομικός σύμβουλος του προέδρου Ολάντ και 2ος Γ. Γραμματέας της Προεδρίας. Δυο μήνες μετά τη συμμετοχή του στη Μπίλντερμπεργκ διορίσθηκε υπουργός της Οικονομίας.
Στη θέση οικονομικού συμβούλου του Ολάντ τον διαδέχθηκε η φίλη του Λωράνς Μπουν, και αυτή παρούσα στη Μπίλντερμπεργκ, στη σύνοδο του 2015. Άλλος φίλος-πάτρωναςτου Μανουέλ Μακρόν, ο Ανρί ντε Καστρίς, επικεφαλής των Ασφαλειών ΑΧΑ, είναι Πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.
Το σχετικό δημοσίευμα της Ντεγκωλλικής ιστοσελίδας, για να κατατοπίσει πληρέστερα τους αναγνώστες για την ταυτότητα και τις ενασχολήσεις αυτής της λέσχης, παραθέτει την μαρτυρία μιας πολύ γνωστής γαλλικής προσωπικότητας, του συγγραφέα, περιφερειάρχη και Ευρωβουλευτή Φιλίπ Ντ Βιλιέρ, στην ακόλουθη τηλε-ταινία: https://www.youtube.com/watch?v=yOgiggCVrmc
Στην αρχή του Βίντεο ο Ντε Βιλιέρ μιλάει για τη λειτουργία του κυβερνητικού μηχανισμού της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, που γνωρίζει ως ευρωβουλευτής και συνεχίζει με τη Λέσχη. Λέει:
«Αυτό που έζησα στις Βρυξέλλες και φαίνεται να είναι φυσιολογικό, υπάρχουν εκεί 3.000 Διευθυντές Πολιτικής (Policy Managers) και 30.000 λομπίστες (!) (πράκτορες προώθησης επιχειρηματικών –κυρίως- συμφερόντων). Προέρχονται από τη Χημική βιομηχανία, επιχειρήσεις αερίου και λοιπά, κάθε μεγάλου κλάδου. Κάθε τέταρτο της ώρας χτυπούν μια πρόταση/αίτηση. Κάθε φορά που πατάτε το κουμπί ( ψηφοφορίας) υπάρχει ένα λόμπι από πίσω. Αυτό που εγώ είδα, είδα με τα μάτια μου, είναι ότι οι Επίτροποι είναι οι μελλοντικοί λομπίστες και οι λομπίστες οι μελλοντικοί επίτροποι. Επομένως είναι ένα μπέρδεμα ιδιοτήτων που απολήγει σε παράνομο έλεγχο συμφερόντων Έτσι η Ευρώπη είναι ένα ον των αβύσσων και αυτό που τρέμει είναι το φως. Είναι μια γκρίζα ζώνη όπου δεν ξέρεις ποιος αγοράζει ποιόν.
«Αυτό στο οποίο αναφερθήκατε προηγουμένως ήταν μια σύσκεψη που έγινε στις 17 Μαρτίου 2007, στην οποία παραβρέθηκα κατά περίεργη τύχη. Στην είσοδο κάτι έγινε με την κάρτα μου (πρόσκληση;) και πέρασα στην αίθουσα. Και ήταν εκεί, παντού, οι σούπερ-τοπ, η αθέατη υπερτάξη, ο Κίσινγκερ, ο Μπρζενζίνσκυ, οι επικεφαλής επιχειρηματικών συγκροτημάτων, ήταν ο Μπερζόν (αναφέρει Γάλλους επιχειρηματίες και τραπεζίτες). Υπήρχαν μικρά τραπέζια καλά εφοδιασμένα και γίνονταν ομιλίες.
«Αυτό που κατάλαβα ήταν πως εκεί ήταν η Τριλάτεραλ, κλάδος Ευρώπης. ΄Ητανε τετρακόσιοι. ΄Ελεγαν πρέπει να καταστρέψουμε την ομοιογένεια των εθνών. Πολύ ενδιαφέρον ! Θα πρέπει να μεγαλώσουμε την αγορά. Να έχουμε μια παγκόσμια, μαζική αγορά. Αυτοί είναι που επινόησαν τον όρο παγκόσμια διακυβέρνηση. Μιλούσαν για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Λέγανε πως στα σχολεία αντί να διδάσκουν στα παιδιά σώστε τη χώρα, την περιοχή σας, το δέντρο μπροστά στο σπίτι σας, να λένε, όχι, να σώσετε τον πλανήτη. Και μιλάγανε για την ανάγκη να ενώσουνε στον ίδιο αγώνα τους δυο φιλελευθερισμούς, τον οικονομικό φιλελευθερισμό, ανατινάσσοντας τα σύνορα, και τον κοινωνικό φιλελευθερισμό.»
Παρουσιαστής: Μιλούσαν προς τους επικεφαλής επιχειρήσεων. Επομένως δεν πρόκειται αναγκαστικά για συνωμοσία.
Ντε Βιλιέρ: «Φυσικά. Δεν έχουν λόγο να συνωμοτούν. ΄Εχουν την εξουσία. Να σας πως τι μου είπε μια μέρα ο Φρανσουά Φιγιόν*, που είχε προσκληθεί, όπως και ο φίλος του ο Αλαίν Ζυπέ, τον επόμενο χρόνο. Του λέω, γιατί πας στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ; Δεν λέει στο Ευαγγέλιο ου βαλείν τον λίχνον υπό μόδιον; Το ίδιο ισχύει για τους Μασόνους. Γιατί κρύβονται αυτοί οι άνθρωποι, γιατί κρύβονται;
Π: Και τι σας απάντησε;
Ντε Βιλιέρ: Μου απάντησε –απίστευτη απάντηση !- μου απάντησε, τι τα θέλεις, αυτοί είναι που μας κυβερνούν.
Λοιπόν, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η Τριλάτεραλ υπάρχουν. Η διαφορά ανάμεσα σ’ εμένα και πολλούς άλλους είναι ότι λένε ά, είναι μια παγκόσμια συνωμοσία. Όχι, είναι η εξουσία.
Γιατί μιλούσαν εκεί; Δεν ήταν μια απλή συζήτηση. Μιλούσαν για τους επιδιωκόμενους στόχους. Λέγανε αυτοί είναι οι αντικειμενικοί στόχοι. Και ανάμεσα στους αντικειμενικούς στόχους εκείνη την ημέρα ήταν η περίφημη Διατλαντική Συνθήκη. Και αυτή η Διατλαντική Συνθήκη που ετοιμάζουν θα εγκαταστήσει ένα ιδιωτικό Δικαστήριο Διαιτησίας που θα επιτρέπει στις πολυεθνικές επιχειρήσεις να δικάζουν τα κράτη, να καταδικάζουν την λαοπρόβλητη εξουσία. Μια συνθήκη, με την οποία οι κατοχυρωμένες «επωνυμίες» προϊόντων, ο προστατευόμενες μάρκες, Θα εξαφανιστούν. Εν ολίγοις μια συνθήκη που θα δείξει ξεκάθαρα τι ήταν αυτό το περίφημο ευρωπαϊκό όνειρο.
Το Ευρωπαϊκό ΄Ονειρο δεν ήταν να οικοδομήσουμε ένα νέο έθνος στη θέση αυτών που υπέγραψαν το Μάαστριχτ. Το Ευρωπαϊκό ΄Ονειρο ήταν να παραδοθεί μια έκταση χωρίς έθνος, χωρίς κυβέρνηση, χωρίς δημοκρατία, χωρίς εδαφικά όρια, να παραδοθεί σε μια παγκόσμια μαζική αγορά, με το κλειδί στην Αμερική.
Και όταν το λέγαμε εμείς οι εξορκισμένοι της Συνθήκης του Μάαστριχτ, όπως ο Σεγκέν, ο Σεβενεμάν, ο Πασκουά και ο Λε Πεν, μας λέγανε ψεύτες. Και όμως υποτιμούσαμε την πραγματικότητα.
Εξέχουν στους κρίκους αυτούς ηχηρά ονόματα, που δεν ακούγονται νάχουν γαλλικές ρίζες και θρήσκευμα, με εξαιρετικούς τίτλους σπουδών (οικονομικών), με ιστορικό που αρχίζει από την σύλληψη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, και τον ρόλο αμερικανικών υπηρεσιών και ιδρυμάτων στον τοκετό και την διαπαιδαγώγηση της και επίσης ονόματα που συνδέονται με πανίσχυρες ομάδες πιέσεως, οικονομικές , γεωπολιτικές, θρησκεύματος και Στοές…
Πρόσφατο άρθρο στη Ντεγκωλλική ιστοσελίδα «Επιτροπή Βαλμύ», εστιάζεται στην πτυχή των διασυνδέσεων του υποψηφίου προέδρου με τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Αυτή η ερμητικά κλειστή λέσχη προγραμματισμού των εγκοσμίων και φροντιστήριο νέων ηγετών, είναι γνωστή εκ των έσω και σε αρκετούς ημετέρους φωστήρες, αλλά και ευρύτερα από το μυστήριο και την φαραωνική αστυνομική θωράκιση που προβάλλει την ετήσια σύνοδό της.
Πάντως, ο τίτλος «En Marche!» (Εμπρός) του «κινήματος» του Μανουέλ Μακρόν ήταν ο τίτλος ιστοσελίδας ενός φίλου του, και η αρχική διεύθυνση του κινήματος ήταν η διεύθυνση κατοικίας του ίδιου φίλου, ονόματι Λωράν Μπιγκόρνιε, που συμμετείχε στις συνεδριάσεις της Μπίλντερμπεργκ τον Ιούνιο 2015. Ο ίδιος ο Μακρόν συμμετέσχε στις εργασίες της λέσχης τον προηγούμενο χρόνο, τέλη Μαΐου 2014. Τότε ήταν οικονομικός σύμβουλος του προέδρου Ολάντ και 2ος Γ. Γραμματέας της Προεδρίας. Δυο μήνες μετά τη συμμετοχή του στη Μπίλντερμπεργκ διορίσθηκε υπουργός της Οικονομίας.
Στη θέση οικονομικού συμβούλου του Ολάντ τον διαδέχθηκε η φίλη του Λωράνς Μπουν, και αυτή παρούσα στη Μπίλντερμπεργκ, στη σύνοδο του 2015. Άλλος φίλος-πάτρωναςτου Μανουέλ Μακρόν, ο Ανρί ντε Καστρίς, επικεφαλής των Ασφαλειών ΑΧΑ, είναι Πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.
Το σχετικό δημοσίευμα της Ντεγκωλλικής ιστοσελίδας, για να κατατοπίσει πληρέστερα τους αναγνώστες για την ταυτότητα και τις ενασχολήσεις αυτής της λέσχης, παραθέτει την μαρτυρία μιας πολύ γνωστής γαλλικής προσωπικότητας, του συγγραφέα, περιφερειάρχη και Ευρωβουλευτή Φιλίπ Ντ Βιλιέρ, στην ακόλουθη τηλε-ταινία: https://www.youtube.com/watch?v=yOgiggCVrmc
Στην αρχή του Βίντεο ο Ντε Βιλιέρ μιλάει για τη λειτουργία του κυβερνητικού μηχανισμού της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, που γνωρίζει ως ευρωβουλευτής και συνεχίζει με τη Λέσχη. Λέει:
«Αυτό που έζησα στις Βρυξέλλες και φαίνεται να είναι φυσιολογικό, υπάρχουν εκεί 3.000 Διευθυντές Πολιτικής (Policy Managers) και 30.000 λομπίστες (!) (πράκτορες προώθησης επιχειρηματικών –κυρίως- συμφερόντων). Προέρχονται από τη Χημική βιομηχανία, επιχειρήσεις αερίου και λοιπά, κάθε μεγάλου κλάδου. Κάθε τέταρτο της ώρας χτυπούν μια πρόταση/αίτηση. Κάθε φορά που πατάτε το κουμπί ( ψηφοφορίας) υπάρχει ένα λόμπι από πίσω. Αυτό που εγώ είδα, είδα με τα μάτια μου, είναι ότι οι Επίτροποι είναι οι μελλοντικοί λομπίστες και οι λομπίστες οι μελλοντικοί επίτροποι. Επομένως είναι ένα μπέρδεμα ιδιοτήτων που απολήγει σε παράνομο έλεγχο συμφερόντων Έτσι η Ευρώπη είναι ένα ον των αβύσσων και αυτό που τρέμει είναι το φως. Είναι μια γκρίζα ζώνη όπου δεν ξέρεις ποιος αγοράζει ποιόν.
«Αυτό στο οποίο αναφερθήκατε προηγουμένως ήταν μια σύσκεψη που έγινε στις 17 Μαρτίου 2007, στην οποία παραβρέθηκα κατά περίεργη τύχη. Στην είσοδο κάτι έγινε με την κάρτα μου (πρόσκληση;) και πέρασα στην αίθουσα. Και ήταν εκεί, παντού, οι σούπερ-τοπ, η αθέατη υπερτάξη, ο Κίσινγκερ, ο Μπρζενζίνσκυ, οι επικεφαλής επιχειρηματικών συγκροτημάτων, ήταν ο Μπερζόν (αναφέρει Γάλλους επιχειρηματίες και τραπεζίτες). Υπήρχαν μικρά τραπέζια καλά εφοδιασμένα και γίνονταν ομιλίες.
«Αυτό που κατάλαβα ήταν πως εκεί ήταν η Τριλάτεραλ, κλάδος Ευρώπης. ΄Ητανε τετρακόσιοι. ΄Ελεγαν πρέπει να καταστρέψουμε την ομοιογένεια των εθνών. Πολύ ενδιαφέρον ! Θα πρέπει να μεγαλώσουμε την αγορά. Να έχουμε μια παγκόσμια, μαζική αγορά. Αυτοί είναι που επινόησαν τον όρο παγκόσμια διακυβέρνηση. Μιλούσαν για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Λέγανε πως στα σχολεία αντί να διδάσκουν στα παιδιά σώστε τη χώρα, την περιοχή σας, το δέντρο μπροστά στο σπίτι σας, να λένε, όχι, να σώσετε τον πλανήτη. Και μιλάγανε για την ανάγκη να ενώσουνε στον ίδιο αγώνα τους δυο φιλελευθερισμούς, τον οικονομικό φιλελευθερισμό, ανατινάσσοντας τα σύνορα, και τον κοινωνικό φιλελευθερισμό.»
Παρουσιαστής: Μιλούσαν προς τους επικεφαλής επιχειρήσεων. Επομένως δεν πρόκειται αναγκαστικά για συνωμοσία.
Ντε Βιλιέρ: «Φυσικά. Δεν έχουν λόγο να συνωμοτούν. ΄Εχουν την εξουσία. Να σας πως τι μου είπε μια μέρα ο Φρανσουά Φιγιόν*, που είχε προσκληθεί, όπως και ο φίλος του ο Αλαίν Ζυπέ, τον επόμενο χρόνο. Του λέω, γιατί πας στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ; Δεν λέει στο Ευαγγέλιο ου βαλείν τον λίχνον υπό μόδιον; Το ίδιο ισχύει για τους Μασόνους. Γιατί κρύβονται αυτοί οι άνθρωποι, γιατί κρύβονται;
Π: Και τι σας απάντησε;
Ντε Βιλιέρ: Μου απάντησε –απίστευτη απάντηση !- μου απάντησε, τι τα θέλεις, αυτοί είναι που μας κυβερνούν.
Λοιπόν, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η Τριλάτεραλ υπάρχουν. Η διαφορά ανάμεσα σ’ εμένα και πολλούς άλλους είναι ότι λένε ά, είναι μια παγκόσμια συνωμοσία. Όχι, είναι η εξουσία.
Γιατί μιλούσαν εκεί; Δεν ήταν μια απλή συζήτηση. Μιλούσαν για τους επιδιωκόμενους στόχους. Λέγανε αυτοί είναι οι αντικειμενικοί στόχοι. Και ανάμεσα στους αντικειμενικούς στόχους εκείνη την ημέρα ήταν η περίφημη Διατλαντική Συνθήκη. Και αυτή η Διατλαντική Συνθήκη που ετοιμάζουν θα εγκαταστήσει ένα ιδιωτικό Δικαστήριο Διαιτησίας που θα επιτρέπει στις πολυεθνικές επιχειρήσεις να δικάζουν τα κράτη, να καταδικάζουν την λαοπρόβλητη εξουσία. Μια συνθήκη, με την οποία οι κατοχυρωμένες «επωνυμίες» προϊόντων, ο προστατευόμενες μάρκες, Θα εξαφανιστούν. Εν ολίγοις μια συνθήκη που θα δείξει ξεκάθαρα τι ήταν αυτό το περίφημο ευρωπαϊκό όνειρο.
Το Ευρωπαϊκό ΄Ονειρο δεν ήταν να οικοδομήσουμε ένα νέο έθνος στη θέση αυτών που υπέγραψαν το Μάαστριχτ. Το Ευρωπαϊκό ΄Ονειρο ήταν να παραδοθεί μια έκταση χωρίς έθνος, χωρίς κυβέρνηση, χωρίς δημοκρατία, χωρίς εδαφικά όρια, να παραδοθεί σε μια παγκόσμια μαζική αγορά, με το κλειδί στην Αμερική.
Και όταν το λέγαμε εμείς οι εξορκισμένοι της Συνθήκης του Μάαστριχτ, όπως ο Σεγκέν, ο Σεβενεμάν, ο Πασκουά και ο Λε Πεν, μας λέγανε ψεύτες. Και όμως υποτιμούσαμε την πραγματικότητα.
Τριμερής επιτροπή-Τριλάτερ
Από την Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιδρύθηκε το | 1973 |
---|---|
Ιδρυτής | Ντέιβιντ Ροκφέλερ |
Τύπος | Ετήσια διάσκεψη |
Τοποθεσία |
|
Μέλη
| Περισσότεροι από 390 |
Βασικοί άνθρωποι
| Joseph S. Nye, νεώτερος(πρόεδρος της Βόρειας Αμερικής) Yasuchika Hasegawa (προέδρου της Ασίας του Ειρηνικού) Jean-Claude Trichet (ευρωπαίος πρόεδρος) |
Δικτυακός τόπος | Www. Trilateral .org |
Η τριμερής επιτροπή είναι μια μη κυβερνητική, μη παρατασιακή ομάδα συζήτησης που ιδρύθηκε από τον David Rockefeller [1] τον Ιούλιο του 1973, για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ της Βόρειας Αμερικής , της Δυτικής Ευρώπης και της Ιαπωνίας .
Περιεχόμενα
Ιστορία [ επεξεργασία ]
Ιδρυτική
Ανυπομονούσε μια βαθιά διαφωνία μεταξύ των χωρών της Βόρειας Αμερικής, των ευρωπαϊκών εθνών και της Ιαπωνίας, η τριμερής επιτροπή ιδρύθηκε για να προωθήσει ουσιαστικό πολιτικό και οικονομικό διάλογο ανά τον κόσμο. Να αναφερθεί η δήλωση ίδρυσης:
- "Η αυξανόμενη αλληλεξάρτηση είναι ένα γεγονός της ζωής του σύγχρονου κόσμου, το οποίο ξεπερνά και επηρεάζει τα εθνικά συστήματα ... Ενώ είναι σημαντικό να αναπτυχθεί μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ όλων των χωρών του κόσμου, της Ιαπωνίας, της Δυτικής Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, εν όψει Η μεγάλη τους βαρύτητα στην παγκόσμια οικονομία και οι τεράστιες σχέσεις τους μεταξύ τους φέρουν ειδική ευθύνη για την ανάπτυξη αποτελεσματικής συνεργασίας τόσο για τα δικά τους συμφέροντα όσο και για τα υπόλοιπα μέρη του κόσμου ».
- "Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε κοινά προβλήματα, η Ιαπωνία, η Δυτική Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική θα πρέπει να συμβουλεύονται και να συνεργάζονται στενότερα, με βάση την ισότητα, να αναπτύσσουν και να εφαρμόζουν συντονισμένες πολιτικές σε θέματα που επηρεάζουν τα κοινά τους συμφέροντα ... Μονομερείς ενέργειες ασυμβίβαστες με την αλληλεξάρτηση τους και από δράσεις επιζήμιες για άλλες περιφέρειες ... [και] να επωφεληθούν από τους υφιστάμενους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς και να ενισχύσουν περαιτέρω τον ρόλο τους ".
- "Η Επιτροπή ελπίζει να διαδραματίσει δημιουργικό ρόλο ως ένα κανάλι ελεύθερης ανταλλαγής απόψεων με άλλες χώρες και περιοχές. Η περαιτέρω πρόοδος των αναπτυσσόμενων χωρών και η βελτίωση των σχέσεων Ανατολής-Δύσης θα αποτελέσουν μείζονα ανησυχία". [2]
Ο Zbigniew Brzezinski , Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Jimmy Carter από το 1977 έως το 1981, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Columbia και ένας σύμβουλος Rockefeller, ειδικός στις διεθνείς υποθέσεις , εγκατέλειψε τη θέση του για να οργανώσει την ομάδα μαζί με:
- Henry D. Owen , διευθυντής σπουδών εξωτερικής πολιτικής στο Brookings Institution
- George S. Franklin, εκτελεστικός διευθυντής του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων στη Νέα Υόρκη [4]
- Τον Robert R. Bowie , τον Σύνδεσμο Εξωτερικής Πολιτικής και τον Διευθυντή του Κέντρου Διεθνών Υποθέσεων του Χάρβαρντ
- Ο Gerard C. Smith , ο διαπραγματευτής του SALT I , ο Rockefeller και ο πρώτος πρόεδρος της Βόρειας Αμερικής
- Marshall Hornblower, πρώην συνεργάτης στο Wilmer, Cutler & Pickering
- William Scranton , πρώην κυβερνήτης της Πενσυλβανίας
- Edwin Reischauer , καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ιαπωνία , 1961-1966
- Max Kohnstamm , Ευρωπαϊκό Κέντρο Πολιτικής
- Tadashi Yamamoto , Ιαπωνικό Κέντρο Διεθνούς Ανταλλαγής [5]
Άλλα ιδρυτικά μέλη περιλάμβαναν τον Alan Greenspan και τον Paul Volcker . Και οι δύο τελευταίοι επικεφαλής του Ομοσπονδιακού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών .
Συναντήσεις
Η τριμερής επιτροπή ξεκίνησε το χρονοδιάγραμμα των εξαμηνιαίων συναντήσεων της τον Οκτώβριο του 1973 στο Τόκιο . Τον Μάιο του 1976 πραγματοποιήθηκε στο Κιότο η πρώτη σύνοδος ολομέλειας όλων των περιφερειακών ομάδων της Επιτροπής. Ήταν μέσα από αυτές τις πρώτες συναντήσεις ότι η ομάδα είχε την πιο βαθιά επιρροή της, την ένταξη της Ιαπωνίας στην παγκόσμια πολιτική συζήτηση. Πριν από αυτές τις ανταλλαγές, η χώρα ήταν πολύ πιο απομονωμένη στη διεθνή σκηνή. [2] Από την ίδρυσή της, η ομάδα συζήτησης έχει εκδώσει ένα επίσημο περιοδικό με τίτλο Τριόλογος .
Σύνθεση
Η ιδιότητα μέλους χωρίζεται σε αριθμούς ανάλογους με τις τρεις περιοχές της think tank. Η βορειοαμερικανική ήπειρος αντιπροσωπεύεται από 120 μέλη (20 Καναδούς, 13 Μεξικάνους και 87 Αμερικανούς). Η ευρωπαϊκή ομάδα έχει φτάσει το όριο των 170 μελών της από σχεδόν όλες τις χώρες της ηπείρου. Τα ανώτατα όρια για τις μεμονωμένες χώρες είναι 20 για τη Γερμανία, 18 για τη Γαλλία, την Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, 12 για την Ισπανία και 1-6 για τα υπόλοιπα. Αρχικά, η Ασία και η Ωκεανία εκπροσωπούνταν μόνο από την Ιαπωνία. Ωστόσο, το 2000, η ιαπωνική ομάδα 85 μελών διευρύνθηκε και έγινε ο όμιλος Pacific Asia, αποτελούμενος από 117 μέλη: 75 Ιάπωνες , 11 Νοτιοκορεάτες , 7πολίτες Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας και 15 μέλη από τα κράτη ASEAN ( Ινδονησία , Μαλαισία , Φιλιππίνες , Σιγκαπούρη και Ταϋλάνδη ). Ο όμιλος Asia Pacific Group περιλάμβανε επίσης 9 μέλη από την Κίνα , το Χονγκ Κονγκ και την Ταϊβάν . Επί του παρόντος, η τριμερής επιτροπή διεκδικεί "περισσότερα από 100" μέλη της ασιατικής ασιατικής κοινότητας. [2]
Ενώ τα άρθρα της Τριμερούς Επιτροπής αποκλείουν τα πρόσωπα που κατέχουν δημόσιο αξίωμα από την ιδιότητα του μέλους, [6] το think tank συγκεντρώνει τους συμμετέχοντες του σε πολιτικούς, επιχειρηματικούς και ακαδημαϊκούς κόσμους. Η ομάδα προεδρεύεται από τρία άτομα, ένα από κάθε μια από τις εκπροσωπούμενες περιοχές. Οι σημερινοί πρόεδροι είναι πρώην βοηθός υφυπουργός άμυνας των ΗΠΑ για θέματα διεθνούς ασφάλειας Joseph S. Nye, νεώτερος , πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής ΤράπεζαςJean-Claude Trichet και Yasuchika Hasegawa. [7]
Κριτική [ επεξεργασία ]
Από τη δεξιά
Στα δεξιά, ορισμένοι εξέχοντες στοχαστές και πολιτικοί επέκριναν την τριμερή επιτροπή ως παραβιάζοντας την εθνική κυριαρχία. Στο βιβλίο του χωρίς καμία ομιλία , ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Barry Goldwater κατηγόρησε την ομάδα συζήτησης υποδεικνύοντας ότι ήταν μια «επιδέξια και συντονισμένη προσπάθεια να καταλάβει τον έλεγχο και να εδραιώσει τα τέσσερα κέντρα εξουσίας: πολιτική, νομισματική, πνευματική και εκκλησιαστική ... Τη δημιουργία μιας παγκόσμιας οικονομικής δύναμης ανώτερης των πολιτικών κυβερνήσεων των εμπλεκομένων εθνικών κρατών ». [8] Οι δεξιές ομάδες όπως η κοινωνία John Birch και οι δεξιοτέχνες θεωρητικές συνωμοσίας όπως ο Alex Jonesυποστηρίζουν επίσης αυτήν την ιδέα. [9] [10]
Ο συντηρητικός στρατιώτης Charles Krauthammer μίλησε σαρδόντα για τις θεωρίες συνωμοσίας όταν του ζητήθηκε το 2012 ποιος κατατάσσει το «Ρεπουμπλικανικό ίδρυμα» λέγοντας: « Ο Karl Rove είναι ο πρόεδρος. Συναντάμε κάθε μήνα την πανσέληνο ... Έχουμε το τελετουργικό: ο Karl φέρνει το θυμίαμα, φέρνω το ζωντανό αρνί και το μακρύ μαχαίρι και ξεκινήσαμε ... με υπόσχεση πίστης στην τριμερή επιτροπή ». [11]
Από τα αριστερά
Ο κοινωνικός κριτικός και ο ακαδημαϊκός Noam Chomsky περιγράφει τους στόχους της Τριμερούς Επιτροπής σε λιγότερο από λαμπερούς όρους:
Άλλο
Ενώ η Τριμερής Επιτροπή είναι μόνο μια από τις πολλές παρόμοιες δεξιότητες δεξιού και αριστερού , πολλοί αξιοσημείωτοι θεωρητικοί συνωμοσίας πιστεύουν ότι η οργάνωση είναι κεντρικός σχεδιαστής μιας παγκόσμιας κυβέρνησης ή συνάψεως . Όπως τεκμηριώθηκε από τον δημοσιογράφο Jonathan Kay , ο Luke Rudkowski διέκοψε μια διάλεξη του πρώην διευθυντή της τριμερούς επιτροπής Zbigniew Brzezinski τον Απρίλιο του 2007 και κατηγόρησε τον οργανισμό και μερικούς άλλους ότι είχαν ενορχηστρώσει τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου για να ξεκινήσουν μια νέα παγκόσμια τάξη. [13]
Δημοσιεύσεις
- Crozier, Michel. Huntington, Samuel. Watanuki, Joji (1975). Η κρίση της δημοκρατίας: Έκθεση σχετικά με τη διακυβέρνηση των δημοκρατιών στην τριμερή επιτροπή . Νέα Υόρκη: Πανεπιστημιακός Τύπος στη Νέα Υόρκη. ISBN 0-8147-1365-3 .
- Η παγκόσμια οικονομική κρίση . Ουάσιγκτον, DC: Ίδρυμα Brookings . 2011. ISBN 978-0-930503-93-2 .
- Πυρηνικός αφοπλισμός και μη διάδοση . Ουάσιγκτον, DC: Ίδρυμα Brookings. 2011. ISBN 978-0-930503-94-9 .
Δείτε επίσης
- Ομάδα Bilderberg
- Bohemian Grove
- Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων
- Διεθνισμός (πολιτική)
- Οικογένεια Rockefeller
- Ο Samuel Huntington συγγραφέας της κρίσης της δημοκρατίας
- Διεθνής Ομάδας Συζητήσεων Valdai
- Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης
Αναφορές
- ^ "David Rockefeller" . Τριμερή επιτροπή . Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2013 .
- ^ A b c "Οι συχνές ερωτήσεις της τριμερούς επιτροπής" . Η τριμερής επιτροπή. 2011 .Ανακτήθηκε 2011-07-17 .
- ^ Http://www.rockarch.org/collections/rockorgs/trilateral.pdf Οι διαβουλεύσεις του David Rockefeller κορυφώθηκαν με μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 23-24 Ιουλίου 1972 στο Pocantico Hills, NY, στην οποία συμμετείχαν ... "
- ^ George S. Franklin Jr., 82, εμπειρογνώμονας εξωτερικής πολιτικής David Stout. Νιου Γιορκ Ταιμς. 7 Μαρτίου 1996. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2016
- ^ "Ο Tadashi Yamamoto, πρωτοπόρος της διεθνούς ανταλλαγής, πεθαίνει στις 76" .Ασαχί Σιμπούν . 2012-04-16 . Ανακτήθηκε 2012-05-08 .
- ^ «Απάντηση σε γραπτή ερώτηση - Ασυμβίβαστο μεταξύ της διοργάνωσης μιας κοινοτικής υπηρεσίας λήψης αποφάσεων και της ιδιότητας μέλους της λέσχης Bilderberg και της τριμερούς επιτροπής - E-1846/2003» . Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. 6 Αυγούστου 2003 .Ανακτήθηκε 2011-11-12 .
- ^ "Τριμερής Σύνθεση της Επιτροπής" (PDF) . Οκτώβριος 2011 . Ανακτήθηκε 2011-11-12 .
- ^ Goldwater, Barry; Συνεργάστηκε με τον Stephen Shadegg (1980). Με καμία απολογία .Berkley. Π. 299. ISBN 0-425-04663-Χ .
- ^ Barry, Dan (25 Ιουνίου 2009). "Κρατώντας την Εταιρεία ενάντια στα οικόπεδα των κακοποιών" . Οι Νιου Γιορκ Ταιμς.
- ^ "Ο Paul Watson Συζητά τριμερή επιτροπή θέλει πόλεμο με το Ιράν στο show Alex Jones" . Ανακτήθηκε 2011-11-07 .
- ^ "Take Krauthammer's" . Ειδική έκθεση με τον Bret Baier . Ανακτήθηκε στις 26Ιανουαρίου 2012 .
- ^ Kasenbacher, Michael (24 Δεκεμβρίου 2012). "Εργασία, Μάθηση και Ελευθερία" . Νέο Αριστερό Έργο . Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013 .
- ^ Kay, Jonathan (2011). Μεταξύ των Truthers: ένα ταξίδι μέσα από την αυξανόμενη Conspiracist Underground της Αμερικής . Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη: Harpers. Σελ. 200-201.ISBN 978-1-55468-630-8 .
Περαιτέρω ανάγνωση
- Brzezinski, Zbigniew (Οκτώβριος 1970). "Αμερική και Ευρώπη". Εξωτερικές Υποθέσεις . 49 (1): 11-30. Doi : 10.2307 / 20037815 . (Περιλαμβάνει την πρόταση του Brzezinski για την ίδρυση ενός σώματος όπως η τριμερής επιτροπή.)
- Brzezinski, Zbigniew (1970). Μεταξύ δύο ηλικιών. Ο ρόλος της Αμερικής στην τεχνοτεχνική εποχή . Νέα Υόρκη: Viking Press. OCLC 88066 .
- Gill, Stephen (1991). Η αμερικανική ηγεμονία και η τριμερής επιτροπή . Μελέτες Cambridge στις Διεθνείς Σχέσεις. Cambridge University Press. ISBN 0-521-42433-X . OCLC246854587 .
- Kay, Jonathan (17 Μαΐου 2011). Μεταξύ των Truthers: ένα ταξίδι μέσα από την αυξανόμενη Conspiracist Underground της Αμερικής . Νέα Υόρκη: Harpers. ISBN 0-06-200481-6.
- Rockefeller, David (2002). Απομνημονεύματα . Νέα Υόρκη: Τυχαίο Σπίτι. ISBN 0679405887 .
- Sklar (ed.), Holly (1980). Τριμερής: η τριμερής επιτροπή και ο σχεδιασμός ελίτ για την παγκόσμια διαχείριση . Βοστώνη: South End Press. ISBN 0-89608-103-6 .
- Ξύλο, Πάτρικ (2014). Η αύξηση της τεχνοκρατίας: Ο δούρειος ίππος της παγκόσμιας μεταμόρφωσης . Coherent Publishing. ISBN 978-0986373909 . Αλλά δείτε επίσης την παρακάτω αναφορά από το "The Straight Dope".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου