Στην ΕΕ, στην Ευρωζώνη επίσης, υπάρχουν οι μικρές και οι μεγάλες χώρες – με κριτήριο τον πληθυσμό τους. Οι μικρές χώρες, λόγω του ότι οι αγορές είναι απελευθερωμένες (με την έννοια ότι δεν υπάρχουν τείχη προστασίας όπως, για παράδειγμα, οι δασμοί), δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις μεγάλες, στα περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες – επειδή οι επιχειρήσεις που έχουν έδρα τις μεγάλες χώρες απευθύνονται σε πολύ περισσότερους εγχώριους καταναλωτές, με αποτέλεσμα να έχουν υψηλότερο τζίρο και κέρδη, οπότε να γίνονται πολύ ισχυρές.
Έτσι έχουν τη δυνατότητα να ιδρύουν υποκαταστήματα στις μικρότερες χώρες εφαρμόζοντας μία πολιτική dumping στην αρχή (πωλήσεις σε τιμές κάτω του κόστους), μέσω της οποίας κλείνουν οι τοπικές ανταγωνιστικές εταιρείες. Για παράδειγμα, η Lidl έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει στη χρεοκοπία όλα τα ελληνικά ανταγωνιστικά της σούπερ μάρκετ – οπότε να κυριαρχήσει στη συνέχεια στην αγορά, αυξάνοντας τότε τις τιμές της και κερδίζοντας τα πολλαπλάσια, από αυτά που στην αρχή έχασε.
Εντός της Ευρωζώνης τώρα, όπου οι μικρές χώρες δεν έχουν τη δυνατότητα υποτίμησης του νομίσματος τους για να εξισορροπήσουν την απώλεια της ανταγωνιστικότητας τους (εδώ η τοποθέτηση ορισμένων οπαδών της δραχμής,σύμφωνα με την οποία η ισοτιμία θα έπρεπε να «κλειδώσει» στο 1:1 είναι εντελώς εσφαλμένη, αφού αποκλείει την υποτίμηση, η οποία συνήθως είναι απαραίτητη), είναι καταδικασμένες να σκλαβωθούν οικονομικά από τις μεγαλύτερες – εκτός εάν ακολουθούσε η πολιτική ένωση, οπότε η Ευρωζώνη θα ήταν ένας, κατά κάποιον τρόπο, ενιαίος εθνικός χώρος.
Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από την Αυστρία ή την Ολλανδία, οι οποίες ουσιαστικά έχουν εξελιχθεί σε δορυφόρους της Γερμανίας για να επιβιώσουν – ενώ οι υπόλοιπες χώρες, όπως η Ελλάδα, σταδιακά καταστρέφονται.
Εκτός της Ευρωζώνης και εντός της ΕΕ η κατάσταση είναι κάπως διαφορετική, λόγω της ύπαρξης εθνικών νομισμάτων – κάτι που όμως δεν προστατεύει ιδιαίτερα τις μικρές χώρες, αφού είναι υποχρεωμένες να προσαρμόζουν τη νομισματική τους πολιτική με αυτήν της ισχυρής νομισματικής ζώνης. Αυτές τώρα που επιβιώνουν, όπως η Δανία και η Σουηδία, υπερχρεώνονται – με κριτήριο το συνολικό τους χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, το οποίο είναι υψηλότερο από αυτό της Ελλάδας (πίνακας).
Η διαφορά τους με την Ελλάδα είναι το ότι, τα χρέη επικεντρώνονται στον ιδιωτικό τους τομέα, μέσω της φορολογικής πολιτικής, οπότε το δημόσιο χρέος τους παραμένει βιώσιμο – ενώ στη χώρα μας συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο έως το 2010, αφού τα χρέη επιβάρυναν το κράτος.
Η μοναδική άλλη χώρα, στην οποία συνέβαινε το ίδιο, είναι η Ιταλία – με τη μεγάλη διαφορά όμως ότι, το δημόσιο χρέος της χρηματοδοτούταν σε μεγάλο βαθμό (άνω του 50%) εσωτερικά, από τους ίδιους τους Ιταλούς. Το ίδιο συμβαίνει και με τις τράπεζες της, τα περισσότερα ομόλογα χρηματοδότησης των οποίων κατέχονται από τα ιταλικά νοικοκυριά – ενώ οι Έλληνες δεν εμπιστεύθηκαν ποτέ το δημόσιο, ούτε τόσο πολύ τις τράπεζες τους (αντίθετα, η εγχώρια ελίτ απομυζούσε ανέκαθεν το κράτος).
Εάν τώρα η Ελλάδα είχε ακολουθήσει το δρόμο της Ιταλίας το 2009, εκδίδοντας εθνικά ομόλογα αντί να απευθυνθεί στο ΔΝΤ, δεν θα είχε χρεοκοπήσει – κρίνοντας από τα 100 δις € καταθέσεων που διέφυγαν επίσημα στο εξωτερικό, ενώ μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν το κράτος. Σε μία τέτοια περίπτωση δεν θα κατέρρεαν το χρηματιστήριο, οι τιμές των ακινήτων, οι τράπεζες κοκ., οπότε η Ελλάδα δεν θα ζημίωνε με πάνω από 1 τρις €, έναντι δανείων της τάξης των 240 δις € – κάτι που δυστυχώς δεν έγινε κατανοητό από τους Έλληνες.
Όλα αυτά αποτελούν όμως παρελθόν, αφού τέτοιου είδους λάθη δεν διορθώνονται εκ των υστέρων – ενώ με το PSI χάθηκε εντελώς η εμπιστοσύνη στο κράτος και στα ομόλογα του (το ίδιο συνέβη με τις τράπεζες, μετά το σκάνδαλο των σκανδάλων). Το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας τώρα δεν είναι το νόμισμα αλλά το χρέος – το οποίο δεν είναι πλέον μόνο το δημόσιο αλλά, επίσης, το ιδιωτικό, το οποίο δεν υπήρχε το 2009. Αυτό δεν σημαίνει ότι, το ευρώ δεν δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στις μικρές χώρες, ειδικά λόγω της πολιτικής της Γερμανίας (μισθολογικό dumping) – αλλά πως το χρέος αποτελεί για την Ελλάδα το νούμερο ένα πρόβλημα.
Με απλά λόγια, είτε με ευρώ, είτε με δραχμή, εάν δεν διαγραφεί ένα μεγάλο μέρος του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους, η Ελλάδα δεν έχει κανένα μέλλον – ακόμη χειρότερα, θα λεηλατηθεί και θα μετατραπεί σε μία εξαθλιωμένη αποικία των δανειστών της. Η αιτία είναι το ότι, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η περιορισμένη ρευστότητα, όπως θεωρείται από πολλούς, αλλά η έλλειψη αξιόχρεων οφειλετών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών – η οποία δεν λύνεται χωρίς να προηγηθεί μία μερική διαγραφή χρεών. Απλούστερα, οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα δανεισμού, αφού δημιουργούν χρήματα από το πουθενά, αλλά δεν εμπιστεύονται τους οφειλέτες – ενώ οι εγγυήσεις των οφειλετών (τιμές ακινήτων κλπ.), έχουν πιά καταρρεύσει.
Εάν τώρα η διαγραφή αυτή δεν είναι εφικτή εντός του ευρώ, τότε η χώρα θα ήταν υποχρεωμένη να αποχωρήσει –πάντοτε υπό την προϋπόθεση όμως της διαγραφής μέρους του χρέους. Επομένως, όλες οι συζητήσεις περί δραχμής δεν έχουν στην πραγματικότητα κανένα νόημα – αφού το μεγάλο πρόβλημα παραμένει το συνολικό χρέος της πατρίδας μας, το οποίο δεν είναι σε καμία περίπτωση βιώσιμο. Όλα τα υπόλοιπα, όπως η έγκριση ή μη της αξιολόγησης, το τέταρτο μνημόνιο κοκ. είναι εντελώς αδιάφορα – αφού η χώρα μας οδηγείται σταδιακά στο χάος, όσο δεν βρίσκεται λύση για το χρέος.
Σχόλιο Ιστολογίου:
Η Ελλάδα δέν οφείλει τίποτα καί σέ κανέναν, τουναντίον ή Γερμανία οφείλει στήν Ελλάδα τό κατοχικό αναγκαστικό δάνειο, τίς αποζημειώσεις από τίς καταστροφές πού έκανε στήν Ελλάδα, (σιδηροδρομικά δύκτια κ.λ.π), αποζημειώσεις γιά τίς απάνθρωπες εκτελέσεις τών Ελλήνων πολιτών, καθώς καί γιά τούς θανάτους από τήν πείνα. Επίσης οφείλει νά αποζημειώσει τήν Ελλάδα γιά τήν κλοπή τού χρυσού της καθώς καί γιά τήν κλοπή τών γλυπτών πού έχει στά μουσεία της.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, αλλά τά αναφέρει καί τό άρθρο, τό χρέος είναι ψεύτικο, πλασματικό, λογιστικό, καί οί Έλληνες δέν χρωστούν ούτε ένα ευρώ από αυτά τά δήθεν δάνεια τά οποία προέρχονται από τά Μνημόνια.
Ό μόνος τρόπος γιά νά σταθεί ή Ελλάδα στά πόδια της καί νά επανακάμψει ή οικονομία της, είναι: 1ον Διαγραφή μονομερώς τού ψεύτικού επαχθούς καί επαχθούς χρέους πού μάς επέβαλαν οί δήθεν εταίροι καί οί προδότες τού Ελληνικού Έθνους καί τών Ελλήνων καί 2ον Δημιουργία Εθνικού Νομίσματος γιά τήν ανάκτηση τής Εθνικής μας Κυριαρχίας.
Φυσικά συνεπάγεται ή έξοδος τής Ελλάδος από τήν Ευρωπα'ι'κή Ένωση αλλά καί τήν Νομισματική Ένωση.
Η Ελλάς πρέπει νά στραφεί σέ συμμαχίας καινούριες , νά βρεί συμμάχους πού θά στηρίζουν τήν Εθνική της κυριαρχία καί τήν αυτοδιάθεση της ώς κυρίαρχου κράτους.
Όσο ή Ελλάς παραμένει στήν Ευρωπα'ι'κή Ένωση, όχι μόνον δέν πρόκειται νά σηκώσει κεφάλη, αλλά θά διαμελιστεί, θά πάψει νά υπάρχει ώς οντότητα-κράτος, διότι θά καταληφθεί από εκατομμύρια μουσουλμάνων, όπως ήδη έχει ξεκινήσει καί γίνεται μέ εντολή τής Νέας Τάξης καί εκτελούν οί εδώ εντολοδόχοι Ελληνόφωνοι υπηρέτες τους, καί οί όποιοι Έλληνες επιζήσουν, θά φύγουν από τήν Ελλάδα σέ άλλα κράτη τής Ευρώπης καί τής υπόλοιπης γής.
Ήδη ή Ευρωπα'ι'κή Ένωση, έχει ξεκινήσει ειδικό πρόγραμμα μέσω τού ΟΑΕΔ, μετεγκατάστασης τών Ελλήνων, πού ή ίδια πληρώνει όλα τά έξοδα, ακόμη καί νά μάθουν οί Έλληνες τήν γλώσσα τής χώρας στήν οποία επιθυμούν νά μετεγκατασταθούν.
Όπως βλέπεται είναι ένα καλά οργανωμένο σχέδιο τού αφανισμού τών Ελλήνων καί τής Ελλάδος καί μετατροπή της σέ ένα ΕβραιοΓερμανικό προτεκτοράτο καί οί Έλληνες νά διωχτούν από τήν χώρα τους σέ άλλα μέρη τής γής, ούτως ώστε νά κατοικηθεί από μουσουλμάνους από τρίτες χώρες, μέ φτηνά εργατικά χέρια, γιά νά τούς εκμεταλεύτεται ή Ελίτ τών Εβραιογερμανών βιομηχάνων καί επιχειρηματιών.
Έλληνες , μήν αφήνεται τήν πατρίδα σας νά αφανιστεί.
Ενωθείτε πέρα από κόμματα καί ιδεολογίες , Οργανωθείτε καί αντισταθείτε σέ αυτόν τόν αφανισμό τής Ελλάδος καί τών Ελλήνων πού έρχεται.
Σημείωση: Τά κόμματα κάνουν μεγάλη ζημιά στήν πατρίδα. Είναι όλα τους ανθΕλληνικά.
Επικοινωνία: e-mail: argyrios2@hotmsil.com
Τηλέφωνο: 6983 701 610
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου