Το Θείον Ελληνικόν αλφάβητον
Τα πράγματα τοις γράμμασι μεμιμημένα (Πλάτων, «Κρατύλος»)
ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΩΝΥΜΟ ΒΙΒΛΙΟ
Δια της παρούσης έρευνας επιχειρείται η αποκωδικοποίηση των γραμμάτων/στοιχείων του αλφαβήτου και των λέξεων της Ελληνικής γλώσσας, όχι υπό του φιλολογικού ή ιστορικού πρίσματος, αλλά υπ' αυτού του τεχνολογικού.
Η Ελληνική γλώσσα αποτελεί ένα κολοσσιαίο επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα ανθρώπων υψίστης διανοίας, το οποίο τεχνηέντως υποκρύπτεται ή υποβαθμίζεται. Μέχρι σήμερα η Ελληνική γλώσσα έχει διερευνηθεί και μελετηθεί κυρίως υπό γλωσσολόγων, ιστορικών και φιλολόγων. Ελάχιστα έχει μελετηθεί υπό τεχνικών και τεχνολόγων, προκειμένου να αναδεχθεί το τεχνολογικό μεγαλείο της. Υπό το πρίσμα μιας τέτοιας ανάλυσης και μελέτης, η ανθρωπότητα θα μείνει έκθαμβη για μία ακόμη φορά, καθώς το πλήθος των τεχνολογικών πληροφοριών, οι οποίες εμπεριέχονται εντός των γραμμάτων και των λέξεων της Ελληνικής γλώσσας, είναι αμφίβολο αν μπορούν να κατανοηθούν, λόγω ελλείψεως αντιστοίχων γνώσεων.
— Έκαστο γράμμα εκφράζει συγκεκριμένο ήχο και εικόνα, άρα μεταδίδει συγκεκριμένη πληροφορία.
— Το όνομα κάθε γράμματος, αποκωδικοποιούμενο με βάση την προηγούμενη απόδειξη, εκφράζει την φύση εκάστου των γραμμάτων/στοιχείων.
— Το σύνολο των γραμμάτων του Ελληνικού Αλφαβήτου και δια της δεδομένης σειράς την οποία κατέχουν, εκφράζουν ένα σύνολο πληροφοριών με πλήρη νοηματική συγκρότηση και συνέχεια, δηλ. υποκρύπτουν κάτι.
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
[σελ. 69]
Σεβαστέ αναγνώστη, άραγε, έχεις ποτέ σκεφθεί, έχεις ποτέ διερωτηθεί:
1. Γιατί τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου έχουν το σχήμα αυτό το όποιο έχουν; Ήταν δυνατό να είχαν άλλο σχήμα, διαφορετικό;
2. Γιατί τα ονομάζουμε με αυτά τα ονόματα; π.χ. Άλφα, Βήτα, Δέλτα, κ.λπ. Ήταν δυνατόν να ονομάζονταν με άλλα ονόματα;
3. Το σύμβολο π.χ. Δ, μπορούμε να το ονομάσουμε Κάππα, και γιατί Ναι ή Όχι;
4. Ήταν δυνατόν τα γράμματα να είχαν άλλη σειρά εντός του αλφαβήτου, διαφορετική απ' αυτή την οποία έχουν;
Σ' αυτά και πολλά άλλα παρόμοια ερωτήματα στοχεύει να απάντηση αυτή ή έρευνα.
Η μελέτη της Ελληνικής γλώσσας μάς αποκαλύπτει ότι, σε καμμία περίπτωση, δεν είναι γλώσσα συμβατική. Δεν είναι απλώς γλώσσα φυσική, είναι κυρίως γλώσσα μαθηματική, επιστημονική, τεχνολογική. Η αυστηρή μαθηματική της πειθαρχία, η θαυμαστή αρθρωτή δομή της, ο εκπληκτικός αναπλαστικός μηχανισμός της και η ασύγκριτη ικανότητα της δημιουργίας παραγώγων, είναι χαρακτηριστικά μοναδικά.
Και ασφαλώς γεννάται ένα μέγα ερώτημα. Πώς η Ελληνική γλώσσα απέκτησε αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά, τα οποία δεν τα συναντάς στις άλλες γλώσσες;
Αυτά είναι χαρακτηριστικά τα οποία δόθηκαν στην Ελληνική Γλώσσα από προικισμένους και θείους επιστήμονες, άγνωστου σ' εμάς σήμερα επιπέδου.
Αποτελεί δε ακράδαντη πεποίθηση μου, ότι το σύνολον της Ελληνικής γραμματείας, πρέπει να αναλυθή εκ νέου, να μελετηθή εκ νέου, αλλ' όχι από Φιλόλογους, Ιστορικούς, Αρχαιολόγους και Γλωσσολόγους, αλλά από Μηχανικούς, Μαθηματικούς, Φυσικούς, Αστρονόμους και εν γένει επιστήμονες πέραν των κλασσικών ειδικοτήτων, ή, εν πάσει περιπτώσει, από μεικτές ομάδες επιστημόνων.
Όπως θα δούμε κατά την πορεία αυτής της έρευνας, οι λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, δεν είναι συμβατικές όπως ισχυρίζεται η σύγχρονη γλωσσολογία, δεν είναι δηλ. τυχαίες, αλλά είναι αυτές οι οποίες δηλώνουν και εκφράζουν την ουσία της έννοιας την οποία περιγράφουν.
Όλες οι λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, αποτελούν ακροστοιχίδες εννοιών οι οποίες εμπεριέχονται και εκφράζονται με τις λέξεις. Προκειμένου αυτό να γίνη κατανοητό θα δώσω δύο σύγχρονα παραδείγματα. Π.χ. η λέξη ΔΕΗ αποτελεί ακροστοιχίδα των λέξεων Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, ενώ η λέξη ΟΤΕ, αποτελεί ακροστοιχίδα των λέξεων Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος. Κατά την ίδια ακριβώς έννοια, όλες οι λέξεις της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, αποτελούν ακροστοιχίδες εννοιών, οι οποίες, όταν αποκωδικοποιηθούν, μάς αποκαλύπτουν πλήρως αυτό το οποίο περιγράφουν με την μέγιστη ακρίβεια. Συνεπώς, η τοποθέτηση των γραμμάτων στην σειρά, σε μία λέξη, είναι αυστηρώς προκαθορισμένη, προκειμένου να εκφράση την ουσία του όντος. Τούτο σημαίνει ότι, εάν αλλάξουμε την θέσι των γραμμάτων μέσα σε μία λέξη, τότε, αποκωδικοποιώντας την λέξη αυτή λαμβάνουμε άλλη ερμηνεία, διαφορετική απ' αυτή την οποία εκφράζει η λέξη.
Αυτό ασφαλώς αποδεικνύει και την τελεολογική σχέση η οποία υπάρχει μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενου, δηλ. την σχέση αιτίας και αιτιατού, σ' όλες τις λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, και κατά συνέπεια οι ισχυρισμοί της συμβατικής γλωσσολογίας δεν έχουν εφαρμογή στην Ελληνική γλώσσα.
Η συλλογιστική όμως αυτή μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάθε ένα γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου εμπεριέχει κωδικοποιημένες πληροφορίες τις οποίες μεταφέρει υπό μορφή ήχου, δηλ. προφοράς του γράμματος, αλλά και συνδεδεμένης με αυτό εικόνας, δηλ. σχήματος του γράμματος.
Με λίγα λόγια, αυτό το οποίο λέγω είναι ότι, το σύμβολο Α δεν μπορούμε να το ονομάσουμε Κάππα, διότι τόσο το σχήμα του, όσο και το όνομά του, Άλφα, εμπεριέχουν κωδικοποιημένες τις πληροφορίες εκείνες, τις οποίες εάν αποκωδικοποιήσουμε, μάς αποκαλύπτουν γιατί το γράμμα Α έχει αυτό το σχήμα και γιατί το ονομάζουμε Άλφα. Το ίδιο βεβαίως ισχύει για όλα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου.
Αυτές λοιπόν τις πληροφορίες, οι όποιες κρύπτονται εντός των γραμμάτων του θείου Ελληνικού αλφαβήτου, θα αποκαλύψουμε κατά την διάρκεια αυτής της έρευνας.
Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί στο να εξετάση το φαινόμενο της Ελληνικής γλώσσας, όχι κάτω από το Ιστορικό ή Φιλολογικό πρίσμα, αλλά κάτω από το καθαρά Τεχνολογικό και συγκεκριμένα κάτω από το πρίσμα των σύγχρονων κλάδων επιστήμης της Κυβερνητικής και της Πληροφορικής.
Στις εργασίες τους, οι διακεκριμένοι Έλληνες μελετητές, Κ. Πλεύρης («Το Ελληνικόν Αλφάβητον»), Η.Λ. Τσατσόμοιρος («Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσης»), Α.Φ. Χαλάς («Το εις το Ελληνικόν Αλφάβητον και το Σύμπαν υπολανθάνον Μυστήριον ή περί Επιστήμης»), Άννα Νοταρά («Το Ετυμολογικόν το Μέγα», Βενετία 1499), εκάλυψαν πλήρως την Φιλολογική και Ιστορική πλευρά. Ο περιορισμός όμως της διερεύνησης της Ελληνικής γλώσσας στα δύο πάρα πάνω πεδία, τής αποστερεί τον χαρακτηρισμό του «Κορυφαίου Τεχνολογικού επιτεύγματος όλων των εποχών».
Πρόκειται περί ενός ασύγκριτου Τεχνολογικού επιτεύγματος και εφαρμογής της Θεωρίας της Πληροφορίας, την οποία οι σύγχρονοι επιστήμονες πιστεύουν ότι ανεκάλυψαν και αισθάνονται ιδιαίτερα υπερήφανοι, διότι με αυτή ανέπτυξαν την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τις αρχές της θεωρίας της πληροφορίας, τις όποιες οι πανάρχαιοι Έλληνες εγνώριζαν πολύ καλά, τις εφήρμοσαν με έξοχο τρόπο προκειμένου να δημιουργήσουν το μοναδικό επικοινωνιακό μέσο, τον «Έλληνα λόγον», γραπτό και προφορικό.
Οι Έλληνες βασιζόμενοι κατά κύριο λόγο στους φυσικούς ήχους αλλά και εικόνες (νοηματικούς φθόγγους), κατέγραψαν τις πληροφορίες τις οποίες το περιβάλλον τούς μετέδιδε και με αυτές δημιουργούσαν απλούς αλλά και συνθέτους φθόγγους, (γράμματα και λέξεις), οι οποίοι εμπεριείχαν ακέραιη την μεταδιδόμενη πληροφορία. Με την εφαρμογή των αρχών της Θεωρίας της Πληροφορίας, τόσο κατά την εξέλιξη του προφορικού λόγου όσο και του γραπτού, εδημιούργησαν το κορυφαίο επίτευγμα της ανθρώπινης διάνοιας, τον «Έλληνα λόγον» και την Μητέρα όλων των γλωσσών, την «Ελληνική Γλώσσα». Γνώσεις πανάρχαιες, μεταφέρονται κωδικοποιημένες εντός της Ελληνικής γλώσσας.
[...]
Τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου τα ονομάζουμε με συγκεκριμένα ονόματα π.χ. Άλφα, Βήτα, Γάμμα κ.λπ. Τόσο όμως τα ονόματα τα οποία φέρουν τα γράμματα, όσο και η σειρά, η θέσις την οποία κατέχουν εντός του Αλφαβήτου, δεν είναι τυχαία ή συμβατική, αλλά αντιθέτως, είναι αυστηρώς προκαθορισμένη. Τα μεν ονόματα των γραμμάτων / στοιχείων όπως θα δούμε, αποκαλύπτουν την φύση καθ’ ενός απ’ αυτά, αλλά και η θέση την οποίαν κατέχουν εντός του Αλφαβήτου δεν μπορεί να είναι διαφορετική.
Το Ελληνικό Αλφάβητο, αποκωδικοποιούμενον, εκφράζει την επαναλαμβανόμενη πορεία του Ελληνικού γένους και της δημιουργίας των αλλεπάλληλων πολιτισμών του. Συνεπώς, η θέση κάθε γράμματος μεταφέρει συγκεκριμένη πληροφορία και γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι διαφορετική απ’ αυτή την οποία κατέχει, δηλ. το Κάππα π.χ., το 10ον στοιχείον του Ελληνικού Αλφαβήτου, δεν είναι δυνατό να τοποθετηθή στην 4η ή 14η θέση (αυτή του Δ ή του Ξ), διότι θα μετέδιδε εντελώς λανθασμένη πληροφορία. Ομοίως τα ονόματα των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού Αλφαβήτου είναι αυτά, διότι με αυτά μεταδίδεται η εμπεριεχόμενη πληροφορία για την φύση του γράμματος / στοιχείου, ενώ μία συμβατική ονομασία δεν θα μετέδιδε την παραμικρή πληροφορία. Όλα τα ανωτέρω αναλύονται στα επόμενα κεφάλαια.
Η μέθοδος η οποία ακολουθείται στην παρούσα έρευνα είναι αυτή της διερεύνησης, ανάλυσης, καταγραφής και απόδειξης των υποθέσεων ή ισχυρισμών, δηλ. η μέθοδος της Επιστήμης.
ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
[σελ. 530]
Μετά την ολοκλήρωση της ανάλυσης των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού αλφαβήτου, παραθέτω την αποκωδικοποίηση ενός εκάστου εξ αυτών. Με την αποκωδικοποίηση αυτή, ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθή το μεγαλείο της Ελληνικής γλώσσας, όπως και το πλήθος των πληροφοριών, τις οποίες μεταδίδει εν έκαστον των γραμμάτων / στοιχείων, ως νοηματικός φθόγγος. Καθίσταται προφανές ότι άπαντα τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου, στοιχιζόμενα εντός των λέξεων, αποτελούν ακροστοιχίδες, οι οποίες μεταδίδουν πλήρη και ακέραια την πληροφορία, ως ήχος και εικόνα, περί της ουσίας αυτού το οποίο περιγράφουν.
Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι η Ελληνική γλώσσα αποτελεί ένα κολοσσιαίο επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα, ανθρώπων υψίστης διανοίας, και το οποίο τεχνηέντως υποκρύπτεται ή υποβαθμίζεται. Μέχρι σήμερα η Ελληνική γλώσσα έχει διερευνηθεί και μελετηθεί κυρίως υπό γλωσσολόγων, ιστορικών και φιλολόγων. Ελάχιστα έχει μελετηθεί υπό τεχνικών και τεχνολόγων, προκειμένου να αναδειχθή το τεχνολογικό μεγαλείο της. Υπό το πρίσμα μιας τέτοιας ανάλυσης και μελέτης, η ανθρωπότητα θα μείνη έκθαμβη για μία ακόμη φορά, καθώς το πλήθος των τεχνολογικών πληροφοριών, οι οποίες εμπεριέχονται εντός των γραμμάτων και των λέξεων της Ελληνικής γλώσσας, είναι αμφίβολο αν μπορούν να κατανοηθούν λόγω ελλείψεως αντιστοίχων γνώσεων.
ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ
[σελ. 531]
«διανοίας εν φωνήι ώσπερ είδωλον»
(Πλάτων, «Σοφιστής»)
ΤΟ ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ
[σελ. 538]
Μετά την ανάλυση όλων των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού αλφαβήτου και την αποκάλυψη του αρχέγονου ήχου και εικόνας, τα οποία είναι κωδικοποιημένα εντός αυτών, παραθέτω παραπλεύρως πίνακα με την συνολική αποκωδικοποίηση του Αλφαβήτου και του υποκρυπτόμενου εντός αυτού νοήματος.
Με αυτόν τον πίνακα ολοκληρώνεται η παρούσα εργασία και αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ότι: τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου έχουν πλήρη σχέση αιτίας και αιτιατού, σημαίνοντος και σημαινομένου, και ότι, εν τέλει, η συμβατική γλωσσολογία είναι μία ανοησία.
Στάμος Καραμούζης
Επιχειρησιακός σύμβουλος συστημάτων πληροφορικής
Στην ενότητα μας "Αρχαίοι Έλληνες " μπορείτε να διαβάζετε και να μάθετε για τους λαμπρούς προγόνους μας!!!
* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!
conspiracyfeeds
ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΩΝΥΜΟ ΒΙΒΛΙΟ
Δια της παρούσης έρευνας επιχειρείται η αποκωδικοποίηση των γραμμάτων/στοιχείων του αλφαβήτου και των λέξεων της Ελληνικής γλώσσας, όχι υπό του φιλολογικού ή ιστορικού πρίσματος, αλλά υπ' αυτού του τεχνολογικού.
— Έκαστο γράμμα εκφράζει συγκεκριμένο ήχο και εικόνα, άρα μεταδίδει συγκεκριμένη πληροφορία.
— Το όνομα κάθε γράμματος, αποκωδικοποιούμενο με βάση την προηγούμενη απόδειξη, εκφράζει την φύση εκάστου των γραμμάτων/στοιχείων.
— Το σύνολο των γραμμάτων του Ελληνικού Αλφαβήτου και δια της δεδομένης σειράς την οποία κατέχουν, εκφράζουν ένα σύνολο πληροφοριών με πλήρη νοηματική συγκρότηση και συνέχεια, δηλ. υποκρύπτουν κάτι.
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
[σελ. 69]
Σεβαστέ αναγνώστη, άραγε, έχεις ποτέ σκεφθεί, έχεις ποτέ διερωτηθεί:
1. Γιατί τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου έχουν το σχήμα αυτό το όποιο έχουν; Ήταν δυνατό να είχαν άλλο σχήμα, διαφορετικό;
2. Γιατί τα ονομάζουμε με αυτά τα ονόματα; π.χ. Άλφα, Βήτα, Δέλτα, κ.λπ. Ήταν δυνατόν να ονομάζονταν με άλλα ονόματα;
3. Το σύμβολο π.χ. Δ, μπορούμε να το ονομάσουμε Κάππα, και γιατί Ναι ή Όχι;
4. Ήταν δυνατόν τα γράμματα να είχαν άλλη σειρά εντός του αλφαβήτου, διαφορετική απ' αυτή την οποία έχουν;
Σ' αυτά και πολλά άλλα παρόμοια ερωτήματα στοχεύει να απάντηση αυτή ή έρευνα.
Η μελέτη της Ελληνικής γλώσσας μάς αποκαλύπτει ότι, σε καμμία περίπτωση, δεν είναι γλώσσα συμβατική. Δεν είναι απλώς γλώσσα φυσική, είναι κυρίως γλώσσα μαθηματική, επιστημονική, τεχνολογική. Η αυστηρή μαθηματική της πειθαρχία, η θαυμαστή αρθρωτή δομή της, ο εκπληκτικός αναπλαστικός μηχανισμός της και η ασύγκριτη ικανότητα της δημιουργίας παραγώγων, είναι χαρακτηριστικά μοναδικά.
Και ασφαλώς γεννάται ένα μέγα ερώτημα. Πώς η Ελληνική γλώσσα απέκτησε αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά, τα οποία δεν τα συναντάς στις άλλες γλώσσες;
Αυτά είναι χαρακτηριστικά τα οποία δόθηκαν στην Ελληνική Γλώσσα από προικισμένους και θείους επιστήμονες, άγνωστου σ' εμάς σήμερα επιπέδου.
Αποτελεί δε ακράδαντη πεποίθηση μου, ότι το σύνολον της Ελληνικής γραμματείας, πρέπει να αναλυθή εκ νέου, να μελετηθή εκ νέου, αλλ' όχι από Φιλόλογους, Ιστορικούς, Αρχαιολόγους και Γλωσσολόγους, αλλά από Μηχανικούς, Μαθηματικούς, Φυσικούς, Αστρονόμους και εν γένει επιστήμονες πέραν των κλασσικών ειδικοτήτων, ή, εν πάσει περιπτώσει, από μεικτές ομάδες επιστημόνων.
Όπως θα δούμε κατά την πορεία αυτής της έρευνας, οι λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, δεν είναι συμβατικές όπως ισχυρίζεται η σύγχρονη γλωσσολογία, δεν είναι δηλ. τυχαίες, αλλά είναι αυτές οι οποίες δηλώνουν και εκφράζουν την ουσία της έννοιας την οποία περιγράφουν.
Όλες οι λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, αποτελούν ακροστοιχίδες εννοιών οι οποίες εμπεριέχονται και εκφράζονται με τις λέξεις. Προκειμένου αυτό να γίνη κατανοητό θα δώσω δύο σύγχρονα παραδείγματα. Π.χ. η λέξη ΔΕΗ αποτελεί ακροστοιχίδα των λέξεων Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, ενώ η λέξη ΟΤΕ, αποτελεί ακροστοιχίδα των λέξεων Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος. Κατά την ίδια ακριβώς έννοια, όλες οι λέξεις της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, αποτελούν ακροστοιχίδες εννοιών, οι οποίες, όταν αποκωδικοποιηθούν, μάς αποκαλύπτουν πλήρως αυτό το οποίο περιγράφουν με την μέγιστη ακρίβεια. Συνεπώς, η τοποθέτηση των γραμμάτων στην σειρά, σε μία λέξη, είναι αυστηρώς προκαθορισμένη, προκειμένου να εκφράση την ουσία του όντος. Τούτο σημαίνει ότι, εάν αλλάξουμε την θέσι των γραμμάτων μέσα σε μία λέξη, τότε, αποκωδικοποιώντας την λέξη αυτή λαμβάνουμε άλλη ερμηνεία, διαφορετική απ' αυτή την οποία εκφράζει η λέξη.
Αυτό ασφαλώς αποδεικνύει και την τελεολογική σχέση η οποία υπάρχει μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενου, δηλ. την σχέση αιτίας και αιτιατού, σ' όλες τις λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, και κατά συνέπεια οι ισχυρισμοί της συμβατικής γλωσσολογίας δεν έχουν εφαρμογή στην Ελληνική γλώσσα.
Η συλλογιστική όμως αυτή μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάθε ένα γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου εμπεριέχει κωδικοποιημένες πληροφορίες τις οποίες μεταφέρει υπό μορφή ήχου, δηλ. προφοράς του γράμματος, αλλά και συνδεδεμένης με αυτό εικόνας, δηλ. σχήματος του γράμματος.
Με λίγα λόγια, αυτό το οποίο λέγω είναι ότι, το σύμβολο Α δεν μπορούμε να το ονομάσουμε Κάππα, διότι τόσο το σχήμα του, όσο και το όνομά του, Άλφα, εμπεριέχουν κωδικοποιημένες τις πληροφορίες εκείνες, τις οποίες εάν αποκωδικοποιήσουμε, μάς αποκαλύπτουν γιατί το γράμμα Α έχει αυτό το σχήμα και γιατί το ονομάζουμε Άλφα. Το ίδιο βεβαίως ισχύει για όλα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου.
Αυτές λοιπόν τις πληροφορίες, οι όποιες κρύπτονται εντός των γραμμάτων του θείου Ελληνικού αλφαβήτου, θα αποκαλύψουμε κατά την διάρκεια αυτής της έρευνας.
Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί στο να εξετάση το φαινόμενο της Ελληνικής γλώσσας, όχι κάτω από το Ιστορικό ή Φιλολογικό πρίσμα, αλλά κάτω από το καθαρά Τεχνολογικό και συγκεκριμένα κάτω από το πρίσμα των σύγχρονων κλάδων επιστήμης της Κυβερνητικής και της Πληροφορικής.
Στις εργασίες τους, οι διακεκριμένοι Έλληνες μελετητές, Κ. Πλεύρης («Το Ελληνικόν Αλφάβητον»), Η.Λ. Τσατσόμοιρος («Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσης»), Α.Φ. Χαλάς («Το εις το Ελληνικόν Αλφάβητον και το Σύμπαν υπολανθάνον Μυστήριον ή περί Επιστήμης»), Άννα Νοταρά («Το Ετυμολογικόν το Μέγα», Βενετία 1499), εκάλυψαν πλήρως την Φιλολογική και Ιστορική πλευρά. Ο περιορισμός όμως της διερεύνησης της Ελληνικής γλώσσας στα δύο πάρα πάνω πεδία, τής αποστερεί τον χαρακτηρισμό του «Κορυφαίου Τεχνολογικού επιτεύγματος όλων των εποχών».
Πρόκειται περί ενός ασύγκριτου Τεχνολογικού επιτεύγματος και εφαρμογής της Θεωρίας της Πληροφορίας, την οποία οι σύγχρονοι επιστήμονες πιστεύουν ότι ανεκάλυψαν και αισθάνονται ιδιαίτερα υπερήφανοι, διότι με αυτή ανέπτυξαν την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τις αρχές της θεωρίας της πληροφορίας, τις όποιες οι πανάρχαιοι Έλληνες εγνώριζαν πολύ καλά, τις εφήρμοσαν με έξοχο τρόπο προκειμένου να δημιουργήσουν το μοναδικό επικοινωνιακό μέσο, τον «Έλληνα λόγον», γραπτό και προφορικό.
Οι Έλληνες βασιζόμενοι κατά κύριο λόγο στους φυσικούς ήχους αλλά και εικόνες (νοηματικούς φθόγγους), κατέγραψαν τις πληροφορίες τις οποίες το περιβάλλον τούς μετέδιδε και με αυτές δημιουργούσαν απλούς αλλά και συνθέτους φθόγγους, (γράμματα και λέξεις), οι οποίοι εμπεριείχαν ακέραιη την μεταδιδόμενη πληροφορία. Με την εφαρμογή των αρχών της Θεωρίας της Πληροφορίας, τόσο κατά την εξέλιξη του προφορικού λόγου όσο και του γραπτού, εδημιούργησαν το κορυφαίο επίτευγμα της ανθρώπινης διάνοιας, τον «Έλληνα λόγον» και την Μητέρα όλων των γλωσσών, την «Ελληνική Γλώσσα». Γνώσεις πανάρχαιες, μεταφέρονται κωδικοποιημένες εντός της Ελληνικής γλώσσας.
[...]
Τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου τα ονομάζουμε με συγκεκριμένα ονόματα π.χ. Άλφα, Βήτα, Γάμμα κ.λπ. Τόσο όμως τα ονόματα τα οποία φέρουν τα γράμματα, όσο και η σειρά, η θέσις την οποία κατέχουν εντός του Αλφαβήτου, δεν είναι τυχαία ή συμβατική, αλλά αντιθέτως, είναι αυστηρώς προκαθορισμένη. Τα μεν ονόματα των γραμμάτων / στοιχείων όπως θα δούμε, αποκαλύπτουν την φύση καθ’ ενός απ’ αυτά, αλλά και η θέση την οποίαν κατέχουν εντός του Αλφαβήτου δεν μπορεί να είναι διαφορετική.
Το Ελληνικό Αλφάβητο, αποκωδικοποιούμενον, εκφράζει την επαναλαμβανόμενη πορεία του Ελληνικού γένους και της δημιουργίας των αλλεπάλληλων πολιτισμών του. Συνεπώς, η θέση κάθε γράμματος μεταφέρει συγκεκριμένη πληροφορία και γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι διαφορετική απ’ αυτή την οποία κατέχει, δηλ. το Κάππα π.χ., το 10ον στοιχείον του Ελληνικού Αλφαβήτου, δεν είναι δυνατό να τοποθετηθή στην 4η ή 14η θέση (αυτή του Δ ή του Ξ), διότι θα μετέδιδε εντελώς λανθασμένη πληροφορία. Ομοίως τα ονόματα των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού Αλφαβήτου είναι αυτά, διότι με αυτά μεταδίδεται η εμπεριεχόμενη πληροφορία για την φύση του γράμματος / στοιχείου, ενώ μία συμβατική ονομασία δεν θα μετέδιδε την παραμικρή πληροφορία. Όλα τα ανωτέρω αναλύονται στα επόμενα κεφάλαια.
Η μέθοδος η οποία ακολουθείται στην παρούσα έρευνα είναι αυτή της διερεύνησης, ανάλυσης, καταγραφής και απόδειξης των υποθέσεων ή ισχυρισμών, δηλ. η μέθοδος της Επιστήμης.
ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
[σελ. 530]
Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι η Ελληνική γλώσσα αποτελεί ένα κολοσσιαίο επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα, ανθρώπων υψίστης διανοίας, και το οποίο τεχνηέντως υποκρύπτεται ή υποβαθμίζεται. Μέχρι σήμερα η Ελληνική γλώσσα έχει διερευνηθεί και μελετηθεί κυρίως υπό γλωσσολόγων, ιστορικών και φιλολόγων. Ελάχιστα έχει μελετηθεί υπό τεχνικών και τεχνολόγων, προκειμένου να αναδειχθή το τεχνολογικό μεγαλείο της. Υπό το πρίσμα μιας τέτοιας ανάλυσης και μελέτης, η ανθρωπότητα θα μείνη έκθαμβη για μία ακόμη φορά, καθώς το πλήθος των τεχνολογικών πληροφοριών, οι οποίες εμπεριέχονται εντός των γραμμάτων και των λέξεων της Ελληνικής γλώσσας, είναι αμφίβολο αν μπορούν να κατανοηθούν λόγω ελλείψεως αντιστοίχων γνώσεων.
ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ
[σελ. 531]
«διανοίας εν φωνήι ώσπερ είδωλον»
(Πλάτων, «Σοφιστής»)
ΤΟ ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ
[σελ. 538]
Μετά την ανάλυση όλων των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού αλφαβήτου και την αποκάλυψη του αρχέγονου ήχου και εικόνας, τα οποία είναι κωδικοποιημένα εντός αυτών, παραθέτω παραπλεύρως πίνακα με την συνολική αποκωδικοποίηση του Αλφαβήτου και του υποκρυπτόμενου εντός αυτού νοήματος.
Με αυτόν τον πίνακα ολοκληρώνεται η παρούσα εργασία και αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ότι: τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου έχουν πλήρη σχέση αιτίας και αιτιατού, σημαίνοντος και σημαινομένου, και ότι, εν τέλει, η συμβατική γλωσσολογία είναι μία ανοησία.
Στάμος Καραμούζης
Επιχειρησιακός σύμβουλος συστημάτων πληροφορικής
Στην ενότητα μας "Αρχαίοι Έλληνες " μπορείτε να διαβάζετε και να μάθετε για τους λαμπρούς προγόνους μας!!!
* Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like και κοινοποιήστε το στους φίλους σας!
conspiracyfeeds
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου