Εισαγωγή …
Η αρνησιδικία είναι η άρνηση έκδοσης δικαστικής απόφασης και θεωρείτε το μεγαλύτερο αδίκημα που μπορεί να βαρύνει έναν Δικαστή …
Σύμφωνα με το δικαϊκό σύστημα, ο Δικαστής υποχρεούται να εκδώσει απόφαση μετά από μια δικαστική δίκη που προεδρεύει, μέσα σε αυστηρά χρονικά όρια που καθορίζονται από τον νόμο, αλλιώς τελεί το αδίκημα της «Αρνησιδικίας», που επισύρει βαρύτατες κυρώσεις στον Δικαστή.
Λογικά τέτοιες περιπτώσεις ΔΕΝ παρατηρούνται, πλην των τελευταίων χρόνων, όπου πλέον είναι δυστυχώς πασίδηλο γεγονός ότι η Δικαιοσύνη χειραγωγείται από το καθεστώς, με άμεση συνέπεια, στους Δικαστές να ασκούνται διάφορες «παράξενες» πιέσεις, κυρίως πολιτικής προέλευσης, έτσι ώστε να εκδίδουν αποφάσεις «βολικές» για το καθεστώς (πολλές φορές και παρά την θέληση των Δικαστών) εναντίων των Πολιτών, παραβιάζοντας κατάφορα το περί κοινού αίσθημα δικαίου και τα δικαιώματα των Πολιτών.
Οι Δικαστές είναι όμως υποχρεωμένοι όταν εκδίδουν μια απόφαση να τηνδικαιολογούν γραπτώς, παραθέτοντας όλο το σκεπτικό. Έτσι, εάν ένα δικόγραφο ΔΕΝ είναι ορθά φτιαγμένο ή εάν για να στηριχτεί κάποιο γεγονός χρειάζονται μάρτυρες και ο Δικαστής πιέζεται να «ρίξει» το δικόγραφο, μπορεί εκμεταλλευόμενος τις αδυναμίες του δικογράφου ή αμφισβητώντας τις καταθέσεις των μαρτύρων, να το «ρίξει» νομότυπα …
Τι γίνεται όμως όταν το δικόγραφο είναι απολύτως ορθά γραμμένο και ΔΕΝ χρειάζονται μάρτυρες, διότι στηρίζεται και τεκμηριώνεται από επίσημα κρατικά έγγραφα όπως είναι τα ΦΕΚ ??? Σε μια τέτοια περίπτωση, όσο και να πιέζεται ο Δικαστής για να «ρίξει» το δικόγραφο από το πολιτικό καθεστώς, αυτό επί της ουσίας είναιαδύνατο, διότι ο Δικαστής ΔΕΝ μπορεί να αιτιολογήσει γραπτώς στο σκεπτικό του την απόφαση του …
Η μόνη επιλογή που έχει σε τέτοιες περιπτώσεις προκείμενου να «εξυπηρετήσει» το καθεστώς, είναι η αρνησιδικία !!! Αυτή η έκνομη πράξη του, επισύρει βαρύτατεςποινικές και αστικές ευθύνες, ενώ μπορεί να του στερήσει ακόμη και την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, όπως και την σύνταξη του … Το καθεστώς βέβαια, μπορεί ανά πάσα στιγμή να τον «ανταμείψει» για της «υπηρεσίες» και την «πίστη» του προς αυτό, δίνοντας του μια άλλη δημόσια θέση εκτός Δικαστικού κύκλου, εξασφαλίζοντας του τα προς το ζην και μια καλή σύνταξη …
Το καθεστώς δύναται να πράξει όλα αυτά μόνον όσο είναι ισχυρό. Επίσης, αυτό που θα πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό είναι ότι όταν αναφερόμαστε στο καθεστώς, ΔΕΝ εννοούμε ένα συγκεκριμένο κόμμα ή μια κυβερνητική παράταξη, αλλά το σύνολο των από-κομμάτων εντός και εκτός Βουλής, που ενώ ξέρουν την αλήθεια, συνεργούνδια της σιωπής και της ουσιαστικής εγκληματικής αδράνειας τους, με δόλο καιπρόθεση στην εξελισσόμενη Εθνική προδοσία !!!
Ευτυχώς σήμερα, ο Ελληνικός λαός δείχνει να έχει επιτέλους καταλάβει τον ρόλο όλων αυτών των απο-κομμάτων και έτσι στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 η αποχή από τις κάλπες ήταν η μεγαλύτερη στην μεταπολιτευτική περίοδο και είχε σαν αποτέλεσμα την σημαντική αποδυνάμωση και την μη-νομιμοποίηση του καθεστώτος, μια και πλέον εάν υπολογίσει κανείς το ποσοστό του λαού που εκπροσωπούν όλοι οι βουλευτές στην Βουλή, θα διαπιστώσει ότι μετά βίας εκπροσωπείται μόνον το 48% των εκλογέων !!! Συνεπώς, οι Δικαστές πλέον σκέφτονται πολύ σοβαρά αυτό το γεγονός, στην περίπτωση που για να «εξυπηρετήσουν» το καθεστώς θα προέβαιναν σε αρνησιδικία … Ειδικά, ηύπαρξη ενός και μόνον ενός, πραγματικά Πατριωτικού πολιτικού φορέα Ελλήνων Πολιτών, θα τους ανάγκαζε δια παντός να εγκαταλείψουν την πάγια καθεστωτική τακτική της αρνησιδικίας … Η Δημοκρατική Ενότητα Ελευθέρων Πολιτών αποσκοπεί ακριβώς σε αυτό, που σαν συνέπεια θα έχει την ορθή απονομή Δικαιοσύνης και όχι στην αρνησιδικία. Εκεί που το καθεστώς θα πιέζει για αρνησιδικία, οι Πολίτες θα επιβάλλουν την ορθή απονομή του Δικαίου …
Ο Λαός πρέπει να καταλάβει ότι απέναντι σε ένα στυγνό καθεστώς, πραγματικές λύσεις σε ατομικό επίπεδο ΔΕΝ θα μπορέσουν να υπάρξουν, παρά μόνον σε συλλογικό επίπεδο απαραιτήτως συνοδευόμενες με πολιτική στήριξη (μέσω πολιτικού φορέα) των ιδίων των Πολιτών.
Παραδείγματα πεπραγμένων αρνησιδικίας …
Τα αδιάσειστα στοιχεία της Απάτης των τραπεζών είναι γνωστά από της αρχές του 2012. Μια απάτη τεραστίων διαστάσεων, που διέλυσε οικονομικά την Εθνική καιιδιωτική οικονομία και όχι μόνον. Τα στοιχεία αυτά για το σύνολο των τραπεζώνέχουν ήδη παρουσιαστεί σε προηγούμενη ανάρτηση μας και πιο συγκεκριμένα με τον τίτλο «Γιώργος Σαρρής – Αποκαλύπτουμε την Τραπεζική Απάτη»
Επιπροσθέτως, τα στοιχεία αυτά με την προσωπική μέριμνα κάποιων ιδρυτικών μελών της «Δ.ΕΝ.», έχουν επισήμως κοινοποιηθεί εδώ και χρόνια, τουλάχιστον:
- Στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
- Σε όλους τους Βουλευτές, Υπουργούς και Πρωθυπουργούς της περιόδου των μνημονίων.
- Σε όλα τα γνωστά κόμματα (απο-κόμματα), εντός και εκτός Βουλής,
- Στην Εισαγγελία (και του Αρείου Πάγου), με σχετικά δικόγραφα [Μια μήνυση εδώ έχει φτάσει στην Βουλή και γίνεται ως συνήθως προσπάθεια συγκάλυψης της] .
- Σε όλες τις Εισαγγελικές και Δικαστικές ενώσεις της Χώρας.
- Σε όλους τους Δικηγορικούς Συλλόγους της Χώρας και τα διοικητικά τους συμβούλια.
- Σε όλα τα ΜΜΕ.
- Στο Υπουργείο Οικονομικών, στην Γραμματεία Εσόδων, στην Πολιτική Είσπραξης, στις Εφορίες και το ΣΔΟΕ.
- Κ.τ.λ.
Και ποτέ ΔΕΝ δόθηκε καμία απάντηση !!! Όσοι λοιπόν ξέρουν και σιωπούν, …συγκαλύπτουν, οπότε και βάση του άρθρου 232 ΠΚ, υπέχουν βαρύτατες ποινικές ευθύνες και αντιμετωπίζουν πολύχρονες ποινές φυλάκισης !!!
Την ίδια στιγμή που πλέον είναι γνώστη η τραπεζική απάτη και η στήριξη της από το καθεστώς, μέσω των πολιτικών προσώπων που το εκπροσωπούν, οι τράπεζες επιτίθενται σε ιδρυτικό μέλος της «Δ.ΕΝ.», απαιτώντας από αυτό να πληρώσει τα δάνεια του, «δάνεια» («δολώματα» απάτης) που όμως πλέον ήταν απολύτως γνωστό ότι είναι ταπροϊόντα εγκλήματος της μεγαλύτερης οικονομικής απάτης όλων των εποχών, αυτής των Ελληνικών συστημικών τραπεζών που υπεξαίρεσαν τουλάχιστο 233 Δις ευρώ δημοσίου χρήματος !!!
Πιο συγκεκριμένα η τράπεζα που επιτέθηκε στο ιδρυτικό μας μέλος, ήταν η τράπεζα Πειραιώς, σαν ειδικής διαδόχου των ανωνύμων τραπεζικών εταιρειών με τις επωνυμίες «Marfin» και «τράπεζα Κύπρου» …
Αμυνόμενο το ιδρυτικό μας μέλος, έκανε ανακοπές κατά των δυο προαναφερομένων τραπεζών και ορίστηκαν τα αντίστοιχα δικαστήρια για τον Ιανουάριο του 2014 για την πρώτη και για τον Μάρτιο του 2014 για την δεύτερη, με μόνον μια αιτιολογία επί της ουσίας που ήταν η τραπεζική απάτη (αφήνοντας έξω σκοπίμως κάθε άλλο συνηθισμένο λόγο ανακοπής), αναγκάζοντας έτσι τους Δικαστές να πάρουν θέση και είτε να δεχτούν, είτε να απορρίψουν με δικαστική απόφαση την τραπεζική απάτη … Τα δικόγραφα των ανακοπών που κατέθεσε ήταν ορθά δομημένα και βασισμένααποκλειστικά σε επίσημα έγγραφα (ΦΕΚ), ενώ ΔΕΝ υπήρχε η ανάγκη να παραστεί κανένας μάρτυρας … Το περιεχόμενο τους ενδεικτικά, ήταν παρόμοιο με τα δικόγραφα των μηνύσεων και αγωγών που κατέθεσε κατά των εν’ λόγο τραπεζών, όταν από θέση άμυνας, προχώρησε σε θέση επίθεσης, διεκδικώντας τα Δίκαια του (βλ. Αγωγή-Μήνυση).
Σύμφωνα με τον ν.4055/2012, οι Δικαστές θα πρέπει να εκδώσουν απόφαση μέσα το πολύ σε δυο μήνες (και όχι σε 8 μήνες, όπου εκεί ο Δικαστής υποχρεούται να επιστρέψει την δικογραφία εάν δεν έχει βγάλει απόφαση) από την ημερομηνία εκδίκασης και συνεπώς ήταν υποχρεωμένοι ως όφειλαν από τον νόμο, να εκδώσουν απόφαση για την ανακοπή κατά της Marfin μέχρι τον Μάρτιο του 2014 και κατά τηςτράπεζας Κύπρου μέχρι τον Μάιο του 2014. Στην πρώτη δίκη ο αμυνόμενος Πολίτηςπαρουσιάστηκε αυτοπροσώπως, ενώ στην δεύτερη ΔΕΝ παρουσιάστηκε καθόλου και δικάστηκε ερήμην του, είχε όμως και στις δυο περιπτώσεις καταθέσει το ορθό δικόγραφο της ανακοπής.
Και στις δυο περιπτώσεις, οι Δικαστές μην μπορώντας να «ρίξουν» τα δικόγραφα,τέλεσαν το αδίκημα της αρνησιδικίας, προκειμένου προφανώς να μην εκτεθούν οι «φερέγγυοι» τραπεζίτες και οι «εθνοπατέρες» πολιτικοί, αλλά και να μην υπάρχει κάποιο δεδικασμένο εναντίων τους, με αποτέλεσμα να ενημερωθεί για την απάτη των τραπεζών και να ξεσηκωθεί ο κόσμος.
Πιο συγκεκριμένα, για την πρώτη δίκη, απόφαση ΔΕΝ έχει βγει έως και σήμερα, ενώ για την δεύτερη, ο Πολίτης έλαβε επίσημα κοινοποίηση (βλ. παρακάτω) που τον καλούν θρασύτατα προκειμένου για να γίνει ξανά η δίκη, χωρίς όμως να έχουν βγάλει απόφαση ως όφειλαν, πράγμα που παραβιάζει κάθε νόμο και τα χρηστά ήθη περί απόδοσης Δικαιοσύνης !!!
Όμως, μια και ΔΕΝ υπάρχει δικαστική απόφαση που να δικαιώνει τις τράπεζες (και πως θα μπορούσε άλλωστε να υπάρχει, με τέτοιο μέγεθος απάτης), έστω και λόγο αρνησιδικίας, καμιά τράπεζα ΔΕΝ μπορεί να στραφεί κατά του Πολίτη, διότι θεωρείται εκκρεμοδικία. Συνεπώς, ακόμη και με την αρνησιδικία ο Πολίτης είναι απόλυτα προστατευμένος απέναντι στις «ορέξεις» των τραπεζών !!!
Σήμερα, ο τότε αμυνόμενος Πολίτης έχει πάρει επιθετική στάση κατά των εν’ λόγο τραπεζών και απαιτεί την πλήρη διαγραφή των φερομένων σαν «χρεών» του ως προϊόντων εγκλήματος απάτης, αλλά ταυτόχρονα διεκδικεί και μια σεβαστή αποζημίωση, βάση των αγωγών κατά των ανωτέρω τραπεζών που έχει ήδη καταθέσει …
Όταν ο Πολίτης συνειδητοποιήσει τα δικαιώματα του και τα διεκδικήσει, ΔΕΝ υπάρχει κανένας χώρος για τα όποια «άλλα» συμφέροντα !!!
Πολιτικός Φορέας: Δημοκρατική Ενότητα Ελευθέρων Πολιτών «Δ.ΕΝ.»
Νομικός και Κοινωνικός Φορέας: Ελευθερία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου