Ο βίαιος εξισλαμισμός της Ευρώπης, ερήμην των Ευρωπαϊκών Λαών

Ο βίαιος εξισλαμισμός της Ευρώπης, ερήμην των Ευρωπαϊκών Λαών

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας που ανέπτυξε ο Συναγωνιστής δικηγόρος και μέλος της Κίνησης Εθνικιστών Δικηγόρων Παρασκευάς Τσαβδαρίδης κατά την εκδήλωση της 11ης Απριλίου 2013 με θέμα : "Η ισλαμοποίηση της Ευρώπης ερήμην των Ευρωπαϊκών λαών"

«Όταν οι Εβραίοι Σιωνιστές της Αμερικής επιλέγουν έναν σκοπό, τον εκμυστηρεύονται στον Πάπα για να καταστρώσει το σχέδιο επίτευξής του. Και αυτός, αναθέτει την εκτέλεση του σχεδίου στους Μουσουλμάνους.» ...



TO IΣΛΑΜ ΕΙΣΒΑΛΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑΣ ΓΑΛΛΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΜΕ ΠΟΛΙΤΟΓΡΑΦΗΘΕΝΤΑ ΓΑΛΛΟ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟ
-Με το θέμα του λιθοβολισμού;
-Εγώ αν ζούσα σε μία Ισλαμική χώρα θα έλεγα ναι. Είναι θεϊκός νόμος. Να κοπεί το χέρι σε έναν κλέφτη είμαι υπέρ. Είναι θεϊκός νόμος.
-Μα οι νόμοι είναι θεϊκοί ή πρέπει να ελέγχονται από τους ανθρώπους;
-Προσέξτε εγώ μιλώ για μουσουλμανική χώρα.
-Ροβέρ, σε λίγο θα είστε πλειοψηφία. Αν ΑΎΡΙΟ στη Γαλλία οι Μουσουλμάνοι γίνουν πλειοψηφία, ο θεϊκός νόμος θα έπρεπε να εφαρμοσθεί;
-Εγώ πράγματι θα ήμουν υπέρ. Πράγματι αν αύριο η Γαλλία γίνει μουσουλμανική χώρα, τότε θα έπρεπε να εφαρμοσθεί η Σαρία (μουσουλμανικός νόμος).
-Με τρομάξατε με τη Σαρία.
-Όχι, όχι, δεν πρέπει να φοβόσαστε.
-Πιστεύετε στη δημοκρατία;
-Όχι καθόλου. Πιστεύω στη σαρία.



Συναγωνιστές,
οι αξίες που έχουμε κατακτήσει μετά από αγώνες χρειάζονται υπεράσπιση. Οι αξίες αυτές βρίσκονται στα Ευρωπαϊκά Συντάγματα. Τα συντάγματα των Ευρωπαϊκών κρατών όμως μπορούν να αλλάξουν. Τα ευρωπαϊκά συντάγματα κατά λογική αναγκαιότητα θα πρέπει να αλλάξουν, και θα αλλάξουν όταν οι πλειοψηφία του λαού, θα αποτελείται από μουσουλμάνους. Διότι με τους μετανάστες, με το δημογραφικό πρόβλημα, με τον προσηλυτισμό, σε 100 χρόνια, όλη η Δύση θα είναι μουσουλμανική. Και θα ξυπνήσει, όταν θα είναι πολύ αργά. Είναι ωραίο πράγμα να είμαστε ανοιχτοί προς όλους. Μόνον που τότε καταπίνουμε και φίδια. Που πάμε στ’ αλήθεια; Είναι η επιστροφή στη βαρβαρότητα. Υπάρχει ένα σχέδιο κατάκτησης της δύσης από τους μουσουλμάνους. Όλες οι μουσουλμανικές κοινωνίες είναι ολοκληρωτικές.
Δείχνουμε επιείκεια ευρωπαϊκού τύπου στο Ισλάμ. Ξεχνούμε όμως, ότι για το ίδιο το Ισλάμ, επιείκεια σημαίνει ότι είσαι ανεκτός ως πολίτης δεύτερης κατηγορίας. Όταν κάποιος μουσουλμάνος μας λέει ότι το Ισλάμ είναι η θρησκεία της επιείκειας του απαντάμε: ανάμεσα στις 57 μουσουλμανικές χώρες που υπάρχουν επάνω στη γή, πές μας μία που να υπάρχει θρησκευτική ελευθερία. Το Ισλάμ δεν είναι συμβατό με τη δημοκρατία. Παράδειγμα: στη Γερμανία μία γυναίκα από το Μαρόκο που ήθελε διαζύγιο επειδή ο Μαροκινός σύζυγός της τη χτυπούσε, δικάστηκε βάση του κορανίου και δεν ευοδώθηκε το αίτημά της.
Μέχρι που θα πάει αυτή η κατάσταση; Στα εργοστάσια της Ευρώπης, οι μουσουλμάνοι ζητούν τζαμιά, μαντήλες για τις γυναίκες, δικό τους εορτολόγιο, κατάργηση των αλκοολούχων ποτών, κατάργηση του χοιρινού κρέατος. Τα πράγματα πηγαίνουν ακόμα πιο μακριά. Ελέγχουν την πρόσληψη του προσωπικού σε ορισμένες εταιρίες.
Υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα σήμερα που λέγεται Ισλάμ. Θα πρέπει να εξευρωπαϊστεί το Ισλάμ, ή θα πρέπει να εξισλαμισθεί η Ευρώπη; Είναι και αυτό ένα βασικό ερώτημα. Η ευρωπαϊκή ένωση είναι συνένοχος μίας πραγματικής ισλαμοποίησης της Ευρώπης. Η αρχή της ουδετεροθρησκείας περνά δύσκολες ώρες. Συνεχώς υπάρχουν θρησκευτικές διεκδικήσεις. Δεν πρόκειται για μεμονωμένους μουσουλμάνους. Πρόκειται για ομάδες που στόχος τους είναι η εφαρμογή της Σαρία. Πρόκειται για ομάδες που πιστεύουν ότι οι νόμοι του Αλλάχ είναι ανώτεροι από τους νόμους της δημοκρατίας. Σε όλο και περισσότερους δρόμους στη Γαλλία βλέπουμε μουσουλμάνους να προσεύχονται παραβιάζοντας τις αρχές της ουδετεροθρησκείας.
Μουσουλμάνοι γονείς άσκησαν πίεση ώστε να αλλάξουν τα διαιτολόγια στα κυλικεία ευρωπαϊκών σχολείων. Σε ουδετερόθρησκα σχολεία κατήργησαν το χοιρινό κρέας επειδή το απαιτούσαν οι θρησκευτικές ομάδες. Τα σχολικά εστιατόρια έχουν γίνει στόχος. Μαζεύουν υπογραφές από γονείς που απαιτούν ειδική διατροφή και ήδη στα σχολικά εστιατόρια τα παιδιά δεν θα τρώνε κρέας.
Στη Γαλλία η πρώτη θρησκεία στις φυλακές είναι το Ισλάμ. Το 60% των 60.000 κρατουμένων είναι μουσουλμάνοι.
Ας ανοίξουμε τα μάτια μας επιτέλους. Πρόκειται για τον ίδιο τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, και για την ίδια την ύπαρξη των ευρωπαϊκών κρατών.
Χιλιάδες παιδιά στην Αγγλία μαθαίνουν πώς να εφαρμόζουν τους νόμους της Σαρία. Για ένα έγκλημα θα πρέπει να κοπεί το χέρι, ενώ για άλλο το πόδι. Τα παιδιά μαθαίνουν την τέχνη για να κόψουν χέρια και πόδια. Ζήτησαν στην Αγγλία στην περιοχή όπου είναι πλειοψηφία οι Μουσουλμάνοι, την εφαρμογή της Σαρία. 8.549 αγοράκια πήραν πέρυσι το όνομα Μοχαμέντ στη χώρα αυτή.
Κοντά στην πόλη του Αμβούργου εγκατέστησαν στο μιναρέ τρία μεγάφωνα για το κάλεσμα στην προσευχή. Στην πόλη Κόνσταντζ της Γερμανίας, οι γυναίκες που φορούν μαντήλα πολλαπλασιάστηκαν. Κατά την άποψη του Δημάρχου τα ανεκτά όρια ξεπεράστηκαν και είναι έτοιμος να πάρει μία απόφαση.
Με τη βοήθεια του Αλλάχ, σε λίγο η Ρώμη θα πέσει όπως έπεσε η Κωνσταντινούπολη δήλωσε ιμάμης πρόσφατα.
Όταν μιλάμε για Βρυξέλλες, έχουμε την αίσθηση ότι πρόκειται για την καρδιά της παλαιάς Ευρώπης. Για μία παλαιά πόλη που βρίσκεται εκεί για αιώνες. Ένα μέρος για τους επισκέπτες που βρίσκουν καταπληκτικές μπύρες και εκλεκτές σοκολάτες. Ας τα ξεχάσουμε αυτά. Ας σκεφτούμε καλύτερα έναν από τους μεγαλύτερους και νεότερους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στην Ευρώπη. Οι Βέλγοι ανησυχούν για το μέλλον τους. Τρομοκρατεί και αποτελεί μία απειλή για όλους στις Βρυξέλλες, αν αναλογιστούμε ότι η πρωτεύουσα της Ευρώπης θα είναι μουσουλμανική σε 10-20 χρόνια.
Στην Ευρώπη έχουμε 52 εκατομμύρια μουσουλμάνους. Και συνεχίζουν να κάνουν παιδιά πράγμα που δεν συμβαίνει με τους Ευρωπαίους. Σε 20 χρόνια οι μουσουλμάνοι θα είναι πλειοψηφία και θα μπορούν να επιδράσουν αποφασιστικά. Οι λαοί της Ευρώπης έχουν το δικαίωμα να πουν τη γνώμη τους και ανησυχούν για την κατάσταση.
ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ
Οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι δεν είναι ευτυχισμένοι...
Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Γάζα
Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Αίγυπτο
Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Λιβύη
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Μαρόκο
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Ιράν
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Ιράκ
Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Υεμένη
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Αφγανιστάν
Δεν είναι ευτυχισμένοι στο Πακιστάν
Δεν είναι ευτυχισμένοι στην Συρία
Δεν είναι ευτυχισμένοι στον Λίβανο
ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ.
ΚΑΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ;
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.
Που είναι λοιπόν ευτυχισμένοι;
Είναι ευτυχισμένοι στην Αυστραλία
Είναι ευτυχισμένοι στην Αγγλία
Είναι ευτυχισμένοι στον Καναδά
Είναι ευτυχισμένοι στις ΗΠΑ
Είναι ευτυχισμένοι στην Γαλλία
Είναι ευτυχισμένοι στην Γερμανία
Είναι ευτυχισμένοι στην Σουηδία
Είναι ευτυχισμένοι στην Νορβηγία
Είναι ευτυχισμένοι στην Δανία
Είναι ευτυχισμένοι σε κάθε χώρα που δεν είναι μουσουλμανική
… και ποιόν κατηγορούν;
Όχι το Ισλάμ !
Όχι τους ηγέτες τους !
Όχι τους εαυτούς τους !
Όχι τις χώρες που ζούσαν δυστυχισμένοι και για αυτό τις εγκατέλειψαν.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΖΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ
ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΞΟΥΝ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΗΤΑΝ ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ
Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ-Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΑΣ
Εδώ στην Ελλάδα συνεχώς κατηγορείται η ελληνική κοινωνία για ρατσισμό απέναντι στους μουσουλμάνους που μας έχουν "κουβαληθεί" από όλον τον πλανήτη, συνήθως από άτομα του "προοδευτικού" μεσαιωνικού χώρου.
Θα έχει ενδιαφέρον όμως να δούμε τι στάση, και γιατί, έχει η Ιαπωνία απέναντι στο Ισλάμ, η οποία είναι η τρίτη οικονομία στον κόσμο και αυτό από μόνο του δείχνει ότι κάποια πράγματα τα κάνουν σωστά.
Η Ιαπωνία έχει θέσει αυστηρούς περιορισμούς σχετικά με το Ισλάμ και όλους τους μουσουλμάνους και αυτοί δεν τολμούν να πλησιάσουν.
Οι λόγοι που δεν πάνε είναι οι εξής:
α) Η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα που δεν δίνει ιθαγένεια στους μουσουλμάνους.
β) Στην Ιαπωνία μόνιμη κατοικία δεν δίνεται σε μουσουλμάνους.
γ) Υπάρχει αυστηρή απαγόρευση για τη διάδοση του Ισλάμ στην Ιαπωνία.
δ) Στα Πανεπιστήμια της Ιαπωνίας, αραβική ή οποιαδήποτε ισλαμική
γλώσσα δεν διδάσκεται.
ε) Απαγορεύεται η εισαγωγή «Κορανίου» στη χώρα, στην αραβική γλώσσα.
στ) Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την ιαπωνική κυβέρνηση, έχει δοθεί προσωρινή κατοικία μόνο σε 2 τυχερούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι πρέπει να ακολουθούν τον ιαπωνικό νόμο του ομόσπονδου κράτους
στο οποίο βρίσκονται.
Οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να μιλούν Ιαπωνικά και να τελούν τις θρησκευτικές τελετές τους μόνο στα σπίτια τους.
ζ) Η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει έναν αμελητέο αριθμό πρεσβειών ισλαμικών χωρών.
η) Οι Ιάπωνες δεν επηρεάζονται καθόλου από το Ισλάμ.
θ) Οι μόνοι Μουσουλμάνοι που κατοικούν στην Ιαπωνία είναι οι υπάλληλοι
ξένων εταιρειών.
ι) Ακόμα και σήμερα, δεν χορηγούνται βίζες στους μουσουλμάνους γιατρούς, μηχανικούς ή σε στελέχη που αποστέλλονται από ξένες εταιρείες.
ια) Στην πλειονότητα των εταιρειών, αναφέρεται στους κανονισμούς τους, μόνο μη μουσουλμάνοι μπορούν να υποβάλουν αίτηση για εργασία.
ιβ) Η ιαπωνική κυβέρνηση είναι της γνώμης ότι οι Μουσουλμάνοι είναι φονταμενταλιστές, ακόμα και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, και δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν τους μουσουλμανικούς νόμους τους.
ιγ) οι μουσουλμάνοι δεν τολμούν να σκεφτούν ότι μπορούν να νοικιάσουν σπίτι στην Ιαπωνία.
ιδ) Αν κάποιος καινούργιος έρθει σε μια γειτονιά και γνωρίζουν οι υπόλοιποι ότι ο καινούργιος είναι μουσουλμάνος τότε όλη η γειτονιά είναι σε συναγερμό.
ιε) Κανείς δεν μπορεί να ιδρύσει μια μικρή ισλαμική οργάνωση ή «Madarsa» στην Ιαπωνία.
ιστ) Δεν ισχύει καμία σαρία για προσωπικούς λόγους στην Ιαπωνία.
ιζ) Σε περίπτωση που ένας Ιάπωνας παντρευτεί μια γυναίκα μουσουλμάνα τότε θεωρείται για πάντα παρίας.
ιη) Σύμφωνα με τον κ. Komico Yagi (Πανεπιστήμιο του Τόκιο) «Υπάρχει μια αντίληψη στην Ιαπωνία ότι το Ισλάμ είναι μια πολύ στενόμυαλη θρησκεία και θα πρέπει να μείνετε μακριά από αυτήν. “
Δηλαδή οι άνθρωποι πράττουν το αυτονόητο, δυσκολεύουν την εισροή στη χώρα τους ανθρώπων μη συμβατών με τα δικά τους ήθη και έθιμα, διότι αυτό θα δημιουργούσε θύλακες μη αφομοιώσιμους στην ιαπωνική κοινωνία, με διαλυτικά για την συνοχή της αποτελέσματα.
ΝΟΜΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ
Η προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών βάσει διεθνών συμβάσεων
Με βάση το πολιτικό υπόβαθρο, ο εθνικός νομοθέτης θεσπίζει περιορισμούς στα δικαιώματα των αλλοδαπών για λόγους ασφάλειας, δημογραφικούς ή δημοσιονομικούς χωρίς όμως να μπορεί να υπερβεί κάποια όρια που καθορίζονται από τις διεθνώς αναγνωρισμένες από τα πολιτισμένα έθνη γενικές αρχές του δικαίου και τις Διεθνείς Συμβάσεις από τις οποίες πηγάζει υποχρέωση να εξασφαλίζονται στους αλλοδαπούς ορισμένα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες. (οι τελευταίες άλλωστε με βάση το άρθρο 28 παρ.1 του Συντάγματος από την επικύρωσή τους αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε αντίθετη διάταξη νόμου). Σημαντικότερες τέτοιες διεθνείς πηγές αποτελούν: Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που ψηφίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. στις 10.12.1948, η οποία ρητά αποδέχεται τη σύγχρονη αντίληψη περί κοινωνικής ασφάλειας και εγγυάται τα βασικά δικαιώματα ανεξαρτήτως ιθαγένειας.